Το Σάββατο 3 Μαρτίου 2018, στις 6 το απόγευμα, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών διοργάνωσε και πραγματοποίησε στο χώρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών την Ημερίδα «Αγία Γραφή : Διάλογος Θεού – Ανθρώπου».
Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε στo πλαίσιο του Έτους του αφιερωμένου στην Αγία Γραφή, το οποίο έχει ανακηρύξει ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανός και διαρκεί από τις 3 Δεκεμβρίου 2017 έως τις 25 Νοεμβρίου 2018.Μαζί με την Ημερίδα υπήρχε και Έκθεση της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας με τίτλο: «Αγία Γραφή, από τα αρχαία χειρόγραφα στις σύγχρονες μεταφράσεις». Υπήρχε επίσης Έκθεση παλαιών αντιτύπων-κειμηλίων Αγίων Γραφών, ενώ παράλληλα εκτέθηκαν και αντίτυπα Αγίας Γραφής μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες όπως π.χ. Ινδικά, Σουαχίλι, Γλώσσα Εσκιμώων, Μπράιγ κ.λ.π. τα οποία ευγενικά δάνεισαν στην Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών, ειδικά για αυτή την ημέρα, το Αποστολικό Κέντρο «Πίστη και Πολιτισμός» της Αρχιεπισκοπής Νάξου-Τήνου, το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών των πατέρων Ιησουϊτών, το Ελληνικό Ιστορικό Ευαγγελικό Αρχείο και ορισμένοι ιδιώτες από τις προσωπικές τους συλλογές. Παράλληλα κυκλοφόρησε και συλλεκτικός κατάλογος των κειμηλίων αυτών, τον οποίο επιμελήθηκε ο π. Μάρκος Φώσκολος με τη βοήθεια του κ. Γιάννη Τσεβά.
Στο χώρο ήταν εκπρόσωποι του Καλού Τύπου, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει, αντίτυπα της Αγίας Γραφής και της Καινής Διαθήκης. Την οργάνωση είχε αναλάβει, η Ποιμαντική Επιτροπή της Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών, η οποία είχε προβλέψει τα πάντα και φρόντισε τα πάντα, ώστε και αυτή η Ημερίδα να στεφθεί από απόλυτη επιτυχία. Ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος πάντα «δίπλα» στην Ποιμαντική Επιτροπή στήριξε τις προσπάθειές της και συνεργάσθηκε στενά μαζί της, για να έλθει αυτό το όμορφο αποτέλεσμα.
Στην Ημερίδα εκτός του Σεβασμιοτάτου π. Σεβαστιανού ήταν παρών o εκπρόσωπος του Αγίου Πατέρα Πάπα Φραγκίσκου, στην Ελλάδα Αποστολικός Νούντσιος, Σεβασμιότατος π. Savio Hon, πολλοί Ιερείς και Ιερομόναχοι, Μοναχές και Μοναχοί όλων των Μοναχικών Ταγμάτων, λαϊκοί από πολλές Ενορίες της Αρχιεπισκοπής μας και πολλοί αδελφοί άλλων Χριστιανικών Ομολογιών, οι οποίοι θέλησαν να παρακολουθήσουν την ημερίδα.
Στην αρχή της ημερίδας πήρε το λόγο το μέλος της Ποιμαντικής Επιτροπής κ. Μαρία Σικ, η οποία ευχαρίστησε όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση. Ακολούθησε η Προσευχή «Ύμνος στην Αγάπη» από το φωνητικό σύνολο Manus Apertae. Κατόπιν, κάλεσε στο βήμα τον Νούντσιο, Σεβασμιότατο π. Savio Hon για να απευθύνει ένα χαιρετισμό, ο οποίος τόνισε:
Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές, είναι πράγματι τιμή μου να είμαι εδώ μαζί σας για το Συνέδριο και την Έκθεση. Το θέμα είναι η Αγία Γραφή, η οποία δείχνει το Διάλογο μεταξύ Θεού και Ανθρώπου. Αυτό το βράδυ έχουμε τρεις λόγους για να μείνουμε μαζί.
Πρώτον, είναι ο Χριστός που ήθελε να είμαστε εδώ, επειδή έχει κάτι σημαντικό να μας πει.
Δεύτερον, ο Χριστός ήθελε να κατανοήσουμε περισσότερο την Αγία Γραφή, στην οποία υπάρχει ο Λόγος του Θεού.
Τρίτον, στον Χριστό ο Θεός εξακολουθεί να μας μιλάει σήμερα και μας περιμένει να ανταποκριθούμε σε Αυτόν.
Μέσω του Χριστού κάνουμε τον διάλογο με τον Θεό.
Ο Λόγος του Θεού δεν είναι μόνο για το καλό μας, αλλά και για ολόκληρο τον Κόσμο. Για αυτό ο Χριστός, μας ζήτησε να πάμε και να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο στον κόσμο.
Είναι επίσης χαρά μου να είμαι εδώ για να μπορέσω μαζί σας, με τη βοήθεια του Συνεδρίου και της Έκθεσης, να καθαρίσουμε τα στόματά μας και να ακούσουμε με τα αυτιά μας, το Λόγο του Θεού, ο οποίος δίνει νόημα και χαρά στις καρδιές μας.
Ο Λόγος του Θεού είναι ισχυρός, όπως είπε ο Θεός:
«Η βροχή και το χιόνι πέφτουν από τον ουρανό και δεν επιστρέφουν εκεί πίσω, Χωρίς να δώσουν στη γη να πιει και να την κάνουν γόνιμη για να βλαστήσει, να δώσει σπόρο στο σπορέα και οι άνθρωποι να φάνε.
Έτσι θα είναι κι ο λόγος μου, που βγαίνει από το στόμα μου, πίσω δεν θα επιστρέψει σε εμένα άδειος, χωρίς το Θέλημά μου να εκτελέσει, χωρίς να εκπληρώσει την αποστολή που του ανέθεσα».
Σας εύχομαι κάθε Επιτυχία!!!
Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανού Ροσσολάτου:
Γιατί ο Πάπας Φραγκίσκος μας κάλεσε όλη την Εκκλησία (Έλεος και ελεεινή) να αφιερώνομε μια Κυριακή κάθε χρόνο στην Αγία Γραφή;
Γιατί, για την εκκλησιαστική μας επαρχία της Αθήνας, αποφάσισα να αρχίσομε αυτή τη συνήθεια, αφιερώνοντας όλο αυτό το πρώτο έτος στην Αγία Γραφή;
Έγραφε ο Απόστολος Παύλος προς τον Επίσκοπο Τιμόθεο: «Από βρέφος γνώρισες τα Ιερά Γράμματα (εννοεί την Αγία Γραφή), που μπορούν να σε καταστήσουν σοφό ως προς τη σωτηρία, η οποία χορηγείται από την πίστη στον Ιησού Χριστό.
Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για τη διδασκαλία, για τον έλεγχο, την επανόρθωση, για τη διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη. Έτσι, θα είναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, κατηρτισμένος για κάθε καλό έργο» (Β’ Τιμ. 3,15-17).
Μιλώντας για Θεόπνευστη Γραφή, ο Απόστολος Παύλος εννοούσε τότε την Παλαιά Διαθήκη, η οποία προετοίμαζε τον άνθρωπο να επιθυμεί και να αναμένει τη σωτηρία, την οποία ετοίμαζε ο Θεός μέσω του Μεσσία. Στην εποχή του Παύλου δεν είχε συγκροτηθεί ακόμη το σώμα των ιερών βιβλίων της Καινής Διαθήκης, δηλαδή τα Ευαγγέλια και οι Επιστολές των Αποστόλων.
Όμως οι Απόστολοι ήδη μας προδιαθέτουν να αντιληφθούμε ότι τα καινούργια κείμενα (Ευαγγέλια και επιστολές τους) έχουν ακόμη πιο μεγάλη αξία από την Παλαιά Διαθήκη, διότι αυτά τα βιβλία μας δείχνουν τον ίδιο τον Σωτήρα Χριστό.
Μας βεβαιώνει ο Απόστολος Ιωάννης:
«Αυτό που από την αρχή υπήρχε, αυτό που ακούσαμε, αυτό που είδαμε με τα μάτια μας, αυτό που παρατηρήσαμε και τα χέρια μας ψηλάφησαν, δηλαδή τον Λόγο της ζωής – και η ζωή φανερώθηκε, και την είδαμε, και γι’ αυτήν δίνουμε μαρτυρία, και σας αναγγέλλουμε την αιώνια ζωή που υπήρχε στον Πατέρα και που φανερώθηκε σε μας – αυτό που παρατηρήσαμε και ακούσαμε, αναγγέλλουμε σ’ εσάς, ώστε κι εσείς να έχετε κοινωνία μαζί μας. Και η κοινωνία η δική μας είναι με τον Πατέρα και με τον Υιό του, τον Ιησού Χριστό. Κι αυτά σας τα γράφουμε ώστε η χαρά μας να είναι πλήρης» (Α’ Ιω 1,1-4). Μας λέει λοιπόν ότι οι Απόστολοι είναι μάρτυρες, αυτόπτες μάρτυρες του Σωτήρα Χριστού και της σωτηρίας.
Αλλά και ο Απόστολος Παύλος, σύγχρονος των δώδεκα Αποστόλων, που όμως δεν είδε με τα μάτια του και δεν έζησε τον Ιησού Χριστό, διεκδικεί την αλήθεια και τη βεβαιότητα του κηρύγματός του, γράφοντας: «το Ευαγγέλιο που αναγγέλλω, δεν το έλαβα από ανθρώπους αλλά με αποκάλυψη του Ιησού Χριστού» (Γαλ. 1,11).
Έτσι, λοιπόν, μπορείτε να καταλάβετε για ποιο λόγο η Β’ Σύνοδος του Βατικανού (πριν από 53 χρόνια) έγραφε στο διάταγμα για τη Θεία Αποκάλυψη (αρ.25):
«Η Αγία Σύνοδος παροτρύνει με θέρμη και επιμονή όλους τους πιστούς να μαθαίνουν “την υπεροχή που έχει το να γνωρίζει κανείς τον Ιησού Χριστό” (Φιλ 3,8) με τη συχνή ανάγνωση της Αγίας Γραφής. Πράγματι, “άγνοια του Ευαγγελίου, σημαίνει άγνοια του Ιησού Χριστού”, όπως έγραψε ο Άγιος Ιερώνυμος, βαθύς μελετητής και μεταφραστής της Αγίας Γραφής.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Οι εισηγητές που θα μας μιλήσουν, θα μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε: πόσο σπουδαία είναι η Αγία Γραφή, όχι μόνο για την Εκκλησία, αλλά και για την προσωπική ζωή του καθενός από μας.
Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Διευθυντή της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας κ. Μιχάλη Χατζηγιάννη:
Είναι όντως αξιέπαινη η Θεάρεστη πρωτοβουλία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών να ανακηρύξει το τρέχον λειτουργικό έτος, ως έτος Αγίας Γραφής και στο πλαίσιο αυτό να διοργανώσει την παρούσα ημερίδα. Καθώς μάλιστα όλοι μας ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε σε μερικές εβδομάδες το κεντρικότερο γεγονός της Πίστεώς μας, το Πάθος δηλαδή την Ανάσταση του Χριστού, η σημερινή συνάντηση αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Το θέμα της Ημερίδας «Αγία Γραφή, Διάλογος Θεού-Ανθρώπου» έχει διαχρονική αλλά και επίκαιρη σπουδαιότητα.
Πρώτον γιατί η Αγία Γραφή είναι ο θεμέλιος λίθος της ενιαίας Εκκλησίας μας, η κοινή μας αφετηρία και ταυτόχρονα η σπουδαιότερη βάση μας.
Δεύτερον διότι ομολογουμένως στα «γράμματα» της Αγίας Γραφής, βρίσκουμε την καρδιά της Θεολογίας μας και του Εκκλησιαστικού μας ήθους, και με αυτά δίνουμε νόημα στην ύπαρξή μας και οραματιζόμαστε τα ελπιζόμενα αγαθά του μέλλοντος.
Τρίτον γιατί με την ανάγνωση και την ερμηνεία της Αγίας Γραφής διαχρονικά έχουμε τη μόνιμη, δια των γραμμάτων «υπόμνηση», στο σώμα της Εκκλησίας αλλά και στον καθένα μας ξεχωριστά, των άπαξ σωτήριων γεγονότων, που κέντρο τους έχουν τον Χριστό και αντικείμενο τον άνθρωπο και την κτίση όλη.
Υπόμνηση των όσων είπε και των όσων έκανε ο Κύριος.
Όλα αυτά τα στοιχεία είναι εντελώς απαραίτητα και για την κοινωνία και το σύνδεσμο ειρήνης που οφείλουν να βασιλεύουν ανάμεσά μας.
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή η πρόσκληση προς την Ελληνική Βιβλική Εταιρία να συμμετέχει στην διοργάνωση αυτή με την Έκθεσή της και ευχαριστούμε για αυτό θερμά, την Ιερά Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών και την Ποιμαντική Επιτροπή αυτής που είναι και Οργανωτική Επιτροπή της Ημερίδας αυτής.
Εύχομαι από καρδιάς Καλή Επιτυχία!!!
Ακολούθησε η πρώτη Συνεδρία της Ημερίδας στην οποία προέδρευσε η εκπαιδευτικός – Εκτελεστική Γραμματεύς της Μαριανής Αποστολής στην Ευρώπη και μέλος της Ποιμαντικής Επιτροπής κ. Άντζελα Σεστρίνη, η οποία έδωσε το λόγο για την πρώτη εισήγηση, με Θέμα «Το Βιβλίο του Δευτερονομίου και η Κοινωνική Πρόνοια» , στην κ. Μυρτώ Θεοχάρους Καθηγήτρια Παλαιάς Διαθήκης στο Ελληνικό Βιβλικό Κολέγιο.
Η κ. Θεοχάρους ανέπτυξε ένα θέμα ιδιαίτερα ευαίσθητο για τη σημερινή κοινωνία, η φροντίδα των φτωχών, η δικαιοσύνη και η προσφορά προς τον φτωχό, ιδιαίτερα ο τρόπος που οργανώνεται η κοινωνική πρόνοια στο Βιβλίο του Δευτερονομίου.
Μεταξύ άλλων τόνισε:
Το βασικό στοιχείο της φροντίδας του φτωχού, που χαρακτήριζε έντονα τη δράση των πρωτοχριστιανικών κοινοτήτων, δεν κληρονομήθηκε απ’ τον Ελληνο-Ρωμαϊκό κόσμο όπου η φιλανθρωπική δράση ήταν εξαιρετικά περιορισμένη, αλλά απ’ την Ιουδαϊκή παράδοση, την προφητική και κυρίως τη μωσαϊκή, όπως ορθώς αναγνώρισε κι ο Λουκιανός.
Το βιβλίο του Δευτερονομίου είναι αυτό που εισάγει την ιδέα ενός οργανωμένου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, δηλαδή φροντίδας επιλεγμένων «ευπαθών» κοινωνικών ομάδων μέσω παροχών μη-ανταποδοτικού χαρακτήρα.
Στον επίλογό της είπε ότι επείγει η κατανόηση του ιερού, επείγει η κατανόηση του τι εστί προσευχή ενώπιον του Κυρίου, τι εξυπηρετεί η γη, το χώμα κι ο καρπός της και ποια είναι τα όρια της ατομικής μου ιδιοκτησίας.
Πρέπει να απαντήσουμε ποιος είναι ο άλλος που πατά μαζί μας πάνω σ’ αυτή τη γη. Ο Μωυσής κήρυξε νόμο για να πλάσει συνειδήσεις που θα αναγνωρίζουν το άδικο, που θα είναι ικανές να κρίνουν κυβερνήσεις που έχασαν τον δρόμο τους, συνειδήσεις που θα μπορούν να συντάξουν οι ίδιες δίκαιους νόμους για κάθε γενιά και για κάθε πρόκληση που η εκάστοτε εποχή θέτει μπροστά μας.
Αυτούς τους προβληματισμούς-ερωτήσεις πρέπει ο καθένας μας να σκεφθεί και να απαντήσει σε αυτή την Περίοδο της Τεσσαρακοστής!!!
Ακολούθησε η εισήγηση του Θεολόγου-Βιβλιστή π.Σωτήρη Μαυροφίδη με θέμα:
«Ο σχηματισμός της Καινής Διαθήκης».
Ο π. Σωτήρης παρουσίασε τον τρόπο με τον οποίο γράφτηκαν οι Παραδόσεις, τα Ευαγγέλια καθώς και όλα τα Βιβλία της Καινής Διαθήκης και αισθανθήκαμε να παρουσιάζεται μπροστά μας ένα Ιστορικό Πανόραμα, που αφορά την Καινή Διαθήκη. Τα τελευταία και πιο ουσιαστικά του λόγια ήταν: Πίσω από το Βιβλίο της Καινής Διαθήκης που σήμερα κρατάμε στο χέρι μας βρισκόταν η Εκκλησία!!! Η Εκκλησία που απομνημόνευε, που ερμήνευε, που μετέδιδε, που μετέφραζε, που κατέγραφε, που επέλεγε, που απέρριπτε, που υιοθετούσε, που συγκέντρωνε, που ενοποιούσε μέχρις ότου σχηματίσει τη συλλογή που αιώνες πια, την γνωρίζουμε ως Καινή Διαθήκη.
Ο Άγιος Αυγουστίνος που γεννήθηκε το 354 μετά Χριστό και πέθανε το 430 μετά Χριστό, με την διαίσθηση εκείνη που τον διέκρινε, είχε καταλάβει ότι πίσω από το σχηματισμό της Καινής Διαθήκης, βρισκόταν η Εκκλησία και εξέφρασε αυτή τη διαίσθησή του με αυτά τα λόγια: «Εγώ πράγματι δεν θα πίστευα στο Ευαγγέλιο αν δεν με παρακινούσε να πιστέψω η Καθολική Εκκλησία»!!!
Ακολούθησε η Χορωδία-Φωνητικό Σύνολο Manus Apertae, που αποτελείται από φίλους της Εκκλησιαστικής Μουσικής, η οποία έψαλλε 3 Ύμνους, έναν από κάθε Χριστιανική Ομολογία.
Το «Φως Ιλαρόν» Βυζαντινό Ύμνο της Ορθόδοξης Εκκλησίας,
Το «Χριστέ της Εκκλησίας σου» Ύμνο της Καθολικής Εκκλησίας και
Το «Θαυμάσια Χάρη (American Folk Hymn)» ‘Υμνο της Ευαγγελικής Εκκλησίας.
Μετά την μικρή «ξεκούραση» που προσέφεραν τα Εκκλησιαστικά άσματα
ακολούθησε η δεύτερη Συνεδρία στην οποία προέδρευσε η κ.Μαρία Σικ και πρώτο εισηγητή, τον π. Μάρκο Φώσκολο Θεολόγο-Ιστορικό με Θέμα:
«Η Αγία Γραφή στη λατρεία της Εκκλησίας».
Ο π. Μάρκος διάρθρωσε την εισήγησή του σε τρία βήματα:
Πρώτον την Ιστορική και θεολογική προσέγγιση στη σχέση Αγίας Γραφής και Λατρείας της Εκκλησίας. Κάθε λατρευτική πράξη αποβλέπει στην απόδοση Δόξας προς τον Θεό μέσω της σωτηρίας των ανθρώπων. Στην Πίστη της Εκκλησίας και στη συνείδηση των πιστών η λατρεία προς τον Θεό αποτελεί μια διαλεκτική σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου, κατά την οποία δεν υπάρχει ένας που μιλά και άλλος που ακούει, αλλά με πρωτοβουλία του Θεού προκύπτει ένας αμοιβαίος διάλογος Αγάπης. Ο διάλογος αυτός αποσκοπεί στο να φέρει τον ένα κοντύτερα στον άλλο, με απολύτως ιαματικά αποτελέσματα για τον άνθρωπο.
Δεύτερον την Ακολουθία του Λόγου , ως αυθύπαρκτη τελετή, αλλά και στην τέλεση των Μυστηρίων, ιδιαίτερα της Ευχαριστίας, τόσο ως ανεξάρτητης τελετής, η οποία έχει ως σκοπό την ακρόαση και τη μελέτη του λόγου του Θεού από τη Γραφή, αλλά και ως αναπόσπαστου μέρους της τελετής χορήγησης κάποιου εκ των Επτά μυστηρίων. Η Ακολουθία του Λόγου είναι η αρχαιότερη λατρεία της Εκκλησίας, επειδή προϋπήρχε της Εκκλησίας, η οποία την κατέχει ως πολύτιμη κληρονομιά από τη λατρεία της Συναγωγής.
Τρίτον το Ευαγγελιάριο και την είσοδό του στη λατρευτική σύναξη.
Ευαγγελιάριο είναι το βιβλίο που περιέχει τα 4 Ευαγγέλια. Σήμερα είναι σχεδόν γενικευμένη η χρήση του σε όλες τις επίσημες τελετές, με το να προπορεύεται κατά την Ακολουθία της Εισόδου, με πλήρη απόδοση τιμών και Σεβασμού. Το βιβλίο περιέχει τις Ευαγγελικές περικοπές συνήθως όλου του έτους και των εορτών και απ’ αυτό ψάλλεται η Ευαγγελική περικοπή της ημέρας. Το Ευαγγελιάριο δεν είναι ένα απλό σύμβολο. Ποιος δε θυμάται πως στις Συνόδους, Οικουμενικές και μη, υπάρχει θρόνος στον οποίο τοποθετείται το Ευαγγελιάριο.
Ο π. Μάρκος προσπάθησε να τονίσει σε όλους, την σπουδαιότητα της κατήχησης, από την αρχέγονη Εκκλησία μέχρι σήμερα και επεσήμανε ότι κάθε Κήρυγμα έχει σκοπό την «Ίαση του ανθρώπου»!!!
Ακολούθησε η εισήγηση του κ. Χρήστου Καρακόλη Αναπληρωτή Καθηγητή της Καινής Διαθήκης στο τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα:
«Η Καινή Διαθήκη ως θεμέλιο διαλόγου και συνεργασίας μεταξύ των Χριστιανικών Εκκλησιών».
Ο κ. Καρακόλης ανέφερε: Σε όποια εκκλησία ή ομολογία και αν ανήκει κάποιος Χριστιανός, αυτό που κυρίως πρέπει να τον χαρακτηρίζει είναι η ευρύτερη χριστιανική του ιδιότητα.
Η Καινή Διαθήκη αποτελεί για όλες τις χριστιανικές εκκλησίες το θεμέλιο της πίστεώς τους. Ενώ υπάρχουν διάφορες αντιλήψεις περί ιεράς παραδόσεως, Πατέρων της Εκκλησίας, Οικουμενικών Συνόδων, συμβόλων της πίστεως, ιερών κανόνων, εκκλησιαστικής ιστορίας, ιστορίας των δογμάτων κ.ο.κ. όλες ανεξαιρέτως οι χριστιανικές κοινότητες συγκλίνουν στην τεράστια σημασία που έχει για την πίστη και τη ζωή τους η Βίβλος ως η θεόπνευστη αποτύπωση του λόγου του Θεού.
Με βάση τη μαρτυρία της Καινής Διαθήκης και ειδικά της σκέψης και της πράξης του Αποστόλου των εθνών διαπιστώνουμε ότι η ενότητα της Εκκλησίας οφείλει να αποτελεί κύριο μέλημα. Ο Απόστολος Παύλος μετέρχεται όλων των μέσων και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να εξασφαλίσει, να οικοδομήσει και να εμπεδώσει την ενότητα της Εκκλησίας. Το πράττει αυτό επιδιώκοντας και προωθώντας τη συνεννόηση, τον συντονισμό και την αλληλοβοήθεια μεταξύ των Χριστιανών ανεξαρτήτως των επί μέρους τάσεων που αυτοί εκπροσωπούν.
Για τον Παύλο η ενότητα της Εκκλησίας δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά ανάγκη για την ίδια την ύπαρξή της, όπως για το σώμα είναι ανάγκη να παραμένει ακέραιο και αρτιμελές.
Η ενότητα αυτή μπορεί και πρέπει να γίνεται πράξη με συντονισμό και συγκεκριμένες ενέργειες. Εάν ο απόστολος Παύλος μπόρεσε να υλοποιήσει την τεράστια για τα δεδομένα της αρχαίας εποχής επιχείρηση της λογείας, σήμερα έχουμε πολύ περισσότερα μέσα στη διάθεσή μας, ώστε να μπορούμε να συντονιζόμαστε και να αντιμετωπίζουμε από κοινού και επομένως ακόμη αποτελεσματικότερα τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας, εμπεδώνοντας στην πράξη την ενότητά μας ως Χριστιανών.
Η ευκταία εκκλησιολογική – μυστηριακή ενότητα αποτελεί το τελευταίο στάδιο στην πορεία μας προς την ενότητα. Επί του παρόντος έχει σημασία το εφικτό, το οποίο είναι αφενός ο ανοικτός διάλογος χωρίς καχυποψία και με αμοιβαίες υπερβάσεις, καθώς επίσης και ο συντονισμός και η συνεργασία στα κρίσιμα θέματα επί τη βάσει τη συλλογικής μας ταυτότητας ως Χριστιανών.
Τέλος ακολούθησε ο κ. Ιωάννης Τσεβάς, Χειρουργός Οδοντίατρος Διευθυντής του Ελληνικού Ιστορικού Ευαγγελικού Αρχείου, ο οποίος με συντομία αναφέρθηκε στις Εκθέσεις που υπήρχαν έξω από την αίθουσα που πραγματοποιήθηκε η ημερίδα, με τη βοήθεια της Τεχνολογίας (Power Point).
Ο κ. Τσεβάς, σε συνεργασία με τον π. Μάρκο Φώσκολο παρουσίασαν μαζί, όσο μπορούσαν πιο σύντομα, αφενός μεν τα εκθέματα της Έκθεσης Κειμηλίων με ταυτόχρονη παρουσίασή τους σε οθόνη, και αφετέρου εξήγησαν και συνέκριναν τα σύμβολα δύο εικόνων χαλκογραφιών που βρίσκονται σε παλαίτυπα μιας Καθολικής και μιας Ευαγγελικής έκδοσης Αγίας Γραφής.
Στο τέλος της Ημερίδας ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών αφού ευχαρίστησε για ακόμα μία φορά τους ομιλητές και τη χορωδία , προσφέροντας κάποια αναμνηστικά δώρα, συνεχάρη όλους όσοι βοήθησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την οργάνωση και πραγματοποίηση της Ημερίδας.
Τέλος στην είσοδο ένα γλυκό και ένα αναψυκτικό, έδωσε την ευκαιρία να επισκεφθούμε ξανά τις Εκθέσεις και να συζητήσουμε για την Αγία Γραφή και την μεγάλη σημασία της, στη ζωή ενός Χριστιανού!!!
Ας ακολουθήσουμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου:
«Όλη η Γραφή, εμπνευσμένη από τον Θεό,
είναι ωφέλιμη για τη διδασκαλία της αλήθειας,
για τον έλεγχο της πλάνης,
για τη διόρθωση των λαθών,
για τη διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη»
(2 Τιμ. 3,16).
Λεονάρδος Ιωάν. Βαμβακάρης
