Το Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2019, στις 8 το βράδυ τελέστηκε Αρχιερατικός Εσπερινός από τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο π. Νικόλαο. Μαζί του συμπροσευχήθηκαν: ο Γενικός Βικάριος της Αρχιεπισκοπής μας π. Φραγκίσκος Βιδάλης, ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Αγάπης π. Νίκος Ψάλτης, ο εφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Κάμπου π. Ιωάννης Σκλάβος, ο εφημέριος και υπεφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Στενής π. Φερνάνδος και π. Ιωσήφ.
Συμμετείχαν επίσης οι τρεις μοναχές του μοναχικού τάγματος «Δούλων του Κυρίου και της Αειπαρθένου Μαρίας» και ευλαβείς. Μετά το σύντομο ανάγνωσμα μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος στην Εκκλησία και είπε:
Το Ροδάριο της Παναγίας, που αναπτύχθηκε βαθμιαία στη δεύτερη χιλιετία, είναι μια προσευχή πολύ αγαπημένη από πολλούς αγίους και ενθαρρυμμένη από την επίσημη διδασκαλία της Εκκλησίας. Το Ροδάριο, αν και χαρακτηρίζεται η θεομητοπορική προσευχή έχει μια χριστολογική καρδιά, διότι επικεντρώνεται μόνο του σε όλο το μήνυμα του Ευαγγελίου. Αποτελεί σχεδόν μια σύνοψη, για το Χριστιανικό λαό που τοποθετεί τον εαυτό του στο σχολείο της Παναγίας για να μελετήσει την ομορφιά της αποστολής του Χριστού και να αποκτήσει μια εμπειρία της μεγάλης αγάπης του. Μέσα από το Ροδάριο ο πιστός αντλεί αφθονία χάριτος, δοσμένη από τα ίδια τα χέρια της Μητέρας του Λυτρωτή.
Η απαγγελία του Ροδαρίου, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα άλλο από το να σκεφτόμαστε και να μελετούμε με την Παναγία το πρόσωπο και τη ζωή του Χριστού.
Από τη φύση της, η απαγγελία του Ροδαρίου απαιτεί έναν ήσυχο και ήρεμο ρυθμό που εξασφαλίζει το διαλογισμό στην προσευχή των μυστηρίων της ζωής του Κυρίου». (14)
Από τα πολλά μυστήρια της ζωής του Χριστού, το Ροδάριο, επικεντρώνει την προσοχή μας στα κυριότερα από αυτά που τα χαρακτηρίζει: χαροποιά, λυπηρά, ένδοξα και φωτεινά.
Η Εκκλησία από την αρχή έχει επικεντρώσει την προσοχή της: στα χαροποιά, λυπηρά και ένδοξα Μυστήρια της ζωής του Χριστού. Όμως για να ενισχυθεί το χριστολογικό βάθος του Ροδαρίου, παρόλο που αφήνεται στην ελεύθερη ανάπτυξη των ατόμων και των κοινοτήτων, και να τους δώσει τη δυνατότητα να αγκαλιάσουν ένα μεγαλύτερο φάσμα τα μυστήρια της δημόσιας ζωής του Χριστού ανάμεσα στο Βάπτισμα και το Πάθος, ο Άγιος Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ πρόσθεσε και τα λεγόμενα φωτεινά μυστήρια. Και αυτό διότι το μυστήριο του Χριστού εμφανίζεται με ιδιαίτερο τρόπο ως μυστήριο του φωτός: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου» (Ιω. 9: 5).
Για να μπορεί το Ροδάριο να καλείται «περίληψη του Ευαγγελίου», είναι επομένως σκόπιμο, αφού υπενθυμίσουμε την ενσάρκωση και τις χαρούμενες στιγμές της ζωής του Χριστού (μυστήρια χαροποιά), και προτού προχωρήσουμε στη λύπη του πάθους (μυστήρια λυπηρά) για να φθάσουμε στο θρίαμβο της ανάστασης (μυστήρια ένδοξα), η σκέψη μας χρειάζεται ορισμένες σημαντικές στιγμές της δημόσιας ζωής του Χριστού που αποκαλύπτουν ότι ο Χριστός είναι το φως κόσμου (μυστήρια φωτεινά). Αυτή η ενσωμάτωση νέων μυστηρίων, χωρίς να κινδυνεύει η οποιαδήποτε ουσιαστική πτυχή της παραδοσιακής δομής του ροδαρίου σκοπό έχει να δώσει νέο ώθηση στην απαγγελία του και να ανανεώσει το ενδιαφέρον για τη χριστιανική πνευματικότητα, ως ένα τρόπο εισαγωγής στο βάθος της Καρδιάς του Χριστού, μια άβυσσο της χαράς και του φωτός, του πόνου και της δόξας.
Τα φωτεινά μυστήρια παρουσιάζουν πέντε σημαντικές στιγμές της ζωής του Χριστού:: 1. στο βάπτισμά του στον Ιορδάνη, 2. στην αυτο-αποκάλυψή του στο γάμο της Κανά, 3. στην αναγγελία της Βασιλείας και το κήρυγμα μετάνοιας και μεταστροφής, 4. στην Μεταμόρφωση και, τέλος, 5. τη σύσταση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας.
Πρώτα απ’ όλα, το βάπτισμα στον Ιορδάνη είναι ένα μυστήριο φωτεινό. Στον Ιορδάνη ο αθώος Χριστός γίνεται «αμαρτία» για μας (βλ. 2 Κορ. 5:21), ανοίγει ο ουρανός και η φωνή του Πατέρα βεβαιώνει ότι είναι ο Υιός του ο αγαπητός (βλ. και par), ενώ το Άγιο Πνεύμα τον Χρίσει Μεσσία και Σωτήρα. Φωτεινό μυστήριο είναι η αρχή των θαυμάτων του Ιησού που γίνεται στο Γάμο της Κανά (βλ. Ιω. 2: 1-12), όταν ο Χριστός, μετατρέποντας το νερό σε κρασί, ανοίγει τις καρδιές των μαθητών στην πίστη αποκαλύπτοντας τη Θεότητά του και αυτό γίνεται με παρέμβαση της ίδιας της Μητέρας του. Μυστήριο του φωτός είναι το κήρυγμα με το οποίο ο Ιησούς αναγγέλλει την έλευση της Βασιλείας του Θεού και την έκκληση για μετάνοια μεταστροφή (βλ. Μκ 1:15). Για τη συγχώρεση των αμαρτιών εκείνων που τον πλησιάζουν με ταπεινή εμπιστοσύνη (βλ. Μκ 2: 3-13 · Λκ 7, 47-48). Είναι η αρχή της δωρεάς της ευσπλαχνίας του Θεού που μέχρι το τέλος του κόσμου, ιδιαίτερα μέσα από το Μυστήριο της Εξομολόγησης. (βλ. Ιω. 20: 22-23). Μυστήριο του φωτός είναι κατ’ εξοχήν η Μεταμόρφωση, η οποία έγινε, σύμφωνα με την παράδοση, στο Όρος Θαβώρ. Η δόξα της θεότητας λάμπει στο πρόσωπο του Χριστού, ενώ ο Πατέρας τον παρουσιάζει ως Υιό αγαπητό που όλοι οφείλουμε να τον ακούμε για να βοηθηθούμε να ζήσουμε μαζί του το Πάθος, και να φθάσουμε επίσης μαζί Του στη χαρά της Ανάστασης. Τέλος, μυστήριο του φωτός είναι η σύσταση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας, στον οποίο ο Χριστός γίνεται τροφή με το Σώμα και το Αίμα Του κάτω από τα είδη του άρτου και του οίνου, προσφέροντας μέχρι τέλους την ίδια τη ζωή του.
Αυτή αδελφοί μου και αδελφές μου είναι η ομορφιά του Ροδαρίου.
