Είναι χιλιάδες οι μετανάστες που ζουν σε άθλιες καταστάσεις στα hot-spot για την υποδοχή και στα νησιά της Ελλάδος Ρόδο και Κω. Μια ελπίδα βοήθειας είναι οι Φραγκισκανοί των Αγίων Τόπων που τους προσφέρουν όχι μόνο τροφή αλλά και λόγια παρηγοριάς.
Άνδρες γυναίκες και παιδιά συνωστίζονται και στα νησιά αυτά μετά από ταξίδια απελπισίας, επιβαίνοντες αυτοσχεδίων λέμβων με τον κίνδυνο της ανατροπής εξ αιτίας των κακών καιρικών συνθηκών και το μεγάλο κυματισμό της θάλασσας. Είναι μετανάστες που φθάνουν από την Τουρκία στα κέντρα υποδοχής αυτών των νησιών που τους υποδέχονται κάθε μέρα οι μοναχοί Φραγκισκανοί στην ενορίας τους του Αγίου Φραγκίσκου.
Να αποφύγουν τον πόλεμο για ένα καλύτερο αύριο
“Αυτοί οι μετανάστες, εξηγεί ο Φραγκισκανός μοναχός John Luke Gregory, εφημέριος στη Ρόδο, είναι σύριοι, ιρακινοί, ιρανοί , Αφγανοί και κούρδοι. Δεν φεύγουν από τις χώρες τους για οικονομικούς λόγους, αλλά εξ αιτίας των πολέμων. Δεν έχουν πια τίποτε, τα σπίτια τους καταστράφηκαν, έχασαν τα πάντα και κινδυνεύουν να πεθάνουν κάτω από τους βομβαρδισμούς και γι’ αυτό το λόγο μεταναστεύουν αναζητώντας να δώσουν στα παιδιά τους την ελπίδα για ένα διαφορετικό μέλλον”. Συχνά κατά την άφιξή τους στα κέντρα υποδοχής δεν έχουν τίποτε και ο π. John μαζί με τους κατοίκους του νησιού, τους φέρνει τροφή, είδη πρώτης ανάγκης, όπως σαπούνια, οδοντόβουρτσες, οδοντόκρεμες, πετσέτες, κλπ “αυτά τα είδη για την υγεία – συνεχίζει ο π. John – βοηθούν στο να τους δοθεί και πάλι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αλλά η πιο μεγάλη μας προσοχή στρέφεται ιδιαίτερα προς τους πιο μικρούς. Τους φέρνουμε όχι μόνο ρούχα, αλλά και γλυκά, παιχνίδια, για να αποκτήσουν και πάλι αυτό το χαμόγελο που συχνά τους είχε αφαιρεθεί”.
Η δύσκολη πραγματικότητα των κέντρων υποδοχής
Το νησί της Κως έχει ένα hot-spot για τη φιλοξενία, η όλη δομή που έχει προβλεφθεί για την φιλοξενία 600 ατόμων, στην πραγματικότητα αυτή τη στιγμή φιλοξενεί 3000 με πολλές δυσκολίες, ενώ στη Ρόδο είναι εγκαταστημένοι σ’ ένα πρώην σφαγείο κοντά στα λιμάνι, σε απαράδεκτες υγειονομικές καταστάσεις. “Πολλές φορές – υπογραμμίζει ο εφημέριος π. της Ρόδου – μένουν στο νησί ένα μήνα και έπειτα μεταφέρονται στην Αθήνα. Οι περισσότεροι από αυτούς θα ήθελαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα για να συναντήσουν τους συγγενείς τους που βρίσκονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά δεν έχουν διαβατήριο και για το λόγο αυτό παραμένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας για ένα ακαθόριστο χρονικό διάστημα. Αυτό κάνει την κατάσταση ακόμη πιο τραγική”.
Βοήθεια προς όλους
Οι Φραγκισκανοί μοναχοί του νησιού δεν συμπαρίστανται μόνο σε περισσοτέρους από 250 πρόσφυγες, αλλά και σε πιο φτωχές τοπικές οικογένειες και κάθε Τρίτη, στο Μοναστήρι τους, διανέμονται δέματα με αγαθά πρώτης ανάγκης. “Τους δεχόμαστε όλους χωρίς καμία διάκριση – λέει ο π. John – αυτή τη στιγμή την πιο μεγάλη φροντίδα την έχουμε για τα παιδιά. Συχνά είναι τραυματισμένα από όσα έζησαν, χρειαζόμαστε καλούς ψυχοθεραπευτές να τα βοηθήσουν να ξεπεράσουν τα ψυχικά τραύματά τους, για να τους βοηθήσουμε με ηρεμία να αναπτυχθούν χωρίς αισθήματα μίσους και άγχους”.
Προσφυγοπούλα. Η Οδύσσεια μιας οικογένειας
Είναι ακριβώς τα μάτια ενός κοριτσιού που αποκαλύπτουν τα βάσανα που ζουν αυτά τα άτομα στο βιβλίο: “Rifugiata. Odissea di una famiglia”, (Προσφυγοπούλα. Η Οδύσσεια μιας οικογένειας) που έγραψε μια δασκάλα από την Καταλονία, η Tessa Julià Dinarès, με τα σχέδια της Anna Gordillo Torras, που εκδόθηκε στους Αγίους Τόπους, όπου γίνεται η διήγηση των ελπίδων και των δραμάτων αυτών των ανθρώπων μέσω της φωνής των παιδιών. Τα έσοδα από τη διάθεση αυτής της έκδοσης, προορίζονται ακριβώς για τους πρόσφυγες της Ρόδου της Κως.
+Ν /kantam.gr
.
