Κάνοντας την εισαγωγή σε μία εξαιρετική διαθρησκευτική συνάντηση με οικουμενικές προεκτάσεις, ο πάπας Φραγκίσκος έκανε τον οικοδεσπότη στους φιλοξενουμένους του της Κυριακής 8 Ιουνίου 2014: τον Ισραηλινό Πρόεδρο κ. Shimon Peres και τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο κ. Mahmoud Abbas.
Μετά την υποδοχή των δύο αρχηγών κρατών στον οίκο Αγία Μάρθα, με την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, ο Ποντίφικας πήγε μαζί τους στους Κήπους του Βατικανού για την Επίκληση για την Ειρήνη, που είχε αναγγελθεί πριν από δύο εβδομάδες κατά το ταξίδι του στους Αγίου Τόπους.
Χαιρετώντας τις αντιπροσωπείες του Ισραήλ και της Παλαιστίνης και ευχαριστώντας για την αποδοχή της πρόσκλησής του, ο Πάπας ευχήθηκε: “αυτή η συνάντηση να είναι η αρχή μιας νέας πορείας προς την αναζήτηση εκείνου που ενώνει για να ξεπεραστεί αυτό που διαιρεί”.
Η Παρουσία του κ. Peres και του κ. Abbas χαιρετίστηκε ως «ένα μεγάλο σημάδι αδελφοσύνης που αρμόζει σε παιδιά του Αβραάμ και είναι συγκεκριμένη έκφραση της εμπιστοσύνης στο Θεό, Κυρίου της ιστορίας που σήμερα μας κοιτάζει ως αδελφούς του ενός και του άλλου και επιθυμεί να μας οδηγήσει στις οδούς του».
«Η σημερινή συνάντηση», υπογράμμισε ο Άγιος Πατέρας, «συνοδεύεται από την προσευχή πολλών ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικούς πολιτισμούς, πατρίδες, γλώσσες και θρησκείες και απαντά την ένθερμη επιθυμία όσων λαχταρούν την ειρήνη και ονειρεύονται έναν κόσμο, όπου οι άνδρες και οι γυναίκες θα μπορούν να ζουν ως αδέλφια και όχι ως αντίπαλοι και εχθροί».
«Ο κόσμος», είπε απευθυνόμενος στους δύο ηγέτες, «είναι μια κληρονομιά που λάβαμε από τους προγόνους μας, αλλά είναι και ένα δάνειο των παιδιών μας. Αυτά είναι κουρασμένα και ταλαιπωρημένα από τους πολέμους και επιθυμούν να δουν την αυγή της ειρήνης. Μας ζητούν να γκρεμίσουμε τους τοίχους της έχθρας και να διασχίσουμε τους δρόμους του διαλόγου και της ειρήνης για να θριαμβεύσει η αγάπη και η φιλία.
Πολλά από αυτά τα παιδιά είναι αθώα θύματα του πολέμου και της βίας, κατεστραμμένα φυτά σε πλήρη ανάπτυξη. Είναι καθήκον μας να κάνουμε έτσι, ώστε η θυσία τους να μην πάει χαμένη. Και η μνήμη τους να μας δώσει το κουράγιο της ειρήνης και τη δύναμη να επιμένουμε στο διάλογο με κάθε κόστος».
«Η ειρήνη», παρατήρησε ο Πάπας «απαιτεί περισσότερο κουράγιο από όσο χρειάζεται ο πόλεμος. Χρειαζόμαστε κουράγιο και μεγάλη δύναμη της ψυχής για να πούμε όχι στη βία και όχι στις συγκρούσεις, ναι στο διάλογο και όχι στη βία, ναι στις διαπραγματεύσεις και όχι στην εχθρότητα, ναι στο σεβασμό των συμφωνιών και όχι στις προκλήσεις, ναι στην ειλικρίνεια και όχι στην υποκρισία».
Για να φθάσουμε στην ειρήνη δεν αρκούν μόνο οι δικές μας δυνάμεις. Πολλές φορές φθάσαμε κοντά στην ειρήνη, αλλά το πονηρό πνεύμα, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα, κατάφερε να την εμποδίσει. Δεν μπορούμε να αποποιηθούμε τις ευθύνες μας ως άνθρωποι και ειδικά ως πολιτικοί, αλλά να βάλουμε στην πρώτη θέση την επίκλησή μας στο Θεό, ως πράξη μέγιστης υπευθυνότητας, ενώπιον των συνειδήσεών μας και των λαών μας».
Ο Άγιος Πατέρας απηύθυνε στη συνέχεια την εξής Επίκληση προς τον Θεό:
«Πολλές φορές και για πολλά χρόνια προσπαθήσαμε να επιλύσουμε τις διαφορές μας με τις δικές μας δυνάμεις και τα όπλα μας, τόσες στιγμές εχθρότητας και σκότους, χύθηκε τόσο αίμα, καταστράφηκαν και θάφτηκαν τόσες ελπίδες. Αλλά οι προσπάθειές μας ήταν μάταιες.
Τώρα Κύριε, βοήθησέ μας Εσύ. Κύριε, αφόπλισε τη γλώσσα και τα χέρια, ανανέωσε την καρδιά και το νου μας, ώστε ο λόγος που μας οδηγεί στη συνάντηση με τους άλλους να είναι πάντοτε αδελφικός και η συμπεριφορά μας να είναι: shalom, ειρήνη, pace, salam! Αμήν”.
πηγή: kantam.gr
