 |
Μεξικό – Την Δευτέρα 26 Μαρτίου ολοκλήρωσε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄, το σύμφωνα με τα δικά του λόγια, «σύντομο αλλά έντονο» ταξίδι του στο Μεξικό. Κυκλοφορεί στο facebook από τους Μεξικανούς νέους ένα μήνυμα που λέει: «Ο Πάπας έπεσε θύμα ληστείας κατά την διάρκεια της 4ήμερης παραμονής του στο Μεξικό. Του κλέψαμε την καρδιά». Την ληστεία αυτή λίγο πολύ την επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Ποντίφικας, όταν, το βράδυ της Κυριακής (25 Μαρτίου), κάτω από τους ήχους των μαριάτσι και βλέποντας τον ενθουσιασμό του πλήθους, είπε εκτός κειμένου: «Έχω κάνει πολλά ταξίδια, αλλά ποτέ δεν έχω δει τέτοιο ενθουσιασμό. Θα φέρω μαζί μου, μέσα στην καρδιά μου, τις εντυπώσεις από αυτές τις μέρες. Το Μεξικό θα είναι πάντα στην καρδιά μου».
Η υποδοχή που επεφύλλαξαν οι Μεξικανοί στον Άγιο Πατέρα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ο αριθμός των πιστών που συμμετείχε στη Λειτουργία την Κυριακή το πρωί ήταν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πάνω από μισό εκατομμύριο, πολλοί μιλούν για 600.000. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, χιλιάδες άνθρωποι αφιέρωσαν πολλές ώρες περιμένοντας κατά μήκος των δρόμων για τα λίγα δευτερόλεπτα που θα τον έβλεπαν από κοντά. Οποιαδήποτε ανησυχία υπήρχε, ότι ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ δεν θα κέρδιζε την αγάπη που οι Μεξικανοί έδειξαν για τον προκάτοχό του -που επισκέφθηκε τη χώρα πέντε φορές– ξεχάστηκε. Το βράδυ της Κυριακής κατά τη διάρκεια της αυθόρμητης συνομιλίας με τα πλήθη, ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ τους είπε, «Μπορώ να πω ότι χρόνια τώρα προσεύχομαι κάθε μέρα για το Μεξικό, αλλά και στο μέλλον θα προσεύχομαι πολύ περισσότερο. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ είχε πει: “Αισθάνομαι ότι είμαι ένας μεξικανός πάπας”».
Σε σύντομη δήλωση στο αεροδρόμιο, ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ είχε μια τελευταία ευκαιρία να υπογραμμίσει μερικά από τα σπουδαία μηνύματα που έστειλε κατά τη διάρκεια της παραμονής του προς τον λαό του Μεξικού: «Θέλω να επαναλάβω ξεκάθαρα και με σθένος την έκκλησή μου προς τους ανθρώπους του Μεξικού, να παραμείνουν πιστοί στον εαυτό τους, να μην εκφοβίζονταιαπό τις δυνάμεις του κακού, αλλά να είναι γενναίοι και να εργάζονται για να διασφαλίσουν ότι οι χυμοί στις χριστιανικές ρίζες τους μπορούν να θρέψουντο παρόν και το μέλλον τους». Τα τελευταία λόγια του Πάπα στο Μεξικό ήταν μια ευχή: «Αγαπητοί μεξικανοί φίλοι, σας λέω “αντίο”, μια εξαιρετική ισπανική έκφραση, που στην παραδοσιακή της έννοια σημαίνει “παραμείνετε με τον Θεό”. Ναι, “αντίο”, με παντοτινή αγάπη για τον Ιησού».
Ένα νησί ελπίδας
Κούβα, το νησί των πειρατών και των θαυμάτων, το νησί του Μάρκες και του Χέμινγουεϊ, του Φιντέλ Κάστρο και του Τσε Γκεβάρα, του π. Φέλιξ Βαρέλα και του Χοσέ Μαρτί, γοητεία και αυταπάτη, ένας μύθος για μερικούς, μια φυλακή για τους άλλους, και σήμερα ένα νησί ελπίδας. Είναι μια ελπίδα που ξεπήδησε από τη ζεστή αγκαλιά που προοριζόταν για τον Padrecito Blanco (τον Λευκό Πατερούλη), ο οποίος βρέθηκε στο όνομα της Παναγίας στον νησί για να γιορτάσουν αυτό που φαίνεται να είναι μια νέα άνοιξη.
Η συνάντηση της Κούβας με τον Πάπα, μόλις έφτασε στο Σαντιάγο ντε Κούβα,ήταν έντονη, διέγειρε τη μνήμη των ημερών του Ιανουάριου του 1998, όταν ο Ιωάννης Παύλος Β’, βρισκόταν όπως και τώρα ο Βενέδικτος στην ίδια πλατεία, αυτή της Επανάστασης (Plaza de la Revolucion). Ο Βενέδικτος ΙΣΤ ‘ τέλεσε στην Αβάνα την Τετάρτη το πρωί, τη δεύτερη Θεία Λειτουργία του στο νησί, που τροφοδότησε το φως της πίστεως, κρυμμένο ίσως, αλλά ποτέ σβηστό. Η ίδια πίστη συνόδευε, συνοδεύει και θα συνεχίσει να συνοδεύει τον κουβανικό λαό στο ταξίδι του προς ένα καλύτερο μέλλον που όλοι θέλουν, παρά τις πολλές θυσίες που ακόμα βρίσκονται μπροστά. (Σχόλιο του Mario Ponzi από το L’ Osservatore Romano της 28ης Μαρτίου).
Θεία Λειτουργία στο Σαντιάγο ντε Κούβα την 1η ημέρα της επίσκεψης 26 Μαρτίου 2012 (Zenit.org): «Υπό το βλέμμα της Παναγίας του Ελέους του Ελ Κόμπρε, σας απευθύνω έκκληση να αναζωογονήσετε την πίστη σας, να ζείτε με τον Χριστό και για τον Χριστό, να είστε οπλισμένοι με την ειρήνη, τη συγχώρεση και την κατανόηση, είθε να οικοδομήσετε μια ανανεωμένη και ανοιχτή κοινωνία, μια καλύτερη κοινωνία, πιο άξια της ανθρωπότητας, η οποία θα αντικατοπτρίζει καλύτερα την καλοσύνη του Θεού». Με τα λόγια αυτά ολοκλήρωσε την ομιλία του ο Βενέδικτος ΙΣΤ’ κατά τη Θεία Λειτουργία, τη Δευτέρα 26 Μαρτίου στην πρώτη αποστολική επίσκεψή του στην Κούβα. Η σημασία της επίσκεψής του ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τα 400 χρόνια από την εύρεση και την παρουσία του αγάλματος της Παναγίας του Ελέους του Ελ Κόμπρε, προστάτιδας της Κούβας.
Το άγαλμα της Παναγίας του Ελέους του Ελ Κόμπρε
Σύμφωνα με την παράδοση, γύρω στο 1608 δύο αδέλφια και ο υπηρέτης τους είχαν βγει με την βάρκα τους για να μαζέψουν αλάτι. Καθώς έπλεαν, ξέσπασε καταιγίδα και βρέθηκαν αντιμέτωποι με μεγάλα κύματα. Ο Χουάν, ο υπηρέτης, φορούσε ένα μενταγιόν της Παναγίας και άρχισαν και οι τρεις να προσεύχονται στην Παναγία για την σωτηρία τους. Ξαφνικά οι ουρανοί καθάρισαν και η καταιγίδα σταμάτησε, τότε είδαν κοντά τους να πλέει κάτι που αρχικά θεώρησαν ότι ήταν ένα πουλί, μα σύντομα συνειδητοποίησαν ότι έμοιαζε με το άγαλμα ενός νεαρού κοριτσιού. Άρχισαν να κωπηλατούν προς την κατεύθυνσή του ενώ εκείνο άρχισε να κατευθύνεται προς αυτούς. Όταν έφτασαν κοντά διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για ένα ξύλινο αγαλματίδιο της Παναγίας που κρατούσε στο δεξί της χέρι τον Ιησού ενώ στο αριστερό έναν χρυσό Σταυρό. Το αγαλματίδιο ήταν ντυμένο με πραγματικό ύφασμα και προς έκπληξή τους ήταν στεγνό παρά το ότι έπλεε στο νερό.
Θεία Λειτουργία στην Plaza de la Revolucion
«Η αλήθεια είναι μια επιθυμία του ανθρώπου, η αναζήτηση της οποίας πάντα προϋποθέτει την άσκηση πραγματικής ελευθερίας»
Η ανοιχτή Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 28 Μαρτίου στην «πλατεία της Επανάστασης» με την συμμετοχή 300.000 πιστών και με την παρουσία του κουβανού ηγέτη Ραούλ Κάστρο.
Στην ομιλία του ο Πάπας μίλησε για την αλήθεια λέγοντας:
«Η αλήθεια είναι μια επιθυμία του ανθρώπου, η αναζήτηση της οποίας προϋποθέτει πάντα την άσκηση της πραγματικής ελευθερίας. Πολλοί, χωρίς αμφιβολία, θα προτιμούσαν να ακολουθήσουν την εύκολη διέξοδο, προσπαθώντας να αποφύγουν αυτό το καθήκον. Μερικοί, όπως ο Πόντιος Πιλάτος, αμφισβητούν ειρωνικά ακόμη και τη δυνατότητα της γνώσης για το τι είναι αλήθεια (πρβλ. Ιω. 18:38), ισχυριζόμενοι ότι είναι ανίκανοι να γνωρίζουν την αλήθεια ή να αρνούνται ότι υπάρχει μια αλήθεια που ισχύει για όλους. Αυτή η στάση, όπως στις περιπτώσεις του σκεπτικισμού και του σχετικισμού, αλλάζει τις καρδιές, κάνοντάς τις κρύες, διστακτικές, μακριά από τους άλλους, και κλειστές. Υπάρχουν πάρα πολλοί, που όπως ο Ρωμαίος έπαρχος, νίπτουν τας χείρας τους και αφήνουν το νερό της ιστορίας να κυλά χωρίς να παίρνουν θέση.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν εκείνοι που ερμηνεύουν λανθασμένα αυτή την αναζήτηση για την αλήθεια, με αποτέλεσμα τον παραλογισμό και το φανατισμό. Οι ίδιοι κλείνονται στην «αλήθειά τους», και προσπαθούν να την επιβάλουν στους άλλους. Αυτοί είναι σαν τους τυφλούς γραμματείς οι οποίοι, βλέποντας τον Ιησού χτυπημένο και αιμόφυρτο, φωνάζουν εξαγριωμένοι, “Σταύρωσον αυτόν!” (Πρβλ. Ιω. 19:6). Όποιος ενεργεί παράλογα δεν μπορεί να γίνει μαθητής του Ιησού. Η πίστη και η λογική είναι αναγκαίες και συμπληρώνουν την αναζήτηση της αλήθειας. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο με μια έμφυτη κλίση προς την αλήθεια και έδωσε τον λόγο για τον σκοπό αυτό. Σίγουρα, δεν είναι ο παραλογισμός, αλλά η λαχτάρα για την αλήθεια που η χριστιανική πίστη προωθεί. Κάθε άντρας και κάθε γυναίκα θα πρέπει να αναζητεί την αλήθεια και να την επιλέγει, όταν την βρίσκει, ακόμα και με κίνδυνο να αποδεχθεί θυσίες. Επιπλέον, η αλήθεια που στέκεται πάνω από την ανθρωπότητα είναι μια αναπόφευκτη προϋπόθεση για την επίτευξη της ελευθερίας, δεδομένου ότι σε αυτήν ανακαλύπτουμε τα θεμέλια μιας ηθικής στην οποία όλοι μπορούν να συγκλίνουν και η οποία περιέχει σαφείς και ακριβείς ενδείξεις σχετικά με τη ζωή και το θάνατο, τα καθήκοντα και τα δικαιώματα, τον γάμο, την οικογένεια και την κοινωνία, με λίγα λόγια, σχετικά με την απαράβατη αξιοπρέπεια του ανθρωπίνου προσώπου. Αυτή η ηθική κληρονομιά μπορεί να φέρει σε επαφή διαφορετικούς πολιτισμούς, λαούς και θρησκείες, αρχές και πολίτες, πολίτες μεταξύ τους, και πιστούς του Χριστού με μη πιστούς.
Ο Χριστιανισμός, υπογραμμίζοντας και αναδεικνύοντας αυτές τις αξίες που στηρίζουν την ηθική, δεν επιβάλλει, αλλά προτείνει την πρόσκληση του Χριστού να γνωρίσουμε την αλήθεια που απελευθερώνει. Ο πιστός καλείται να προσφέρει αυτή την αλήθεια στους συγχρόνους του, όπως έκανε ο Κύριος, ακόμη και πριν από τη δυσοίωνη σκιά της απόρριψης και του Σταυρού. Η προσωπική επαφή με Αυτόν, που είναι η αλήθεια, μας υποχρεώνει να μοιραστούμε αυτό το θησαυρό με τους άλλους, ειδικά με την μαρτυρία μας».
Την επίσκεψη κάλυψαν με ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά δίκτυα στον Κόσμο και στην Ελλάδα, μεταφέροντας εικόνες από τον τρόπο και τον ενθουσιασμό που υποδέχθηκαν τον Πάπα τόσο στο Μεξικό όσο και στην Κούβα. Στην Κούβα ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ είχε και ολιγόλεπτη συνάντηση με τον ιστορικό ηγέτη της χώρας Φιντέλ Κάστρο, όπως ακριβώς είχε ο μακάριος Ιωάννης Παύλος ο Β΄ πριν από 14 χρόνια.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΚΑΘΟΛΙΚΗ”
Τ.77 Απρίλιος 2012
