Το απόγευμα, Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018, στο Παρεκκλήσιο της Ιεράς Μονής των Ουρσουλινών μοναχών στο Πασακρωτήρι της Χώρας Τήνου, τελέστηκε μια διπλή γιορτή: Η επέτειος της ίδρυσης του μοναχικού τάγματος των Ουρσουλινών Μοναχών και η εορτή της νεολαίας προς τιμήν του Προστάτη της Χριστού Βασιλέα.
Ήταν μια διαφορετική γιορτή από τις συνηθισμένες και όλα έγιναν ενώπιον του εκτεθειμένου πάνω στην Αγία Τράπεζα Παναχράντου Μυστηρίου.
Το Παρεκκλήσιο και ο χώρος έξω από αυτό ήταν πλήρης από πιστούς που έφθασαν να γιορτάσουν τη διπλή αυτή γιορτή. Δυστυχώς η απουσία των νέων έδωσε άλλη μορφή στην όλη ιεροτελεστία. Τη μορφή της προσευχής των ενήλικων πιστών που προσεύχονται για τους νέους και τις νέες, που ενώ είχαν ενημερωθεί από τον Εκκλησιαστικό τους Παραστάτη π. Ιωάννη Σκλάβο, δεν ανταποκρίθηκαν ή μάλλον δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν διότι πολλοί από αυτούς που ανήκουν σε διάφορα αθλητικά σωματεία είχαν αγώνα στην Τήνο ή εκτός Τήνου.
Η όλη Ιεροτελεστία ξεκίνησε με την έκθεση του Παναχράντου Μυστηρίου. Ακολούθησαν μερικά λεπτά σιωπής και ο π. Ιωάννης παρουσίασε σκέψεις για το πνεύμα της όλης γιορτής. Στη συνέχεια συμβολικά όλοι οι παρόντες άναψαν ένα κεράκι το οποίο και τοποθέτησαν γύρω από το εκτεθειμένο Πανάχραντο Μυστήριο, σύμβολο της αγάπης προς τον Βασιλέα Χριστό που πρόσφερε σε όλους μας τη δική του αγάπη δίνοντας την ίδια τη ζωή του με το σταυρικό θάνατό του για τη σωτηρία μας.
Ο Σεβασμιότατος Νικόλαος διάβασε την επιστολή την οποία έστειλαν σε όλη τη νεολαία του κόσμου οι Συνοδικοί Πατέρες που έλαβαν μέρος στην 15η Σύνοδο των Επισκόπων στη Ρώμη και μελέτησαν με την παρουσία και τριάντα τεσσάρων νέων από όλο τον κόσμο το θέμα: «Οι νέοι , η πίστη και η διάκριση της κλήσης».
Επειδή αυτή την επιστολή τη θεωρούμε πολύ σημαντική, τη δημοσιεύουμε και εδώ, ώστε όσοι δεν έχουν λάβει γνώση του θαυμάσιου περιεχομένου της, να μπορέσουν να ενημερωθούν για το όμορφο πνεύμα με το οποίο οι Συνοδικοί πατέρες απευθύνθηκαν στους νέους και της νέες όλου του κόσμου:
“Σε εσάς, νέοι του κόσμου, απευθυνόμαστε εμείς οι Συνοδικοί Πατέρες, με ένα λόγο ελπίδας, εμπιστοσύνης, παρηγοριάς. Αυτές τις ημέρες συναχθήκαμε για να ακούσομε τη φωνή του Ιησού «του Χριστού αιώνια νέου» και να αναγνωρίσουμε σ’ Εκείνον τις πολλές δικές σας φωνές, τις δικές σας κραυγές ενθουσιασμού, τα παράπονα και τις σιωπές.
Γνωρίζουμε τις εσωτερικές αναζητήσεις σας, τις χαρές και τις ελπίδες, τους πόνους και τις αγωνίες που συνθέτουν τις ανησυχίες σας. Επιθυμούμε να ακούσετε τώρα ένα λόγο από εμάς: θέλουμε να είμαστε συνεργάτες της χαράς σας, ώστε οι προσδοκίες σας να μετατραπούν σε ιδανικά. Είμαστε βέβαιοι, ότι θα είστε έτοιμοι να δεσμευθείτε με τη θέλησή σας για ζωή, ώστε τα όνειρά σας να πάρουν σάρκα στην ύπαρξή σας και στην ανθρώπινη ιστορία.
Οι αδυναμίες μας να μη σας απογοητεύουν, η ευθραυστότητα και οι αμαρτίες να μην είναι εμπόδιο στην εμπιστοσύνη σας. Η Εκκλησία είναι μητέρα σας, δεν σας εγκαταλείπει, είναι έτοιμη να σας συνοδεύσει σε νέους δρόμους, σε μονοπάτια υψηλά, όπου ο άνεμος του Πνεύματος φυσά πιο δυνατά, διαλύοντας την ομίχλη της αδιαφορίας, της επιπολαιότητας, της αποθάρρυνσης.
Όταν ο κόσμος, που ο Θεός τόσο πολύ αγάπησε ώστε να του δώσει τον Υιό του, τον Ιησού, σκύβει πάνω στα υλικά αγαθά, στην άμεση επιτυχία, στην ευχαρίστηση και συνθλίβει τους πιο αδύναμους, εσείς βοηθείστε τον να ξανασηκωθεί και να στρέψει το βλέμμα του προς την αγάπη, την ομορφιά, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη.
Για ένα μήνα βαδίσαμε μαζί με μερικούς από εσάς και πολλούς άλλους που ήταν ενωμένοι μαζί μας με τη προσευχή και την αγάπη. Επιθυμούμε τώρα να συνεχίσουμε να βαδίζουμε σε κάθε γωνιά της γης όπου ο Κύριος Ιησούς μας αποστέλλει ως μαθητές ιεραπόστολους.
Η Εκκλησία και ο κόσμος χρειάζονται επειγόντως τον ενθουσιασμό σας. Γίνετε συνοδοιπόροι στο δρόμο με τους πιο αδύναμους, τους φτωχούς, τους πληγωμένους από τη ζωή.
Είστε το παρόν, να είστε και το πιο φωτεινό μέλλον”.
28 Οκτωβρίου 2018
Ακολούθησαν διαστήματα σιωπής – σκέψεων και μουσικής που δημιουργούσαν ένα κλίμα προσευχής μέσα σ’ ένα όμορφο περιβάλλον, όμορφα στολισμένο και με διάφορα σύμβολα που βοηθούσαν να καταλάβουν οι παρόντες τη διαφορά ενός κοσμικού βασιλιά και του Χριστού Βασιλιά.
Διαβάστηκε το πρώτο ανάγνωσμα της Κυριακής του Χριστού Βασιλιά και αναγγέλθηκε το ευαγγέλιο της ημέρας.
Στη συνέχεια δόθηκε η ευκαιρία σε όσους ήθελαν να μεταφέρουν και στους άλλους κάποια σκέψη που το Πνεύμα το Άγιο τους βοήθησε να έχουν κατά την ακρόαση του λόγου του Θεού.
Το περίεργο ήταν ότι όσες σκέψεις ακούστηκαν από εκείνους που πήραν το λόγο, κάλυψαν απόλυτα το περιεχόμενο της ομιλίας του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος πήρε στο τέλος το λόγο και είπε: «Όσα άκουσα από τους προλαλήσαντες αποτελούν το περιεχόμενο της ομιλίας μου και για το λόγο αυτό δεν θέλω να επαναλάβω τις ίδιες σκέψεις. Χαίρομαι που το Άγιο Πνεύμα ενέπνευσε τις ίδιες σκέψεις σε σας και σε μένα, γι’ αυτό περιορίζομαι στο να απαντήσω σε όλα όσα άκουσα με ένα χαρούμενο ΑΜΗΝ.
Στη συνέχεια όλοι πλησίασαν στην Αγία Τράπεζα και παρέλαβαν ένα σταυρουδάκι απλό και ταπεινό όπως ήταν ο Σταυρός του Χριστού που έγινε το σύμβολο της κάθετης και οριζόντιας αγάπης: Το Θεού προς τον άνθρωπο, του ανθρώπου προς τον Θεό και του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο.
Η όλη εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ευλογία του Παναχράντου Μυστηρίου και τον ύμνο: ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ!.
Στην αίθουσα υποδοχής του Μοναστηριού όλοι κεράστηκαν από μία ποικιλία γλυκισμάτων και την κοπή της τούρτας για την επέτειο του μοναχικού τάγματος των Ουρσουλινών Μοναχών(1535).
