Η Καθολική Εκκλησία της Πρέβεζας και τα 100 χρόνια
από την απελευθέρωση της πόλης – 21 Οκτωβρίου 2012
Η παρουσία της καθολικής Εκκλησίας στην Ήπειρο χάνεται στα μέσα της βενετοκρατίας στον Ιόνιο χώρο, όταν κοινότητες μοναχών ίδρυαν διάφορες αποστολές σε περιοχές όπως η Πρέβεζα, η Πάργα, η Άρτα, τα Ιωάννινα κ.ο.κ. Ως προς τη σύνθεσή τους οι κοινότητες αυτές ήταν πολυεθνικές με τους ιταλούς υπηκόους, αλλά και λειτουργούς, να υπερτερούν. Στην Πρέβεζα, σημαντικό εμπορικό κέντρο εκείνη την εποχή και γεωστρατιωτικής σημασίας λιμάνι, ανεγείρεται το 1902 με τη συμβολή του Αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Ιωσήφ (συζύγου της γνωστής μας από το «Αχίλλειο» στην Κέρκυρα Ελισάβετ) ένας νέος Ναός που αφιερώνεται στον Άγιο Ανδρέα και αν
ατίθεται στο Τάγμα των Φραγκισκανών Διατηρητών. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό στοιχείο μέσα στην καρδιά της πόλης της Πρέβεζας το οποίο πλαισιώνεται σήμερα από γειτονικά κτίσματα που κ
αλύπτουν τις πλάγιες όψεις του. Παρ’ όλ’ αυτά και παρ’ όλες τις μετατροπές που υπέστη με κύρια αυτή μετά την ολοκληρωτική του πυρκαγιά το 2003, παραμένει ένα από τα παλαιότερα οικοδομήματα πριν την απελευθέρωση της Πρέβεζας από τους Τούρκους και, το κυριότερο, η καρδιά της καθολικής κοινότητας της πόλης που ολοένα αναπτύσσεται.
Με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την εκτόπιση των ιταλών (λόγω υπηκοότητας) μοναχών ηγέρθησαν διάφορα ζητήματα σχετικά με το ιδιοκτησιακό, και ο Ναός μπήκε σε μεγάλες περιπέτειες. Σε μία περίοδο που η Αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας, υπεύθυνη από το 1919 για τις Εκκλησίες της Ηπείρου, ήταν ακέφαλη, πολλοί αμφισβήτησαν την κυριότητα, διάφοροι κατέλαβαν το χώρο για διαστήματα, και αν ακόμη το 1963 το Συμβούλιο Επικρατείας τελεσιδίκησε υπέρ της Καθολικής Εκκλησίας και των νομίμων διαχειριστών της, μόλις τη δεκαετία του 1980 το κτιριακό αυτό συγκρότημα αποδόθηκε στην Αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας.
Τα τελευταία χρόνια η Αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας έχει επιδείξει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους καθολικούς της διασποράς και κυρίως για εκείνους της Ηπείρου. Με συχνές επισκέψεις και τακτικό μηνιαίο εκκλησιασμό, με οργάνωση κατηχητικών ομάδων και επισκέψεις στις πανηγύρεις των διαφόρων ναών η Αρχιεπισκοπή εκδηλώνει μία μεγάλη ευαισθησία για την οργάνωση και ανάπτυξη των μικρών αυτών καθολικών κοινοτήτων. Την Κυριακή μάλιστα 21 Οκτωβρίου με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Πρέβεζας από τους Τούρκους, ο Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης Σπιτέρης ταξίδεψε εκεί και πραγματοποίησε δοξολογία στον Καθολικό Ναό του Αγίου Ανδρέα υπέρ αυτού του σκοπού και υπέρ ειρήνης στον κόσμο.
Οι καλές σχέσεις που είχαν αναπτυχθεί τόσο με τον μακαριστό Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιο όσο και με τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης συνετέλεσαν στο να προσκληθεί η Αρχιεπισκοπή μας σε όλες τις πανηγυρικές εκδηλώσεις, με προσωπική μάλιστα και επίμονη μέριμνα του Δημάρχου Χρίστου Μπαϊλη. Ο Αρχιεπίσκοπός μας είχε την ευκαιρία να παραστεί στις εκδηλώσεις μνήμης για την απελευθέρωση της πόλης, στην επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο πεσόντων, στα αποκαλυπτήρια ιστορικού μνημείου στο Δημαρχείο της πόλης, αλλά και στη δοξολογία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό. Στο γεγονός αναφέρθηκαν με ιδιαίτερα δημοσιεύματα όλες οι τοπικές εφημερίδες, ηλεκτρονικές και έντυπες. Η εφημερίδα «Η Πρέβεζα» στο φύλλο της 24ης Οκτωβρίου είχε ιδιαίτερο δημοσίευμα με τίτλο «Ο Σεβασμιώτατος Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας τίμησε τις εκδηλώσεις της απελευθέρωσης».
Είναι σημαντικό να υπάρχει παρουσία της Εκκλησίας μας όπου υπάρχει κάποια κοινότητά μας. Δημιουργεί το αίσθημα ότι κάποιος τους σκέφτεται και τους υπολογίζει. Ένας μάλιστα από τους ενορίτες στην Πρέβεζα ο εκπαιδευτικός κ. Ματθαίος Φιλιππούσης απέστειλε μήνυμα στον Επίσκοπο, εκφράζοντας όλους τους καθολικούς πρεβεζιάνους και όχι μόνο γράφοντας: «Σεβασμιότατε, σας ευχαριστούμε που ήρθατε στην πόλη μας, δώσατε μία ζωντανή μαρτυρία της παρουσίας καθολικών στον τόπο αυτό, αλλά με την παρουσία σας εμψυχώσατε και εμάς να συνεχίσουμε με τη βοήθεια του Θεού να προσπαθούμε γι’ αυτή τη μικρή κοινότητα και να δίνουμε μαρτυρία πίστης τόσο για εμάς όσο και για τη δόξα του Κυρίου…».
