Ακόμα μια πραγματική ιστορία, από το ραδιοφωνικό σταθμό του Βατικανού.
Η ιστορία της Mariangela Crea θέτει ξανά το ερώτημα. Ποιοι είμαστε εμείς που θα αποφασίσουμε αν μια ανθρώπινη ύπαρξη θα πεθάνει από πείνα ή δίψα…
Ο Πάπας Φραγκίσκος επαναλαμβάνει ότι δεν πρέπει να οικοδομούμε έναν πολιτισμό που εξαφανίζει ανθρώπους που δεν θεωρεί άξιους να επιζήσουν. Κάθε ζωή έχει αξία, πάντα! Οι γονείς της 25χρονης πλέον Mariangela, αμφότεροι ιατροί, το έχουν θέσει σε πράξη από πολλά χρόνια πριν.
Η Mariangela, ξανθή με πράσινα μάτια και γλυκό χαμόγελο, πρώτο κορίτσι μετά από 3 αγόρια της οικογένειας, ήταν “η μασκώτ” της περιοχής που γεννήθηκε.
Από μωρό λάτρευε να βλέπει σε κινούμενα σχέδια τις περιπέτειες του “Simba”, επεισόδια της σειράς με πρωταγωνιστή το μικρό λιονταράκι προβαλλόταν στο τέλος της δεκαετίας του `90 με τίτλο “ Ο κύκλος της ζωής “
Τον Μάρτιο 1998 η μικρή αρρωσταίνει και μεταφέρεται σε νοσοκομείο του Reggio Calabria. O γιατρός που την εξετάζει διαπιστώνει ένας είδος μηνιγγίτιδας που έχει χρόνια να δει… Τους επόμενους μήνες τους περνά μπαινοβγαίνοντας σε νοσοκομεία. Κάποια στιγμή πέφτει σε κώμα, συνέρχεται, η τελική διάγνωση είναι “φυματιώδης πάθηση”. Ξαναπέφτει σε κώμα, όταν συνέρχεται είναι σε κατάσταση “φυτού”. Πηγαίνει, με τη μητέρα της, σε ιατρικό κέντρο στις Βρυξέλλες. Επιστρέφει μετά από 7 μήνες, το Μάιο 1999, έχοντας μόλις συμπληρώσει τα 5 χρόνια της.
Η ζωή της οικογένειας έχει τελείως αλλάξει. Η μητέρα της. Mariagrazia Cannizzaro, εγκαταλείπει το ιατρικό επάγγελμα για να αφιερωθεί στη φροντίδα της οικογένειας. Τα μεγαλύτερα αδέλφια της ζουν την εφηβεία τους και μεγαλώνουν γνωρίζοντας ότι έχουν μια αδελφή που πρέπει να προσέχουν. Οι δύο γιαγιάδες είναι πάντα δίπλα στην αγαπημένη εγγονή, της κρατούν το χέρι και προσεύχονται γι’ αυτήν…
Ως γονείς έχουμε μάθει ότι φέρνουμε στον κόσμο παιδιά, τα μεγαλώνουμε και τα φροντίζουμε, μέχρι να είναι σε θέση να ανοίξουν τα φτερά τους και να κάνουν τη δική τους ζωή, Χρειάζεται να έχουμε κουράγιο, υπευθυνότητα, ωριμότητα. Πόσο περισσότερο πρέπει να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά όποιος έχει άρρωστο άτομο στην οικογένειά του και πρέπει να το φροντίζει συνεχώς, γιατί είναι εύθραυστο όπως τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Πόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η προσπάθεια ώστε το άρρωστο άτομο να αντιμετωπίζεται με αξιοπρέπεια και όχι ως “βάρος”. Πόσο δυνατή πρέπει να είναι μια οικογένεια που αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. “Αν δε δώσω φαγητό και νερό στην κόρη μου θα πεθάνει. Αν όμως ενεργήσω με αυτό τον τρόπο, στην κατάστασή της, σημαίνει ότι προσβάλλω το ανθρώπινο γένος, ότι στερώ την αξιοπρέπεια από την κόρη μου” εξηγεί ο πατέρας της, εκφράζοντας την αντίθεσή του στην “διακοπή ζωής” είτε με δικαστική απόφαση είτε από επιλογή γονέων, σε ανάλογες περιπτώσεις…
Η οικογένεια Crea ζει στο Palmi περιοχή του Reggio Calabria. Προσπαθεί να ζει μια φυσιολογική ζωή, βγαίνει βόλτα με την κόρη τα απογεύματα, αποδεικνύει στον κόσμο τι σημαίνει να βάζεις στο κέντρο της ζωής τον άνθρωπο, τη ζωή, την αξιοπρέπεια. Η Μariangela είναι τυχερή, μέσα στην ατυχία της, επειδή γεννήθηκε σε μια τέτοια οικογένεια!
Πληροφόρηση και φωτογραφίες από Vatican News
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη”
