Είναι πια παράδοση, ο Αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος να εορτάζει τα Χριστούγεννα με την Εκκλησία της Χίου, της οποίας είναι ο Επίσκοπος.
Μετά από δώδεκα ώρες ταξιδιού, μία αντιπροσωπεία αποτελουμένη από τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο, την αδελφή Θηρεσία Φόνσου και τον κ. Ανδρέα Παλαμάρη έφθασαν στη Χίο το πρωί στις 3:30 της Παραμονής των Χριστουγέννων.
Με το ίδιο πλοίο αναχώρησε ο εφημέριος της Χίου, π. Πέτρος για τη Μυτιλήνη. Πήγε να τελέσει τη Θεία Λειτουργία την Παραμονή των Χριστουγέννων για την εκεί πολυεθνική ενοριακή κοινότητα. Το πρόγραμμα προέβλεπε να επιστρέψει στη Χίο το ίδιο βράδυ, να συλλειτουργήσει με τον Αρχιεπίσκοπο στην Ακολουθία της Χριστουγεννιάτικης Αγρυπνίας και στη μεσονύκτια Θεία Λειτουργία. Και να η πρώτη αρνητική του εμπειρία: ένα απαγορευτικό τον καθήλωσε στο πλοίο στο λιμάνι της Μυτιλήνης για δέκα ολόκληρες ώρες. Αναχώρησε το πρωί των Χριστουγέννων στις 6 και έφθασε στη Χίο στις 9 το πρωί.
Στις 11:30 τη νύκτα με την παρουσία ενός ικανοποιητικού αριθμού ενοριτών τελέστηκε η Ακολουθία της Χριστουγεννιάτικης Αγρυπνίας η οποία ολοκληρώθηκε με τη μεσονύκτια Θεία Λειτουργία της Γεννήσεως.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος είπε στην Εκκλησία:
“Σας αναγγέλλω χαρά μεγάλη, σήμερα γεννήθηκε για μας Σωτήρας, Χριστός ο Κύριος”.
Αυτό είναι το μήνυμα της σημερινής ημέρας. Γεννήθηκε ο Σωτήρας του οποίου τα χαρακτηριστικά προανάγγειλε ο προφήτης Ησαΐας: «Θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός, αιώνιος Πατέρας, άρχοντας της ειρήνης», όπως ακούσαμε στο πρώτο ανάγνωσμα.
Γεννήθηκε ο Σωτήρας όλων των ανθρώπων, ο Σωτήρας των μικρών, των ταπεινών, των φτωχών. Γι’ αυτό και οι πρώτοι ευεργετηθέντες από τη γέννησή Του είναι οι φτωχοί βοσκοί, τους οποίους κανένας δεν εκτιμούσε (Ευαγγέλιο).
Το βρέφος της Βηθλεέμ μας ανοίγει σήμερα την αγκαλιά του και περιμένει να ανοίξουμε κι εμείς τη δική μας αγκαλιά για να το δεχτούμε. Αυτό το μικρό βρέφος είναι το φως του κόσμου, που ήλθε για να σβήσει το σκοτάδι και να λάμψει το φως με τον ερχομό του. Σήμερα ο κάθε άνθρωπος καλής θέλησης μπορεί να φωτιστεί από τη λάμψη αυτού του Θεϊκού φωτός.
Ο Θεός μας δεν περιορίστηκε στο να μας αναγγείλει με τους προφήτες πως μας αγαπά, θέλησε να κατέβει ο ίδιος γενόμενος άνθρωπος όμοιος μαζί μας για να μας αποδείξει αυτή την αγάπη του, που ξεκινά από τη στιγμή που άνοιξε τα μάτια του μέσα στη φτωχή και παγερή φάτνη της Βηθλεέμ και ολοκληρώνεται τη στιγμή που έκλεισε τα μάτια του πάνω στο παγερό ξύλο του σταυρού στο Γολγοθά.
Ο κόσμος μας σήμερα βρίσκεται μέσα στο σκοτάδι και είναι κουρασμένος να ζει έτσι. Έχουμε ανάγκη να αλλάξουμε σελίδα και να αρχίσουμε μια καινούρια εποχή, μια καινούρια ζωή, στην οποία ο Χριστός , το Φως το αληθινό, το φως του κόσμου, θα είναι η πυξίδα μας!
Ο Κύριος δεν κουράστηκε να χτυπά την πόρτα της καρδιάς μας και υπομονετικά να περιμένει την απάντησή μας. Θέλει ακόμη να ενσαρκωθεί στην καρδιά μας, στην ενορία μας, στην κοινωνία μας.
Δυστυχώς η καρδιά μας πολλές φορές είναι τόσο σκληρή και τόσο παγωμένη από τον εγωισμό μας. Είναι γεμάτη από τόσα άλλα πράγματα και τόσα άλλα πρόσωπα που συχνά απαντούμε κι εμείς όπως οι πανδοχείς της εποχής του Χριστού: «δεν υπάρχει τόπος στο κατάλυμά μας».
Όμως ο Κύριος αυτές τις καρδιές αναζητά, κι αν ακόμα είναι πιο κρύες από τη φάτνη της Βηθλεέμ, εκεί θέλει να γεννηθεί, τις προτιμά από την παγερή και κρύα φάτνη της σπηλιάς. Ας του προσφέρει λοιπόν η καθεμιά και ο καθένας μας τη δική του καρδιά. Εκείνος θα τη ζεστάνει με την αγάπη Του, θα τη φωτίσει με το φως Του και θα τη μάθει σιγά-σιγά να αγαπά όπως εκείνος μας αγάπησε.
Η ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων είναι τόσο όμορφη, γιατί μπορεί να σκορπίσει τόση καλοσύνη, τόση ευτυχία, τόσα χαμόγελα, τόσο φως. Αυτή την άγια νύκτα γίνεται μία Θεϊκή πρόσκληση σε κάθε Χριστιανό να γίνει ένα λαμπάκι όπως αυτά τα δισεκατομμύρια λαμπάκια που ανάβουν και στολίζουν τους δρόμους και τις πλατείες του κόσμου μας, έτσι και το δικό μας λίγο φως που τρεμοσβήνει, μπορεί μαζί με το άπλετο φως του Χριστού να φωτίσει γύρω μας.
Θέλουμε σήμερα να δοξάσουμε το Θεό μαζί με την Παναγία, τη Μητέρα του Θεού και τη δική μας ουράνια Μητέρα. Ας της πούμε το δικό μας «ευχαριστώ» που μας έδωσε τον Ιησού! Ας της ζητήσουμε να κρατήσει κι εμάς στη δική της αγκαλιά, όπως κράτησε τον Υιό του Θεού που σήμερα έγινε άνθρωπος.
Θέλουμε να βγούμε από αυτό το Ναό ανανεωμένοι, φωτισμένοι από το φως της Βηθλεέμ όχι πια κουρασμένοι οδοιπόροι σ’ αυτή την κοιλάδα των δακρύων αλλά ταξιδιώτες γεμάτοι ελπίδα κάτω από έναν ουρανό που λάμπει από αστέρια και μαζί μας περιμένουν να λάμψει ο ήλιος που θα φωτίσει κάθε άνθρωπο.
Σήμερα που γεννήθηκε το φως του κόσμου, ας σβήσει κάθε διχόνοια, έχθρα και μίσος, για να λάμψει στον τόπο μας και σε όλο τον κόσμο η αγάπη του Θεού.
Καλά Χριστούγεννα.
Η παρουσία παιδιών στην Αγρυπνία και στη Θεία Λειτουργία έδωσε έναν όμορφο τόνο, διότι συμμετείχαν ενεργά και με το δικό τους απλό και ταπεινό τρόπο, βοήθησαν όλους ως σύμβολα να δούμε την απλότητα και την ταπεινότητα του ενσαρκωμένου Θείου Λόγου.
Η καλλιτεχνική επίσης φάτνη που ετοίμασε ο κ. Διαμαντής, βοήθησε πολλούς να μεταφερθούν νοερά στη σπηλιά της Βηθλεέμ όπου ο ίδιος ο Θεός έγινε ο Εμμανουήλ.
Την ημέρα των Χριστουγέννων τελέστηκε και πάλι Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στις 11 το πρωί στην οποία συμμετείχαν όσοι ενορίτες δε μπόρεσαν να έλθουν στην μεσονύκτια Θεία Λειτουργία. Μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε η ανταλλαγή ευχών στους βοηθητικούς χώρους της ενορίας και δόθηκαν δώρα στα παιδιά που ήταν παρόντα.
Την επομένη των Χριστουγέννων, τελέστηκε η Θεία Λειτουργία της Αγίας Οικογενείας και για τις οικογένειες της ενορίας Χίου, αλλά και για όλες τις οικογένειες της τοπικής μας Εκκλησίας.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
«Η Εκκλησία σήμερα αναζητά τα λαμπρά παραδείγματα της Αγίας Οικογένειας της Ναζαρέτ, που είναι πλουτισμένα με τις οικογενειακές αρετές για να σας τα προσφέρει προς μίμηση, όπως τα προσφέρει και σε όλες τις οικογένειες αυτής της ενορίας και όλης της τοπικής Εκκλησίας.
Είναι οι οικογενειακές αρετές που εκθειάζονται και από τον Απόστολο Παύλο στην επιστολή του προς τους Κολοσσαείς που λίγο πριν ακούσαμε: «Αδελφοί, ως εκλεκτοί του Θεού που είστε, άγιοι και αγαπημένοι, ντυθείτε την ευσπλαχνία, την καλοσύνη, την πραότητα, τη μακροθυμία, να ανέχεστε ο ένας τον άλλο και να συγχωρείστε μεταξύ σας, αν κάποιος έχει παράπονο με κάποιον άλλο. Οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες σας… οι άνδρες να αγαπάτε τις γυναίκες σας, τα παιδιά, να υπακούτε στους γονείς σας».
Τα λόγια αυτά του Αποστόλου εναρμονίζονται πλήρως με τα λόγια του σοφού Σειράχ που ακούσαμε στο δεύτερο σημερινό ανάγνωσμα: «όποιος τιμά τον πατέρα του, χαρά θα λάβει από τα παιδιά του και χρόνια πολλά θα ζήσει. Κι όποιος για τη μητέρα του φροντίζει είναι σα να συνάζει θησαυρούς».
Δυστυχώς ο θεσμός της οικογένειας δέχεται συνεχώς πλήγματα από πολλές πλευρές. Η χριστιανική οικογένεια αγωνίζεται να αντέξει και να διατηρήσει ανόθευτη την αποστολή της. Σήμερα υπάρχουν εκείνοι που, επηρεασμένοι από κίνητρα ξένα προς τη διδασκαλία του Χριστού και αντίθετα με το μεγαλείο του ίδιου του ανθρώπου, τραυματίζουν, και κάποιες φορές σκοτώνουν αυτό το υγιές κύτταρο της ανθρώπινης κοινωνίας. Προσπαθούν να την αποπροσανατολίσουν από την αποστολή της και επιδιώκουν να της προσδώσουν άλλους σκοπούς διαφορετικούς από εκείνους που της όρισε ο Δημιουργός.
Η Καθολική Εκκλησία πολλές φορές αισθάνεται μόνη της στην υπεράσπιση του αδιάλυτου του γάμου, του δικαιώματος της ζωής κάθε ανθρώπινης ύπαρξης σε όλα τα στάδιά της. Υπερασπίζεται τη ζωή τού εμβρύου και απαγορεύει την έκτρωση. Υπερασπίζεται τη ζωή τού γέροντα και απαγορεύει την ευθανασία. Και όλα αυτά διότι τιμά και σέβεται το ανθρώπινο πρόσωπο, που είναι εικόνα του Προσώπου τού Θεού.
Η χριστιανική οικογένεια για να αντέξει στις αντιχριστιανικές αυτές αρχές και τις επικίνδυνες παρεμβάσεις του ανθρώπου στον ιερό θεσμό της οικογένειας, οφείλει να τηρήσει τις χριστιανικές αρχές του Ευαγγελίου. Είναι εξ άλλου οι μόνες που μπορούν να εξασφαλίσουν την αξιοπρέπεια τόσο του ατόμου, όσο και της οικογένειας και κατ’ επέκταση της ανθρώπινης κοινωνίας.
Ποτέ η οικογένεια δεν θα μπορέσει να βρει το σωστό εαυτό της, αν δεν στραφεί προς το Θεό και δεν αναζητήσει από Εκείνον να τη βοηθήσει, να ενεργοποιήσει τη χάρη που έλαβε μέσα από το Μυστήριο του Γάμου.
Χωρίς το Θεό η οικογένεια χάνει την αξία και την αξιοπρέπειά της, ιδιαίτερα σήμερα που υπάρχουν τόσες αρχές και εξουσίες που θέλουν να καταργήσουν ακόμη και αυτή την ιερότητα του θεσμού της οικογένειας και να την αντικαταστήσουν με μία άσχετη συμβίωση δύο ατόμων έστω και του ιδίου φύλλου. Ο άνθρωπος ήδη άρχισε να αυτοκαταστρέφεται και να γίνεται από σεβάσμιο πρόσωπο εμπορεύσιμο αντικείμενο. Αυτή η απόφασή του, αν υπερισχύσει, τότε θα είναι η αρχή της μετατροπής της ανθρώπινης κοινωνίας σε ζούγκλα που θα διαφέρει λίγο ή και καθόλου από τη ζούγκλα των ζώων.
Η Εκκλησία κρούει καθημερινά τον κώδωνα του κινδύνου και υπενθυμίζει, ιδιαίτερα σήμερα, πως μόνο με την πίστη στο Θεό και την Αγία Του χάρη η οικογένεια γίνεται σημείο της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και της αγάπης του Χριστού για την Εκκλησία Του, γίνεται δηλαδή Μυστήριο που ενώνει, ζωοποιεί και σώζει, γι’ αυτό και αποκαλείται «κατ’ οίκον Εκκλησία».
