Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού, που αναφέρεται στην ηθελημένη παροχή υπηρεσιών για κάποιο κοινωφελή σκοπό, χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής και η οποία εορτάζεται στις 5 Δεκεμβρίου, ο Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών, Αποστολικός Τοποτηρητής Καθολικής Αρχιεπισκοπής Ρόδου και Πρόεδρος της Κάριτας Αθήνας π. Σεβαστιανός σε μήνυμα του αναφέρει:
«Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει ορίσει την 5η Δεκεμβρίου, ως Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού. Εμείς οι χριστιανοί έχομε να πούμε για τον Εθελοντισμό, ότι αποτελεί ένα από τα χριστιανικά ιδανικά μας! Στις 26 Νοεμβρίου, ημέρα της πανήγυρης του Χριστού Βασιλέα του σύμπαντος, ο Χριστός μας είπε: «εφόσον αυτό το κάματε σε έναν από αυτούς, τους πιο μικρούς αδελφούς μου, σ’ εμένα το κάματε» (Μτ 25,40). Και φυσικά ο Χριστός δεν μας μιλάει για την αμειβόμενη εργασία, αλλά για την εθελοντική!
Προσέξτε με τι τρόπο στιγματίζει ο Πάπας Φραγκίσκος, στην Παραίνεση «Η Χαρά του Ευαγγελίου» αρ.88, όσους προτιμούν μια ζωή εγωιστική, βολεμένη και άνετη: «Πολλοί προσπαθούν να απομακρυνθούν από τους άλλους, καταφεύγοντας σε μια άνετη ιδιωτική ζωή ή σε ένα στενό κύκλο των πιο οικείων, και απαρνούνται τον ρεαλισμό της κοινωνικής διάστασης του Ευαγγελίου. Θα ήθελαν έναν Χριστό, καθαρά πνευματικό, χωρίς σάρκα και χωρίς σταυρό, διεκδικούν διαπροσωπικές σχέσεις μόνο με τη μεσολάβηση εξεζητημένων μηχανημάτων, οθονών και συστημάτων που μπορούν να ανοίγουν και να κλείνουν με μια απλή εντολή.
Όμως, το Ευαγγέλιο μας προσκαλεί πάντοτε να διατρέχουμε τον κίνδυνο της συνάντησης με το πρόσωπο του άλλου, με τη φυσική του παρουσία που επερωτά, με τον πόνο και τα αιτήματά του, με τη μεταδοτική χαρά του σε ένα διαρκές σώμα με σώμα. Η αυθεντική πίστη στον Υιό του Θεού, που έγινε σάρκα, είναι αδιαχώριστη από τη δωρεά του εαυτού μας, από το να ανήκουμε στην κοινότητα, από την υπηρεσία, από τη συμφιλίωση με τη σάρκα των άλλων.
Ο Υιός του Θεού, με τη σάρκωσή του, μας προσκάλεσε στην επανάσταση της τρυφερότητας».
Στον αρ. 102 πάλι ο Πάπας γράφει για τον εθελοντισμό ονομάζοντάς τον «στράτευση»:
«Αυξήθηκε η συνείδηση της ταυτότητας και της αποστολής του λαϊκού στην Εκκλησία. Διαθέτουμε ένα μεγάλο αριθμό λαϊκών, παρότι μη αρκετό, με μια ριζωμένη κοινοτική αίσθηση και μια μεγάλη πιστότητα στη στράτευση για τη φιλανθρωπία, την κατήχηση, την τελετουργία της πίστεως.
Αλλά η συνειδητοποίηση αυτής της λαϊκής ευθύνης, που γεννιέται από το Βάπτισμα και από το Χρίσμα, δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο από όλα τα μέρη. Σε ορισμένες περιπτώσεις διότι οι λαϊκοί δεν είναι εκπαιδευμένοι για να αναλάβουν σημαντικές ευθύνες, σε άλλες, διότι δεν βρήκαν χώρο στις τοπικές τους Εκκλησίες για να μπορέσουν να εκφραστούν και να δράσουν, εξαιτίας ενός υπερβολικού κληρικαλισμού που τους κρατά στο περιθώριο των αποφάσεων.
Μας λέει λοιπόν, ο Πάπας Φραγκίσκος, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται ο χριστιανός να εκπαιδευτεί για να εκπληρώσει σωστά τη
στράτευσή του, την εθελοντική του εργασία. Αλλά επίσης ότι οι ιερείς, αφού φροντίσουν να εκπαιδευτούν οι λαϊκοί στο πνεύμα του Ευαγγελίου, οφείλουν να τους προσφέρουν εκείνη την ελευθερία πρωτοβουλίας και στράτευσης, που θα τους επιτρέψει να συμμετέχουν στις αποφάσεις, και να μπορούν να δράσουν έτσι όπως τους εμπνέει το Άγιο Πνεύμα!
Ολοκληρώνω, υπογραμμίζοντας τα λόγια του αποστόλου Παύλου:
«Υπάρχει ποικιλία χαρισμάτων (…). Όλα αυτά τα ενεργεί το ένα και αυτό Πνεύμα, μοιράζοντας στον καθένα όπως θέλει» (1Κορ.12,4,11).
Καλούμαστε όλοι να αξιοποιούμε να χαρίσματά μας, τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, πολλαπλασιάζοντάς τα, όπως αυτός που έλαβε από τον Κύριο 5 χαρίσματα και τα έκανε 10, και όχι όπως αυτός που έλαβε ένα, και πήγε και το έκρυψε για να μην το χάσει!
Γι’ αυτό συγχαίρω όλους τους εθελοντές που διακονείτε με ποικίλους τρόπους στην υπηρεσία των αδελφών μας. Χαίρομαι περισσότερο διότι μαθαίνω ότι οι εθελοντές άρχισαν να πολλαπλασιάζονται! Έτσι αξιοποιούμε τα χαρίσματά μας προς όφελος δικό μας και των άλλων»!
+ Σεβαστιανός
Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών
Αποστολικός Τοποτηρητής Καθολικής Αρχιεπισκοπής Ρόδου
