«Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της Ευρώπης»
 |
Νέος Πρόεδρος της Επιτροπής των Συνόδων Καθολικών Ιεραρχιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (COMECE) εξελέγη ο Αρχιεπίσκοπος του Μονάχου και Freising καρδινάλιος Reinhard Marx. Η θητεία του θα είναι τριετής και στο έργο του θα συνεπικουρείται από τέσσερις αντιπροέδρους, τους: σεβασμιότατο Gianni Ambrosio (Επίσκοπος Piacenza–Bobbio, Ιταλία), σεβασμιότατο Virgil Bercea (Επίσκοπος Oradea Mare, Ρουμανία), σεβασμιότατο Jarecki (βοηθός επίσκοπος Βαρσοβίας, Πολωνία) and σεβασμιότατο Jean Kockerols (βοηθός επίσκοπος Brussels–Malines, Βέλγιο).
Ο Καρδινάλιος Μαρξ υπήρξε μέλος της COMECE από το 2006, πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Αντιπρόεδρος της COMECE από το 2009. Μιλώντας για την παρούσα κατάσταση ο σεβασμιότατος Μαρξ είπε : «Όσον αφορά την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία χτυπά την ήπειρό μας, πιστεύω ακράδαντα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τις εξουσίες και τις δυνατότητες για να ξεπεράσουμε αυτή την κατάσταση. Η παγκόσμια κρίση απαιτεί κοινή απάντηση. Πρέπει να ξαναβρούμε τα αισθήματα ευθύνης και αλληλεγγύης. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για να είμαστε σε θέση να λύσουμε τα κοινά μας προβλήματα. Είμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της Ευρώπης».
Εκτός από την εκλογή του προεδρείου, οι 23 επίσκοποι που συμμετείχαν στην Εαρινή Ολομέλεια (21 – 23 Μαρτίου 2012) συζήτησαν το κύριο θέμα αυτής της συνάντησης που ήταν «Ενεργός γήρανση και αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών» με εμπειρογνώμονες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από τον ακαδημαϊκό κόσμο και από την Κοινότητα του Αγ. Αιγιδίου.
Στο ανακοινωθέν τους οι Ιεράρχες αναφέρουν:
«Οι επίσκοποι της COMECE θα θέλαμε να επαναλάβουμε ότι η γήρανση δεν πρέπει να θεωρείται επιβάρυνση για την κοινωνία, αλλά όφελος και πλούτος: οι ηλικιωμένοι είναι προικισμένοι με επαγγελματική εμπειρία και εμπειρία ζωής, που πρέπει να περάσουν στις νεότερες γενιές. Η προθυμία των ηλικιωμένων να συμμετέχουν σε εθελοντικές δραστηριότητες, ιδίως σε κινήσεις πολιτών και στο ποιμαντικό έργο στις ενορίες και μέσα στις εκκλησιαστικές κοινότητες, είναι ζωτικής σημασίας για το κοινό καλό των κοινωνιών μας. Οι γενιές δεν μπορούν να ζουν μόνο για τον εαυτό τους, αλλά πρέπει να βασίζονται η μία στην άλλη. Ο διάλογος και η αλληλεγγύη ανάμεσα στις παλιότερες και νεώτερες γενιές είναι η βάση της ανθρώπινης ανάπτυξης των κοινωνιών μας: φέρνει ελπίδα και προσωπική ολοκλήρωση.
Ο σημαντικός ρόλος της οικογένειας για τη φροντίδα των ηλικιωμένων απαιτεί την υποστήριξη του κράτους και άλλων δημοσίων φορέων. Αυτό μπορεί, για παράδειγμα, να λάβει τη μορφή της άδειας μετ’ αποδοχών για τους εργαζομένους που έχουν την φροντίδα κάποιου ηλικιωμένου. Επομένως, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε την αξία, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής αξίας, της οικογενειακής φροντίδας στο σπίτι για τα ηλικιωμένα μέλη. Αυτό πρέπει να ενισχυθεί με οικονομική αλλά και άλλες μορφές στήριξης. Επιπλέον, ο χρόνος που αφιερώνεται στο σπίτι για την αντιμετώπιση οικογενειακών υποχρεώσεων πρέπει να συνυπολογίζεται στα συνταξιοδοτικά θέματα.
Επειδή τα στοιχεία δείχνουν ότι οι άνθρωποι στην Ευρώπη φιλοδοξούν να έχουν περισσότερα παιδιά από ό, τι έχουν στην πραγματικότητα, υπάρχει ανάγκη για πολιτικές που μπορούν να μετατρέψουν αυτές τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες σε πραγματικότητα. Αλλά, πρέπει πρώτα να διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες: για παράδειγμα, φιλικές προς την οικογένεια φορολογικές πολιτικές, παιδικοί σταθμοί και άλλα μέτρα για την καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής».
Σημ.: Ο Σεβασμιότατος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος των εν Αθήναις Καθολικών, δεν μπόρεσε να μεταβεί στις Βρυξέλλες, ως εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος, λόγω του θανάτου και της κηδείας του μακαριστού κυρού Αναργύρου.
