ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
Κύκλος Α΄
ΠΡΩΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Θα σας δώσω το πνεύμα μου, και θα ζήσετε.
Ανάγνωσμα από το βιβλίο του προφήτη Ιεζεκιήλ (37,12-14)
Αυτά λέει ο Κύριος, ο Θεός: «Ιδού, λαέ μου, εγώ θα ανοίξω τα μνήματά σας, θα σας βγάλω από τους τάφους σας, θα σας οδηγήσω στη γη του Ισραήλ. Και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν, λαέ μου, ανοίξω τους τάφους σας, και σας βγάλω από τα μνήματά σας, λαέ μου. Και θα σας δώσω το πνεύμα μου, και θα ζήσετε, και θα σας τοποθετήσω στη γη σας, και θα γνωρίσετε, ότι εγώ είμαι ο Κύριος. Μίλησα και εκτελώ, λέει ο Κύριος, ο Θεός».
Λόγος του Κυρίου
ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Το Πνεύμα εκείνου, που ανάστησε τον Ιησού
από τους νεκρούς, κατοικεί μέσα σας.
Ανάγνωσμα από την επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους (8,8-11)
Αδελφοί, όσοι είναι κάτω από την εξουσία της σάρκας, δεν μπορούν να αρέσουν στο Θεό.
Εσείς όμως δεν είστε κάτω από την εξουσία της σάρκας, αλλά κάτω από την εξουσία του Πνεύματος, αν βέβαια κατοικεί μέσα σας το Πνεύμα του Θεού. Αν όμως κάποιος δεν έχει Πνεύμα Χριστού, αυτός δεν είναι δικός του. Αλλά, αν ο Χριστός είναι μέσα σας, το μεν σώμα είναι νεκρό εξαιτίας της αμαρτίας, ενώ το πνεύμα είναι ζωή εξαιτίας της δικαιοσύνης. Και εάν το Πνεύμα εκείνου, που ανάστησε τον Ιησού από τους νεκρούς κατοικεί μέσα σας, αυτός που ανάστησε το Χριστό από τους νεκρούς, θα ζωοποιήσει και τα θνητά σας σώματα, μέσω του Πνεύματός του που κατοικεί μέσα σας.
Λόγος του Κυρίου
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ (Ιω.11,25α.26)
Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή, λέει ο Κύριος,
Όποιος ζει και πιστεύει σε μένα δε θα πεθάνει ποτέ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή.
+ Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (11,1-45)
Τον καιρό εκείνο, ήταν κάποιος ασθενής, ο Λάζαρος από τη Βηθανία, απ’το χωριό της Μαρίας και της Μάρθας, της αδελφής της. Η Μαρία ήταν εκείνη που άλειψε τον Κύριο με μύρο και που σκούπισε τα πόδια του με τα μαλλιά της και της οποίας ο αδελφός, ο Λάζαρος, ασθενούσε. Έστειλαν, λοιπόν, ανθρώπους οι αδελφές προς τον Ιησού και του είπαν: «Κύριε, αυτός που αγαπάς ασθενεί». Όταν το άκουσε ο Ιησούς είπε: «Αυτή η ασθένεια δεν είναι για θάνατο, αλλά για τη δόξα του Θεού, ώστε να δοξαστεί μ’αυτήν ο Υιός του Θεού». Αγαπούσε, όμως, ο Ιησούς τη Μάρθα και την αδελφή της και το Λάζαρο.
Όταν, λοιπόν, έμαθε ότι ασθενεί, τότε έμεινε δυο ημέρες σ’εκείνο τον τόπο που βρισκόταν. Έπειτα, μετά απ’αυτό, λέει στους μαθητές: «Πάμε πάλι στην Ιουδαία». Του λένε οι μαθητές: «Ραββί, τώρα ζητούσαν οι Ιουδαίοι να σε λιθοβολήσουν, και πάλι πας εκεί;».
Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Η ημέρα δεν έχει δώδεκα ώρες; Αν κάποιος περπατά την ημέρα, δε σκοντάφτει, διότι βλέπει το φως αυτού του κόσμου. Αν όμως κάποιος περπατά μες στη νύχτα, τότε σκοντάφτει, διότι το φως δεν είναι μαζί του».
Αυτά είπε, και μετά απ’αυτό τους λέει: «Ο φίλος μας, ο Λάζαρος κοιμήθηκε. Αλλά πάω να τον ξυπνήσω». Του είπαν τότε οι μαθητές του: «Κύριε, αν έχει κοιμηθεί, θα σωθεί». Αλλά ο Ιησούς μίλησε για το θάνατο του Λαζάρου, ενώ εκείνοι νόμιζαν ότι μιλά για το φυσιολογικό ύπνο. Τότε, όμως, ο Ιησούς τους είπε καθαρά: «Ο Λάζαρος πέθανε. Αλλά χαίρομαι για σας, ώστε να πιστέψετε, διότι δεν ήμουν εκεί. Αλλά ας πάμε σ’αυτόν». Είπε τότε ο Θωμάς, ο λεγόμενος Δίδυμος, στους άλλους μαθητές: «Ας πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί του!».
Όταν έφθασε ο Ιησούς, βρήκε το Λάζαρο να είναι στο μνήμα ήδη από τέσσερις ημέρες. Η Βηθανία βρισκόταν περίπου τρία χιλιόμετρα κοντά στα Ιεροσόλυμα. Και πολλοί Ιουδαίοι είχαν έλθει προς τη Μάρθα και τη Μαρία για να τις παρηγορήσουν σχετικά με τον αδελφό τους. Η Μάρθα, λοιπόν, μόλις άκουσε ότι έρχεται ο Ιησούς, πήγε να τον προϋπαντήσει, ενώ η Μαρία καθόταν στο σπίτι.
Είπε τότε η Μάρθα στον Ιησού: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδελφός μου. Αλλά και τώρα γνωρίζω ότι όσα τυχόν ζητήσεις απ’το Θεό, ο Θεός θα σου τα δώσει».
Της λέει ο Ιησούς: «Θα αναστηθεί ο αδελφός σου!».
Του απαντά η Μάρθα: «Γνωρίζω ότι θα αναστηθεί κατά την ανάσταση, στην έσχατη ημέρα».
Της λέει ο Ιησούς: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Όποιος πιστεύει σε μένα, κι αν πεθάνει, θα ζήσει. Κι όποιος ζει και πιστεύει σε μένα δε θα πεθάνει ποτέ. Το πιστεύεις αυτό;».
Του λέει: «Ναι, Κύριε. Εγώ έχω πιστέψει ότι εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, που ήλθες στον κόσμο».
Κι αφού το είπε αυτό, έφυγε και φώναξε τη Μαρία, την αδελφή της, και της είπε κρυφά: «Έφθασε ο διδάσκαλος και σε φωνάζει». Εκείνη, μόλις το άκουσε, σηκώθηκε αμέσως και πήγαινε στον Ιησού. Ο Ιησούς δεν είχε πάει ακόμα στο χωριό, αλλά βρισκόταν ακόμα στο μέρος όπου τον συνάντησε η Μάρθα. Οι Ιουδαίοι, τότε, που ήταν μαζί της στο σπίτι και την παρηγορούσαν, όταν είδαν τη Μαρία ότι σηκώθηκε γρήγορα και βγήκε, την ακολούθησαν, νομίζοντας ότι πηγαίνει στο μνήμα για να κλάψει εκεί.
Η Μαρία τότε, μόλις έφθασε εκεί όπου βρισκόταν ο Ιησούς, όταν τον είδε, έπεσε στα πόδια του και του είπε: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδελφός μου». Ο Ιησούς, όταν την είδε να κλαίει και να κλαίνε και οι Ιουδαίοι που πήγαν μαζί της, ταράχθηκε το πνεύμα του και συνταράχθηκε και είπε: «Πού τον θάψατε;». Του λένε: «Κύριε, έλα να δεις». Δάκρυσε ο Ιησούς. Έλεγαν τότε οι Ιουδαίοι: «Κοίτα πώς τον αγαπούσε!». Αλλά κάποιοι απ’αυτούς είπαν: «Δεν μπορούσε αυτός, που άνοιξε τα μάτια του τυφλού, να κάμει ώστε κι αυτός να μην πεθάνει;».
Ο Ιησούς τότε, πάλι ταραγμένος μέσα του, έρχεται στο μνήμα. Αυτό ήταν ένα σπήλαιο, και επάνω του μια πέτρα βρισκόταν. Λέει ο Ιησούς: «Σηκώστε την πέτρα!».
Του λέει τότε η Μάρθα, η αδελφή του νεκρού: «Κύριε, ήδη μυρίζει άσχημα, διότι είναι τέσσερις ημέρες που έχει πεθάνει».
Της λέει ο Ιησούς: «Δε σου είπα πως, αν πιστέψεις, θα δεις τη δόξα του Θεού;». Τότε σήκωσαν την πέτρα. Κι ο Ιησούς ύψωσε τα μάτια ψηλά και είπε: «Πατέρα, σε ευχαριστώ, επειδή με άκουσες. Εγώ, βέβαια, γνώριζα ότι πάντα με ακούς, αλλά το είπα για τον κόσμο που βρίσκεται γύρω μου, για να πιστέψουν ότι εσύ με απέστειλες». Κι αφού τα είπε αυτά, κραύγασε με δυνατή φωνή: «Λάζαρε, έλα έξω!». Βγήκε ο νεκρός, έχοντας δεμένα τα πόδια και τα χέρια με επιδέσμους και το πρόσωπό του ήταν περιτυλιγμένο με σουδάριο. Τους λέει ο Ιησούς: «Λύστε τον και αφήστε τον να φύγει».
Τότε, πολλοί απ’τους Ιουδαίους που ήλθαν στη Μαρία και είδαν όσα έκαμε ο Ιησούς, πίστεψαν σ’αυτόν.
Λόγος του Κυρίου
5η Κυριακή Τεσσαρακοστής, α’ κύκλος 2020
«Αν πιστεύεις, έλα έξω!»
Σήμερα, αδελφοί μου, η Εκκλησία μας παρουσιάζει τον Ιησού, να ανασταίνει κάποιον που είχε πεθάνει 4 μέρες πριν. Και με αυτή την ανάσταση, μας καλεί να κάνομε ένα βήμα πιο βαθιά, στην πίστη που δηλώνομε προς αυτόν!
֍ ֍ ֍
Αλλά ας αρχίσομε από τον προφήτη Ιεζεκιήλ. Αυτός έζησε περίπου 600 χρόνια προ Χριστού, σε μια πολύ ταραγμένη εποχή. Τότε, πολλοί προφήτες για πολλά χρόνια, καλούσαν τον λαό να μετανοήσει και να αλλάξει ζωή, διότι η συμπεριφορά του λαού δεν επέτρεπε πλέον την προστασία του Θεού, και επρόκειτο να πέσει επάνω τους μεγάλη συμφορά: πόλεμος, θάνατος, ξένη κατοχή και εξορία.
Δυστυχώς, ο λαός δεν μετανόησε και δεν άλλαξε, και η συμφορά ήρθε: πόλεμος, κατοχή, και ένα μεγάλο μέρος του λαού οδηγήθηκε εξόριστο σε άλλη χώρα. Εκεί, με τα χρόνια, ο λαός άρχισε να απογοητεύεται ότι δεν θα επιστρέψουν πια στην πατρίδα.
Σ’ αυτή την περίοδο, ο Ιεζεκιήλ δέχεται από τον Θεό ένα σπουδαίο όραμα: βλέπει μια πολύ μεγάλη κοιλάδα γεμάτη κόκκαλα νεκρών ανθρώπων. Ο Θεός του λέει να δώσει διαταγή στο πνεύμα των νεκρών, και θα επιστρέψει. Πράγματι, τα κόκκαλα αποκτούν πάλι σάρκα και νεύρα, και ζωντανεύουν, και οι άνθρωποι ανασταίνονται.
Μετά από το όραμα, ο Θεός λέει στον προφήτη: «Εγώ λαέ μου θα ανοίξω τα μνήματά σας, και θα σας βγάλω από τους τάφους σας, και θα σας φέρω πίσω στην πατρίδα». Δηλαδή: μην απογοητεύεστε. Έστω και αν εσείς με είχατε εγκαταλείψει, εγώ παραμένω ο Θεός σας, μένω μαζί σας, και θα πραγματοποιήσω τις υποσχέσεις μου, εφόσον επιστρέφεται σ’ εμένα!
֍ ֍ ֍
Με το σημερινό Ευαγγέλιο της ανάστασης του Λαζάρου, η Εκκλησία μας καλεί να δούμε μια προέκταση εκείνης της υπόσχεσης του Θεού να ξαναδώσει ΖΩΗ, όχι μόνο σε ένα λαό, αλλά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, εκείνη τη ζωή που είχε χάσει με την προπατορική αμαρτία, όπως είδαμε κατά την πρώτη Κυριακή της Τεσσαρακοστής.
Όμως, ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας διηγείται αυτή την ανάσταση, με τρόπο που μας καθοδηγεί σε συγκεκριμένα συμπεράσματα. «Αυτή η ασθένεια – λέει ο Ιησούς – δεν είναι για θάνατο, αλλά για να φανερωθεί η δόξα του Θεού, και να δοξαστεί και ο Υιός του Θεού», ο Ιησούς.
Δηλαδή η αρρώστια και ο θάνατος του Λαζάρου, όπως και κάθε πάθημα του ανθρώπου, δίνουν στον Θεό την ευκαιρία να φανερώσει το μεγάλο έργο που έχει σχεδιάσει προς όφελος του ανθρώπου, μέσω του Ιησού Χριστού.
֍ ֍ ֍
- Λέει η Μάρθα, η αδελφή του Λάζαρου, στον Ιησού: «Εγώ έχω πιστέψει ότι εσύ είσαι ο Χριστός». Και εμείς όλοι σήμερα, είμαστε πρόθυμοι να δηλώσομε την πίστη μας στον Ιησού. Αλλά τι βάθος έχει αυτή η πίστη μας; Αγκαλιάζει ΟΛΕΣ τις πτυχές της ζωής μας;
Λέει ο Ιησούς εμπρός στο μνήμα: «Σηκώστε την πέτρα». Όχι, του απαντάει η Μάρθα, είναι 4 μέρες νεκρός, και ήδη μυρίζει άσχημα.
Βλέπετε; Η πίστη που είχε δηλώσει λίγο πριν, είχε κάποια όρια, δεν περιελάμβανε τη δυνατότητα να αναστήσει ο Χριστός τον Λάζαρο. Έτσι είναι συνήθως και η δική μας πίστη: πιστεύομε με βάση τη δική μας λογική και όχι του Θεού!
- Και εμπρός στον ανοιχτό τάφο λέει ο Ιησούς: «Πατέρα, σε ευχαριστώ, επειδή με άκουσες». Δεν έχει γίνει ακόμη το θαύμα, αλλά ο Ιησούς λέει: «με άκουσες». Είναι σίγουρος, δεν αμφιβάλλει, θεωρεί ήδη γεγονός την ανάσταση του Λαζάρου. Αυτό είναι πίστη, αδελφοί μου. Εκεί πρέπει να φθάσομε!
- Και προσθέτει ο Ιησούς: «Αυτό το είπα, για να το ακούσουν όσοι είναι γύρω μου, και να πιστέψουν ότι εσύ με απέστειλες». Πόσοι χριστιανοί λένε: εγώ πιστεύω ότι υπάρχει Θεός! Ναι, αλλά τι ρόλο παίζει ο Ιησούς στην πίστη σου; Είναι για σένα «ο απεσταλμένος του Θεού»; Αν ναι, τότε για ποιον σκοπό τον έστειλε ο Θεός; Περιμένεις κάτι από τον Ιησού; Τι περιμένεις;
- Ο Ιησούς λέει στον νεκρό Λάζαρο: «Λάζαρε, έλα έξω!».
Εσύ περιμένεις να σου πει ο Χριστός: Έλα έξω! Νιώθεις την ανάγκη να σε βγάλει ο Ιησούς έξω από μια κατάσταση, από την οποία εσύ δεν μπορείς να βγάλεις τον εαυτό σου;
Αν δεν μπορείς ακόμη να δώσεις απάντηση, ας αφήσομε τον απόστολο Παύλο να μας καθοδηγήσει:
֍ ֍ ֍
«Όσοι ζουν σαρκικά – ακολουθώντας αμαρτωλές επιθυμίες – δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό». Να, κάτι από το οποίο έχομε ανάγκη να μας πει ο Χριστός: «Έλα έξω!». Ποιος από μας έχει νικήσει ολοσχερώς τις αμαρτωλές του τάσεις, και επιθυμίες, και πράξεις; Ποιος έχει νικήσει οριστικά τον θανατηφόρο κορωνοϊό της αμαρτίας;
Και απευθυνόμενος ο Παύλος στους χριστιανούς, λέει: «Εσείς, δεν ζείτε κάτω από την εξουσία της σάρκας – της αμαρτίας -, αλλά ακολουθείτε τις εντολές του (Αγίου) Πνεύματος». Αυτός είναι ο χριστιανός!
Το ερώτημα όμως που μας θέτει ο Παύλος, είναι: «Κυριαρχεί πράγματι το Πνεύμα του Θεού στην ύπαρξή μας; ανήκομε στον Χριστό ουσιαστικά, ή μόνο στα λόγια;
Να, η ανάσταση, που έχομε ανάγκη να πραγματοποιήσει ο Χριστός στον εσωτερικό μας άνθρωπο, και στην εξωτερική συμπεριφορά μας. Να, γιατί τελούμε κάθε χρόνο την περίοδο της Τεσσαρακοστής: για να ετοιμαστούμε και να επιστρέψομε στον Χριστό, κατά το Πασχαλινό Τριήμερο, για να μας αναστήσει, να μας πει: «Σεβαστιανέ, Γιώργο, Μαρία, έλα έξω! Βγες από τον θάνατο της σάρκας, και μπες πιο ουσιαστικά στη νέα ζωή του βαφτισμένου!».
֍ ֍ ֍
Αυτό, είναι η υπόσχεση του Ιησού για τώρα, το θαύμα που θέλει να πραγματοποιήσει ο Χριστός για σένα σήμερα, σ’ ετούτη την επίγεια ζωή.
Αλλά ο Χριστός, έχει μεγαλύτερα σχέδια για μας: εργάζεται όχι μόνο για την επίγεια ζωή, αλλά και για την αιωνιότητά μας: «Αν κατοικεί μέσα σας το Πνεύμα του Θεού, που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, τότε, όπως ανέστησε τον Χριστό, έτσι θα αναστήσει και τα θνητά σας σώματα, χάρη στο Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα σας».
Αυτή, αδελφοί μου, είναι η προοπτική, ο απώτερος στόχος για τον οποίο τελούμε την Τεσσαρακοστή, και ειδικά τη Μεγάλη Εβδομάδα: για να ζήσομε και εμείς ένα Πάσχα μαζί με τον Χριστό, το πέρασμα από μια κατάσταση θανάτου – μικρής ή μεγάλης υποταγής μας στην αμαρτία – σε μια νέα ζωή, ώστε στο τέλος να μας αναστήσει!
֍ ֍ ֍
«Ξύπνα!», μας είχε πει την προηγούμενη Κυριακή ο λόγος του Θεού. «Ξύπνα, εσύ που κοιμάσαι, και αναστήσου από τους νεκρούς, και ο Χριστός θα σε φωτίσει!».
Και σήμερα μας λέει: Θέλεις να σε απαλλάξει από την εξουσία της σάρκας, της αμαρτίας, για να σε αναστήσει μια μέρα στην αιώνια ζωή; Πες του το! Είναι έξω από τον τάφο σου, και σε ακούει! ●●●
