ΑΓ. ΛΟΥΚΑ 2019
Στην Αθήνα, σε ποιους έφθασε η Βασιλεία του Θεού;
Στο Β’ ανάγνωσμα που ακούσαμε, ο απ. Παύλος βρίσκεται στη Ρώμη υπό κράτηση, και προβλέπει ότι θα εκτελεστεί για την πίστη στον Χριστό που κήρυττε. Δίπλα του είναι ο Λουκάς, τον οποίο εορτάζομε σήμερα. Κοιτάζει λοιπόν ο Παύλος την προηγούμενη ζωή του, και θυμάται τον αγώνα που έκανε ταξιδεύοντας σε μεγάλες αποστάσεις και επισκεπτόμενος πάρα πολλές πόλεις, συνοδευόμενος από συντρόφους.
Άλλοι, τού έμειναν πιστοί, όπως ο Μάρκος και ο Λουκάς, άλλοι τον εγκατέλειψαν, και άλλοι του προξένησαν πολλά κακά.
Στο δικαστήριο, μέσα στη μοναξιά του, λέει ότι του συμπαραστάθηκε ο Κύριος και τον δυνάμωσε για να απολογηθεί με θάρρος. Στην απολογία του, μπόρεσε να αναγγείλει το κήρυγμα, δηλ. για τη χαρμόσυνη είδηση ότι ο Ιησούς είναι ο σωτήρας των ανθρώπων, διότι έλεγε: βρίσκομαι στη φυλακή και δικάζομαι επειδή κηρύττω τον Ιησού, που τον σκότωσαν στον σταυρό αλλά που αναστήθηκε, και τώρα συμφιλιώνει με τον Θεό όποιον πιστεύει στον Χριστό.
Βλέπομε ότι όλη η ζωή του Παύλου κινείται γύρω από τη μαρτυρία για τον Σωτήρα. Είχε γράψει σε επιστολή του: «Τώρα δεν ζω πια εγώ, αλλά ζει σ’ εμένα ο Χριστός». Αυτό που τον ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα είναι να κηρύττεται ο Χριστός, να ακούνε οι άνθρωποι και να μάθουν ότι έχουν ανάγκη από έναν Σωτήρα και ότι ο Σωτήρας αυτός υπάρχει και είναι ο Ιησούς, και μπορούν να σωθούν μόνο εάν πιστέψουν και ακολουθήσουν τον Χριστό.
Μαρτυρία που τη δίνει ακόμη και στο δικαστήριο, προκειμένου «να διαδοθεί το κήρυγμα και να το ακούσουν όλα τα έθνη», διότι τα έθνη ήταν ειδωλολατρικά και δεν γνώριζαν τίποτα για τον Σωτήρα.
֍ ֍ ֍
Αν ερχόταν σήμερα ο Παύλος, που αφιέρωσε τη ζωή του για να ακούσουν το κήρυγμα όλα τα έθνη, τι θα μας έλεγε; Είμαι βέβαιος άραγε, ότι θα μας έλεγε πως ο Χριστός θέλει να ενισχύσει και εμάς σήμερα, για να ακούσουν το κήρυγμα όλα τα έθνη;
Κάποιοι θα πουν: Μα, το κήρυγμα εδώ στην Ελλάδα το έχουν ακούσει όλα τα έθνη, ή σχεδόν όλα: και οι Έλληνες και οι Αλβανοί και οι Φιλιππινέζοι και οι Πολωνοί και οι Αφρικανοί και τόσοι άλλοι λαοί στην Αθήνα. Γι’ αυτό και έχουν βαφτιστεί. Άρα υπάρχει πίστη!
Έρχεται όμως η Εκκλησία σήμερα και μας λέει: Μην εξαπατάτε τον εαυτό σας. Το βάφτισμα είναι απλώς η επιφάνεια, αλλά μέσα σε πολλούς βαφτισμένους υπάρχει το κενό, δεν υπάρχει πίστη, δεν ακολουθούν τον Σωτήρα Χριστό.
֍ ֍ ֍
Πώς ξέρω ότι η Εκκλησία σήμερα μας το λέει αυτό; Το ξέρω, διότι το 2012 συγκεντρώθηκαν οι Επίσκοποι και διαπίστωσαν αυτό που έγραψε το επόμενο έτος ο Πάπας Φραγκίσκος στην Παραίνεση «Η Χαρά του Ευαγγελίου»: «Κατά τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στον καθολικό λαό παρουσιάστηκε μια διακοπή στην “από γενεά σε γενεά” μετάδοση της χριστιανικής πίστεως» (ΧτΕ 70).
Δηλαδή, μας λένε οι Επίσκοποι απ’ όλο τον κόσμο, ότι πολλοί βαφτισμένοι σήμερα έχουν απομακρυνθεί από την Εκκλησία, δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας ή δεν νιώθουν την ανάγκη της σωτηρίας. Άλλοι πάλι, θέλουν και προσπαθούν να μεταδώσουν την πίστη στα παιδιά τους, αλλά δεν τα καταφέρνουν, διότι για κάποιο λόγο τα παιδιά τους ΔΕΝ ακούνε.
Έχομε λοιπόν «έθνη», λαούς, πληθυσμούς βαφτισμένων, που ζουν μέσα στις ενορίες μας, αλλά που δεν ακούνε πια για τον σωτήρα Χριστό. Έτσι το έργο του Παύλου, και το έργο του Λουκά, και το έργο της Εκκλησίας, σήμερα ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΩΦΕΛΕΙ.
Ακούσαμε τον Χριστό να προτρέπει τους Αποστόλους: «σε όσους σας δέχονται, να λέτε: “έφθασε σ’ εσάς η Βασιλεία του Θεού”». Αλλά σήμερα, οι ιερείς και οι κατηχητές και οι γονείς δεν το λένε αυτό, διότι οι άνθρωποι δεν τους δέχονται, και έτσι οι άνθρωποι σήμερα δεν ακούνε τη χαρμόσυνη είδηση.
֍ ֍ ֍
Τι νόημα έχει λοιπόν να γιορτάζομε τον Άγ. Λουκά ή να διαβάζομε τα γραπτά και τα έργα του Παύλου, ή τις προτροπές του Χριστού; Τι νόημα έχει να διαβάζομε όλα αυτά, που δεν εφαρμόζονται; Είναι μόνο άδικος κόπος;
Μήπως κλείνομε τα μάτια εμπρός στην σκληρή πραγματικότητα, και προσποιούμαστε, με γιορτές και πανηγύρια, ότι όλα πάνε καλά; Κάποτε οι άνθρωποι άκουγαν. Σήμερα ΔΕΝ ακούνε! Τι ωφελούν λοιπόν οι γιορτές;
֍ ֍ ֍
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτά είναι σκέψεις απαισιόδοξες δικές μου. Αλλά δεν είναι. Διότι η Εκκλησία «ακούει τι λέει το Άγιο Πνεύμα στην Εκκλησία», και με τη σειρά της η Εκκλησία, φωτισμένη από το Άγ. Πνεύμα, μας μιλάει και μας λέει τι πρέπει να κάνομε.
ΕΜΕΙΣ ΑΚΟΥΜΕ; Λέμε ότι οι άλλοι, οι απομακρυσμένοι δεν ακούνε. Εμείς ακούμε; Ακούμε και εφαρμόζομε αυτό που μας λέει η Εκκλησία;
ΟΧΙ !!! Δεν ακούμε ή ίσως ακούμε αλλά δεν εκτελούμε. Τι μας λέει λοιπόν η Εκκλησία, που διαπιστώνει ότι «Κατά τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στον καθολικό λαό παρουσιάστηκε μια διακοπή στην “από γενεά σε γενεά” μετάδοση της χριστιανικής πίστεως»; (ΧτΕ 70).
Η Εκκλησία μας φωνάζει, και μας καλεί σήμερα να εφαρμόσομε ένα νέο ευαγγελισμό. Μας καλεί να ακούσομε το Ευαγγέλιο της σωτηρίας πρώτα εμείς οι ίδιοι, και έπειτα να κηρύξομε το Ευαγγέλιο της σωτηρίας στους άλλους, αλλά με ένα νέο τρόπο: που τον ονομάζει νέο ευαγγελισμό· δηλ. με ένα τρόπο κατάλληλο, που να προκαλέσει το ενδιαφέρον και να ανοίξει τα αυτιά των σημερινών ανθρώπων.
Το ακούμε αυτό εμείς; Το κάνομε;
Τη Λειτουργία της Κυριακής πάντα την κάναμε και τη συνεχίζομε. Παρόλα αυτά η πίστη δεν μεταδίδεται στις νεότερες γενεές. Άρα δεν είναι η Λειτουργία ο νέος ευαγγελισμός.
Συνεχίζομε να κάνομε κατήχηση στα παιδάκια, αλλά τα περισσότερα παιδιά έπειτα χάνονται από την ενορία. Άρα η πίστη δεν μεταδίδεται με αυτό τον τρόπο στις νεότερες γενεές, δεν είναι αυτό ο νέος ευαγγελισμός. Δεν κάνομε νέο ευαγγελισμό.
Συνεχίζομε τον Δρόμο του Σταυρού, και το Ροδάριο και άλλες ευλάβειες, αλλά οι απομακρυσμένοι, με όλα αυτά, δεν επιστρέφουν στην Εκκλησία. Η πίστη δεν μεταδίδεται με αυτό τον τρόπο στις νεότερες γενεές.
Άρα ο νέος ευαγγελισμός, που μας καλεί η Εκκλησία να κάνομε σε όλες τις ενορίες, ΔΕΝ είναι αυτά που εμείς συνεχίζομε να κάνομε στις ενορίες.
Άρα δεν έχομε υπακούσει ακόμη στην Εκκλησία και στο Άγιο Πνεύμα που μας λένε: «Ο ευαγγελισμός δεν επιδέχεται αναβολή». Αλλά εμείς συνεχώς αναβάλλομε, διότι στις ενορίες κάθε χρόνο γίνονται τα ίδια πράγματα, που όπως είδαμε δεν είναι νέος ευαγγελισμός.
֍ ֍ ֍
Μέχρι σήμερα, Παρασκευή μεσημέρι, οι ιερείς κάναμε 4 μέρες πνευματικές ασκήσεις. Εκεί ο ιεροκήρυκας μας μίλησε για τον προφήτη Ιωνά.
Ο Θεός ανέθεσε στον Ιωνά μια αποστολή: «Πήγαινε στη Νινευή, τη μεγάλη πολιτεία, και κήρυξέ τους να μετανοήσουν και να μεταστραφούν για να σωθούν». Το ίδιο λέει και σ’ εμάς ο Θεός, μέσω της Εκκλησίας, να αρχίσομε ένα νέο ευαγγελισμό στις ενορίες.
Αλλά ο Ιωνάς δεν θέλησε να εκτελέσει αυτή την αποστολή, διότι οι κάτοικοι της Νινευή ήταν ειδωλολάτρες και πολύ αμαρτωλοί. Και ο Ιωνάς για να μην εκτελέσει την αποστολή που του ανέθετε ο Θεός, μπήκε σε ένα πλοίο για να πάει σε μια χώρα της δύσης, ενώ η Νινευή ήταν στην ανατολή.
Έτσι και στις ενορίες. Μας λέει ο Πάπας Φραγκίσκος: η ποιμαντική σήμερα δεν πρέπει να μένει παραδοσιακή, δεν πρέπει να είναι μια ποιμαντική συντήρησης, αλλά να κάνομε μια ποιμαντική ιεραποστολική. Διαβάζω από τη Χαρά του Ευαγγελίου: «Η ποιμαντική, η προσανατολισμένη στην ιεραποστολή, απαιτεί να εγκαταλείψουμε το βολικό ποιμαντικό κριτήριο ότι “έτσι κάναμε πάντοτε”. Καλώ όλους να είστε τολμηροί και δημιουργικοί σε αυτό το καθήκον να επανεξετάσετε τους στόχους, τις δομές, τα στυλ, και τις μεθόδους που εφαρμόζονται στις κοινότητές σας για τον ευαγγελισμό”» (ΧτΕ 33).
Μας λέει να μη μένομε στο έτσι “κάναμε πάντοτε”. Και τι κάνομε στις ενορίες; Αυτό που κάναμε πάντοτε. Λένε άραγε οι εφημέριοι: φέτος θα εφαρμόσω ένα νέο ευαγγελισμό! Λέτε οι λαϊκοί: Εφημέριε εμείς διψάμε, περιμένομε ένα νέο ευαγγελισμό!
Πότε επιτέλους θα υπακούσομε και θα εφαρμόσομε ένα νέο ευαγγελισμό;
֍ ֍ ֍
Εύκολα λέμε στη χειροτονία μας ότι θα υπακούμε. Τώρα όμως που η Εκκλησία μας καλεί σε ένα νέο ευαγγελισμό και σε μια αλλαγή ποιμαντικής, υπακούμε; Από πού φαίνεται; Εσείς δείχνετε στους εφημερίους ότι θέλετε τον νέο ευαγγελισμό, ή τους απογοητεύετε λέγοντας: Αρκούν αυτά. Μην μας βγάζεις από τις συνήθειές μας!
Έχουν περάσει 7 χρόνια από τότε. Πότε θα υπακούσομε οι χειροτονημένοι. Αλλά και εσείς οι λαϊκοί, πότε θα πείτε στους εφημερίους: Θέλομε ευαγγελισμό, διότι μας το λέει η Εκκλησία, αλλά και διότι πρέπει να ωριμάσομε στην πίστη για να μπορούμε να τη μεταδίδομε στις νέες γενεές, διότι έτσι που είναι σήμερα η κατάσταση, ούτε στα ίδια τα παιδιά μας δεν μεταδίδομε την πίστη: ζουν μακριά από την Εκκλησία, και ορισμένα είναι εναντίον της Εκκλησίας.
֍ ֍ ֍
Αδελφοί μου, ο Παύλος, τον οποίο ακολουθούσε ο Άγ. Λουκάς και με τον οποίο συνεργαζόταν για τον ευαγγελισμό, γράφει στον Επίσκοπο Τιμόθεο: «Κήρυττε τον λόγο σε κατάλληλο και ακατάλληλο καιρό», δηλ. είτε σου φαίνεται κατάλληλο να μιλήσεις, είτε σου φαίνεται ακατάλληλο διότι φοβάσαι ότι δεν θα σε ακούσουν, εσύ Κήρυττε!
Και εγώ αυτό κάνω. Ακολουθώ τη φωνή της Εκκλησίας. Πιστεύω ότι κάποτε θα εφαρμόσομε και στις ενορίες μας τον νέο ευαγγελισμό, όπως οι απόστολοι εφάρμοσαν τον πρώτο ευαγγελισμό! ●●●
