Το Χριστουγεννιάτικο Μηνυμα του Εξάρχου Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος σεβασμιοτάτου Δημητρίου.
ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2011
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΞΑΡΧΙΑΣ
Τα εφετινά Χριστούγεννα και η ανατολή του Νέου Έτους 2012 συμπίπτουν με οδυνηρές συγκυρίες για τη χώρα μας, για τον κάθε Έλληνα και Ελληνίδα, κάθε οικογένεια, τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους νέους ανθρώπους, τους για πολλούς ακόμα μήνες απλήρωτους εργαζομένους. Η ολοένα και αυξανόμενη οικονομική κρίση, τα χρέη και οι δυσβάστακτοι φόροι που επέβαλε η Πολιτεία προκειμένου να εξοφλήσει τους διεθνείς δανειστές της με πάντα τον εφιάλτη ενός επικείμενου κινδύνου χρεοκοπίας, οδηγούν σε απελπιστική απόγνωση και ανασφάλεια για το παρόν και το μέλλον. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στη χώρα μας έφτασαν στα όρια της ανέχειας, στα όρια της φτώχειας. Eορτάζουμε λοιπόν εφέτος τα Χριστούγεννα μέσα σ’ ένα χρεοκοπημένο κόσμο, όχι μόνο οικονομικά αλλά κοινωνικά και ηθικά…
Όμως, για κάθε χριστιανό και χριστιανή η κατάσταση αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαλείψει μέσα στη ψυχή μας τη χαρά των Χριστουγέννων, δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε κλονισμό της πίστης και εμπιστοσύνης μας στο Θεό, σε «πνευματική χρεοκοπία» της ψυχής μας. Η χαρά των Χριστουγέννων δεν εξαντλείται στα εντυπωσιακά φώτα και τα πολύχρωμα στολίδια, στα ψώνια και τα δώρα, στην ανταλλαγή τυπικών ευχών, σ’ ένα πλούσιο εορταστικό χριστουγεννιάτικο τραπέζι, στις επισκέψεις, σε ταξίδια αναψυχής, σε βραδινές διασκεδάσεις και άλλες παρόμοιες εξωτερικές εκδηλώσεις. Όλα αυτά απέχουν πολύ από το πνεύμα και τη γνήσια χαρά. Τα Χριστούγεννα δεν είναι ειδωλολατρική εορτή, αλλά θρησκευτική παγκόσμια εορτή προσωπικής και βαθιά πνευματικής χαράς, αναγέννησης και νέου ευαγγελισμού.
Δεν εορτάζουμε τον ερχομό ενός παγκόσμιου κοσμοκράτορα, ισχυρού οικονομικού παράγοντα, αλλά του αληθινού Θεού ανάμεσά μας. Ο Θεός ενσαρκώνεται, γεννιέται άνθρωπος, αντιμετωπίζει όμως την περιφρόνηση και την ταλαιπωρία. Διαλέγει να ζήσει ασήμαντος, ταπεινός, φτωχός, να ζήσει την εμπειρία του διωγμού και της μετανάστευσης.
Γι’ αυτό και σήμερα η Εκκλησία μας ψάλλει: «Από τα ύψη του ουρανού μάς επισκέφθηκε ο Σωτήρας μας, η ανατολή των ανατολών, κι εμείς που κατοικούσαμε στο σκοτάδι της πλάνης και στη σκιά της αμαρτίας και του θανάτου βρήκαμε την αλήθεια, διότι από την Παρθένο γεννήθηκε ο Κύριος».
Αγαπητοί μου Αδελφοί ιερείς και πιστοί των ενοριών της Αγίας Τριάδας στην Αθήνα και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα Γιαννιτσά της Μακεδονίας, Αδελφές μοναχές της Ιεράς Μονής της «Παμμακαρίστου Θεοτόκου», Μικρές Αδελφές του Ιησού, Αδελφές μοναχές Βασιλειανές, πιστοί των Καθολικών κοινοτήτων των Ουκρανών, Ιρακινών Χαλδαίων, και Ρουμάνων, τρόφιμοι και εργαζόμενοι στα διάφορα φιλανθρωπικά, μορφωτικά και νοσηλευτικά ιδρύματα της Ελληνικής Καθολικής Εξαρχίας, και αξιέπαινοι εθελοντές, ας χαρούμε και ας πανηγυρίσουμε: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε» !
Ποια λοιπόν πρέπει να είναι η ευχή μας; Το συγκλονιστικότερο αυτό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας να αγγίξει και να διεισδύσει στην προσωπική ιστορία του καθενός από εμάς και να γεμίσει τη ζωή μας με τη θεία φώτιση, την ευλογία, την ειρήνη, την αγάπη και τη χαρά του Θείου Βρέφους.
Ευλαβείς προσκυνητές και εμείς του Θείου Βρέφους μαζί με τους βοσκούς της Βηθλεέμ και τους τρεις Μάγους, ας σπεύσουμε να προσκυνήσουμε τον Κύριο και Θεό μας. Μας περιμένει εδώ στην Εκκλησία του, εδώ που Τον λατρεύουμε. Εδώ που ακούμε το λόγο του και κοινωνούμε το άχραντο Σώμα και το πανάγιο Αίμα του. Εδώ θα τον προσκυνήσουμε και θα του προσφέρουμε ως δώρο την καρδιά μας για την καθαρίσει, να τη φωτίσει, να την ανακαινίσει.
Η γέννηση του Κυρίου, αδελφοί μου, έδωσε και δίνει νόημα στη δική μας ζωή. Στο θεανθρώπινο πρόσωπό Του, ο καθένας και η καθεμιά από εμάς ευρίσκει στήριγμα στις δυσκολίες, απάντηση στις αβεβαιότητες.
Με τη γέννησή Του, για κάθε άνθρωπο, διαλύεται το σκοτάδι και γεννιέται η ελπίδα. Ο Ιησούς, ενσαρκωμένος Θεός, πήρε την ανθρώπινη φύση μας την αγάπησε και την ανύψωσε. Με αυτό το παράδειγμα και με την παρουσία Του μαθαίνουμε κι’ εμείς πώς να ζούμε την αγάπη και να τη μοιράζουμε στους άλλους.
Η πραγματική αγάπη νοιάζεται για το κοινό καλό περισσότερο από την εγωιστική ιδιοτέλεια και το προσωπικό συμφέρον, συμπαραστέκεται εκείνους που έχουν ανάγκη υλική ή πνευματική, ή που ζουν στα όρια της φτώχειας και των οποίων ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται. Η πραγματική, αληθινή αγάπη καλλιεργεί τη φιλία και την αδελφοσύνη σε όλους τους τομείς, και όχι τη σύγκρουση, μας κάνει ελεύθερους όπου κι’ αν ζούμε, εγγυάται την ειρήνη που σκληρά σήμερα δοκιμάζεται από τις αλλόφρονες αποφάσεις των ισχυρών της γης, από τις δυνάμεις του κακού και από τη θρησκευτική ακόμα μισαλλοδοξία απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται. Κανένας από εμάς δεν είναι αυτάρκης, έχει ανάγκη του Θεού και των συνανθρώπων αδελφών του. Όσα τραγικά συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας και σε ολόκληρο τον πλανήτη, έχουν μια και μόνη αιτία, την άρνηση του Θεού.
Ας προσευχηθούμε λοιπόν και ας ευχηθούμε η θεϊκή αυτή παρουσία του εν Βηθλεέμ γεννηθέντος Χριστού να συνταράξει κάποια στιγμή κάθε ανθρώπινη ψυχή σε όλο τον κόσμο και σ’ αυτή τη χώρα μας για να μας χαρίσει τη δική Του ειρήνη και να μας δώσει τη θεία χάρη και δύναμη να σταθούμε όρθιοι, παρά τα βάσανα και τις θυσίες που καλούμαστε να υποστούμε, να μας μεταδώσει θάρρος, δύναμη κι ελπίδα.
Ευτυχισμένα και ευλογημένα Χριστούγεννα! «Χριστός γεννάται, δοξάσατε» !
+ Δημήτριος
Αποστολικός Έξαρχος των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος
