Την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου το απόγευμα έγινε στο Παρεκκλήσιο των Ουρσουλινών στο Νέο Ψυχικό Αρχιερατική Θεία Λειτουργία για την εορτή της Αγίας Άγγελας, χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου των εν Αθήναις Καθολικών κ. Νικολάου, ενώ συλλειτούργησαν μαζί του ο Αποστολικός Νούντσιος Σεβασμιότατος Εδουάρδος Ιωσήφ Άνταμς, ο Γραμματέας της Νουντσιατούρας π. Μάρκος, o π. Ανδρέας Βουτσίνος εφημέριος της ενορίας του Αγίου Ιωάννη Βαπτιστή, ο π. Αλμπέρτο του Τάγματος του Ενσαρκωμένου Λόγου και ο π. Γαβριήλ Μαραγκός των Ιησουιτών Πατέρων. Ο Σεβασμιότατος Νικόλαος στο λόγο του επεσήμανε τα εξής:
Η αγία Άγγελα, για μιαν ακόμη φορά, με την ευκαιρία της ετήσιας μνήμης της, μας συγκεντρώνει στο ιερό αυτό Παρεκκλήσιο για να την εορτάσουμε, λατρεύοντας, ευχαριστώντας και υμνώντας τον Κύριο και μιμούμενοι το παράδειγμά της.
Είναι αξιοθαύμαστο πώς μια ψυχή, απλή κι «αμόρφωτη» κατά κόσμον, είχε τόση βαθειά πνευματικότητα και σοφία, ώστε να συγκεντρώσει γύρω της άλλες νέες και να ιδρύσει το μοναχικό Τάγμα των Ουρσουλινών, δίνοντας οδηγίες και κατευθύνσεις που εκπλήσσουν τους σημερινούς ψυχολόγους και παιδαγωγούς.
Για μας, που πιστεύουμε, το γεγονός αυτό δεν μας εκπλήττει. Ήδη ο Απόστολος Παύλος, στην Πρώτη Επιστολή του προς Κορινθίους, μας δίνει την απάντηση: Ο Θεός, για να πραγματοποιήσει τα έργα του, δεν αναζητεί «σοφούς» σύμφωνα με τη νοοτροπία του κόσμου, ούτε ισχυρούς, ούτε πλούσιους, διότι, κατά τον Προφήτη και τους αγίους αποστόλους «στους υπερηφάνους αντιτάσσεται, ενώ δίνει τη χάρη του στους ταπεινούς».
Το απέδειξε με τους διαφόρους απεσταλμένους του, προφήτες, κριτές και βασιλείς της Παλαιάς Διαθήκης, και, δια του Κυρίου Ιησού Χριστού, με τους αγίους Αποστόλους του, οι οποίοι, από αγράμματοι μαθητές έγιναν κήρυκες και διδάσκαλοι της οικουμένης.
Το απέδειξε, δια μέσου των αιώνων, με τους αγίους, που ανέδειξε, και στην περίπτωσή μας με την αγία Άγγελα, της οποίας σήμερα την μνήμη επιτελούμε.
Η απλή αυτή και ταπεινή μοναχή από τη βόρεια Ιταλία, εξακολουθεί, μετά από τόσους αιώνες να λάμπει στο στερέωμα της Εκκλησίας και να φωτίζει όλους εκείνους που ακολουθούν τα ίχνη της, είτε ως μοναχές είτε ως συνεργάτες των μοναζουσών στον εκπαιδευτικό τομέα.
Ανάμεσα στη χορεία των ανά τον κόσμο συνεργατών του Τάγματος των Ουρσουλινών είσθε και σεις, αγαπητές και αγαπητοί εκπαιδευτικοί των σχολείων που ανήκουν στις Ουρσουλίνες, οι οποίες, από τρισήμισυ και πλέον αιώνες εργάσθηκαν και εργάζονται σε διάφορα σημεία της πατρίδας μας, δίνοντας μια σωστή χριστιανική παιδεία σε νέες, μέχρι πριν μερικά χρόνια, σε νέες και σε νέους σήμερα.
Το Σχολείο, στο οποίο εργάζεσθε, δεν αποτελεί αυτοσκοπό: τελικός στόχος του είναι η σωστή διαπαιδαγώγηση, σύμφωνα με το πνεύμα της αγίας Άγγελας. Επομένως η μαρτυρία ζωής εκ μέρους σας, ως εκπαιδευτικών σε ένα χριστιανικό και μάλιστα καθολικό σχολείο, είναι κάτι που απορρέει ως φυσικό επακόλουθο, εφόσον θέλετε να είσθε συνεπείς στο πνεύμα αυτού του σχολείου, στο οποίο εσείς διαλέξατε να εργασθείτε.
Στο σχολείο αυτό, μη λησμονείτε, είσθε λειτουργοί κι όχι απλοί επαγγελματίες.
Όπως ο ιερέας, έτσι κι ο δάσκαλος και καθηγητής, διδάσκει πρώτα με τη ζωή και τη συμπεριφορά του, κι ύστερα με τα λόγια του. Ας μη λησμονούμε ότι ο Κύριος «ήρξατο ποιείν τε και διδάσκειν» (Πράξ. 1, 1) και έτσι μπορούσε με κάθε δικαίωμα να μας πει: «Υπόδειγμα δέδωκα υμίν» (Ιω. 13, 15). Αλλά και ο Απόστολος των Εθνών, για τον οποίο «ζωή του ήταν ο Χριστός» (πρβλ. Φιλιπ. 1, 21) μπορούσε να καλεί τους πρώτους χριστιανούς να είναι μιμητές του, όπως εκείνος ήταν μιμητής του Χριστού (πρβλ. Α΄Κορ. 4,16 και 11,1. Α΄Θεσ. 1,6. Φιλ. 3,17).
Κι όσοι διδάσκετε Θρησκευτικά, είστε πρώτα κατηχητές κι ύστερα καθηγητές. Η μαρτυρία σας δεν περιορίζεται στο «μάθημα» των Θρησκευτικών, το οποίο και δεν πρέπει να παίρνει μια δευτερεύουσα θέση ή να παραλείπεται χωρίς σοβαρή αιτία.
Η καλή μαρτυρία όλων σας απαιτείται να είναι συνεχής. Όπως ένας ιερέας ή ένας γονιός έχουν αυτή την ιδιότητα 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, έτσι θα έλεγα και για σας που ασκείτε το λειτούργημα του δασκάλου ή του καθηγητή.
Μη λησμονείτε ότι οι μαθητές, ιδιαίτερα οι πιο μικροί, σάς έχουν ως πρότυπα.
Στην Πατρίδα μας, από απόψεως εκπαιδεύσεως, το γνωρίζετε καλύτερα από μένα, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που πολύ απέχει από την ιδανική. Θα έλεγε κανείς ότι οι κατά καιρούς υπεύθυνοι για την Παιδεία συσπειρώνονται για να καταστήσουν τη νεολαία αναλφάβητη, νεολαία που να μη γνωρίζει τη γλώσσα της και την πραγματική (όχι τη μονόπλευρη) ιστορία της πατρίδας της, που να μην αντιλαμβάνεται ότι γίνεται αντικείμενο διαφόρων σκοπιμοτήτων, για να μη μπορέσει αργότερα να σταθεί στο ίδιο επίπεδο με την πλειονότητα της νεολαίας της Ενωμένης Ευρώπης. Προετοιμάζουν, με τον τρόπον αυτό, μια πνευματική δουλεία.
Εσείς, ως συνεργάτριες και συνεργάτες αυτού του σχολείου, αντιδράστε υπεύθυνα. Έχοντας το ζωντανό παράδειγμα της αγίας Άγγελας, εξακολουθείστε να δίνετε τη σωστή παιδεία στη νεολαία. Μη λησμονείτε τη συνέπεια ανάμεσα στην πίστη και στη ζωή σας. Οι σημερινοί μαθητές και μαθήτριες, περισσότερο από άλλες εποχές, σας κρίνουν, σας συγκρίνουν, αλλά και σας κατακρίνουν αν, παρ’ ελπίδα, βλέπουν ότι άλλο είναι το παράδειγμα της Αγίας Άγγελας κάτω από σκέπη της οποίας εργάζεσθε, και άλλη η συμπεριφορά η δική σας. Προσπαθείστε, καθημερινά να είστε πιστοί στην κλήση σας, ως λειτουργοί της παιδείας και όχι ως στυγνοί επαγγελματίες. Συνεχίστε τον ευγενή σας αγώνα, ώστε όσοι νέοι και νέες «περάσουν από τα χέρια σας», να προκόπτουν σε σοφία και χάρη ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων.
Είθε η Αγία, την οποία σήμερα τιμούμε, να σας ενισχύει πνευματικά στους δύσκολους αυτούς καιρούς, για να συνεχίζετε το έργο της προς όφελος της νεολαίας, της Πατρίδας μας και όλου του κόσμου.
