« Εσύ είσαι Ιερέας εις τον αιώνα »
~~~Η κλήση στην ιεροσύνη και την αφιερωμένη ζωή αποτελεί ένα ιδιαίτερο θείο δώρο, που εντάσσεται στο εκτεταμένο σχέδιο αγάπης και σωτηρίας που έχει ο Θεός για κάθε άνθρωπο και για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η παραίνεση του Ιησού προς τους μαθητές του αντηχεί αδιάκοπα στην Εκκλησία.
« Ο θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες όμως λίγοι. Γι’ αυτό παρακαλέστε τον Κύριο του χωραφιού να στείλει εργάτες για το θερισμό του» (Μτ. 9,37-38). Προσευχηθείτε! Το πιεστικό κάλεσμα του Κυρίου δείχνει πως η προσευχή για τις κλήσεις πρέπει να είναι συνεχής και γεμάτη εμπιστοσύνη. Το πρώτο μας καθήκον είναι να διατηρήσουμε ζωντανή, μέσω της συνεχούς προσευχής, την ικεσία μας έτσι ώστε αυτή η θεία πρωτοβουλία να ασκηθεί μέσα στις οικογένειες και τις Ενορίες, μέσα στα κινήματα και τις οργανώσεις που έχουν δεσμευτεί στο ιεραποστολικό έργο, μέσα στις μοναχικές κοινότητες και σε όλες τις μορφές της ζωής των Επισκοπών.
«ΟΙ Ιερείς είναι παρμένοι από τους ανθρώπους
και προχειρίζονται για χάρη των ανθρώπων
στα πράγματα που έχουν σχέση με τον Θεό,
για να προσφέρουν δώρα και θυσίες υπέρ των αμαρτιών.
Ζουν λοιπόν ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους,
σαν αδελφοί μεταξύ αδελφών.
Έτσι και ο Κύριος Ιησούς, ο Υιός του Θεού,
άνθρωπος σταλμένος από τον Πατέρα
προς τους ανθρώπους,
κατοίκησε ανάμεσά μας
και θέλησε να εξομοιωθεί με τους αδελφούς του σε όλα,
εκτός βέβαια της αμαρτίας»
(Διάταγμα Β΄ Συνόδου του Βατικανού «ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ» αριθ. 3)
** 29 Απριλίου 1962 – Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Γεωργίου, στην Άνω Σύρο: Ανεβαίνει στον Βωμό του Κυρίου ένας νέος Ιερέας, που μόλις είχε λάβει το Ιερό Μυστήριο της Ιεροσύνης από τον Σεβασμιότατο Επίσκοπο της τοπικής Καθολικής Εκκλησίας, τον αείμνηστο π. Γεώργιο Ξενόπουλο (+ 28-1-1980). Είναι ο Ιερέας Φραγκίσκος Παπαμανώλης, από την Άνω Σύρο, του Κυκλαδίτικου νησιού της Σύρου, ο οποίος ανήκει στο Τάγμα των Πατέρων Καπουκίνων.
« Χριστός ο Κύριος ο Υιός του ζωντανού Θεού,
ήρθε για να σώσει το λαό του από την αμαρτία
και για να αγιάσει όλους τους ανθρώπους.
Όπως Εκείνος στάλθηκε από τον Πατέρα,
έτσι ο ίδιος έστειλε τους Αποστόλους του,
αγιάζοντάς τους με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος,
για να δοξάσουν και αυτοί τον Πατέρα επάνω στη γη
και να σώσουν τους ανθρώπους
προς οικοδομή του Σώματος του Χριστού * ( Εφεσ. 4,12)
που είναι η Εκκλησία ».
(Διάταγμα Β΄ Συνόδου του Βατικανού «ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», αριθ. 1)
20 Οκτωβρίου 1974 – Δωδεκάμισι χρόνια μετά, στον ίδιο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου και από τον ίδιο Επίσκοπο που τον είχε χειροτονήσει Ιερέα, τον Σεβασμιότατο Γεώργιο Ξενόπουλο και με Συλλειτουργούς τους Σεβασμιοτάτους Κυκλαδίτες Επισκόπους: τον αείμνηστο π. Ιωάννη Περρή (+ 20-8-2006), Αρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου και τον π. Νικόλαο Φώσκολο, Αρχιεπίσκοπο των Καθολικών της Αθήνας, ο Ιερέας Φραγκίσκος χειροτονείται Επίσκοπος των Εκκλησιών Σύρου-Θήρας και Κρήτης και ανεβαίνει τα σκαλιά του Ιερού για να καθίσει στον Επισκοπικό Θρόνο, που μαζί είναι και Σταυρός και Διακονία. «Για τον Επίσκοπο, είχε πει ο Σεβασμιότατος π. Φραγκίσκος στο Λόγο που εκφώνησε κατά την Επισκοπική χειροτονία του, δεν υπάρχει θρόνος, εκτός εάν εννοούμε ως θρόνο τον σταυρό, τον μοναδικό θρόνο του Χριστού, του Οποίου ο Επίσκοπος είναι ο ταπεινός υπηρέτης».
29 Απριλίου 2012 – Πενήντα ακριβώς χρόνια Ιερατικής ζωής του π. Φραγκίσκου Παπαμανώλη. Χαίρεται και αγάλλεται η Καθολική Εκκλησία στη Σύρο, για την ευτυχή πεντηκοστή επέτειο της Ιερατικής του Χειροτονίας, για το Χρυσό Ιωβηλαίο Ιεροσύνης του Επισκόπου, Πατέρα και Ποιμένα της και για την ευδόκιμη του βίου του διαδρομή. Προσεύχεται στο Θεό να χαρίζει στον Επίσκοπό της υγεία, δύναμη, υπομονή και να του χορηγεί άφθονες τις χάρες Του, για να συνεχίσει, για πολύ ακόμη, να ορθοτομεί το Λόγο της Αληθείας και να διακονεί με επιτυχία το Ποίμνιο που του εμπιστεύτηκε. Εύχεται να τον ανταμείψει πλούσια ο Μεγαλοδύναμος με τις Χάρες Του, για την πολύτιμη και καρποφόρα πολυετή Διακονία του που άσκησε στο Διδακτικό, Αγιαστικό, Ιεραποστολικό, Κοινωνικό, Ποιμαντικό και Διοικητικό του έργο, με το οποίο τροφοδοτείται η πίστη μας και οδηγούμαστε στα καλά έργα, επωφελούμενοι και των πλούσιων ευεργεσιών του Κυρίου. Συνάμα, τα μέλη της Εκκλησίας αυτής απευθύνουν τις, από βάθους καρδιάς, ευχαριστίες των προς τον Επίσκοπό τους, για την προσφορά του σημαντικού, πολυδιάστατου και συχνά επίπονου Ποιμαντορικού του έργου. Ενός μεγάλου έργου από έναν δυναμικό, δραστήριο, αγαπητό, απλό και ταπεινό Ποιμένα, που ζει ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους, αδελφός μεταξύ αδελφών και που διακονεί εδώ και 50 χρόνια την Εκκλησία του με την αφιέρωση, κυριολεκτικά, ολόκληρης της ζωή του.
Ας είναι ευλογημένος ο Κύριος
που μας έδωσε τον Φραγκίσκο
ως Ιερέα, Επίσκοπο, Ποιμένα και Λειτουργό Του.
Για τον εορτασμό της επετείου των πενήντα χρόνων από την Ιερατική Χειροτονία του Σεβασμιοτάτου π. Φραγκίσκου, ο Ιερός Κλήρος της Καθολικής Εκκλησίας στη Σύρο κάλεσε όλους τους πιστούς να παρευρεθούν, την Κυριακή, 29 Απριλίου 2012, στις 6.30 μ.μ. στον Ιερό Ενοριακό Ναό της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου στη Βάρη, στο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο, για να ευχαριστήσουμε το Θεό για όλες τις ευλογίες που χορήγησε καθ’ όλη αυτήν την περίοδο στον Επίσκοπό μας και στην Εκκλησία Του, με την Ιερατική και Επισκοπική διακονία του (Η Ιεροτελεστία έγινε στο Ναό της Βάρης διότι έχουν ήδη αρχίσει οι εργασίες της επισκευής του Ιερού Μητροπολιτικού Καθεδρικού Ναού του Αγίου Γεωργίου, στην Άνω Σύρο και των χώρων που τον περιβάλλουν).
Σε έναν ανθοστόλιστο Ναό, ασφυκτικά γεμάτο από τους πιστούς που προσήλθαν από όλες τις περιοχές της Σύρου, από τους οποίους πολλοί, λόγω του μεγάλου πλήθους, παρακολούθησαν την Ιεροτελεστία μέσω μιας «γιγαντοοθόνης», που είχε τοποθετηθεί στην ενοριακή αίθουσα δίπλα στο Ναό, τελέστηκε το Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο στο οποίο προΐστατο ο εορτάζων Επίσκοπος Σύρου-Θήρας-Κρήτης και Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος Σεβασμιότατος π. Φραγκίσκος Παπαμανώλης, με Συλλειτουργούς τον Αποστολικό Νούντσιο στην Ελλάδα Σεβασμιότατο Επίσκοπο π. Edward Joseph ADAMS, τα μέλη της Ιεράς Συνόδου Σεβασμιοτάτους Επισκόπους π.π. Νικόλαο Πρίντεζη, Αρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και Αποστολικό Τοποτηρητή της Επισκοπής Χίου, Ιωάννη Σπιτέρη, Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας-Ζακύνθου-Κεφαλληνίας και Αποστολικό Τοποτηρητή του Βικαριάτου Θεσσαλονίκης, Νικόλαο Φώσκολο, Αρχιεπίσκοπο των Καθολικών της Αθήνας και Αποστολικό Τοποτηρητή της Αρχιεπισκοπής Ρόδου και Δημήτριο Σαλάχα, Έξαρχο των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος. Συλλειτούργησαν 26 Ιερείς και Ιερομόναχοι της Εκκλησιαστικής Επαρχίας της Σύρου και άλλων Εκκλησιαστικών Επαρχιών της Ελλάδος, Ιερομόναχοι του Τάγματος των Πατέρων Καπουκίνων (από το Τάγμα αυτό προέρχεται ο Σεβασμιότατος π. Φραγκίσκος), o Ηγούμενος Έπαρχος Βενετίας π. Roberto Genuin και Ιερομόναχοι, εκπρόσωποι άλλων Μοναχικών Ταγμάτων. Παρών ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σύρου-Τήνου-Άνδρου-Κέας-Μήλου-Μυκόνου κ.κ. Δωρόθεος Β΄, συνοδευόμενος από τον Αρχιερατικό Επίτροπο της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου Πανοσ. π. Φλαβιανό Αλμπέσκου.
Για την 50ή επέτειο της Ιερατικής Χειροτονίας του Επισκόπου μας, ο Άγιος Πατέρας, ο Πάπας Βενέδικτος 16ος, του απέστειλε από το Βατικανό τις ευχές του, τις οποίες διάβασε στο εκκλησίασμα, στην αρχή του Συλλείτουργου, ο Γραμματέας της Καθολικής Επισκοπής Σύρου Πανοσ. π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος:
«Προς τον Σεβάσμιο Αδελφό
Φραγκίσκο Παπαμανώλη o.f.m.cap.
Επίσκοπο Σύρου-Μήλου και Θήρας
και Αποστολικό Τοποτηρητή Κρήτης
Σεβάσμιε Αδελφέ, διατρέχοντας τους ίδιους δρόμους, στους οποίους βάδισαν σ’ αυτό τον τόπο οι προηγούμενοι κήρυκες του Ευαγγελίου, σε ατενίζουμε από μακριά και ταυτόχρονα χαιρόμαστε που η Εκκλησία του Θεού στολίζεται και συνεχώς λαμπρύνεται με τις φροντίδες των αποστόλων του Χριστού. Και η χαρά η δική σου και η δική Μας διπλασιάζεται τώρα, επειδή γνωρίζομε ότι συμπλήρωσες την πεντηκοστή επέτειο της ιερατικής σου χειροτονίας.
Δεν επιθυμούμε πράγματι να λησμονήσουμε εκείνη την ηλικία, κατά την οποία έφηβος εισήλθες στο Τάγμα των Ελασσόνων Καπουκίνων Αδελφών και φρόντισες να ακολουθήσεις τις απαιτούμενες σπουδές, ώστε να προετοιμαστείς κατάλληλα για να εργαστείς στην άμπελο του Κυρίου. Μάλλον παραμένει στην ψυχή σου η ανάμνηση εκείνου του λαμπρού γεγονότος όταν, μέσα σε πολυάριθμη συγκέντρωση συγγενών και συναδέλφων ανέβηκες στον Βωμό του Κυρίου ως νεαρός ιερέας.
Έχοντας λάβει έπειτα μια πιο ειδική μόρφωση με μελέτες στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Λατερανού στη Ρώμη, κυρίως στο έργο του οικουμενισμού, επανήλθες στην Ελλάδα και, τόσο μέσα στη μοναστική σου οικογένεια όσο και έξω από αυτήν, διεκπεραίωσες κατά τρόπο έξοχο ορισμένα λειτουργήματα, ώστε να διαδίδεται πλούσια ο σωτήριος Λόγος του Θεού. Αυτό έγινε πολύ περισσότερο όταν τιμήθηκες με το επισκοπικό αξίωμα.
Δεν αγνοούμε, Σεβάσμιε Αδελφέ, πόσες είναι οι δυσκολίες σου, πόσοι οι κόποι σου, εφόσον πάσχεις επίσης από κάποιο πρόβλημα υγείας. Αλλά στηριζόμενος από τη βοήθεια του Σωτήρα, αγωνίζεσαι να εκπληρώσεις έντιμα και με επιμέλεια τα καθήκοντα του Ποιμένα, ώστε να προέλθουν άφθονες οι ευεργεσίες Του Σωτήρα προς τους πιστούς. Απέκτησες επίσης την εκτίμηση των λοιπών Ιεραρχών, οι οποίοι σε εξέλεξαν Πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Ελλάδας.
Γι’ αυτούς και για άλλους λόγους επιθυμούμε να σου υποβάλλουμε τα συγχαρητήριά Μας, μαζί με τους συνεργάτες σου και με όλη την εκκλησιαστική σύναξη, προς όφελος της οποίας αφιέρωσες το ιερατικό και επισκοπικό σου έργο.
Ικετεύουμε μάλιστα τον φιλεύσπλαχνο Κύριο να ανταμείψει άφθονα τα αξιόμισθα έργα σου και να είναι ο σταθερός υποστηρικτής σου.
Τέλος, Σεβάσμιε Αδελφέ, επιθυμούμε να δεχθείς ολόψυχα την Αποστολική Ευλογία, την οποία θέλουμε να επεκτείνουμε με αγάπη προς όλους τους πιστούς των Εκκλησιαστικών σου Επαρχιών.
Από την έδρα του Βατικανού
την 15η Μαρτίου του έτους 2012,
έβδομο έτος της Αρχιερατείας Μας.
Βενέδικτος 16ος »
Λαμπρή καθ΄όλα και εξόχως κατανυκτική η Ιεροτελεστία. Οι Λειτουργοί του Κυρίου προσέδωσαν την Ιερότητα που αρμόζει στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Δεκάδες οι πιστοί που μετέλαβαν των Αχράντων Μυστηρίων. Υπέροχη, από αρμονία και ρυθμό, η πολυμελής πολυφωνική μικτή χορωδία των Ενοριών του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στην Ερμούπολη και της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου, στη Βάρη, υπό τη διεύθυνση των μουσικών Αδελφού Φραγκίσκου Βαρθαλίτη και κ. Ιωάννη Ρηγούτσου, ο οποίος συνόδευε στο αρμόνιο. Μεγάλος ο αριθμός των παιδιών και ενηλίκων, που διακονούσαν μέσα και έξω από το Ιερό και το Ναό.
Λειτουργοί και πιστοί ανέπεμψαν δεήσεις προς τον Κύριο, να διατηρεί υγιή κραταιό και δυνατό στο σώμα και την ψυχή, τον μεγάλο ζηλωτή διάκονο του Ευαγγελίου Επίσκοπό μας π. Φραγκίσκο, για να συνεχίσει, για πολύ ακόμη, την πολυσήμαντη και αξιοθαύμαστη Ποιμαντορία του. Μια Ποιμαντορία καθ΄όλα γόνιμη καρπών, πολύτιμη για την Εκκλησία και το Λαό της και η οποία τυγχάνει πλήρους αποδοχής και αναγνώρισης από όλους εδώ στο νησί μας και έξω από αυτό, Καθολικούς και Ορθόδοξους.
Μετά από την ανάγνωση του Αγίου Ευαγγελίου ο Επίσκοπος π. Φραγκίσκος κήρυξε στο εκκλησίασμα το Θείο Λόγο και είπε:
Για το Δώρο των 50 χρόνων ιερατικής ζωής, Κύριε, Σ’ ευχαριστώ.
Κύριε, επειδή εσύ θέλησες να δαπανήσω ολόκληρη τη ζωή μου στην υπηρεσία του Ευαγγελίου υπέρ των αδελφών μου, Σ’ ευχαριστώ.
Ευχαριστώ τον Κύριο διότι μου έκανε το δώρο να με καλέσει στην ιεροσύνη και σ’ αυτήν να καταναλώσω όλη τη ζωή μου. Όλα τα νεανικά μου χρόνια τα αφιέρωσα για να προετοιμαστώ να γίνω μοναχός και ιερέας. Με λαχτάρα, με υπομονή και επιμονή, μέχρι την ηλικία των 25 ετών και 5 μηνών, ανέβαινα τις βαθμίδες, την μία μετά την άλλη, της μοναχικής ζωής μέχρι να γίνω πλήρες μέλος στο Τάγμα των Καπουκίνων Αδελφών, και παράλληλα ανέβαινα τις άλλες βαθμίδες της Ιερατικής ζωής, μέχρις ότου έφθασε εκείνη η 29η Απριλίου 1962 όταν ο τότε Επίσκοπος Σύρου, ο αείμνηστος Γεώργιος Ξενόπουλος, επικαλούμενος το Πανάγιο Πνεύμα, έθεσε τα χέρια του επάνω στην κεφαλή μου και με τη χάρη του Θεού σφράγισε τη ζωή μου με σφραγίδα ανεξίτηλη. Από εκείνη τη στιγμή είμαι ιερέας του Χριστού και θα είμαι ιερέας αιώνια.
Η 29η Απριλίου 1962, είναι η ημέρα της ζωής μου προς την οποία έτεινε όλη η δραστηριότητά μου και από την οποία έπειτα πήρε νόημα όλη η ζωή μου.
Είμαι ιερέας.
Ποιος είναι ο Ιερέας;
Για την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ο ιερέας, όπως ο Ιησούς Χριστός, είναι σημείο αντιλεγόμενο. Σημείο που αγγίζει, από τη μια πλευρά, τα άκρα του απόλυτου σεβασμού και της υπέρτατης τιμής, ενώ από την άλλη πλευρά, αγγίζει τα άκρα της περιφρόνησης των ανθρώπων. Οι μεν τοποθετούν τον Ιερέα στα ύψη, οι άλλοι τον υποβιβάζουν στα βάθη.
Για την ΕΚΚΛΗΣΙΑ, όμως, ο Ιερέας είναι ο εντεταλμένος συνεργάτης του Χριστού στο έργο της Σωτηρίας των ανθρώπων.
Δυνάμει της Ιερατικής χειροτονίας, ο Ιερέας συμμετέχει, θα έλεγα, στην παντοδυναμία του Θεού, ιδιαίτερα, με τη διακονία που προσφέρει στα Ιερά Μυστήρια. Είμαι 50 χρόνια ιερέας! Τελώντας τη θεία Λειτουργία έχω προφέρει τουλάχιστον 18.000 φορές τα λόγια της καθαγιάσεως: «Τούτο εστί το σώμα μου, τούτο εστί το αίμα μου», και όμως δεν έχω συνηθίσει να τα λέω χωρίς συγκίνηση. «Τούτο εστί το σώμα μου», λέω, και αυτό δεν είναι το σώμα μου, είναι το σώμα του Χριστού. «Τούτο εστί το αίμα μου», και αυτό δεν είναι το αίμα μου, είναι το αίμα του Χριστού. Συγκινούμαι κάθε φορά που θα σηκώσω το χέρι για να ευλογήσω και να πω στον συνάνθρωπό μου: «εγώ σε απολύω από όλες τις αμαρτίες σου». Και διερωτώμαι: ποιος είμαι εγώ που συγχωρώ τις αμαρτίες του αδελφού μου;
Είμαι Ιερέας. Ο Κύριος με κάλεσε και θέλησε να συμμετέχω στο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου. Ο Κύριος, με την ιερατική χειροτονία, μου ανέθεσε να τελώ τέτοιες μυστηριακές πράξεις, που περιέχουν όμως τον κίνδυνο να παρασύρουν τον ιερέα, αισθανόμενος το μεγαλείο του, να τον κυριαρχήσει η υπεροψία, να αισθανθεί ότι είναι κάποιος και να μην δίνει σημασία στις ανάγκες των αδελφών του. Ναι, η ιεροσύνη είναι μεγαλείο. Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης έλεγε στους μαθητές του, αν στο δρόμο σας συναντήσετε έναν άγγελο και έναν ιερέα, πρώτα να χαιρετήσετε τον ιερέα και μετά τον άγγελο.
Το μεγαλείο της Ιεροσύνης, όμως, δεν έχει το ίδιο περιεχόμενο με το μεγαλείο των ανθρώπων εξουσίας. «Οι βασιλείς των εθνών, είπε ο Ιησούς, καταδυναστεύουν τους λαούς τους, και εκείνοι που τους εξουσιάζουν τιτλοφορούνται ευεργέτες. Εσείς όμως δεν πρέπει να κάνετε το ίδιο» (Λκ 22,25). Εσείς θα εξουσιάζετε υπηρετώντας τους αδελφούς σας.
Και πρώτος, ο ίδιος ο Ιησούς δίνει το παράδειγμα, ο οποίος, όπως διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο, αν και Θεός, έζησε μεταξύ μας όχι όπως αυτός που κυριαρχεί, αλλά όπως αυτός που υπηρετεί. «Εγώ είμαι ανάμεσά σας όπως αυτός που υπηρετεί», δηλώνει ο Ιησούς (Λκ 22,27).
Το κορυφαίο παράδειγμα είναι η εικόνα, εκεί, στο μυστικό δείπνο. Εκεί, βλέπω τον Ιησού να πλένει τα πόδια των μαθητών του. Το Ευαγγέλιο δεν το λέει, αλλά για να πλύνεις τα πόδια ενός άλλου πρέπει να γονατίσεις μπροστά του. Έτσι βλέπομε τον Θεό μας γονατιστό μπροστά στον άνθρωπο. Συνήθως ο άνθρωπος γονατίζει μπροστά στον Θεό και τον ικετεύει. Ο Θεός μας, γονατιστός μπροστά στον άνθρωπο, δεν ικετεύει τον άνθρωπο, αλλά τον καθαρίζει, τον υπηρετεί.
Αυτή η εικόνα πρέπει να είναι χαραγμένη στο νου και στην καρδιά κάθε ιερέα, να γίνεται βίωμα στη ζωή του, σ’ αυτή την εικόνα όταν ζωντανεύει, βρίσκεται το μυστικό της ήρεμης, χαρούμενης και ευτυχισμένης Ιερατικής ζωής. Ο Ιερέας μιμείται τον Ιησού Χριστό, υπηρετώντας τους αδελφούς του.
Ο Ιερέας είναι υπηρέτης των αδελφών του, όχι επειδή κάνει ό,τι οι άλλοι του ζητούν, (και ένας υπάλληλος αυτό κάνει), αλλά επειδή, αισθάνεται μπροστά σε κάθε συνάνθρωπό του υπηρέτης του, σύμφωνα με τον Λόγο του Ιησού, «ο ανώτερος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει σαν τον κατώτερο» (Λκ 22,26) και, προσθέτει ο Άγιος Φραγκίσκος: και να θεωρεί τον άλλο ως Κύριό του.
Το Ευαγγέλιο που κηρύχθηκε σήμερα σ’ αυτή τη σύναξή μας, περιέχει κάτι το παράξενο. Στους μαθητές που αμφέβαλαν ότι είναι Αναστημένος, ο Ιησούς τους λέει: «Κοιτάξτε τα χέρια μου και τα πόδια μου» (Λκ 24,39) και θα δείτε ότι είμαι εγώ ο ίδιος. Παράξενο αυτό, διότι συνήθως αναγνωρίζεται κάποιος από το πρόσωπο και όχι από τα χέρια και τα πόδια.
Και όμως, ο Ιησούς για να τον αναγνωρίσουν παρουσιάζει τα χέρια και τα πόδια. Διότι εκεί, στις πληγές που προκάλεσαν τα καρφιά, βρίσκονται τα σημάδια της κορυφαίας στιγμής μιας ζωής αφιερωμένης στην προσφορά αγάπης, όπως πρέπει να είναι η ζωή του ιερέα.
Οι πληγές των καρφιών είναι τα σημάδια της ολοκληρωτικής προσφοράς του εαυτού του. Είθε και ο ιερέας, κάθε ιερέας, να αναγνωρίζεται όχι από το ράσο ή τα άμφια που φοράει αλλά από τα χέρια και τα πόδια. Ευτυχισμένος ο Ιερέας που θα είναι σε θέση να παρουσιάσει στον Θεό τα χέρια του και τα πόδια του, σημαδεμένα από έργα αγάπης.
Και ολοκληρώνω με μια πρόσκληση προς τους νέους της τοπικής μας Εκκλησίας. Είχα πει: δεν θέλω δώρα για την 50η επέτειο της Ιερατικής μου ζωής. Μου αρκεί το δώρο της προσευχής σας για μένα. Και μη ζητάτε από τον Κύριο να είμαι καλά στην υγεία μου, αλλά να μου δίνει δύναμη να είμαι πάντοτε πιστός στο θέλημά Του. Αυτό μου αρκεί και σας ευχαριστώ.
Από τη νεολαία μας, όμως, όχι μόνο θέλω, αλλά και ζητώ να μου κάνουν ένα δώρο σήμερα. Ζητώ, κάποιοι νέοι να αναλάβουν να με αντικαταστήσουν. Νέοι μου, παιδιά μου, σας έλεγα την περασμένη Κυριακή: «Μη φοβάστε! Ο Κύριος που σας χορηγεί τα ουράνια, δεν σας αφαιρεί τα επίγεια». Το γνωρίζω, αναζητάτε ό,τι σας ικανοποιεί, ό,τι σας προξενεί ευχαρίστηση και χαρά. Το αναζητάτε στο παιχνίδι, στον αθλητισμό, στην παρέα, στη διασκέδαση, στο μπαράκι.
Σήμερα σας ερωτώ: Δοκιμάσατε ποτέ να αναζητήσετε την ευχαρίστησή σας, τη χαρά σας, την ικανοποίησή σας, στο δόσιμο του εαυτού σας, στην προσφορά σας σε έργα αγάπης; Δοκιμάστε το! Εγώ που το δοκίμασα πολλές φορές στη ζωή μου, σας διαβεβαιώνω ότι δεν αισθάνεσαι ποτέ μεγαλύτερη ικανοποίηση και χαρά, από εκείνη που αισθάνεται κανείς όταν θυσιάζεται για τον άλλο.
Η Ιερατική ζωή προσφέρει μια μόνιμη ευκαιρία να θυσιάζεστε για τον άλλο και γι’ αυτό να αισθάνεστε μια συνεχόμενη χαρά και ικανοποίηση.
Νέοι μου, η τοπική μας Εκκλησία έχει ανάγκη από νέους ιερείς. Αν την αγαπάτε, φροντίστε να συμπληρώσετε αυτό το κενό. Αμήν.
~~~~~
Παρόντες στην Ιεροτελεστία Μοναχοί και Μοναχές των Ιερών Μοναχικών Κοινοτήτων της Σύρου -των Αδελφών των Χριστιανικών Σχολείων και των Αδελφών του Ελέους-, καθώς και άλλων εκτός Σύρου Μοναχικών Κοινοτήτων, Μέλη Φορέων, Θεσμών, Επιτροπών Οργανώσεων και Αδελφοτήτων της Καθολικής Επισκοπής Σύρου και των Ενοριακών Κοινοτήτων και εκατοντάδες πιστοί από όλες τις περιοχές της Σύρου.
Στα πρώτα καθίσματα, από τη μια πλευρά είχαν πάρει θέση τα μέλη της φυσικής οικογένειας του Επισκόπου μας: τα ευρισκόμενα στη ζωή αδέλφια του κ.κ. Νικόλαος Παπαμανώλης και η σύζυγός του Ροζίνα, Ιωάννης Παπαμανώλης και η σύζυγός του Αγνή, Βερονίκη χήρα Γ. Χαλαβαζή, η οποία όλα αυτά τα 50 χρόνια ζει κοντά στον Ιερέα και Επίσκοπο Αδελφό της Φραγκίσκο, τον οποίο εξυπηρετεί και φροντίζει με απαράμιλλη αγάπη και αφοσίωση, και η Άννα χήρα Ιωσήφ Παπαμανώλη, καθώς και όλα τα ανίψια του. Από την άλλη πλευρά οι εκπρόσωποι των Τοπικών Αρχών με παρόντες τους κ.κ. Γεώργιο Πουσσαίο και Τζώρτζη Μακρυωνίτη, Αντιπεριφερειάρχες Νοτίου Αιγαίου, Ιωάννη Δεκαβάλλα, Δήμαρχο Σύρου – Ερμούπολης και τους Αντιδημάρχους Πέτρο Μώτο, Φώτιο Ξαγοράρη και Δημήτριο Ρούσσο, Δημήτριο Μαϊτό, Ανώτερο Διοικητή Φρουράς Σύρου, Δημήτριο Καπίρη, Διοικητή Ναυτικής Βάσης Σύρου, Εμμανουήλ Παναγιωτάκη, Γενικό Αστυνομικό Επιθεωρητή Νοτίου Αιγαίου, Νικόλαο Αλεξανδρή, Διοικητή Πυροσβεστικού Σώματος Περιφερειακής Διοίκησης Νοτίου Αιγαίου, Κωνσταντίνο Βασιλάκη, Αστυνομικό Διευθυντή Ν. Κυκλάδων, Νικόλαο Τσιτωνάκη, Διοικητή Αστυνομικού Τμήματος Ερμουπόλεως και Δημήτριο Μπάϊλα, πρώην Νομάρχη Κυκλάδων.
Το ευχετήριο μέρος έκλεισε ο κ. Μπάμπης Κουλούρας, που με τη συνοδεία της κιθάρας του τραγούδησε, μαζί με άλλα άτομα, ένα τραγούδι-αφιέρωμα στον Επίσκοπο π. Φραγκίσκο.
Ο Εορτάζων Σεβασμιότατος Επίσκοπός μας π. Φραγκίσκος, φανερά συγκινημένος γι’ αυτή την τιμή που του αποδόθηκε και για την αγάπη και εκτίμηση στο πρόσωπό του από όλους, τους ευχαρίστησε με την απλότητα που τον διακρίνει, ευχαριστώντας συγχρόνως και όλα εκείνα τα άτομα που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους και συνέβαλαν στην οργάνωση και πραγματοποίηση της Ιεροτελεστίας.
Με τη συνοδεία του ύμνου και την ευλογία του Προεξάρχοντα Επισκόπου π. Φραγκίσκου, το ευσεβές εκκλησίασμα πορεύτηκε στην ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ενώ η χορωδία έψαλλε ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ,ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ, ΧΡΙΣΤΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ, ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ. Μετά έψαλλε το Πολυχρόνιο για τον Άγιο Πατέρα τον Πάπα Βενέδικτο, τον Σεβασμιότατο Νούντσιο, τον εορτάζοντα Επίσκοπό μας π. Φραγκίσκο, τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος και τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Σύρου κ.κ. Δωρόθεο.
Στο τέλος ο Σεβασμιότατος Νούντσιος, τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σύρου, οι Πανοσιολογιότατοι Ιερείς και Ιερομόναχοι, οι Σεβαστοί Μοναχοί και Μοναχές, οι κ.κ. Εκπρόσωποι των Αρχών, οι Συγγενείς του Επισκόπου και οι Πιστοί, προσήλθαν ενώπιον του εορτάζοντα Επισκόπου π. Φραγκίσκου και του εξέφρασαν τις προσωπικές τους ευχές. Δίπλα του βρισκόταν ο Γενικός Βικάριος της Καθολικής Επισκοπής Σύρου Πανοσ. π. Αντώνιος Βουτσίνος.
Συγχαρητήρια στους υπεύθυνους της οργάνωσης της λαμπρής Ιεροπραξίας, η οποία, κατά κοινή ομολογία, ήταν εξαίρετη από κάθε άποψη. Συγχαρητήρια στον Εφημέριο Βάρης Πανοσ. π. Ιωσήφ Πρίντεζη, στα μέλη του Ενοριακού Συμβουλίου και σε όλους τους άλλους συνεργάτες τους. Όλα ήταν μελετημένα, με τη δέουσα προσοχή στις λεπτομέρειές τους και όλα εκτελέστηκαν άριστα.
Εκπρόσωποι των Ραδιοτηλεοπτικών και Ηλεκτρονικών Μέσων και του Τύπου, κατέγραψαν με την εικόνα και το γραπτό λόγο ολόκληρη την Ιεροτελεστία, απαθανατίζοντας το σπουδαίο αυτό επετειακό γεγονός για την Εκκλησία μας και τη Σύρο μας.
ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΔΕΣΠΟΤΑ
Σύρος 30 Απριλίου 2012
Ισίδωρος Γ. Σαλάχας
