22 Φεβρουαρίου 2025
Expand search form

Ειδήσεις από την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα

Ακόμα μια αληθινή “ιστορία”, δύο κοριτσιών, που έχουν μεγάλo απόθεμα αγάπης προς το πλησίον,

Η Nadia Kalachova σπούδασε 4 χρόνια οικονομικά, αλλά ήξερε ότι η αγάπη της ήταν η δημοσιογραφία. Αποφάσισε να σπουδάσει στην αντίστοιχη Σχολή στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ουκρανίας (UCU) . Εκεί αισθάνθηκε ότι ο Θεός την καλούσε.

Προερχόμενη από προτεσταντική οικογένεια γνώριζε, επιφανειακά, το χριστιανισμό. Στο Πανεπιστήμιο, όμως γνώρισε ανθρώπους που πίστευαν και προσπαθούσαν να ζήσουν την πίστη τους και στην καθημερινότητά τους. Κατάλαβε ότι η καριέρα στη δημοσιογραφία ήταν αλληλένδετη με μια αποστολή από το Θεό. Την αποστολή αυτή την βρήκε στην κοινότητα “Emmaus”, ένα καταφύγιο για άτομα με νοητική στέρηση που λειτουργούσε εντός του Πανεπιστημίου. Μια δομή που εμπνέεται από τον, γνωστό και στη χώρα μας, ιδρυτή των Διεθνών Οργανώσεων “Κιβωτός” και ”Πίστη και Φως” Jean Vanier, που αποβίωσε πριν λίγους μήνες.

Στα πρόσωπα των ατόμων με ειδικές ανάγκες που γνώρισε, διαπίστωσε τη δυνατότητα επικοινωνίας που υπάρχει ακόμα και σε δύσκολες περιπτώσεις, όπως της Katruska, που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και αυτισμό ή τον Danylo, με σύνδρομο ντάουν. Συνειδητοποίησε επίσης πόση τρυφερότητα

Αντίστοιχη περίπτωση και η Khrystyna Moroz, που διάβασε μια αγγελία για αναζήτηση εσωτερικής “βοηθού” στην “Emmaus” και αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της σε ένα περιβάλλον πολύ μακριά από τις σπουδές και τις ως τότε αναζητήσεις της. Δυσκολεύτηκε,  αλλά μετά από λίγο καιρό κατάλαβε ότι εκεί επιθυμούσε να παραμείνει και να προσφέρει. Η αγάπη που αισθάνεται ότι δέχεται από τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι μοναδική. Αρκεί να περάσει ο “χρόνος εμπιστοσύνης” να αισθανθούν τα παιδιά ότι αυτός που ασχολείται μαζί τους είναι καλοπροαίρετος και ενδιαφέρεται πραγματικά.

Και τα 2 κορίτσια κατάφεραν να δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα και στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό περιβάλλον της κοινότητας. Τα παιδιά που φιλοξενούνται με ευχάριστη έκπληξη κατάλαβαν ότι τα κορίτσια δεν είναι μοναχικά άτομα, αλλά προέρχονται από ευτυχισμένες οικογένειες. Αυτή την “ευτυχία” και όχι τη δική  τους “μοναξιά” φέρουν εντός της Emmaus. Μια ευτυχία που προέρχεται και από την αμοιβαία τρυφερότητα που δίνουν και λαμβάνουν. 

 

Φωτό (η Nadia με τον Danylo, που φιλοξενείται στην “Emmaus”)

και πληροφόρηση από VaticanNews

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ

μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη” της Καθολικής Εκκλησίας

Προηγούμενο Άρθρο

Πάπας Φραγκίσκος, 50 χρόνια ιεροσύνης

Επόμενο Άρθρο

Η εορτή της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου στο Βόλο

You might be interested in …

Ποιος θα μου πει ΑΝ είμαι γνήσιος Χριστιανός;  (1)- Κατά τη γνώμη μου είμαι!

– Εγώ αισθάνομαι ότι είμαι χριστιανός! + Γιατί; – Επειδή είμαι βαφτισμένος, πιστεύω, πάω στην εκκλησία άλλοτε συχνά άλλοτε αραιά, λέω προσευχές, κάνω και ελεημοσύνες. Δεν είμαι λοιπόν χριστιανός; + Για να σου πω εγώ […]

«Ο Σταυρός δεν είναι ήττα, αλλά νίκη», του σεβασμ. Ιωάννη Σπιτέρη

Στο ακόλουθο κείμενο έχουμε υπόψη μας τη λατινική λειτουργική παράδοση. Λειτουργικά στην τελετή της Μεγάλης Παρασκευής πραγματοποιείται η  Σταυροπροσκύνηση, ωστόσο οι σκέψεις που θα ακολουθήσουν αφορά τον κάθε άνθρωπο που πιστεύει στο Χριστό.   

«Φανέρωση της θεότητας του Ιησού, πως;», του σεβάσμ. Ιωάννη Σπιτέρη

Το λειτουργικό έτος, με την κυκλική ανάμνηση των μυστηρίων της ζωής του Κυρίου Ιησού, αποτελεί τον πιο κατάλληλο ανεφοδιασμό για την πορεία της χριστιανικής μας ζωής, ο Χριστός, με ολόκληρο το σωστικό του έργο, μας πλησιάζει, κοινωνεί μαζί μας και με αυτό τον τρόπο επιτελείται η σωτηρία μας.