ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2012
ΕΟΡΤΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΡΑΤΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΞΑΡΧΙΑΣ
Αγαπητοί αδελφοί ιερείς, αδελφές μοναχές και ευσεβείς λαϊκοί πιστοί της Ελληνικής Καθολικής Εξαρχίας, των ενοριών της Αγίας Τριάδας στην Αθήνα και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα Γιαννιτσά, Έλληνες, Ιρακινοί Χαλδαίοι, Ουκρανοί και Ρουμάνοι η χάρη του γεννηθέντος στη Βηθλεέμ Σωτήρα μας να είναι πάντα μαζί σας !
Κατά το «Έτος της Πίστεως» που διανύουμε, η χαρμόσυνη γιορτή των Χριστουγέννων και η ανατολή του Νέου Έτους 2013 αποτελούν καιρό ευπρόσδεκτο, κατάλληλο για πνευματική περισυλλογή, ώστε, μακριά από κάθε βοιωτική μέριμνα, ν’ ακούσουμε και πάλι στο βάθος της καρδιάς μας το θεϊκό κάλεσμα πνευματικής προσωπικής πορείας προς τη Βηθλεέμ, εκεί όπου γεννήθηκε ο Χριστός:
Η γιορτή των Χριστουγέννων μάς καλεί να γίνουμε προσκυνητές του Θείου Βρέφους στη φάτνη της Βηθλεέμ μαζί με τους βοσκούς και τους αγγέλους. Η γιορτή των Χριστουγέννων μάς καλεί να ανανεώσουμε την προσωπική μας ομολογία πίστεως «στον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον δι ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα». Η γιορτή των Χριστουγέννων μάς καλεί σε συστράτευση, συσπείρωση και ετοιμότητα για ακόμα μεγαλύτερη μαρτυρία έμπρακτης αγάπης προς τον πλησίον μας, με την πεποίθηση ότι στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας που πάσχει συναντάμε τον ίδιο τον Χριστό. Και αυτό ακόμα περισσότερο μέσα σε μια κοινωνία που έχει ανάγκη από μεγαλύτερη ανθρωπιά.
Με τι δύναμη όμως, με τι κουράγιο, με ποια ελπίδα και αισιοδοξία μπορούμε να ανταποκριθούμε σε ένα τέτοιο θεϊκό κάλεσμα ;
Συχνά η πίστη, η ελπίδα και η εμπιστοσύνη μας προς τον Θεό κλονίζονται. Πολλές φορές έχουμε την εντύπωση ότι ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές και ικεσίες μας, ότι ο Θεός μάς έχει εγκαταλείψει στα χέρια των σατανικών δυνάμεων του Κακού και της καταστροφής.
Θα έλεγε ίσως κανείς με κάποια κραυγή απόγνωσης: Γιατί Θεέ Παντοδύναμε δεν επεμβαίνεις για να αποτρέψεις τα τόσα και τόσα δεινά που υφίσταται σήμερα ο κόσμος, ιδιαίτερα οι πιο αδύνατοι, οι ασθενέστεροι των ανθρώπων ; Γιατί επιτρέπεις στους ισχυρούς του κόσμου τούτου να καταπατούν τα στοιχειώδη δικαιώματα των ανίσχυρων;
Γνωρίζουμε όμως ότι ο Θεός δεν μπορεί να είναι η αιτία του Κακού, αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος. Η πίστη μας κλονίζεται γιατί εμείς οι ίδιοι ηθελημένα και συνειδητά τείνουμε, ρέπουμε στην ασυνέπεια, στην αντίφαση ανάμεσα σε αυτά που πιστεύουμε και σε αυτά που βιώνουμε στην πράξη. Στον πρώτο πειρασμό, στην πρώτη δυσκολία και αντιξοότητα, στη πρώτη δελεαστική παράνομη ευκαιρία εύκολα συνθηκολογούμε, παραμερίζουμε τον Θεό και τις εντολές του, αναζητώντας νέα είδωλα.
Γνωρίζουμε εξίσου ότι ο Θεός είναι Ισχυρότερος των δυνάμεων του Κακού. Ο ίδιος με το πάθος και τον θάνατο του ήταν το κορυφαίο θύμα της αδικίας και της κακότητας των ανθρώπων, αλλά τελικά νίκησε τον θάνατο με την ανάσταση του. Είναι ο Νικητής του Κακού. Ο Θεός, επιτρέποντας τις δοκιμασίες και τα παθήματα μας, μάς παιδαγωγεί και μάς οδηγεί στη μετάνοια για τα αμαρτήματα μας, και στη συμφιλίωση μαζί του. Με τη θεία χάρη του μπορούμε κι’ εμείς να γίνουμε ισχυροί κατά του Κακού. Ας μη λησμονούμε πάντως ότι είμαστε θνητοί, περαστικοί σ’ αυτόν τον κόσμο. Από τον Αιώνιο Θεό πλαστήκαμε και στον Αιώνιο Θεό θα επιστρέψουμε.
Είναι αλήθεια, αδελφοί μου, ότι ο Χρόνος που πέρασε και ο Χρόνος που έρχεται, το 2013, ήταν και θα είναι ένας νέος κοινωνικός και προσωπικός Γολγοθάς για όλους μας, για το λαό μας, για κάθε οικογένεια, για τις νέες γενεές χωρίς ελπίδα για το μέλλον τους, για συνταξιούχους και άνεργους, αλλά και για την ίδια την Εκκλησία και τα διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα της, τα οποία πλήττονται από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα, αδυνατώντας πλέον να προσφέρουν βοήθεια στους έχοντες ανάγκη και προστρέχουν σε αυτήν.
Διαπιστώνουμε με τα ίδια μας τα μάτια τη φτώχια που αγγίζει όχι μόνο τους μετανάστες αδελφούς μας, αλλά όλους τους πολίτες αυτής της χώρας. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς: Κανένας δεν είναι τόσο φτωχός ώστε να μην μπορεί να δώσει κάτι σε κάποιο πιο φτωχό, άστεγο και πεινασμένο. Η στήριξη των αδυνάμων αφορά όλους μας, στο μέτρο του δυνατού και του εφικτού. Αυτή τη δύσκολη ώρα καλούμεθα ως χριστιανοί να απλώσουμε ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας για τους άνεργους, τους άστεγους, τα παιδιά που πληρώνουν το τίμημα των εγκλημάτων μιας άλλης γενιάς.
Πιο βαθειά όμως είναι η φτώχια της ψυχής, φτώχια που συναντάμε σε κάθε γωνιά της γης. Μπορούμε να την ξεπεράσουμε με τη χάρη του Θεού, προστρέχοντας στην προσευχή, στα αγιαστικά μέσα που μάς παρέχει ο Χριστός διαμέσου της Εκκλησίας, και κυρίως με τα καλά μας έργα.
Η φετινή λοιπόν γιορτή των Χριστουγέννων κατά το «Έτος της Πίστεως» που διανύουμε ας γίνει καιρός ευπρόσδεκτος, κατάλληλος για μια πρόθυμη και γενναιόδωρη απάντηση στο θεϊκό κάλεσμα, για μια ριζική στροφή και πλεύση ζωής και πορείας. Ο Θεός έχει ανάγκη από εμάς, ώστε ο κόσμος να δει τα καλά μας έργα και να πιστέψει. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μάς διαβεβαιώνει ότι «σε όσους δέχτηκαν τον Χριστό και πίστεψαν σ’ Αυτόν έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού» (Ιων. 1, 12).
Ας ανανεώσουμε λοιπόν τις υποσχέσεις του βαπτίσματος και ας ομολογήσουμε την πίστη μας, μαζί με τον πατέρα του παιδιού του Ευαγγελίου, ο οποίος στο ερώτημα του Χριστού αν πιστεύει, αναφώνησε: Πιστεύω Κυριε! Αλλά βοήθησε με, γιατί η πίστη μου δεν είναι δυνατή!
+ Ο επίσκοπος Γρατιανουπόλεως Δημήτριος
Αποστολικός Έξαρχος των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος
