Κάθε χρόνο η λιτάνευση της Αγίας Δωρεάς του Κυρίου στο νησί της Νάξου, είναι ένα εξαιρετικό γεγονός, το οποίο χαίρονται όχι μόνο τα μέλη της εκεί ενοριακής κοινότητας της Ιεράς μας Μητροπόλεως, αλλά και οι κάτοικοι του νησιού και οι πολυάριθμοι παραθεριστές και τουρίστες.
Στις 7 το απόγευμα της Κυριακής 24 Ιουλίου τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο, στην οποία συλλειτούργησε ο εφημέριος Παν/τατος π. Μανώλης Ρεμούνδος και ο Γενικός Βικάριος της Αρχιεπισκοπής Νάξου-Τήνου Παν/τατος π. Ρόκκος Ψάλτης, ο οποίος έφθασε από την Τήνο για το σκοπό αυτό. Μαζί με τους ιερείς υπηρετούσε στο ιερό και ένας από τους δύο υποδιακόνους της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας, ο Γεώργιος Παλαμάρης. Το ιερό στόλιζαν επίσης ο νεαρός λειτουργοϋπηρέτης Χρήστος και είκοσι παιδιά και έφηβοι που έλαβαν κατ’ αυτήν την λειτουργική χρονιά το Μυστήριο της Ευχαριστίας ή του Χρίσματος.
Από την αρχή της Θείας Λειτουργίας ο ναός ήταν κατάμεστος από πιστούς Έλληνες κα άλλους διαφόρων εθνικοτήτων που τον καιρό αυτό ευρίσκονται στο νησί.
Μετά την ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου μίλησε ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος στην συναγμένη Εκκλησία και είπε:
Ο Ιησούς επέλεξε το δικό του τρόπο για να πραγματοποιήσει αυτό που μας υποσχέθηκε: «ιδού, εγώ θα είμαι μαζί σας μέχρι τη συντέλεια του αιώνα». Ο Ιησούς Χριστός παραμένει ανάμεσα στους μαθητές του όλων των αιώνων ως τεμαχισμένος άρτος. Ως συνεχής προσφορά και θυσία. Ο Ιησούς δε δίνει το δέκατο από ό, τι έχει, όπως ακούσαμε λίγο πριν στη Θεία Λειτουργία στο πρώτο ανάγνωσμα για τον Πατριάρχη Αβραάμ, αλλά δίνει ό, τι έχει, όλο του το είναι, το θεϊκό και το ανθρώπινο. Δεν κρατάει τίποτε για τον εαυτό του. Το δόσιμο του Ιησού δεν έχει καμία σχέση με το «δούναι και λαβείν», της ανταλλαγής και της αμοιβαιότητας. Η προσφορά του δεν είναι κάποια απάντηση στο δικό μας δόσιμο, αλλά μία δωρεά, η Αγία Δωρεά.
Ο Ιησούς αποκαλύπτεται ως Θεός του άρτου, στον οποίο καλούμαστε να συμμετάσχουμε. Ως Θεός του τεμαχισμένου και του μοιρασμένου σε μας άρτου. Είναι ο Θεός που τεμαχίζεται, θυσιάζεται δηλαδή για μας. Αυτή είναι η ομορφιά της Πίστης μας, η ομορφιά του Χριστιανισμού. Στις άλλες Θρησκείες είναι ο άνθρωπος που θυσιάζεται για το Θεό. Στο Χριστιανισμό είναι ο ίδιος ο Θεός που θυσιάζεται για τον άνθρωπο. Και αυτό επειδή ο Θεός είναι Αγάπη. H αγάπη είναι το χαρακτηριστικό όλων των μαθητών του Ιησού. Δεν μπορεί κανείς να είναι μαθητής του Ιησού και επομένως μέλος της Εκκλησίας του αν δεν αγαπά. Η αγάπη δεν είναι εύκολη, δεν έχει σύνορα, διότι οφείλουμε να αγαπούμε όχι μόνο αυτούς που μας αγαπούν αλλά και όσους μας μισούν. Δεν μετρούμε πόσοι μας αγαπούν αλλά πόσους αγαπούμε. Η αγάπη είναι σταυρός, είναι θυσία, είναι υπέρβαση του εαυτού μας, είναι άρνηση του εγωισμού μας. Είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε όλα αυτά και να τα βιώνουμε, αν ναι τότε βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο που χάραξε ο Χριστός που πρόσφερε τον εαυτόν του και για τους σταυρωτές του, αν όχι χρειάζεται επανεξέταση της πορείας μας και της συμπεριφοράς μας, ο εγωισμός είναι ξένος προς τον Χριστιανισμό.
Όμως στη σημερινή μας εποχή δε αγαπάμε, ή τουλάχιστο δεν αγαπάμε με τον τρόπο που ο Χριστός μας ζητά. Δεν αγαπιόμαστε δηλαδή χριστιανικά. Πολλές φορές επιλέγουμε αυτούς που αγαπούμε και για τους άλλους αδιαφορούμε. Χάσαμε εκείνο που χαρακτήριζε τους πρώτους χριστιανούς, όταν οι μη πιστεύοντες δείχνοντάς τους, έλεγαν: «κοιτάξτε τους πώς αγαπιούνται». Σήμερα δίνουμε το δικαίωμα να μας κοιτάζουν και ενδεχομένως να λένε το αντίθετο. Δεν είναι κρίμα;
Αδελφοί μου και Αδελφές μου, αυτό συμβαίνει διότι συχνά χάνουμε το Θεό από τη ζωή μας. Τον αντικαθιστούμε με κάποιον ανύπαρκτο Θεό, έναν Θεό κριτή, αυστηρό, υπηρεσιακό, έναν Θεό απρόσιτο και ταυτόχρονα έναν Θεό στα μέτρα μας και στις απαιτήσεις μας. Τον κρίνουμε, τον ορίζουμε πότε θα παρεμβαίνει στη ζωή τη δική μας και των άλλων. Και έτσι, ίσως άθελά μας, θεοποιήσαμε τον εαυτό μας.
Δυστυχώς στη σημερινή εποχή η εσωστρέφειά μας, ο εγωισμός μας, ο εγωκεντρισμός μας επισκιάζουν την παρουσία του Θεού στη γη μας και δημιουργούν το φαινόμενο της έκλειψης του Θεού στη ζωή μας και τότε χάνουμε το νόημα της ζωής μας.
Εμείς οι Χριστιανοί γνωρίζουμε όμως πού μπορούμε να βρούμε το αληθινό νόημα της ζωής. Αρκεί να ακούσουμε και να μελετήσουμε το σωτήριο λόγο του Θεού. Το νόημα της ζωής ευρίσκεται στο Μυστήριο της Ευχαριστίας, μέσω του οποίου ο Χριστός μάς προσφέρει τη δική του ζωή για να αποκτήσει νόημα η δική μας.
Το Μυστήριο της Ευχαριστίας είναι Μυστήριο πίστεως, αγάπης και αιώνιας ζωής: «όποιος τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει ζωή αιώνια», μας λέει ο Κύριος.
Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού από αγάπη για τον άνθρωπο, ενδύεται τα είδη του άρτου και του οίνου, για να μας δώσει να καταλάβουμε ότι Εκείνος είναι η αληθινή τροφή και πόση της ζωής μας. Είναι Εκείνος που ανανεώνει την φτωχή γήινη ύπαρξή μας. Τον ευγνωμονούμε και τον προσκυνούμε αληθινά παρόντα εδώ στο Μυστήριο της Ευχαριστίας.
Η μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης κοινωνία στο σώμα και το αίμα του Χριστού, εξασφαλίζει την ενότητά μας με το Θεό και δημιουργεί τη μεταξύ μας ενότητα και αγάπη. Εξασφαλίζει μία αξιοπρεπή ανθρώπινη ζωή, όχι βέβαια χωρίς προβλήματα και πάσης λογής κρίσεων, αλλά που διαθέτει τις σωστές λύσεις στα προβλήματα. Αυτή η ζωή βασίζεται στις αρχές του Ευαγγελίου. Ένα Ευαγγέλιο που δεν είναι ένα Βιβλίο, απλώς για ανάγνωση, αλλά ένα Θεανθρώπινο πρόσωπο προς μίμηση. Αν και εμείς δεν τεμαχίζουμε απλώς τον άρτο με την τέλεση της Ευχαριστίας αλλά και τεμαχιζόμαστε μαζί με τον Χριστό ως μέλη της Εκκλησίας, τότε η ζωή μας όχι μόνο αποκτά νόημα αλλά αποκτά το αληθινό νόημά της. Αμήν.
Μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε η λιτάνευση των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων στους γραφικούς δρομίσκους του ιστορικού Κάστρου και, αφού στάθμευσε δύο φορές, μία μπροστά στο ιδιωτικό Ενετικό Μουσείο του κυρίου Νίκου Καραβία και μία στην πανέμορφη «καπέλα του Σανούδου», επανέκαμψε στο Ναό όπου αναπέμφθηκε ειδική δέηση για την ειρήνη του κόσμου και δόθηκε η τελική ευλογία δια του Παναχράντου Μυστηρίου πριν την απόλυση της Εκκλησίας.
Μετά την απόλυση έγινε η καθιερωμένη δεξίωση στην αίθουσα υποδοχής της Αρχιεπισκοπής στην οποία ήταν προσκαλεσμένη και παρευρέθηκε όλη η παρούσα στο Ναό Εκκλησία.
Στο φετινό πανηγυρισμό προς τιμήν της Αγίας Δωρεάς, έλαβαν μέρος ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Γιάννης Βρούτσης, ο Δήμαρχος Νάξου και μικρών Κυκλάδων κ. Μαργαρίτης με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και με Δημοτικούς Συμβούλους, άλλες προσωπικότητες της κοινωνίας της Νάξου, μία πεντηκονταμελής αντιπροσωπεία του Συνδέσμου Ελλήνων Καθολικών Σύρου με επικεφαλής τον κ. Πέτρο Ρούσσο, μία μικρή αντιπροσωπεία από την Τήνο με επικεφαλής την αδελφή Θηρεσία και πλήθος κόσμου.
Η πολυφωνική χορωδία του Μητροπολιτικού μας Ναού βοήθησε στην προσευχή με την ποικιλία των λειτουργικών ασμάτων. Η φιλαρμονική του Δήμου παιάνιζε θρησκευτικούς ύμνους και εμβατήρια στις στάσεις που γίνονταν της λιτάνευσης για να δοθεί η ευλογία με το Πανάχραντο Μυστήριο. Κατά την τελική ευλογία, όταν η λιτάνευση επανέκαμψε στο Μητροπολιτικό Ναό, η φιλαρμονική του Δήμου χαιρέτησε τον Ευχαριστιακό Ιησού με τον εθνικό ύμνο.
Ευχαριστούμε όλες και όλους εκείνους που φρόντισαν και συνέβαλαν με τα χαρίσματά τους στον όμορφο πανηγυρισμό και ευχόμαστε και του χρόνου με το καλό.
