ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 2017
Το Ιεραποστολικό Έργο στην καρδιά της χριστιανικής πίστης
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,
και φέτος, η Παγκόσμια Ημέρα των Ιεραποστολών μάς καλεί γύρω από το πρόσωπο του Ιησού, «τον πρώτο και μεγαλύτερο ευαγγελιστή» (Πάπας Παύλος ο 6ος, Αποστολική Παραίνεση Evangelii Nuntiandi, 7), ο οποίος μας στέλνει συνεχώς να αναγγείλουμε το Ευαγγέλιο της αγάπης του Θεού Πατέρα εν Πνεύματι Αγίω. Αυτή η ημέρα μάς καλεί να συλλογιστούμε εκ νέου το θέμα : Το Ιεραποστολικό Έργο στην καρδιά της χριστιανικής πίστης. Πράγματι, η Εκκλησία είναι εκ φύσεως ιεραποστολική, διότι αν δεν ήταν ιεραποστολική τότε δεν θα ήταν πλέον η Εκκλησία του Χριστού, αλλά θα αποτελούσε έναν σύλλογο ανάμεσα σε πολλούς άλλους, ο οποίος σύντομα θα εξαντλούσε τον σκοπό της ύπαρξής του. Οπότε, καλούμαστε να θέσουμε κάποια ερωτήματα στον εαυτό μας, τα οποία αγγίζουν την ίδια την χριστιανική μας ταυτότητα και τις ευθύνες μας ως πιστοί, σε έναν κόσμο συγκεχυμένο από πολλές ψευδαισθήσεις, πληγωμένο από πολλές απογοητεύσεις και καταπονημένο από πολλούς αδελφοκτόνους πολέμους, οι οποίοι πλήττουν, άδικα, κυρίως τους αθώους. Ποιό είναι το θεμέλιο της ιεραποστολής; Ποια είναι η καρδιά της ιεραποστολής; Ποιες είναι οι ζωτικές θέσεις της ιεραποστολής;
Η Ιεραποστολή και η μεταμορφωτική δύναμη του Ευαγγελίου του Χριστού, που είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή
- Η αποστολή της Εκκλησίας, η οποία προορίζεται για όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως, είναι θεμελιωμένη στη μεταμορφωτική δύναμη του Ευαγγελίου. Το Ευαγγέλιο είναι μια Καλή Αγγελία που εμπεριέχει μια μεταδοτική χαρά, μιας και περικλείει και προσφέρει μια νέα ζωή δηλαδή τη ζωή του Αναστημένου Χριστού, ο οποίος μεταδίδοντας το ζωοποιό Πνεύμα του, γίνεται η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή για μας (πρβλ. Ιω 14,6). Είναι η Οδός που μας καλεί να Τον ακολουθήσουμε με εμπιστοσύνη και θάρρος. Ακολουθώντας τον Ιησού ως την Οδό της ζωής μας, βιώνουμε την Αλήθεια και λαμβάνουμε τη δική του ζωή, η οποία είναι η πλήρης κοινωνία με τον Θεό Πατέρα εν Πνεύματι Αγίω, μάς καθιστά ελεύθερους από οποιαδήποτε μορφή εγωισμού, και είναι πηγή δημιουργικότητας στην αγάπη.
- Μια τέτοια υπαρξιακή μεταμόρφωση επιθυμεί ο Θεός Πατέρας από τα τέκνα του, μια μεταμόρφωση που εκφράζεται ως λατρεία εν πνεύματι και αληθεία (πρβλ. Ιω 4,23-24), σε μια ζωή που εμψυχώνεται από το Άγιο Πνεύμα, κατά μίμηση του Υιού Ιησού Χριστού, προς δόξα του Θεού Πατέρα. «Η δόξα του Θεού είναι ο ζώντας άνθρωπος» (Άγιος Ειρηναίος Adversus haereses IV, 20,7). Με αυτόν τον τρόπο, η αναγγελία του Ευαγγελίου γίνεται ο ζωντανός και αποτελεσματικός λόγος, που πραγματοποιεί αυτό που αναγγέλλει (πρβλ. Ησ 55,10-11), δηλαδή τον Ιησού Χριστό, ο οποίος ενσαρκώνεται αδιάλειπτα σε κάθε ανθρώπινη κατάσταση (πρβλ. Ιω 1,14).
Η Ιεραποστολή και ο «καιρός» του Χριστού
- Η αποστολή της Εκκλησίας, επομένως, δεν είναι η διάδοση μιας θρησκευτικής ιδεολογίας ούτε πρόκειται για μια πρόταση ύψιστης ηθικής. Πολλές ιδεολογίες στον κόσμο είναι σε θέση να παράγουν υψηλά ιδανικά ή αξιοσημείωτες ηθικές εκφράσεις. Μέσα από την αποστολή της Εκκλησίας, είναι ο Ιησούς Χριστός αυτός που συνεχίζει να ευαγγελίζεται και να ενεργεί, ως εκ τούτου η Εκκλησία εκπροσωπεί τον «καιρό», δηλαδή την κατάλληλη χρονική στιγμή της Σωτηρίας στην ανθρώπινη Ιστορία. Διαμέσου της αναγγελίας του Ευαγγελίου, ο Ιησούς γίνεται πάντοτε και εκ νέου ένας άνθρωπος της εποχής μας, έτσι ώστε όποιος Τον δέχεται με πίστη και αγάπη να βιώνει τη μεταμορφωτική δύναμη του Πνεύματός του, ως Αναστημένου, που γονιμοποιεί τον άνθρωπο και τη Δημιουργία, ακριβώς όπως το κάνει η βροχή με τη γη. «Η ανάστασή Του δεν είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν. Περιέχει μια δύναμη ζωής που έχει διεισδύσει στον κόσμο. Εκεί όπου φαίνεται τα πάντα να είναι νεκρά, εμφανίζονται από παντού οι βλαστοί της ανάστασης. Είναι μια δύναμη χωρίς ομοιότητες» (Αποστολική Παραίνεση Η Χαρά του Ευαγγελίου, 276).
- Ας θυμόμαστε πάντοτε ότι «στην αρχή της χριστιανικής ύπαρξης δεν υπάρχει μια ηθική απόφαση ή μια μεγάλη ιδέα, αλλά μια συνάντηση με ένα γεγονός, με ένα Πρόσωπο, το οποίο δίνει ζωή σε έναν νέο ορίζοντα, δίνοντας έτσι μια αποφασιστική κατεύθυνση» (Πάπας Βενέδικτος ο 16ος, Εγκύκλιος Επιστολή Ο Θεός είναι αγάπη, 1).Το Ευαγγέλιο είναι ένα Πρόσωπο, το οποίο αδιάλειπτα προσφέρεται και καλεί, εκείνον που Τον αποδέχεται με ταπεινή και ζωντανή πίστη, να μοιραστεί τη ζωή του, μέσα από την αποτελεσματική συμμετοχή του στο πασχαλινό μυστήριο του θανάτου και της ανάστασής Του. Έτσι, το Ευαγγέλιο γίνεται, διαμέσου του Βαπτίσματος, η πηγή μιας νέας ζωής, που είναι ελεύθερη από την εξουσία της αμαρτίας, φωτισμένη και μεταμορφωμένη από το Άγιο Πνεύμα· διαμέσου του Μυστηρίου του Χρίσματος γίνεται εκείνη η Χρίση που ενδυναμώνει και χάρη του ιδίου Πνεύματος υποδεικνύει νέες πορείες και στρατηγικές μαρτυρίας και εγγύτητας· μέσα από την Θεία Ευχαριστία γίνεται η τροφή του νέου ανθρώπου, γίνεται «ίαμα αθανασίας» (Άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας, Επιστολή προς Εφεσίους, 20,2).
- Ο κόσμος έχει, ουσιαστικά, ανάγκη από το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Αυτός, δια της Εκκλησίας, συνεχίζει την αποστολή Του ως καλός Σαμαρείτης, θεραπεύοντας τις ματωμένες πληγές της ανθρωπότητας, και αναζητώντας ακατάπαυστα, ως καλός Ποιμένας, όσους έχουν χαθεί σε διαστρεβλωμένα μονοπάτια. Με τη χάρη του Θεού, έχουν υπάρξει οι εμπειρίες εκείνες που δηλώνουν και μαρτυρούν τη μεταμορφωτική δύναμη του Ευαγγελίου. Μου έρχεται στο νου η πράξη του φοιτητή Ντίνκα ο οποίος, με κόστος την ίδια του την ζωή, προστάτεψε έναν φοιτητή της φυλής Νούερ, που έμελλε να θανατωθεί. Επίσης, σκέφτομαι εκείνη τη Θεία Λειτουργία στο Κιτγκούμ, στη Βόρεια Ουγκάντα, που βάφτηκε με αίμα από την αγριότητα μιας ομάδας ανταρτών, όταν ένας ιεραπόστολος προέτρεψε τους πιστούς να επαναλάβουν τα λόγια του Ιησού επάνω στον Σταυρό: «Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;», ως έκφραση της απεγνωσμένης κραυγής των αδελφών του Εσταυρωμένου Κυρίου. Εκείνη η Θεία Λειτουργία αποτέλεσε πηγή μεγάλης παρηγοριάς και θάρρους για τον κόσμο. Και θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πολλές και αναρίθμητες μαρτυρίες για το πώς το Ευαγγέλιο συντελεί στο να ξεπεράσουμε την αποξένωση, τις συγκρούσεις, τον ρατσισμό και τις φυλετικές συγκρούσεις, προάγοντας παντού και ανάμεσα σε όλους τη συμφιλίωση, την αδελφοσύνη, και την έννοια του να μοιράζεσαι.
Η Ιεραποστολή εμπνέει μια πνευματικότητα συνεχούς εξόδου, πορείας και εξορίας
- Η αποστολή της Εκκλησίας εμψυχώνεται από μια πνευματικότητα συνεχούς εξόδου. Πρόκειται δηλαδή για ένα κάλεσμα «να βγούμε από την άνεσή μας και να έχουμε το θάρρος να φτάσουμε σε όλα τα μέρη που έχουν ανάγκη από το φως του Ευαγγελίου» (Η Χαρά του Ευαγγελίου, 20). Η αποστολή της Εκκλησίας δίνει το ερέθισμα για μια συμπεριφορά συνεχούς πορείας μέσα από τους διάφορους ερημικούς τόπους της ζωής, μέσα από τις ποικίλες εμπειρίες της πείνας και της δίψας για αλήθεια και δικαιοσύνη. Η αποστολή της Εκκλησίας εμπνέει μια εμπειρία συνεχούς «εξορίας», έτσι ώστε, ο άνθρωπος που είναι διψασμένος για το άπειρο, να αντιληφθεί ότι η Εκκλησία βρίσκεται σε κατάσταση «εξορίας» και οδεύει διαγράφοντας μια πορεία προς την τελική πατρίδα, η οποία εκτείνεται μεταξύ του «ήδη» και του «όχι ακόμα» της Βασιλείας των Ουρανών.
- Η Ιεραποστολή φανερώνει στην Εκκλησία ότι το ιεραποστολικό έργο δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά είναι ένα ταπεινό όργανο που μεσολαβεί για τη Βασιλεία. Μια Εκκλησία που αυτοσυστήνεται, που αρέσκεται στις γήινες επιτυχίες, δεν είναι η Εκκλησία του Χριστού, δεν είναι το σταυρωμένο και ένδοξο σώμα Του. Να, λοιπόν, γιατί πρέπει να προτιμούμε «μια Εκκλησία καταπονημένη, πληγωμένη και λερωμένη επειδή βγήκε στους δρόμους, παρά μια Εκκλησία άρρωστη από την κλεισούρα και την άνεση να στηρίζεται στις ασφάλειές της»(αυτόθι, 49).
Οι νέοι είναι η ελπίδα της Ιεραποστολής
- Οι νέοι είναι η ελπίδα της Ιεραποστολής. Ο Ιησούς και η Καλή Αγγελία, που ο ίδιος ανήγγειλε, συνεχίζουν να γοητεύουν πολλούς νέους. Οι νέοι αναζητούν πορείες ζωής μέσα από τις οποίες θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν το θάρρος και τις αυθόρμητες επιθυμίες της καρδιάς τους στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. «Είναι πολλοί οι νέοι που προσφέρουν την αλληλέγγυα βοήθειά τους εμπρός στα δεινά του κόσμου και αναλαμβάνουν διάφορες μορφές στράτευσης και εθελοντισμού[…]. Τι ωραίο πράγμα που οι νέοι είναι “οδοιπόροι της πίστεως„, ευτυχείς να φέρουν τον Ιησού Χριστό σε κάθε δρόμο, σε κάθε πλατεία, σε κάθε γωνιά της γης!»(αυτόθι, 106). Η επόμενη τακτική Γενική Συνέλευση της Συνόδου των Επισκόπων, που θα συγκληθεί το 2018 με θέμα: Οι νέοι, η πίστη, και η διάκριση της Κλήσης, αποτελεί μια ευκαιρία, δοσμένη από τη Θεία Πρόνοια, έτσι ώστε οι νέοι να εμπλακούν στην κοινή ιεραποστολική ευθύνη η οποία έχει ανάγκη από την πλούσια φαντασία και δημιουργικότητά τους.
Η υπηρεσία των Ποντιφικών Ιεραποστολικών Έργων
- Τα Ποντιφικά Ιεραποστολικά Έργα αποτελούν ένα πολύτιμο όργανο, το οποίο μπορεί να εμπνεύσει την επιθυμία σε κάθε χριστιανική κοινότητα να βγει από τις ασφάλειες και τα σύνορά της για να αναγγείλει το Ευαγγέλιο σε όλους. Μέσα από μια βαθιά ιεραποστολική πνευματικότητα, που πρέπει να βιώνεται σε καθημερινή βάση, μέσα από μια σταθερή δέσμευση ως προς την κατάρτιση και την ιεραποστολική εμψύχωση, νέοι, ενήλικες, οικογένειες, επίσκοποι, ιερείς, μοναχές και μοναχοί, δραστηριοποιούνται έτσι ώστε να αναπτυχθεί μια ιεραποστολική καρδιά μέσα σε κάθε άνθρωπο. Η Παγκόσμια Ημέρα των Ιεραποστολών, που προωθείται από το Έργο για τη Μετάδοση της Πίστεως είναι η κατάλληλη ευκαιρία έτσι ώστε η ιεραποστολική καρδιά των χριστιανικών κοινοτήτων να συμβάλει με την προσευχή, με τη μαρτυρία της ζωής, και με την κοινωνία των αγαθών στο να δώσει απαντήσεις στις σοβαρές και μεγάλες ανάγκες του ευαγγελισμού.
Ασκώντας το Ιεραποστολικό Έργο μαζί με την Παναγία, τη Μητέρα του ευαγγελισμού
- Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές ας πράξουμε το Ιεραποστολικό Έργο εμπνεόμενοι από την Παναγία, τη Μητέρα του ευαγγελισμού. Εκείνη, ωθούμενη από το Άγιο Πνεύμα, δέχτηκε τον Λόγο της ζωής στο βάθος της ταπεινής πίστης της. Ας μας βοηθήσει η Παρθένος Μαρία να πούμε το δικό μας «ναι», μιας και η ανάγκη, να αντηχήσει η Καλή Αγγελία του Ιησού, είναι επείγουσα στους καιρούς μας. Ας μας εξασφαλίσει τη νέα φλόγα που πηγάζει από την Ανάσταση, για να φέρουμε σε όλους το Ευαγγέλιο της ζωής, που νικάει τον θάνατο. Ας μεσιτεύσει για μας προκειμένου να αποκτήσουμε την αγία τόλμη που θα μας κάνει να αναζητήσουμε νέους δρόμους έτσι ώστε όλοι να λάβουν το δώρο της Σωτηρίας.
Βατικανό, 4 Ιουνίου 2017
Πανήγυρη της Πεντηκοστής
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
