Και για τα φετινά Χριστούγεννα βρέθηκα στη Χίο για να τα γιορτάσω, όπως κάνω κάθε χρόνο με την εκεί Εκκλησία.
Τα φετινά όμως ήταν διαφορετικά. Διπλά. Πρώτα τα γιόρτασα στο λαό και μετά στο Ναό.
Στο νησί της Χίου για τα φετινά Χριστούγεννα υπάρχουν δύο φάτνες: μία στην πόλη και μία στο Ναό. Μα αυτή που συγκινεί περισσότερο είναι αυτή που έχει στηθεί εκεί στην περιοχή που λέγεται Σούδα. Μια τοποθεσία κοντά στη θάλασσα στο βόρειο ανατολικό μέρος του νησιού, πολύ κοντά στην πόλη. Μια σύγχρονη Βηθλεέμ!
Εκεί υπάρχει μία φάτνη περίεργη, πολύ διαφορετική από τις άλλες που συνήθως φτιάχνουμε στους Ναούς μας ή και στις πλατείες των πόλεων μας. Είναι μια ζωντανή φάτνη.
Όλοι γνωρίζουμε τα κύρια πρόσωπα που χρησιμοποιούνται για να ετοιμάσουμε μία φάτνη που να αναπαριστάνει τη Γέννηση του Ιησού: Το Βρέφος Ιησούς, η Παναγία, ο Ιωσήφ, οι πρώτοι προσκυνητές οι ταπεινοί βοσκοί της περιοχής.
Στη Φάτνη που σας περιγράφω:
Δεν υπάρχει ένα ομοίωμα του Ιησού, αλλά πολλά ομοιώματα. Πολλά βρέφη, πιστά αντίγραφα του Θείου Βρέφους, αληθινά πρόσωπά του. Είναι τα παιδιά των προσφύγων που έφεραν οι γονείς τους από τις εμπόλεμες χώρες τους στη δική μας την ειρηνική χώρα, για να ζήσουν μια νέα ζωή ελευθερίας και ειρήνης ή και να περάσουν σε κάποια άλλη χώρα με καλύτερες συνθήκες από αυτές που διαθέτει η δική μας.
Δεν υπάρχει μία Παναγία αλλά πολλά ομοιώματα της Παναγίας που φαίνονται στα πρόσωπα τόσον γυναικών. Άλλων που ήδη έχουν γεννήσει το παιδί τους και το έχουν στην αγκαλιά τους και άλλες που περιμένουν από μέρα σε μέρα από μήνα σε μήνα να το φέρουν στη ζωή.
Δεν υπάρχει ένας Άγιος Ιωσήφ, αλλά πολλοί στα πρόσωπα τόσων νέων ανδρών, που δίπλα στις γυναίκες τους προσπαθούν καθημερινά να τους δώσουν κουράγιο και ελπίδα. Τους βεβαιώνουν πως όλα θα πάνε καλά, διότι ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους. Ο Θεός μόνο μπορεί να φέρει ην ειρήνη στον κόσμο.]
Κι εμείς ποιο ρόλο παίξαμε εκεί σ’ αυτούς τους χώρους με την επίσκεψή μας;
Απλώς ήμασταν οι ταπεινοί βοσκοί επισκέπτες σε μια ιερή πραγματικότητα. Θελήσαμε να δώσουμε τη δική μας ελπίδα, το δικό μας καλό λόγο. Να συγχαρούμε όσους και όσες, φέρνοντας στο στήθος ή στη πλάτη τους ένα διακριτικό της Φιλανθρωπικής Οργάνωσης που αντιπροσωπεύουν υπηρετούν ως καλοί Σαμαρείτης τον πληγωμένο ψυχικά και σωματικά συνάνθρωπό τους. Ανθρώπους που έφθασαν εκεί, όχι για να ευχηθούν «καλά Χριστούγεννα», αλλά για να τους βοηθήσουν έμπρακτα να ζήσουν τα καλά Χριστούγεννα σε μια Χώρα χριστιανική που πρώτα οφείλει να βιώνει και μετά να κηρύττει την αγάπη του Χριστού.
Επιστρέφοντας για να γιορτάσουμε και στο Ναό τα φετινά Χριστούγεννα, θελήσαμε να μοιραστούμε μαζί σας, έστω και με αυτά τα λίγα λόγια « όσα είδαμε και ακούσαμε» τη ημέρα ανάμεσα στον πονεμένο Λαό και Θεού θέλοντος, αύριο θα μοιραστούμε μαζί σας όσα ζήσαμε τη νύκτα στο Ναό.
+Ν
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
