† ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΡΟΔΟΥ
Προς τους πιστούς των εκκλησιαστικών επαρχιών Αθηνών και Ρόδου
αρ. 28 Αθήνα, Φεβρουάριος 2018
…και όμως η κόλαση υπάρχει!
Αδελφοί μου, στις 11 του Φεβρουαρίου η Εκκλησία έχει ορίσει τη μνήμη της Παναγίας που εμφανίστηκε 8 φορές στη Λούρδη της νότιας Γαλλίας, σε μια αγράμματη και χωρίς κατήχηση κοπέλα 14 ετών, τη Βερναρδέτη Σουμπιρού. Ήταν το έτος 1858. Η Παναγία της είπε ότι είναι η «Αμίαντη Σύλληψη», δηλαδή εκείνη που συνελήφθηκε αμίαντα, χωρίς να την προπατορική αμαρτία. Σ’ αυτές τις εμφανίσεις της η Παναγία βεβαιώνει ότι ο Ουρανός, ο Παράδεισος, είναι ο μοναδικός προορισμός του ανθρώπου, και ότι για να φθάσει εκεί έχει ανάγκη να εξαλείψει την αμαρτία από τη συμπεριφορά του. Ο άνθρωπος λοιπόν που θέτει ως κύρια επιδίωξη της ζωής του την αμαρτία, δεν θα μπορέσει να ζήσει στη Βασιλεία του Θεού, αλλά σε μια άλλη κατάσταση, που την ονομάζομε κόλαση. Πολλοί δυστυχώς προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι η κόλαση δεν υπάρχει ή ότι μετά τον θάνατο όλα τελειώνουν και δεν υπάρχει άλλη ζωή.
Κατά τον προηγούμενο αιώνα στην Πολωνία η Αγ. Φαουστίνα Κοβάλσκα δεχόταν οράματα και αποκαλύψεις από τον Ιησού Χριστό. Το έτος 1938 είδε κάτι που σημάδεψε για πάντα την ψυχή της: «Σήμερα, με την καθοδήγηση ενός Αγγέλου βρέθηκα στην άβυσσο της κόλασης. Είναι ένας χώρος μεγάλων βασάνων, και σε όλη την έκτασή της είναι τρομερά μεγάλη. Τα διάφορα βάσανα που είδα: το 1ο βάσανο, αυτό που αποτελεί την κόλαση, είναι η απώλεια του Θεού, το 2ο οι συνεχείς τύψεις της συνειδήσεως, το 3ο η συνειδητοποίηση ότι αυτή η κατάσταση δεν θα αλλάξει ποτέ, το 4ο είναι η φωτιά που διαπερνά την ψυχή αλλά δεν την καταστρέφει, μια φωτιά καθαρά πνευματική που άναψε η οργή του Θεού, το 5ο βάσανο είναι το συνεχές σκοτάδι, μια τρομερή και πνιγηρή μπόχα, και παρά το σκοτάδι οι δαίμονες και οι καταδικασμένες ψυχές βλέπουν ο ένας τον άλλο, και βλέπουν όλο το κακό του άλλου, το 6ο βάσανο είναι η διαρκής παρέα του σατανά, το 7ο η τρομερή απελπισία, το μίσος προς τον Θεό, οι κατάρες και οι βλαστήμιες. Αυτά είναι τα βάσανα που υποφέρουν όλοι μαζί οι καταδικασμένοι. Αλλά δεν είναι αυτό το τέλος των βασάνων. Υπάρχουν ιδιαίτερα βασανιστήρια. Κάθε ψυχή, ανάλογα με τα αμαρτήματά της, βασανίζεται με τρόπο φοβερό και απερίγραπτο. Θα είχα πεθάνει αντικρύζοντας αυτά τα φρικαλέα βασανιστήρια, αν δεν με είχε στηρίξει η παντοδυναμία του Θεού. Ο αμαρτωλός πρέπει να ξέρει ότι με την έννοια που αμαρτάνει βασανίζεται σε όλη την αιωνιότητα. Αυτά τα γράφω με εντολή του Θεού, για να μη δικαιολογείται καμία ψυχή λέγοντας ότι η κόλαση δεν υπάρχει ή ότι κανείς δεν έχει πάει εκεί. Η κόλαση υπάρχει!».
Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μιλάει ξεκάθαρα και χρησιμοποιεί τις πιο βίαιες και πιο σκληρές εικόνες της Αγ. Γραφής: «Θα στείλει τους αγγέλους του και θα μαζέψουν από το βασίλειό του όλα τα σκάνδαλα και όσους διαπράττουν την ανομία, και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Εκεί θα είναι ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών» (Μτ 13,41-42). «Στη γέεννα, όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει» (Μκ 9,48). «Αλήθεια σας λέω: δε σας γνωρίζω… Κι αυτό τον άχρηστο δούλο ρίξτε τον έξω στο σκοτάδι. Εκεί θα είναι ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών!» (Μτ 25,12.30).
Εμπρός στον κίνδυνο της αιώνιας καταδίκης, ο Θεός έστειλε τον Υιό του να μας λυτρώσει, και η Εκκλησία είναι το πλοίο όπου μπορούμε να σωθούμε. Ο Πάπας Άγ. Ιωάννης Παύλος Β’, που ανακήρυξε Αγία τη Φαουστίνα Κοβάλσκα, έγραψε και την εγκύκλιο «Πλούσιος σε ευσπλαχνία». Κατά πρόταση του Χριστού που εμφανίστηκε στην Αγ. Φαουστίνα, καθιέρωσε την Κυριακή μετά το Πάσχα, ως ημέρα της Θείας Ευσπλαχνίας. Έτσι η Εκκλησία συνεχίζει να μας προτρέπει στη μετάνοια, επειδή η Ευσπλαχνία του Θεού δεν έχει όρια.
† Σεβαστιανός, Αρχιεπίσκοπος
