Με την παρουσία όλων των ενοριτών αλλά και ευλαβών και φιλέορτων από τη Χώρα και χωριά του νησιού πανηγύρισε ο Ενοριακός Ναός της Παναγίας του Καρμήλου στον οικισμό της Ποταμιάς Τήνου. Την παραμονή της εορτής Δευτέρα 15 Ιουλίου τελέστηκε εόρτιος πανηγυρικός Εσπερινός από τον Εφημέριο π. Φερνάνδο. Την Ημέρα της Εορτής και Πανήγυρης Τρίτη 16 Ιουλίου, αργά το απόγευμα, τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο και συλλειτούργησε μαζί του ο Γενικός Βικάριος της Αρχιεπισκοπής π. Φραγκίσκος Βιδάλης, εφημέριος του Ενοριακού Ναού του Ναού π. Φερνάνδος, ο υπεφημέριος π. Ιωσήφ και o π. Νικόλαος Ψάλτης.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπός μας μίλησε στην συναγμένη Εκκλησία και είπε:
Αδελφοί μου και αδελφές μου,
«Γυναίκα ιδού ο Υιός σου. Ιδού η Μητέρα σου».
Αυτά τα λόγια που o Ιησούς απηύθυνε πάνω από το Σταυρό στην Μητέρα του την Παναγία και στον αγαπητό του μαθητή Ιωάννη, αποτελούν την μοναδική και ειδική σχέση που ενώνει την κάθε μία και τον κάθε ένα μας με την Παναγία αλλά και την Παναγία μαζί μας. Πρόκειται για μία σχέση μυστηριακής αλλά και πραγματικής μητρότητας από μέρους της Παναγίας για μας και μιας μυστηριακής αλλά και πραγματικής υιικής σχέσης δικής μας προς την Παναγία.
Η μητρότητα της Παναγίας για μας δεν αφορά το φυσικό επίπεδο στο οποίο ο κάθε άνθρωπος έχει τη φυσική του μητέρα αλλά αναφέρεται στο υπερφυσικό επίπεδο και στο επίπεδο της σωτηρίας, στο οποίο όλοι οι λυτρωμένοι έχουν την ίδια Μητέρα του Ιησού την Παναγία. Αν μπορούσαμε έστω και λίγο να καταλαβαίναμε αυτό το πολύτιμο δώρο του Ιησού προς την κάθε μια και τον καθένα μας, τότε η ζωή μας σίγουρα θα ήταν διαφορετική.
Τα λόγια αυτά του Ιησού προφέρθηκαν τη στιγμή της υπέρτατης θυσίας, όταν με το σταυρικό θάνατό του μας αναγέννησε στη νέα ζωή και μας λύτρωσε. Είναι η στιγμή που η Παναγία βρίσκεται στα πόδια του Σταυρού και συμμετέχει με το δικό της τρόπο στο Μυστήριο της σωτηρίας όλων των ανθρώπων. Μέσω αυτού του Μυστηρίου αποκτήθηκε η υιοθεσία από τον Θεό και γίναμε τα θετά Του παιδιά.
Η Εκκλησία ονομάζει την Παναγία: «Μητέρα του Χριστού και Μητέρα των ανθρώπων» «Συνεργάστηκε μαζί με το Χριστό στο λυτρωτικό έργο με υποταγή στο θέλημα του Θεού, με πίστη, ελπίδα και αγάπη για την εξασφάλιση της υπερφυσικής ζωής στις ψυχές των ανθρώπων». (Φως των Εθνών 61). «Αυτή η μητρότητα που αποκτήθηκε χάρη στο προαιώνιο λυτρωτικό σχέδιο του Θεού, διαρκεί σε όλη την επίγεια αλλά και ουράνια ζωή του ανθρώπου, δηλαδή είναι αιώνια» (Φως των Εθνών 62). Αυτό είναι και το μεγαλείο της Μητρότητας της Παναγίας. Αυτό είναι και το μεγαλείο το δικό μας.
Ποια είναι όμως η συνέπεια αυτής της πνευματικής μητρότητας της Παναγίας που προήλθε από το Σταυρό; Την απάντηση μας την έδωσε λίγο πριν ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο οποίος έγραψε: “Και από εκείνη την ώρα ο μαθητής την πήρε στο σπίτι του”.
Εμείς άραγε έχουμε πάρει στο σπίτι μας την Παναγία; Και βέβαια δεν εννοώ το φυσικό μας σπίτι στο οποίο κατοικούμε και στο οποίο ενδεχομένως σε κάθε δωμάτιο υπάρχει και από μία εικόνα της Παναγίας. Εννοώ στην κατοικία όλης της ύπαρξής μας. Είναι πραγματικά παρούσα η Παναγία στην καρδιά μας και σε όλη τη ζωή μας ή περιστασιακά και περιφερειακά και όχι στα τρίσβαθα της ψυχής μας. Μήπως την θυμόμαστε μόνο στις δύσκολες στιγμές της ζωή μας και την θέλουμε να είναι παρούσα και έτοιμη να εκτελέσει κάθε παράκλησή μας; Ποια μητέρα από σας θα ήθελε το παιδί της να την αγαπά μόνο όταν έρχεται για να σας ζητήσει μία χάρη; Η αγάπη ενός παιδιού προς την μητέρα του για να είναι αληθινή και πραγματική πρέπει να εκδηλώνεται σε όλες τις στιγμές της ζωής μας και στις εύκολες και στις δύσκολες.
Είναι αλήθεια πως μέσα από τους αιώνες και από τους πρώτους καιρούς της χριστιανικής Εκκλησίας, οι χριστιανοί με εμπιστοσύνη και θάρρος απευθύνονται στην Παναγία για να της ζητήσουν τη μεσιτεία της. Γνωρίζουν την ευαισθησία της μητρικής καρδιάς μιας μητέρας που είναι δυο φορές Μητέρα, Μητέρα του Θεού και Μητέρα των ανθρώπων.
Ο αληθινός ευλαβής της Παναγίας δεν χρησιμοποιεί την Παναγία μόνο για το προσωπικό όφελος ή το προσωπικό συμφέρον, ούτε για το πρόσκαιρό του καλό αλλά ούτε και για το αιώνιο, ούτε για το σώμα του αλλά ούτε και για την ψυχή του.
Εάν αγαπούμε την Παναγία δεν είναι για τα καλά που μας αποκτά από το Θεό, αλλά μόνο διότι αξίζει να την αγαπούμε. Να την αγαπούμε και την υπηρετούμε με την ίδια πιστότητα μέσα στις δύσκολες όσο και στις ευτυχισμένες ημέρες της ζωής μας. Να της δείχνουμε την ίδια αγάπη τόσο όταν την βλέπουμε στα πόδια του σταυρού να πονά μαζί με τον Ιησού, όσο και στον γάμο της Κανά, όταν χαίρεται μαζί του.
Αυτή την ευλάβεια και αγάπη μας ας ζητήσουμε κατά τη σημερινή πανηγυρική Θεία Λειτουργία την οποία τελούμε προς τιμήν της, προς τιμή της Μητέρας του Ιησού και της δικής μας Μητέρα μας. Αμήν.
Μετά τη Θεία Λειτουργία οι κάτοικοι της Ποταμιάς πρόσφεραν σε όλους τους παρόντες παραδοσιακό κέρασμα.
