Αν είμαι εδώ σήμερα, είναι επειδή το θέλησε ο Θεός. Μου το έχει αποδείξει πολλές φορές. Ό,τι κάνω, το κάνω με τη χάρη του Θεού και την αγάπη Του για μένα.
Ξεκίνησα τον αθλητισμό πολύ νέα- ήμουν ένα ζωηρό παιδί. Όταν πέρασα στο λύκειο, ήμουν αρκετά καλή στα αθλήματα. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου ήταν καθηγητής φυσικής αγωγής και κάποιοι συνάδελφοί του του είπαν ότι είχα μεγάλες δυνατότητες, ειδικά στο σπριντ, και τον συμβούλευσαν να με εγγράψει σε αθλητικά τμήματα. Αλλά εκείνη την εποχή, ο αθλητισμός δεν ήταν πολύ ανεπτυγμένος στην Ακτή Ελεφαντοστού.
Στην τελευταία τάξη του λυκείου, είχα την τύχη να είμαι στην ίδια τάξη με τον γιο εκείνου που θα γινόταν ο προπονητής μου. Με ενθάρρυνε να συμμετάσχω σε μια εθνική επιλογή για την ανακάλυψη αθλητικών ταλέντων, αλλά με τις εξετάσεις να πλησιάζουν στο τέλος της χρονιάς, η μητέρα μου δεν ήθελε να παραμελήσω τις σπουδές μου για τον αθλητισμό. Δεν ήταν σίγουρη ότι θα μπορούσα να ζήσω από τον αθλητισμό. Προπονούμουν μόνο δύο φορές την εβδομάδα- μερικές φορές, προπονούμουν κρυφά. Μετά από αυτό, πήγα στην Κίνα μεταξύ 2012 και 2013 για να σπουδάσω και να αθληθώ. Τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχαμε σχεδιάσει και επέστρεψα στο Αμπιτζάν.
Μια απόσυρση της τελευταίας στιγμής
Εκείνη την εποχή ήμουν πολύ αποθαρρυμένη. Προσευχήθηκα πολύ με φίλους και προσευχόμουν με το Ροδάριο, ζητώντας από τον Θεό να με καθοδηγήσει. Ανταποκρίθηκε στις προσευχές μου, διότι έλαβα υποτροφία για το Αθλητικό Κέντρο στο Ντακάρ. Ήμουν στη λίστα αναμονής και την τελευταία στιγμή κάποιος αποσύρθηκε. Για μένα, ήταν ένα θαύμα. Δεν ήμουν ανάμεσα στους καλύτερους, αλλά ο Θεός μου έδωσε τη δύναμη να βελτιώνομαι κάθε χρόνο, να καταρρίπτω τα ρεκόρ μου και να γίνομαι γνωστή.
Το 2016, τραυματίστηκα δύο ή τρεις μήνες πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Δεν ήταν εύκολο να αναρρώσω, αλλά παρόλα αυτά κατάφερα να συμμετάσχω. Παρόλο που δεν ήμουν φαβορί για τα 100 μέτρα, έμεινα για λίγο εκτός βάθρου, με τον ίδιο χρόνο με τον τρίτο που τερμάτισε. Μπορώ να πω ότι ο Θεός με στήριξε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου. Είχα πολλά σωματικά προβλήματα, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να είμαι ανάμεσα στους καλύτερους. Και να ‘μαι τώρα, στα 35 μου, στην καλύτερη φόρμα, να συναγωνίζομαι με νεότερους αθλητές. Δεν τρέχω για τη δόξα μου, αλλά για τη δόξα του Θεού.
“Πριν από έναν αγώνα, ζητώ από τον Θεό να μου δώσει φτερά αετού”.
Όταν προσεύχομαι, αφήνω τον εαυτό μου να καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα. Πριν από την προπόνηση ή έναν αγώνα, ζητώ από τον Θεό να με καθοδηγήσει και να μου δώσει τη δύναμη να κάνω ό,τι μου έχει υποδείξει ο προπονητής μου. Του ζητώ να μου δώσει τα φτερά ενός αετού. Αλλά όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, ξέρω ότι είναι αυτό που έχει σχεδιάσει ο Κύριος για μένα.
Η υποστήριξη όλης της Αφρικής
Η πίστη μου χρονολογείται από την παιδική μου ηλικία. Όταν ήμουν περίπου 10 ετών, μια φίλη μου ετοιμαζόταν για τη βάπτισή της και της ζήτησα να μου δείξει πώς. Έτσι άρχισα να πηγαίνω στην Καθολική Εκκλησία. Βαπτίστηκα και πήγαινα στην εκκλησία, αλλά εκείνη την εποχή η πίστη μου δεν ήταν τόσο ισχυρή όσο είναι τώρα. Ειδικά με το σπριντ, ιδιαίτερα μετά την παραμονή μου στην Κίνα, η πίστη μου έγινε πιο δυνατή. Άρχισα να περνάω περισσότερο χρόνο με τον Θεό από ποτέ άλλοτε. Άρχισα να προσεύχομαι το Ροδάριο και να διαλογίζομαι. Μου αρέσει επίσης η προσκύνηση του Αγιοτάτου.
“Ο Θεός μου δίνει τη δύναμη να βελτιώνομαι κάθε χρόνο”.
Οι φίλοι μου είναι άνθρωποι ριζωμένοι στην πίστη. Είμαι μέλος μιας κοινότητας, ενός καθολικού κινήματος στην Ακτή Ελεφαντοστού. Έχω έναν πνευματικό σύμβουλο με τον οποίο συνομιλώ τακτικά στο πλαίσιο αυτής της κίνησης. Έχω επίσης φίλους γύρω μου, όχι απαραίτητα καθολικούς, με τους οποίους προσεύχομαι. Επιπλέον, προσεύχομαι πολύ με τον σύζυγό μου. Το περιβάλλον μου είναι αρκετά πνευματικό, και το καλλιεργώ αυτό γιατί θέλω τα πάντα γύρω μου να μου θυμίζουν ποια είμαι και πού πηγαίνω: πρέπει να προσευχόμαστε πάντοτε, και ο Θεός είναι το πρώτο πρόσωπο στο οποίο πρέπει να μιλάμε.
“Το να έχεις τα προσόντα είναι προνόμιο και χάρη”.
Φυσικά, θαυμάζω πολύ τη Μητέρα Τερέζα για τη φιλανθρωπία της. Θαυμάζω επίσης τον Padre Pio και την Αγία Ρίτα, τους οποίους συχνά επικαλούμαι. Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, σκοπεύω να επωφεληθώ από τις πρωτοβουλίες που επιτρέπουν την πνευματική υποστήριξη. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 και του 2021, πρώην αθλητές που είχαν έρθει κοντά σε διαφορετικές θρησκείες ήρθαν να μοιραστούν την πίστη τους μαζί μας. Θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για εμάς να ξαναζήσουμε τέτοιες εμπειρίες.
Αυτή θα είναι η τρίτη φορά που θα συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το να προκρίνεσαι είναι προνόμιο και χάρη, ειδικά από τη στιγμή που τα πρότυπα γίνονται πάντα υψηλότερα. Επιπλέον, θα γίνει στο Παρίσι: είναι σαν το σπίτι μου, σαν να τρέχω μπροστά στους δικούς μου ανθρώπους. Επιπλέον, θα έχω την υποστήριξη ολόκληρης της Αφρικής.
Η Marie-Jo Ta Lou είναι Ιβοριανή σπρίντερ. Γεννημένη το 1988, πολλές φορές πρωταθλήτρια Αφρικής, τερμάτισε αντιπρωταθλήτρια κόσμου στα 100 μέτρα και στα 200 μέτρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου το 2017. Ο τελικός των 100 μέτρων γυναικών θα διεξαχθεί το Σάββατο 3 Αυγούστου, ενώ ο τελικός των 200 μέτρων γυναικών την Τρίτη 6 Αυγούστου.
Πηγή: https://international.la-croix.com/religion/olympic-games-i-run-for-gods-glory-14
