Με ιδιαίτερη θρησκευτική λαμπρότητα εορτάστηκε στη Νάξο η Κυριακή των Βαΐων.
Η Εκκλησία στο πρώτο μέρος της όλης Ιεροτελεστίας έζησε τη θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα και στο δεύτερο μέρος το Πάθος του Ιησού με την έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας που θα αποκορυφωθεί με το Πασχαλινό τριήμερο.
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι ο καιρός που οι πιστοί μπορούν να βιώσουν αυτό για το οποίο προετοιμάστηκαν κατά την περίοδο της Τεσσαρακοστής και να ζήσουν έντονα τα Μυστήρια της λύτρωσης και της σωτηρίας.
Στην όλη Ιεροτελεστία προΐστατο ο Αρχιεπίσκοπός μας π. Νικόλαος, βοηθούμενος από τον Επισκοπικό Βικάριο Νάξου και Πάρου π. Εμμανουήλ Ρεμούνδο, ενώ ο εφημέριος πήγε να τελέσει την ιεροτελεστία στην Πάρο. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίσαμε την Κυριακή των Βαΐων και στα οκτώ νησιά της ποιμαντικής ευθύνης την παρουσία ενός ιερέα.
Η συμμετοχή του κόσμου ήταν ανέλπιστα εντυπωσιακή και ο ναός πλημμύρισε από πολλά παιδιά, έφηβους, νέους και νέες, νεαρά ζευγάρια. Ήταν μια εικόνα αληθινής γιορτής. Οι δέκα λειτουργοϋπηρέτες (τριες) έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και όλα τα δρώμενα στο ιερό έγιναν με μεγάλη τάξη.
Μετά την διαλογική ανάγνωση του Ευαγγελίου του Πάθους από τον Αρχιεπίσκοπο, τον π. Μανώλη και τον επίτροπο του Ναού κ. Ιερώνυμο Ρεμούνδο, ο Σεβασμιότατος μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
Μετά τη θριαμβευτική είσοδό μας στον Μητροπολιτικό μας Ναό που συμβόλισε τη θριαμβευτική και πανηγυρική είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα ο λόγος του Κυρίου μας προετοίμασε στο πνεύμα που από σήμερα θα βιώσουμε μέχρι να ακούσομε το «Χριστός Ανέστη». Ο Απόστολος Παύλος έγραψε στους Φιλιππησίους και είπε σήμερα σε μας αναφερόμενος στον Χριστό: «Ταπείνωσε τον εαυτόν του» (2:8).
Αυτά τα λόγια, μάς δείχνουν το δρόμο του Θεού και, συνεπώς, αυτόν που πρέπει να ακολουθούμε κι εμείς στη ζωή μας: το δρόμο της ταπείνωσης. Ο Θεός ταπεινώνει τον εαυτό του για να περπατήσει μαζί με τον λαό του, και να θεραπεύσει την απιστία του. Αυτό το βλέπει κανείς όταν διαβάζει την ιστορία της Εξόδου. Πόσο ταπεινωτικό για τον Κύριο να ακούει όλη αυτή την μουρμούρα, όλα αυτά τα παράπονα του λαού του, που ενώ φαινομενικά στρέφονταν εναντίον του Μωυσή, στην πραγματικότητα ήταν ενάντια στον ίδιο το Θεό που τους είχε απελευθερώσει από την σκλαβιά της Αιγύπτου και τους οδηγούσε μέσα από την έρημο στη γη της επαγγελίας.
Ιδιαίτερα αυτή την εβδομάδα που ο Κύριος οδηγεί το σημερινό λαό του στο Πάσχα, πρέπει και εμείς να πάρουμε αυτό το δρόμο της ταπείνωσης. Μόνο έτσι θα είναι αυτή η εβδομάδα και για μας «Μεγάλη και Αγία».
Θα νιώσουμε την περιφρόνηση των ηγετών του λαού της εποχής του Ιησού και τις προσπάθειές τους να τον παγιδέψουν. Θα είμαστε εκεί στην προδοσία του Ιούδα, ενός από τους Δώδεκα, που θα Τον πουλήσει για 30 αργύρια. Θα δούμε τον Κύριο να συλλαμβάνεται και να μεταφέρεται σαν εγκληματίας, να εγκαταλείπεται από τους μαθητές του, να σύρεται μπροστά στο Συνέδριο, να καταδικάζεται σε θάνατο, να δέχεται ραπίσματα και προσβολές. Θα ακούσουμε τον Πέτρο, τον «βράχο» ανάμεσα στους Αποστόλους του, να τον αρνείται τρεις φορές. Θα ακούσουμε τα ουρλιαχτά του πλήθους, υποκινημένου από τους ηγέτες του, να ζητάει να απελευθερωθεί ο Βαραββάς, και ο Ιησούς να σταυρωθεί. Θα τον δούμε χλευασμένο από τους στρατιώτες, τυλιγμένο σε πορφυρό ιμάτιο και με αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι. Και ύστερα, θα τον ακολουθήσουμε κι εμείς μαζί με τη Μητέρα του, μαζί με τη Μαρία τη Μαγδαληνή, τη Βερονίκη, τον Σίμωνα τον Κυρηναίο, τον αγαπητό του μαθητή Ιωάννη και κάτω από τον σταυρό, θα ακούσουμε το τρομακτικό αλλά σωτήριο: «τετέλεσθαι».
Αυτός είναι ο δρόμος που διάλεξε ο Θεός για τον Υιό του και για μας, το δρόμο της ταπείνωσης και της θυσίας. Είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στη σωτηρία. Δεν υπάρχει άλλος.
Αυτόν το δρόμο ο Υιός του Θεού τον ακολούθησε παίρνοντας «μορφή δούλου» και υπακούοντας στο θέλημα του Πατέρα, «έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου και μάλιστα θανάτου σταυρικού» (Φιλ. 2:7). Πράγματι, ταπείνωση σημαίνει επίσης υπακοή. Σημαίνει να αφήνουμε στον εαυτό μας χώρο για το Θεό, υπακοή στο θέλημά του, αδειάζοντας τον εαυτό μας από τον εγωισμό μας, όπως εκείνος άδειασε τον εαυτό του από τη θεότητά του.
Εκτός από αυτό το δρόμο υπάρχει κι ένας άλλος, που είναι αντίθετος με το δρόμο του Χριστού. Είναι ο δρόμος της κοσμικότητας, ο δρόμος που προτείνει ο κόσμος. Η κοσμικότητα μας προσφέρει την οδό της ματαιοδοξίας, της έπαρσης, της επιτυχίας, της εσωστρέφειας. Είναι ο δρόμος που προτείνει το πονηρό πνεύμα. Το δρόμο που πρότεινε και στον Ιησού, στη διάρκεια των σαράντα ημερών που έμεινε στην έρημο προσευχόμενος και προετοιμαζόμενος για την αποστολή του. Αλλά ο Ιησούς αυτό το δρόμο τον απέρριψε. Μαζί με το Χριστό και μονάχα με την δική του χάρη, με την βοήθειά του, μπορούμε και εμείς να νικήσουμε τον πειρασμό του εγωισμού, της κοσμικότητας, όχι μόνο σε κρίσιμες στιγμές, αλλά και στην καθημερινή ζωή μας.
Στην προσπάθειά μας αυτή, μας βοηθάει και μας ενισχύει το παράδειγμα τόσο πολλών ανδρών και γυναικών, οι οποίοι, μέσα στη σιωπή θυσιάζουν καθημερινά τη ζωή τους, για να υπηρετήσουν κάποιους άλλους: έναν ασθενή συγγενή, ένα μοναχικό ηλικιωμένο πρόσωπο, έναν ανάπηρο, τον άστεγο…
Αναλογιζόμαστε επίσης πόσο ταπεινώνονται όλοι εκείνοι που, εξαιτίας της πιστής ζωής τους στο Ευαγγέλιο, αντιμετωπίζουν διακρίσεις και πληρώνουν μεγάλο τίμημα. Αναλογιζόμαστε επίσης τους αδερφούς και αδερφές μας που διώκονται επειδή είναι Χριστιανοί, τους μάρτυρες της δικής μας εποχής – και είναι πολλοί. Δεν δέχονται να απαρνηθούν τον Ιησού και υπομένουν με αξιοπρέπεια προσβολές και κακώσεις. Τον ακολουθούν στον δικό του δρόμο. Είναι οι μάρτυρες της εποχής μας (Εβρ. 12:1).
Στην διάρκεια αυτής της εβδομάδας, ας πάρουμε κι εμείς αποφασιστικά μαζί τους τον ίδιο δρόμο της ταπείνωσης, με αγάπη προς τον Κύριό μας και Σωτήρα μας. Η αγάπη θα μας οδηγήσει και θα μας δώσει δύναμη. Γιατί όπου είναι Εκείνος, πάντα υπάρχει η νίκη, η ζωή και η ανάσταση. Αμήν.
Τα ασματικά μέρη της ευλογίας των Βαΐων και της Θείας Λειτουργίας κάλυψε η χορωδία του Μητροπολιτικού μας Ναού, με τη διεύθυνση της μουσικού Λίας Πρίντεζη, η οποία άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις για τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα με την οποία προετοιμάστηκε, όχι μόνο για την Κυριακή των Βαΐων αλλά και για όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα.
