5 Νοεμβρίου 2024
Expand search form

Ειδήσεις από την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα

Εορτή Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, Αρχή Ποιμαντικού Έτους και Επέτειος 50 Ετών Ιεροσύνης Αρχιεπισκόπου Καθολικών Αθηνών

Την Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2018 η Ενορία του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου εόρτασε τον προστάτη της Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη. Ταυτόχρονα ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος κήρυξε την έναρξη του Ποιμαντικού Έτους της Αρχιεπισκοπής, και η Επαρχία μας εόρτασε την 50ή Επέτειο Ιεροσύνης του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου μας π. Σεβαστιανού.

Μαζί με τον Σεβασμιότατο εόρτασαν την 50ή Επέτειο Ιεροσύνης και 3 από τους Ιερωμένους της Επαρχίας μας ο Ιησουίτης Ιερομόναχος π. Σεβαστιανός Φρέρης,  ο Ιησουίτης Ιερομόναχος π. Γαβριήλ Μαραγκός και ο Ασομψιονιστής Ιερομόναχος π. Αλέξανδρος Ψάλτης.

Στις 6.30 το απόγευμα της ημέρας αυτής, μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, τελέσθηκε στον ομώνυμο Καθεδρικό Ναό Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο στο οποίο προΐστατο ο εορτάζων Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος π. Σεβαστιανός με συλλειτουργούς τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδας:

Τον εκπρόσωπο του Αγίου Πατέρα Πάπα Φραγκίσκου στην Ελλάδα, Αποστολικό Νούντσιο Σεβασμιότατο π. Σάβιο Χον Τάι Φάι, τον Σεβασμ. Αρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου π. Νικόλαο Πρίντεζη, τον Σεβασμ. Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας π. Ιωάννη Σπιτέρη, τον Σεβασμ. Έξαρχο των Ελληνορρύθμων Καθολικών π. Εμμανουήλ Νιν, τον Σεβασμ. πρώην Αρχιεπίσκοπο των εν Αθήναις Καθολικών π. Νικόλαο Φώσκολο, τον Πανοσιολογιότατο Έξαρχο των Αρμενίων Καθολικών π. Ιωσήφ Μπεζαζιάν.

 Συλλειτούργησαν επίσης ο Βικάριος της Αρχιεπισκοπής π. Απόστολος Βαρθαλίτης, ο Εφημέριος του Αγίου Διονυσίου π. Τζώρτζης Αλτουβάς, και το σύνολο σχεδόν των Ιερέων, Ιερομονάχων και Διακόνων της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας, αλλά και Ιερείς από άλλες Εκκλησιαστικές Επαρχίες.

Ο Σεβασμιότατος Επίσκοπος Σύρου, Θήρας, Κρήτης π. Πέτρος Στεφάνου απουσίαζε στη Ρώμη, όπου εκπροσωπούσε την Καθολική Ιεραρχία της Ελλάδος, στη Σύνοδο των Επισκόπων με θέμα τους Νέους.

Παρόντες και οι Ιεροσπουδαστές από το Ιεροσπουδαστήριο στην Κηφισιά.

Ο Καθεδρικός Ιερός Ναός ήταν γεμάτος από Μοναχές και Μοναχούς όλων των Ταγμάτων της Αρχιεπισκοπής και πλήθος ευλαβών πιστών από τις διάφορες Ενορίες.

Στην αρχή της Θείας Λειτουργίας ο Βικάριος της Αρχιεπισκοπής π. Απόστολος Βαρθαλίτης διάβασε την ευχετήρια Επιστολή του Αγίου Πατέρα Πάπα Φραγκίσκου προς τον Αρχιεπίσκοπό μας για την 50ή επέτειο Ιεροσύνης.

 

 

Προς τον Σεβαστό Αδελφό ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ ΡΟΣΣΟΛΑΤΟ Αρχιεπίσκοπο Καθολικών Αθηνών

και Αποστολικό Τοποτηρητή

της Χηρεύουσας Αρχιεπισκοπής Ρόδου,

η οποία βρίσκεται υπό την επίβλεψη της Αγίας Έδρας

Διαμέσου αυτής της Επιστολής επιθυμούμε να συμμετέ­χουμε στον εορτασμό του μοναδικού γεγονότος της ζωής σου που είναι, Σεβαστέ Αδελφέ, το Χρυσό Ιωβηλαίο της ιερατικής σου χειροτονίας, και θέλουμε με τις ειλικρινείς Μας ευχές να είμαστε κοντά σου μαζί με όλο το ποίμνιό σου σ’ αυτή την τελετή, για να ψάλουμε μαζί σου τους επαίνους του Κυρίου από τα βάθη της καρδιάς Μας γι’ αυτό το μέγιστο δώρο της καλοσύνης Του.

Στην εφηβεία σου αισθάνθηκες την κλήση και αμέσως α­κολούθησες τη γλυκιά φωνή του Θείου Διδασκάλου. Ετοιμά­σθηκες για την ιεροσύνη στο Ποντιφικό Ελληνικό Κολλέγιο και στο Ποντιφικό Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Α­φού απέκτησες το Πτυχίο στη Φιλοσοφία και στη Θεολογία, χειροτονήθηκες Πρεσβύτερος. Άσκησες με σωφροσύνη το μάθημα των θρησκευτικών σε κρατικά σχολεία, ασκώντας συγχρόνως μερικά καθήκοντα στην Επισκοπική Κούρια, στο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο και σε διάφορες επιτροπές της Ιε­ράς Συνόδου της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα. Πάντα ενδιαφέρθηκες για την αξιοπρεπή τέλεση της Θείας Λειτουρ­γίας, για τη σωστή ετοιμασία των νέων για τον γάμο, και α­σχολήθηκες επίσης με τον καθολικό τύπο. Άσκησες τα ιερα­τικά σου καθήκοντα στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό της Πα­ναγίας της Φανερωμένης στο νησί της Σύρου.

Στις (12) δώδεκα Αυγούστου 2014 (δυο χιλιάδες δεκα­τέσσερα), μετά από την παραίτηση του Σεβαστού Αδελφού Νικολάου Φώσκολου από τα ποιμαντικά του καθήκοντα στην Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών και με σκοπό να μη ζημιω­θεί πνευματικά ο ευλαβής λαός του Θεού, Μας φάνηκε κα­τάλληλο να σε εκλέξουμε στη θέση του, αναθέτοντας σ’ εσένα την ποιμαντική φροντίδα αυτής της Έδρας που έχει τόσο με­γάλη εκκλησιαστική παράδοση, προσθέτοντας επίσης στην πνευματική μέριμνα σου το μικρό ποίμνιο της Αρχιεπισκοπής Ρόδου.

Γνωρίζουμε ότι είσαι ένας ικανός και δραστήριος ποιμέ­νας, που οδηγείς την κοινότητά σου με αγάπη και σταθερό­τητα, πιστός και υπάκουος στη Διδασκαλία της Εκκλησίας και αυτής της Αποστολικής Έδρας. Σίγουρα, η Εκκλησία δεν έ­θεσε μάταια την ελπίδα της σ’ εσένα. Πράγματι, ενδιαφέρεσαι για τις οικογένειες, βοηθάς όσους βρίσκονται σε ανάγκη και φροντίζεις επίσης για τους νέους. Δεν μπορούμε να αγνοή­σουμε την αφοσίωσή σου στη διάδοση του κατηχητικού έργου και στην αναγγελία με λόγια και πράξεις της αιώνιας σωτηρίας εν Χριστώ. Απολαμβάνεις επίσης την εκτίμηση των πολιτικών Αρχών, των πιστών άλλων θρησκειών και των Αδελφών στην Αρχιεροσύνη, τους οποίους τιμάς πάντα με καλά λόγια και με το καλό σου παράδειγμα.

Σου στέλνουμε, λοιπόν, τα Χρόνια Πολλά στην ευτυχή πεντηκοστή (50ή) Επέτειο της Χειροτονίας σου εις Πρεσβύ­τερο, σαν να είμαστε Εμείς παρόντες μαζί με τους άλλους Επισκόπους και με όλους τους πιστούς. Σε εμπιστευόμαστε με αγάπη στη Μητρική φροντίδα της Υπεραγίας Αειπαρθένου Μα­ρίας, επικαλούμενοι την αφθονία των θείων δώρων και της Χάρης του Θεού. Επιβεβαιώνουμε αυτές τις ευχές με την Α­ποστολική Μας Ευλογία, που στέλνουμε με όλη Μας την α­γάπη ιδιαιτέρως σ’ εσένα, Σεβαστέ Αδελφέ, και που επιθυ­μούμε να την επεκτείνουμε σε όλους όσοι συμμετέχουν σ’ αυτό το λαμπρό Ιερατικό σου Ιωβηλαίο. Συγχρόνως, ζητούμε τις ικεσίες όλων σας για να ασκούμε καρποφόρα την Ύψιστη Διακονία Μας.

Από το Βατικανό, 26 (είκοσι έξι) Ιουνίου 2018 (δύο χιλιά­δες δεκαοκτώ), έκτο έτος της Ποντιφικής Μας θητείας.

Φραγκίσκος

Η Θεία Λειτουργία συνεχίσθηκε και στην ομιλία του ο Σεβασμιότατος είπε [ομιλία]:

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας και πριν ευλογήσουν οι Αρχιερείς το εκκλησίασμα, ο Σεβασμ. π. Νικόλαος Πρίντεζης, γραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ευχήθηκε στο Σεβασμιότατο π. Σεβαστιανό λέγοντας:

Σεβασμιότατε Αδελφέ Σεβαστιανέ, ζήτησα τον λόγο για να σου πω τέσσερα ευχαριστώ.

Το πρώτο είναι για την περίοδο που ήμαστε συμμαθητές στη μέση εκπαίδευση εδώ στην Αθήνα, όπου στήριζε ο ένα τον άλλον, το ίδιο κάναμε και ως συμφοιτητές στη Ρώμη, φιλοξενούμενοι του Ελληνικού Κολλεγίου, που προετοιμαζόμαστε μαζί για να φθάσουμε στην Ιεροσύνη.

Το δεύτερο ευχαριστώ είναι για την περίοδο που ζήσαμε ως συνάδελφοι Εφημέριοι στη Σύρο, συνεργασθήκαμε άψογα και εκεί στηρίζαμε ο ένας τον άλλον.

Το τρίτο ευχαριστώ είναι που σήμερα είμαστε Αδελφοί στην Αρχιεροσύνη και μαζί αγωνιζόμαστε, ο καθένας στην αποστολή που ο Κύριος του έχει αναθέσει.

Πριν σου πω το τέταρτο ευχαριστώ θα ήθελα να ευχαριστήσουμε και την εκλεκτή τριάδα μοναχών που σήμερα εορτάζουν μαζί σου, την δικιά τους 50ή Επέτειο Ιεροσύνης, τους δύο Πατέρες Ιησουίτες Γαβριήλ Μαραγκό και Σεβαστιανό Φρέρη, όπως και τον Ασσομψιονιστή Πατέρα Αλέξανδρο Ψάλτη.

Τους ευχαριστούμε για την όμορφη μαρτυρία που μας έδωσαν αυτά τα πρώτα  50 χρόνια, μία μαρτυρία αφιερωμένη στον Κύριο.

Εσείς και εκείνοι μας δώσατε τη δυνατότητα, συμβολικά, να δοξάσομε τον ένα και  τον Τριαδικό Θεό.

Το τέταρτο ευχαριστώ είναι με την ιδιότητα του Γενικού Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου.

Ανάμεσα στα τόσα Ποιμαντικά σας καθήκοντα, τη δύσκολη αποστολή σας που ξεκινά από την Αθήνα και φθάνει μέχρι τη Ρόδο, θελήσαμε τα μέλη της Ιεράς Συνόδου  να σας επιφορτίσουμε  και με τα καθήκοντα του Προέδρου της Ιεράς Συνόδου. Πιστέψτε μας δεν το κάναμε για να σας τιμωρήσουμε, το κάναμε για να εκτιμήσουμε τα πολλά σας και πολύμορφα χαρίσματα,

Στο όνομα των Αδελφών μελών της Ιεράς Συνόδου σας βεβαιώνουμε ότι θα συνεργαζόμαστε όσο ο Κύριος το θέλει, θα σε βοηθούμε Αδελφέ, αλλά προ πάντων θα προσευχόμαστε για σένα ώστε να είσαι ένας άξιος, παντάξιος θα έλεγα, διάδοχος του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη. ΑΜΗΝ!!!

Οι κραυγές ΑΞΙΟΣ από το σύνολο των παρόντων Αρχιερέων, Ιερέων, Μοναχών και ευλαβών πιστών «συμπλήρωσαν» τον ευχαριστήριο λόγο του Σεβασμιοτάτου π. Νικολάου.

Αμέσως μετά πήρε το λόγο ο Σεβασμιότατος π. Σεβαστιανός λέγοντας:

Αισθάνομαι την ανάγκη αδελφοί μου να ευχαριστήσω πριν από όλα τους αδελφούς μου στην Αρχιεροσύνη για τη συμμετοχή τους σε αυτή την 50ή Επέτειο της Ιερατικής μου χειροτονίας: τον Αποστολικό Νούντσιο της Αγίας Έδρας στην Ελλάδα Σεβασμ. π. Savio Hon Tai Fai και όλα τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος.

Εκφράζω την χαρά μου για την παρουσία των βασικότερων συνεργατών μου, εσάς των Ιερέων, μεταξύ των οποίων είναι και οι Ιερείς που εορτάζουν μαζί μου φέτος την 50ή Επέτειο της Ιερατικής τους χειροτονίας.

Εκφράζω τη χαρά μου και για τη δική σας παρουσία, διότι εάν για σας

είμαι αυτή τη στιγμή Επίσκοπος, μαζί μ’ εσάς, όπως έλεγε ο Άγιος Αυγουστίνος, είμαι μαθητής του Χριστού και έχω ανάγκη από την προσευχή σας, ώστε εσείς να στηρίζετε εμένα και εγώ εσάς.

Ας είναι Ευλογημένος ο Κύριος!!!

Ακολούθησε η Ευλογία των Αρχιερέων και με το τέλος της Θείας Λειτουργίας, στο προαύλιο του Αγίου Διονυσίου, ανταλλάξαμε ευχές για Υγεία και… Καλό Χειμώνα πλέον!!!

 

«Όποιος γεννήθηκε από τον Θεό

νικά τον κόσμο!»

 Λεονάρδος Ιωάν. Βαμβακάρης

 

 

Σύντομο βιογραφικό του Σεβασμιοτάτου Σεβαστιανού και τον συνεορταζόντων ιερέων

Ο Σεβ.τατος π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος

Ο Σεβασμιότατος π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος γεννήθηκε την 19η Ιουνίου 1944 στην Ερμούπολη της Σύρου. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στη Σύρο, φοίτησε στο εξατάξιο Γυμνάσιο «Άγ. Παύλος» της οδού Μητσάκη στην Αθήνα.

Από το 1962 ως το 1968 παρακολούθησε σειρά φιλοσοφικών και θεολογικών μαθημάτων ως σπουδαστής του Ελληνικού Κολλεγίου της Ρώμης και κατέστη άξιος του Διπλώματος Φιλοσοφίας και Θεολογίας του Ποντιφικού Γρηγοριανού Πανεπιστημίου.

Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος την 21η Ιουλίου 1968 στην Άνω Σύρο και τοποθετήθηκε στην Επισκοπή Σύρου.

Ως ιερέας ήταν υπεύθυνος του Θεομητορικού Προσκυνήματος Παναγίας Φανερωμένης, διευθυντής της εφημερίδας της Επισκοπικής του Επαρχίας, μέλος διαφόρων Επιτροπών της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας στην Ελλάδα, ιδιαιτέρως της επί της Θείας Λατρείας.

Ήταν επίσης μέλος της Επισκοπικής Κούριας, μέλος του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου, και δίδαξε το μάθημα των Θρησκευτικών επί σειρά ετών στα δημόσια σχολεία.

Συνεργάστηκε στο ποιμαντικό έργο της προετοιμασίας των μελλονύμφων στο ιερό μυστήριο του Γάμου, προσφέροντας την καθοδήγησή του στα νεαρά ζευγάρια.

 

 

 

Π. Γαβριήλ Μαραγκός τ.Ι.

 

Γεννήθηκα στην Άνω Σύρο, 2 Δεκεμβρίου 1937.

Από τότε, με προοπτική το ιερατείο, έζησα στη Σύρο και στην Αθήνα.

Πενήντα τόσα  χρόνια στην υπηρεσία της Εκκλησίας ως ιερέας! Γεύτηκα πλούσιες εμπειρίες. Η ζωή μου μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια πορεία-αγώνας με χαρές αλλά και με λύπες. Ένα πρόσωπο προεξέχει σ’ αυτή την περίοδο: ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, ο Χριστός, ο οποίος γεμίζει την ύπαρξη, από τις 12 Ιουλίου 1968, ημέρα της χειροτονίας, μέχρι την 3 Οκτωβρίου 2018, ημέρα δοξολογίας του Θεού για το δώρο της ιεροσύνης.

Της χειροτονίας προηγήθηκε ο μοναχικός βίος στο Τάγμα του Ιησού (είσοδος 1/10/1956 – τελικοί όρκοι 2/2/1975)  στην Αδελφότητα όπου και έγιναν οι φιλοσοφικές, θεολογικές και κατηχητικές σπουδές.

Πολυδιάστατα τα πεδία αποστολικής δράσης που η Εκκλησία, υπό την αιγίδα των Επισκόπων και μέσω του Τάγματος του Ιησού, μού εμπιστεύτηκαν κατά την πεντηκονταετία,  ξεκινώντας από τα κατηχητικά (Πανελλήνια Επιτροπή), τη μόρφωση του κλήρου (Ιεροσπουδαστήριο…), την ποιμαντική, της Νεολαίας, τον Καθολικό Τύπο (πάνω από 25 χρόνια στη διεύθυνση του περιοδικού Ανοιχτοί Ορίζοντες και εκδόσεις (Πίστη και Ζωή, Πορεία Πνευματική)), την ιστορία της τοπικής μας Εκκλησίας (Αρχεία), φροντίδες στη μοναχική μου Αδελφότητα, στο Μοναχισμό γενικά, και, σε μόνιμη βάση τις μυστηριακές εξυπηρετήσεις κυρίως της Μετανοίας, της Ευχαριστίας…

Η συμβολή στο έργο της Εκκλησίας αλλά και της Ανθρωπότητας  περνάει αδιαμφισβήτητα από δοκιμασίες και αγωνίες υγείας, παρεξηγήσεις που κλονίζουν τους φιλικούς δεσμούς, αν όχι και την ίδια την αγάπη, το διάλογο, τη συνεργασία, την κοινωνία ανάμεσα σε ανθρώπους, συλλειτουργούς, συντρόφους,  που καταλήγουν μερικές φορές σε αποθάρρυνση, απογοήτευση ή  ακόμη και λογής-λογής «φυγές», σπάνιες αλλά βαθιά επώδυνες. Υπάρχουν όμως και οι χαρές που τονώνουν την πορεία: τη συγκίνηση και το δάκρυ ενός παιδιού, ενός γέροντα, ενός φτωχού. Ο ενθουσιασμός ενός νέου που ανακαλύπτει το νόημα της ζωής ή πετυχαίνει μια μαζική ευαισθητοποίηση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ενότητας, της δημιουργικότητας, την τόνωση της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης. Συχνά πρόκειται για μια μεγάλη ευφροσύνη να συλλαμβάνεις τον εαυτό σου μικρό και συνάμα εργάτη του Ευαγγελίου!

Στα δυτικά και ανατολικά εικονίδια – αναμνηστικά της χειροτονίας μου παρουσίασα αυτό που με σαγήνευε στις επιλογές μου, είναι καταχωρημένο στο Προοίμιο του κατά Ιωάννην ευαγγελίου (Ιω 1,14):   Και ο Λόγος Σαρξ εγένετο , – και Εσκήνωσε εν ημίν – και Εθεασάμεθα την Δόξαν αυτού.

                                                                                                   

                                                                  π. Γαβριήλ Μαραγκός τ.Ι   Αθήνα, 6 Οκτωβρίου 2018 

 

 

 π. Σεβαστιανός Φρέρης τ.Ι.

 Ιερατικές σπουδές Φιλοσοφίας και Θεολογίας.  Πολλά χρόνια ασχολήθηκε με ποιμαντική εργασία ως εφημέριος ενορίας στην Αθήνα και στην Τήνο.  Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Γαλλική Φιλολογία). Βιβλιοθηκάριος της Ιεράς Μονής των Ιησουιτών στην Αθήνα. Διατέλεσε για περισσότερο από μια δεκαπενταετία Διευθυντής του περιοδικού «Σύγχρονα Βήματα» (1980-1997), και Γενικός Γραμματέας του Μορφωτικού Κέντρου Εκδηλώσεων-Ομιλιών (Κ.Ε.Ο.) (1990-2000). Υπήρξε ιδρυτικό Μέλος της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας και επανειλημμένα εκλεγμένο Μέλλος του Δ.Σ. της Εταιρείας. Υπηρέτησε στο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο και υπηρετεί ακόμη. Στην Τήνο, όπου υπηρέτησε (2000-2008), παράλληλα με τις ποιμαντικές εργασίες στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Ιεράς Καρδίας στο Εξώμβουργο,  υπήρξε εκλεγμένος πρόεδρος του Συλλόγου «Νικόλαος Κόγκος – Φίλοι του Κέντρου Υγείας Τήνου και κατ’ οίκον Νοσηλείας».  Έχει συγγράψει βιβλιογραφικές μελέτες όπως π.χ. «Καθολικά θρησκευτικά βιβλία τυπωμένα στη Σύρο κατά  τον 19ο αιώνα» κ.ά. Έχει μεταφράσει στην ελληνική γλώσσα διάφορα βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου.

Σήμερα δραστηριοποιείται στο πλαίσιο του «Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Επιστημών» των Πατέρων Ιησουιτών, του οποίου είναι και ιδρυτικό Μέλος. Ως Βιβλιοθηκάριος της Μονής συμμετείχε επανειλημμένα σε πανεπιστημιακά Σεμινάρια.  

 

Π. Αλέξανδρος Ψάλτης

Ο πατέρας Αλέξανδρος Ψάλτης γεννήθηκε στις 23-06-1941 στο χωριό Σκαλάδος της Τήνου. Οι γονείς του Ιωσήφ και Αλεξάνδρα, είχαν την ευλογία να δουν τρία από τα παιδία τους να ακολουθούν την ιερατική ζωή, αφού μαζί με τον πατέρα Αλέκο την ιερατική τους κλήση ακολούθησαν και τα αδέλφια του, ο αείμνηστoς πατέρας Ρόκκος και ο π. Νίκος του εφημεριακού κλήρου της Τήνου.

Ο πατέρας Αλέξανδρος εισήλθε στο Ιεροσπουδαστήριο Πατέρων της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στην οδό Επτανήσου 1953-1958. Τελείωσε το Λύκειο στη Γαλλία (1958-1961) και έκανε το δοκίμιό του στη Γαλλία το 1962. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Φιλοσοφία και Θεολογία στη Λυών 1963-1968 ενώ παρακολούθησε Κατηχητική στο Καθολικό Ινστιτούτο της Λυών. Χειροτονήθηκε ιερέας στις 29 Ιουνίου 1968 στην Αθήνα στον Ιερό Ναό Αγίας Θηρεσίας, από τον Σεβ/το Βενέδικτο Πρίντεζη.  Από το 1962 μοναχός του Τάγματος των Πατέρων της Μεταστάσεως της Θεοτόκου, ενώ ανέλαβε εφημέριος του Ενοριακού Ιερού Καθολικού Ναού της Αγίας Θηρεσίας (από το 1976-1990 και από το 1999 και στο εξής). Είναι ηγούμενος της μοναχικής κοινότητας των Πατέρων της Μεταστάσεως  της Θεοτόκου από το 1990 έως σήμερα. Μέλος του επισκοπικού Συμβουλίου από το 1995 και εκπρόσωπος της ενοριακής Κάριτας Αγίας Θηρεσίας.

 

Προηγούμενο Άρθρο

Ομιλία του σεβ. Σεβαστιανού, Αρχιεπίσκοπου Καθολικών Αθηνών, στην Αρχιερατική Θ. Λειτουργία για την Εορτή της Αγ. Θηρεσίας

Επόμενο Άρθρο

Αθήνα: Ετήσιο Προσκήνυμα στην Παναγία του Καρμήλου, στην Πλάκα Κερατέας Αττικής

You might be interested in …

Εκδημία του αδελφού Γεωργίου Μαραγκού, τ.Ι.

Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου το πρωί, ο αγαπητός μας αδελφός Γεώργιος Μαραγκός, τ.Ι., απεβίωσε ύστερα από πολύμηνη ασθένεια. Η Κοινότητα Ιησουιτών και όσοι τον γνώρισαν θα τον θυμούνται με ευγνωμοσύνη για την ανιδιοτελή προσφορά του. […]