Πιστή στην παράδοση που έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια η Κίνηση Καθολικών Επιστημόνων και Διανοουμένων Ελλαδος (ΚΙΚΕΔΕ) διοργάνωσε και εφέτος μια υψηλού επιπέδου και μεγάλου ενδιαφέροντος εκδήλωση. Το θέμα που επέλεξε, μέσα από την επικαιρότητα: «Η συμβολή της Καθολικής Εκκλησίας στην αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος», αλλά αποφεύγοντας τις παγίδες που η ίδια η επικαιρότητα θέτει, δηλαδή την εν θερμώ ή επιφανειακή και έντονα συναισθηματική προσέγγιση του θέματος.
Οι εκλεκτοί ομιλητές, σοφά επιλεγμένοι από τους διοργανωτές, είχαν εκ των πραγμάτων δύο δυνατά χαρτιά στα χέρια τους: την προσωπική εμπειρία και την εν τοις πράγμασι γνώση του θέματος, προσφέροντας στο ακροατήριο μια σφαιρική αλλά και πλήρη εικόνα. Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο δημοσιογράφος κ. Θεόδωρος Μπενάκης, η εμπειρία του οποίου φάνηκε ιδιαίτερα στον συντονισμό της συζήτησης που ακολούθησε με τις ερωτήσεις του κοινού.
Την εναρκτήρια ομιλία της εκδήλωσης έκανε ο επί χρόνια πρόεδρος της ΚΙΚΕΔΕ κ. Στέφανος Προβελέγγιος, ο οποίος καλωσόρισε τους παριστάμενους, ανάμεσα στους οποίους διακρίναμε τον σεβασμιότατο αποστολικό Νούντσιο κ. Edward Joseph Adams, τον σεβασμιότατο Φραγκίσκο, πρόεδρο της Ι. Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος, τον σεβασμιότατο Σεβαστιανό, Αρχιεπίσκοπο Καθολικών Αθηνών, μέλη μοναχικών ταγμάτων, εθελοντές και στελέχη της Κάριτας Ελλάς και της Κάριτας Αθήνας Προσφυγικό Έργο. Στην περιεκτική παρουσίαση του θέματος ο κ. Προβελέγγιος έκανε μια δημοσιογραφική, με την καλή έννοια, αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν και σταχυολογώντας στιγμές από την έμπρακτη αντίδραση της Εκκλησίας στην προσφυγική κρίση αλλά και την αναφορά τού πάπα Φραγκίσκου στην γενναιόδωρη βοήθεια της Ελλάδας στους πρόσφυγες, ζητώντας την συνεργασία όλων των κρατών, ώστε η απάντηση στην κρίση να είναι αποτελεσματική με την ίση κατανομή των βαρών και όχι τιμωριτική, λόγω της γεωγραφικής θέσης της πατρίδας μας.
Ακολούθησε μια ενδιαφέρουσα και διαφωτιστική συζήτηση με τοποθετήσεις από το ακροατήριο και τους ομιλητές, ενώ σύντομη τοποθέτηση έκανε και ο πρόεδρος της Ιεραρχίας σεβασμιότατος Φραγκίσκος Παπαμανώλης.
Επιλέγουμε να κλείσουμε την παρουσίαση της εκδήλωσης, επαναλαμβάνοντας τις ευχαριστίες του πρόεδρου της ΚΙΚΕΔΕ κ. Προβελέγγιου προς την κα. Άννα Λεβαντίνου, γραμματέα της ΚΙΚΕΔΕ, αλλά και των μελών της κ. Γιώργου Κωνστάντε και Δημήτρη Λεβαντή για την προετοιμασία της πολύ καλής, κατά γενική ομολογία, εκδήλωσης της ΚΙΚΕΔΕ.
Οι τρεις ομιλίες ήταν άκρως ενδιαφέρουσες. Πρώτος ομιλητής ήταν ο σεβασμιότατος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου και ακολούθησε η κ. Μαριστέλλα Τσαματροπούλου, υπεύθυνη επικοινωνίας της ΚΑΡΙΤΑΣ ΕΛΛΑΣ, ενώ τον κύκλο των ομιλητών ολοκλήρωσε η κ. Fabiola Bianchi, εκπρόσωπος της θρησκευτικής κοινότητας πάπας Ιωάννης 23ος που με την βοήθεια του κ. Γιώργου Κωνστάντε παρουσίασε ουσιαστικά για πρώτη φόρα στην Καθολική κοινότητα της Αθήνας την κοινότητα.
Ακολούθησε μια ενδιαφέρουσα και διαφωτιστική συζήτηση με τοποθετήσεις από το ακροατήριο και τους ομιλητές, ενώ σύντομη τοποθέτηση έκανε και ο πρόεδρος της Ιεραρχίας σεβασμιότατος Φραγκίσκος Παπαμανώλης.
Επιλέγουμε να κλείσουμε την παρουσίαση της εκδήλωσης, επαναλαμβάνοντας τις ευχαριστίες του πρόεδρου της ΚΙΚΕΔΕ κ. Προβελέγγιου προς την κα.Άννα Λεβαντίνου, γραμματέα της ΚΙΚΕΔΕ, αλλά και των μελών της κ. Γιώργου Κωνστάντε και Δημήτρη Λεβαντή για την προετοιμασία της πολύ καλής, κατά γενική ομολογία, εκδήλωσης της ΚΙΚΕΔΕ.
Τέσσερις Επισκέψεις, Τέσσερις Εικόνες
Πρώτος ομιλητής ήταν ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου και Αποστολικός Τοποτηρητής της Καθολικής Επισκοπής Χίου, στην αρμοδιότητα του οποίου ανήκουν τα νησιά της Λέσβου, της Χίου και της Σάμου. Ο σεβασμιότατος Νικόλαος μετέφερε μια ακριβή εικόνα της πραγματικότητας, μιας πραγματικότητας που είδε από πρώτο χέρι μέσα από τις τέσσερις επισκέψεις του στα ακριτικά μας νησιά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές,
Είναι γνωστό σε όλους μας ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας (πολιτεία και Εκκλησία) είναι το προσφυγικό και το μεταναστευτικό. Ακούγονται και γράφονται πολλά, όμως για να σχηματίσει κανείς μια ακριβή εικόνα της πραγματικότητας ο καλύτερος τρόπος είναι: Να την δει με τα ίδια του τα μάτια. Να επισκεφθεί επί τόπου κάποιο από τα ακριτικά μας νησιά, όπου αυτό το πρόβλημα βιώνεται έντονα.
Το προσφυγικό πρόβλημα δεν βιώνεται έντονα μόνο στα νησιά που ανέφερα, αλλά και σε άλλα, βιώνεται ακόμη και σε πόλεις της Στερεάς Ελλάδας.
Είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ σε χρονικό διάστημα ενάμιση χρόνου, τέσσερις φορές τα νησιά: Χίος, Λέσβος και Σάμος. Αυτές οι επισκέψεις, μου πρόσφεραν μία εμπειρία την οποία και επιθυμώ να καταθέσω ενώπιόν σας, ελπίζοντας ότι κάπως θα ανταποκριθώ σ’ αυτό που περιμένει να ακούσει από μένα τόσο ο Πρόεδρος της ΚΙΚΕΔΕ κ. Προβελέγγιος όσο και το παρόν εκλεκτό ακροατήριο.
Σε κάθε μια από τις τέσσερις επισκέψεις μου στα παραπάνω νησιά αυτά (η τελευταία ήταν πριν από 15 μέρες) αντίκριζα μια διαφορετική εικόνα.
Η πρώτη εικόνα που αντίκρισα πριν από ενάμιση χρόνο, ήταν απελπιστική. Πρόσφυγες και μετανάστες, κατά 90% νεαρής ηλικίας, έφθαναν ομαδικά στα τρία αυτά νησιά με πλωτά φουσκωτά ή μικρά σαπιοκάραβα. Όταν πλησίαζαν στις ακτές, οι διακινητές ή οι ίδιοι οι πρόσφυγες που είχαν πρόχειρα εκπαιδευτεί από αυτούς, τρυπούσαν τις φουσκωτές βάρκες ή τις αναποδογύριζαν για να θεωρηθούν ναυαγοί και να αναγκαστούν να τους περισυλλέξουν οι λιμενικοί.
Προσωρινή κατοικία τους οι χερσαίες ζώνες των λιμανιών, τα πεζοδρόμια των πόλεων και το μέλλον τους άγνωστο. Γεμάτος ο τόπος γύρω από τα λιμάνια από πρόχειρες σκηνές, χαρτόκουτες για στρώματα και τυχεροί εκείνοι που σκεπάζονταν με κάποια κουβέρτα. Οι χώροι υγιεινής ανύπαρκτοι και οι υπαρκτοί άθλιοι.
Στη δεύτερη επίσκεψή μου, είδα μια εικόνα κάπως βελτιωμένη. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες ομαδικά κατά γης σε σειρές, όπως στο στρατό κατά την ώρα της εκπαίδευσης, περιφρουρούμενοι από λιμενικούς και αστυνομικούς, περίμεναν να καταγραφούν και να ταυτοποιηθούν. Δειλά-δειλά παρουσιάζονταν κάποιοι εθελοντές και τους έφερναν ένα «πλούσιο γεύμα» αποτελούμενο από ένα σάντουιτς και ένα μπουκαλάκι νερό. Καμία ακόμη οργανωμένη προσπάθεια από το κράτος, αλλά ούτε και από την Εκκλησία, όλοι βρέθηκαν απροετοίμαστοι και αδύναμοι μπροστά στο απρόσμενο αυτό πρόβλημα, που συνεχώς μεγάλωνε.
Στην τρίτη επίσκεψή μου τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Είδα το κράτος και την Εκκλησία με οργανωμένες πρωτοβουλίες, η παρουσία των ΜΚΟ και εθελοντών έντονη και αποτελεσματική.
Στη Χίο ήδη είχαν δημιουργηθεί σε κοντινή απόσταση από το λιμάνι δύο καταυλισμοί, ένας για την υποδοχή και την ταυτοποίηση των προσφύγων και μεταναστών και ένας άλλος για την ολιγοήμερη παραμονή τους στο νησί. Η ροή των αφίξεων συνεχώς αυξανόταν. Δεν υπάρχει παραλία χωρίς άχρηστα σωσίβια. Είναι αυτά που συνέβαλαν στη σωτηρία κάποιων ανθρώπων ή που δεν τα κατάφεραν και έφθασαν στην παραλία μόνα τους. Οι πολλές βάρκες που έβλεπε κανείς στο πέλαγος δεν ανήκαν σε ψαράδες αλλά ήταν πρόχειρα πλωτά μέσα που έφεραν στα νησιά ανθρώπους κάθε ηλικίας που έφυγαν από τη Χώρα τους για να γλυτώσουν τη ζωή τους ως πρόσφυγες ή απλώς να την καλυτερεύσουν ως μετανάστες.
Το ίδιο σκηνικό και στο νησί της Μυτιλήνης, άλλοι δύο καταυλισμοί, ένας στην περιοχή Καρά Τεπέ και ένας άλλος στην θέση Μοριά. Ειδικά μεταλλικά σπίτια για ευάλωτες οικογένειες και άρρωστα άτομα και μερικοί μεγάλοι θερμαινόμενοι θάλαμοι για όλους τους άλλους. Η κατάσταση φαινόταν να ελέγχεται.
Και στα δύο αυτά νησιά η Κάριτας Ελλάς, με τη βοήθεια μεμονωμένων Κάριτας Ευρώπης και της Διεθνούς Κάριτας δίνει ένα δυναμικό παρών. Υπάρχουν καλά οργανωμένες και συντονισμένες πρωτοβουλίες και συγκεκριμένα προγράμματα βοηθείας σε εξέλιξη . Η Κάριτας Ελλάς με δημόσιους διαγωνισμούς προσλαμβάνει έμμισθο εκλεκτό προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων όπως: συντονιστές, κοινωνικούς λειτουργούς, νηπιαγωγούς, μεταφραστές, οδηγούς κλπ. Στο έργο αυτό συμβάλλουν και πολλοί εθελοντές.
Η Σάμος ήταν από τα πρώτα νησιά που έπρεπε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Εκεί ετοιμάστηκε ο πρώτος καταυλισμός ο οποίος στη συνέχεια μετατράπηκε σε hotspot, είναι αυτό που σήμερα έχει υιοθετηθεί από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, μέσω της Οργάνωσης «Αποστολή».
Στην Τρίτη αυτή επίσκεψή μου στα νησιά Χίο, Λέσβο και Σάμο, είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ λεπτομερώς από πολλές ΜΚΟ της Ευρώπης, της Ελλάδος αλλά και εκτός Ευρώπης και μπόρεσα να διαπιστώσω το μεγάλο έργο αγαθοεργίας που επιτελείται.
Στη Λέσβο είδα και κάτι διαφορετικό: Ένα παραλιακό ξενοδοχείο, το SilverBay,200 κρεβατιών, νοικιασμένο με δημόσιο διαγωνισμό από την Κάριτας Ελλάς με χρηματική βοήθεια της Κάριτας Ελβετίας, για την προσωρινή φιλοξενία ευάλωτων ατόμων και οικογενειών. Υπεύθυνοι τέσσερις γήινοι άγγελοι θηλυκού γένους, αναφέρω και το γένος διότι οι άγγελοι της γης έχουν γένος, συντόνιζαν την όλη φιλοξενία με πολλή ευαγγελική αγάπη και υπευθυνότητα. Εκεί θα εξασφαλίζεται μέχρι τον Απρίλιο τρέχοντος έτους μια αξιοπρεπέστατη ολιγοήμερη φιλοξενία για ευάλωτα άτομα και οικογένειες, έως ότου μεταφερθούν στον Πειραιά και από εκεί σε κάποια βόρεια σύνορα της Χώρας μας ελπίζοντας να τα βρουν ανοικτά.
Στην τέταρτη επίσκεψή μου, τα μάτια μου αντίκρισαν μια εικόνα ολότελα διαφορετική. Ήδη λειτουργούσαν τα πρώτα hotspots.
Ο αριθμός των μεταναστών και προσφύγων που έφθαναν στη Χίο και Λέσβο είχε αισθητά μειωθεί. Σ’ αυτό συνέβαλαν οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες και οι πολλές απεργίες των πλοίων.
Στη Χίο είχα μία λεπτομερή ενημέρωση από τον Διευθυντή της Ασφάλειας, τον Διευθυντή της Αστυνομίας και τον Αντισυνταγματάρχη υπεύθυνο του Hotspot. Τρεις άνθρωποι που διαπίστωσα ότι έχουν συνειδητοποιήσει πως δεν ασκούν ένα επάγγελμα, αλλά μία υπηρεσία και μάλιστα με πολλή ανθρωπιά.
Η επίσκεψή μου στο hotspot, που την προηγούμενη ημέρα είχε εγκαινιάσει ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, μου έδωσε τη δυνατότητα να δω από κοντά τις τεράστιες προσπάθειες που καταβάλλονται στη Χώρα μας, για να ανταποκριθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στη δεύτερη αυτή απρόσμενη κρίση.
Τώρα στα τρία αυτά νησιά αλλά και σε άλλα και σε άλλα και σε πόλεις της Στερεάς Ελλάδας γίνονται πολλές αξιέπαινες ευαγγελικές. Αυτές πρέπει να προβάλλονται για να δίνονται εναύσματα για να πολλαπλασιάζονται και βέβαια να ακούγονται μόνο οι κάποιες αρνητικές εξαιρέσεις.
Οι δύο μικρές μας ενοριακές κοινότητες Λέσβου και Χίου με την ενεργό συμμετοχή και το συντονισμό του εφημερίου των δύο νησιών π. Λέοντα Κισκίνη, με την πανταχού παρούσα Σελέστε Παπαδοπούλου και τους λίγους εθελοντές συμβάλλουν στην υλοποίηση των προγραμμάτων της Κάριτας Ελλάς και δίνουν ένα παρόν αντιστρόφως ανάλογο με τον αριθμό τους και τις δυνατότητες τους.
Οι εθελοντές του νησιού συνεχώς αυξάνονται. Είναι άτομα, που παίρνουν εντολές μόνο από την καρδιά τους και τη χριστιανική τους συνείδηση. Αφήνουν τη δουλειά τους και τρέχουν στις παραλίες, να προλάβουν να σώσουν κάποιο μωρό πριν χαθεί στα νερά του Αιγαίου. Τρέχουν να προφέρουν ένα χέρι βοηθείας σε όποιον κινδυνεύει να μην προλάβει να πατήσει το πόδι του στην ελεύθερη στεριά.
Πολλές ενοριακές κοινότητες της Εκκλησίας μας στην Ελλάδα συγκεντρώνουν και αποστέλλουν ρουχισμός, κουβέρτες, τρόφιμα, ακόμη και παιχνίδια για τα μικρά παιδιά. Σε τοπικές Εκκλησίες μας προγραμματίζονται και αγρυπνίες προσευχής, διότι χωρίς τη δύναμη της προσευχής, δεν μπορεί να υπάρξει ενεργός αγάπη. Φαίνεται πως και αυτή η καινούρια κρίση μας έφερε ακόμη πιο κοντά στον Κύριο αλλά και μεταξύ μας.
Πολλοί θεσμοί και πολλά άτομα της Χώρας μας, δεν μπορούν πια να ακούν συνανθρώπους μας να παραπονούνται στον 21ο αιώνα, όπως τον παράλυτο του ευαγγελίου και να επαναλαμβάνουν: «δεν έχω άνθρωπο» ή να ψάχνουν μέρα μεσημέρι με το φανάρι του Διογένη να βρουν άνθρωπο και μάλιστα ανάμεσα σε χριστιανούς!
Όλες αυτές οι προσπάθειες που διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια, μου πρόσφεραν μια θετική εικόνα και μ’ έκαναν να πιστεύω ότι τελικά το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα, εφόσον δεν επιδεινωθεί αλλά και μειωθεί, τότε θα λυθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Για να γίνει αυτό χρειάζεται η Πατρίδα μας, τα κράτη της Ευρώπης, η εκκλησία και οι κοινωνικές οργανώσεις, όχι απλώς να εργάζονται αλλά προπάντων να συνεργάζονται και να προσφέρουν μια συντονισμένη, υποδοχή, φιλοξενία και σίγουρη προώθηση προς τους προορισμούς της επιλογής των προσφύγων και μεταναστών.
Δυστυχώς, οι πληροφορίες των τελευταίων ημερών που αφορούν το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα με αναγκάζουν να μειώσω την αισιοδοξία μου, χωρίς να χάσω όμως την ελπίδα μου. Είναι επιτακτική ανάγκη όλες οι χώρες της Ευρώπης να αντιληφθούν ότι, οι πρόσφυγες είναι εκείνοι που φεύγουν από τη χώρα τους για να σώσουν τη ζωή τους, ενώ οι μετανάστες απλώς για να την καλυτερεύσουν. Οφείλουν λοιπόν να επικεντρώσουν την προσοχή τους πρώτα στους πρόσφυγες και έπειτα στους μετανάστες, οι οποίοι και θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να βρουν αυτό που ζητούν σε μια χώρα που οι ίδιοι οι πολίτες της το στερούνται.
Τώρα τα υπάρχοντα hotspots και όσα ακόμη θα δημιουργηθούν, εξασφαλίζουν μια ανθρώπινη υποδοχή και προσωρινή φιλοξενία. Οι άνθρωποι που υπηρετούν σ’ αυτά, ως κρατικοί υπάλληλοι, ως μέλη ΜΚΟ και ως εθελοντές φαίνεται ότι μαθητεύουν στο ένα, μοναδικό και καλά οργανωμένο hotspot του Χριστού που λέγεται Εκκλησία.
Ευχαριστώ
-
Παρουσιαση Προσφυγικων Προγραμματων Καριτας Ελλάς
-
Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε η κ. Μαριστέλλα Τσαματροπούλου, υπεύθυνη επικοινωνίας της Κάριτας Ελλάς. Σε μια άκρως ενδιαφέρουσα ομιλία παρουσίασε το ιστορικό ανταπόκρισης της Κάριτας Ελλάς για την προσφυγική κρίση.
Σεβασμιότατε Πρόεδρε της Ιεράς Συνόδου, Σεβασμιότατοι, Σεβαστοί πατέρες, Σεβαστές μοναχές, Σεβαστοί μοναχοί, Αξιότιμε Πρόεδρε της Κίνησης Καθολικών Επιστημόνων και Διανοουμένων της Ελλάδος, Αγαπητές κυρίες και κύριοι,
Κι εάν μπορούμε να δώσουμε στο λόγο του Σεβασμιότατο π. Νικόλαο Πρίντεζη τον τίτλο «προσωπική εμπειρία», πολύ εύκολα μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη δική μου «ιστορικό ανταπόκρισης της Κάριτας Ελλάς για την προσφυγική κρίση».
Όλα ξεκίνησαν πριν από μερικούς μήνες, 8 για την ακρίβεια, τον περασμένο Αύγουστο, όταν μέσα σε ένα μήνα εισήλθαν από τα θαλάσσια σύνορα μας 107.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Αριθμός δραματικά αυξημένος σε σχέση με το παρελθόν, αλλά που από τότε θα είχε την τάση συνεχώς να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.
Βλέποντας καθημερινά τους χιλιάδες συνανθρώπους μας που επ’ ουδενί αβρόχοις ποσίν έχουν φτάσει στην Ελλάδα -το αντίθετο μάλιστα! βρεγμένοι, εξαντλημένοι, κατατρομαγμένοι- θεωρήσαμε αδήριτο ανάγκη να δραστηριοποιηθούμε άμεσα. Εξάλλου, η Κάριτας, ο θεσμός της Καθολικής Εκκλησίας που δίνει πνοή και βάζει σε πράξη τη Διδαχή του Ευαγγελίου, δε θα μπορούσε να μείνει αδρανής. Στραφήκαμε προς τη διεθνή κοινότητα Κάριτας ώστε να ζητήσουμε βοήθεια. Μια μεγάλη κρίση εξάλλου, όπως αυτή, και θα εξελισσόταν σε ακόμα μεγαλύτερη, επέβαλε τη συσπείρωση όλων των δυνάμεων Κάριτας, όλης της Καθολικής Εκκλησίας.
Μετά από μια σύντομη καταγραφή αναγκών στην Αθήνα, στην Κω, Χίο και Λέσβο υποβάλλαμε ένα πρόγραμμα που κάλυπτε ορισμένες ανάγκες σε αυτά τα 4 μέρη. Εφόσον όμως οι ανάγκες αυξάνονταν και τα μέρη της Ελλάδος πολλαπλασιάζονταν, αυθωρεί, ξεκινήσαμε κι άλλο ένα πρόγραμμα ακόμα πιο μεγάλο από το προηγούμενο, συμπεριλαμβάνοντας τη Ρόδο αλλά και την Ειδομένη.
Για να σας δώσω να καταλάβετε τα μεγέθη αυτών των προγραμμάτων, θα αναφέρω ορισμένους μόνο αριθμούς:
- Ο προϋπολογισμός του πρώτου προγράμματος ανήλθε στα 193.000€ ποσό που καλύφθηκε 100% από τις Εθνικές Κάριτας και είναι υπό την αιγίδα της CaritasEuropa
- Του δευτέρου προγράμματος, ο προϋπολογισμός έφτασε τα 590.000€ ποσό που δεν καλύφθηκε εξολοκλήρου από Εθνικές Κάριτας, αλλά και 50.000 € από την Αγία Έδρα και 100.000€ εστάλησαν από την Αποστολική Nunziatura με προτροπή του Πάπα Φραγκίσκου.
Τα ποσά αυτά μεταφράζονται σε 90.000 σακούλες τρόφιμα στην Ειδομένη, 4.000 σακούλες τρόφιμα σε Ρόδο και Κω, 3.000 πακέτα με είδη υγιεινής για μωρά στη Λέσβο, 2.500 υπνόσακους και 2.500 υποστρώματα στη Χίο και στη Λέσβο, 950 ζευγάρια αθλητικών παπουτσιών στην Αθήνα, διανομή 350 κουπονιών στο Προσφυγικό της Κάριτας Αθήνα, 3.000 σακίδια πλάτης στη Λέσβο κι άλλα τόσα στην Ειδομένη, 4.200 αδιάβροχα στην Ειδομένη, τοποθέτηση 40 χημικών τουαλετών και 5 ντους επίσης στην Ειδομένη. Τα ποσά αυτά μεταφράζονται σε ανάγκες συνανθρώπων μας, ανθρώπων που έχουν μόνιμα ένα ερωτηματικό ζωγραφισμένο στο πρόσωπο τους, που δεν ξέρουν πολύ συχνά ούτε καν που βρίσκονται πατώντας στην Ελλάδα.
Για τις ανάγκες υλοποίησης των προγραμμάτων αυτών έγιναν προσλήψεις έκτακτου προσωπικού που θα εξασφάλιζαν τόσο τις σωστές διανομές των προαναφερθέντων αγαθών αλλά και που θα εκπροσωπούσαν αντάξια την Κάριτας και την αποστολή της. Βλέπετε η Κάριτας, όπως κι ορισμένες άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις, αποσκοπεί όχι μόνο στην παροχή βοήθειας αυτή καθαυτή αλλά στην κίνηση αυτή που θα επιστρέψει λίγη από τη χαμένη αξιοπρέπεια σε όλους όσοι τη στερούνται.
Για αυτή την παραγκωνισμένη αξιοπρέπεια, για την εξασφάλιση προστασίας στους πλέον ευάλωτους πρόσφυγες, υποβάλαμε ένα τρίτο, ακόμα πιο μεγάλο πρόγραμμα στο οποίο αναφέρθηκε ο Σεβασμιότατος π. Νικόλαος, το πρόγραμμα «Φιλοξενίας προσφύγων», χρηματοδοτούμενο από την Κάριτας Ελβετίας. Στην Αθήνα, στο δεύτερο προορισμό, σταθμό των ταξιδιωτών αυτών, λειτουργούν επίσης από το Νοέμβριο άλλα δύο ξενοδοχεία. Πέρα από την παροχή μιας αξιοπρεπούς φιλοξενίας στους θαμώνες τους, στα ξενοδοχεία αυτά δίνεται η δυνατότητα δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά, παρέχεται κοινωνική/ψυχολογική υποστήριξη από κοινωνικούς λειτουργούς που εισακούουν κι αφουγκράζονται τη θλίψη αυτών των ανθρώπων που ψάχνουν τη γη της επαγγελίας μακριά από τον πόλεμο, τις ένοπλες συγκρούσεις, τις άθλιες βιοτικές συνθήκες, άνθρωποι που αμφίβολο όνειρο έχουν να ζήσουν το νόστιμον ήμαρ.
Καθότι όμως, δεν είναι μόνο η Κάριτας Ελλάς που συντονίζει και υλοποιεί προγράμματα αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, οφείλω να αναφέρω και το πολύτιμο έργο της Κάριτας της Εκκλησιαστικής Επαρχίας της Αθήνας. Επί πρόσθετα, και πέραν του ιδιαίτερα γνώριμου έργου που προσφέρει το Προσφυγικό Κέντρο της Κάριτας Αθήνας στην πλατεία Βάθη, όπου μεταξύ άλλων λειτουργεί συσσίτιο, οι κοινωνικές υπηρεσίες, διανέμονται ενδύματα και υποδήματα, μόλις προ ολίγων ημερών εγκαινιάστηκε και το Κέντρο Ημέρας για Οικογένειες, επίσης στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για έναν ασφαλή και φιλόξενο χώρο, όπου οι ωφελούμενοι μπορούν να κάνουν ένα μπάνιο, να ταΐσουν τα παιδιά τους, να πάρουν καθαρά ρούχα καθώς και είδη προσωπικής υγιεινής, να χρησιμοποιήσουν υπολογιστή για την επικοινωνία με τους δικούς τους, να πιουν και να φάνε κάτι, να συμβουλευτούν την κοινωνική λειτουργό και συνολικά να περάσουν λίγο χρόνο ξεκούρασης, ασφάλειας και ηρεμίας στην εξαιρετικά ταραχώδη περιπέτειά τους. Το Πρόγραμμα χρηματοδοτείται από την Αμερικανική Οργάνωση του δικτύου της Κάριτας “CatholicReliefServices”.
Θα είδατε στην είσοδο ορισμένες φωτογραφίες από τις δράσεις της Κάριτας Ελλάς ανά την Ελλάδα και της Κάριτας Αθήνας. Είναι μια μικρή συλλογή από ερασιτεχνικές φωτογραφίες που απεικονίζουν την Fatima, τον Μohamed, τον Κχάλι με την οικογένεια του, τον Χούσιν με την κόρη του, την Χάμιρ με τη μαμά της. Είναι ορισμένοι από τους επωφελούμενους που βοηθήσαμε και στηρίξαμε. Θα είδατε, και είμαι σίγουρη ότι εκεί σταθήκατε περισσότερη ώρα, μπροστά στις ζωγραφιές των παιδιών. Ζωγραφίζοντας τον πόλεμο. Ζωγραφιές όπου φωτογραφίζουν με επαγγελματικό τρόπο την καταστροφική δύναμη του πολέμου. Αυτά τα παιδιά, του πολέμου παιδιά, αποτελούν μια έμπνευση για την Κάριτας Ελλάς ώστε να εντείνει τις προσπάθειες της και να κλιμακώσει τα προγράμματα της.
O μήνας αυτός, βρίσκει όλο το προσωπικό της Κάριτας Ελλάς ανά την Ελλάδα σε διαδικασία πυρετωδών προετοιμασιών καθότι, τον Απρίλιο θα αρχίσει η υλοποίηση ενός ακόμα μεγάλου Προγράμματος που γεωγραφικά θα καλύπτει τη Λέσβο, τη Χίο, την Αθήνα και την Ειδομένη. Θα υπάρχει μόνιμη παρουσία κοινωνικών λειτουργών και διερμηνέων στο κέντρο καταγραφής (hotspot) στη Λέσβο και στην Αθήνα, με σκοπό να στηρίξουν, να πληροφορήσουν, να προσφέρουν μια γλυκιά κουβέντα κι ένα ζεστό χαμόγελο στους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες. Επίσης, και στα δύο αυτά μέρη, στις πλέον ευάλωτες περιπτώσεις, θα δίνεται μια προπληρωμένη κάρτα με την οποία θα μπορούν να προβούν σε αγορά αγαθών πρώτης ανάγκης αλλά και να πληρώσουν το αντίτιμο φιλοξενίας σε ένα ξενοδοχείο. Στη Χίο θα εξασφαλίσουμε την μεταφορά των προσφύγων από και προς το hotspot και γενικά τις μετακινήσεις τους προς και από το λιμάνι. Τέλος στην Ειδομένη, θα συνεχίσουμε να παρέχουμε 4.000 σακούλες τρόφιμα εβδομαδιαίως, αριθμός που ενδεχομένως να αυξηθεί καθώς η κατάσταση βαίνει από το κακό στο χειρότερο κι εγκλωβίζονται όλο και περισσότερες εκατοντάδες συνάνθρωποι μας στα σύνορα.
Αντί επιλόγου, επιτρέψετε μου να παρεκκλίνω από το θέμα της αποψινής βραδιάς, και να αναφερθώ σε άλλα προγράμματα που υλοποιεί η Κάριτας Ελλάς. Η μεταναστευτική/προσφυγική δεν είναι παρά μία συνιστώσα από τη συνισταμένη της κρίσης που βιώνει η χώρα μας. Η άλλη όψη της κρίσης είναι η κοινωνική, οικονομική που ταλανίζει τον ελληνικό λαό μας. Ίσως, ορισμένοι να γνωρίζετε το πρόγραμμα «Ελπίς» της Κάριτας Ελλάς. Ήταν ένα πρόγραμμα που υλοποίησε και συντόνισε η Κάριτας Ελλάς μέσω των Εκκλησιαστικών Επαρχιών από τον Ιανουάριο του 2013 έως το Φεβρουάριο του 2015. Κατά το διάστημα αυτό στηρίξαμε οικονομικά περισσότερες από 500 οικογένειες σε όλη την Ελλάδα.
Εξέλιξη του προγράμματος αυτού είναι το καινούργιο πρόγραμμα της Κάριτας Ελλάς, «Αγαπώ και Προσφέρω», όλο το ποσό του 1.080.000 € είναι πλήρως χρηματοδοτούμενο από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Στηρίζουμε και καλύπτουμε τις μηνιαίες ανάγκες 600 οικογενειών, κουπόνια τροφίμων, πληρωμή μέρους λογαριασμών ΔΕΚΟ, μέρους εξόδων αγοράς φαρμάκων, πληρωμή μέρους του ενοικίου.
Τέλος, αξίζει να αναφέρω και το πρόγραμμα E.L.Ba (Emergenza Lavoro nei Balcani) που αφορά στην ανάπτυξη της κοινωνικής/ αλληλέγγυας οικονομίας με ένα επιχειρηματικό και καινοτόμο τρόπο, τις «κοινωνικές επιχειρήσεις». Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού θα στηριχθεί οικονομικά μια ήδη υπάρχουσα κοινωνική επιχείρηση (το ίδρυμα Παμμακάριστου και συγκεκριμένα το project “CommunicationNow”) και θα δημιουργηθεί μια καινούργια. Μερικοί από τους στόχους του πολλά υποσχόμενου προγράμματος αυτού είναι να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση, μέσω βιώσιμων και κοινωνικά δίκαιων οικονομικών λύσεων, να προσφέρουμε καινοτόμες και εξειδικευμένες απαντήσεις (κοινωνικές επιχειρήσεις) για τις ανάγκες των ευάλωτων ομάδων, στηρίζοντας την εκπαιδευτική, κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη.
Εν ολίγοις, αυτά είναι τα σημαντικότερα από τα προγράμματα που υλοποιεί η Κάριτας Ελλάς. Μια Κάριτας που αναμφίβολα, επεκτείνεται, ενδυναμώνεται, ωριμάζει, με γοργούς ρυθμούς αλλά όχι ανεξέλεγκτα. Εάν αναρωτιέστε πως μπορείτε να στηρίξετε εσείς την Κάριτας Ελλάς, θα σας ζητήσω να προσεύχεστε για εμάς, για όλους εμάς, διευθύνοντες, εργαζόμενους, συμβούλους, εθελοντές, και φυσικά για ΟΛΟΥΣ τους επωφελούμενους που προσπαθούμε να φροντίσουμε.
Η κοινότητα πάπας Ιωάννης ο 23ος
Τελευταία ομιλήτρια ήταν η κ. Fabiola Bianchi εκπρόσωπος της θρησκευτικής κοινότητας πάπας Ιωάννης 23ος που με την βοήθεια του κ. Γιώργου Κωνστάντε παρουσίασε ουσιαστικά για πρώτη φόρα στην Καθολική κοινότητα της Αθήνας την κοινότητα:
Η κοινότητα ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 2015 και ουσιαστικά σήμερα παρουσιάζεται στην Καθολική κοινότητα της Αθήνας προσβλέποντας σε μια περαιτέρω συνεργασία.
Η κλήση μας είναι να ακολουθούμε τον Ιησού φτωχό και υπηρέτη να εργαζόμαστε με τους τελευταίους αυτής της ζωής, απλό και ουσιαστικό σε κοινωνία με το Θεό και με τους άλλους αναπτύσσοντας τη δικιά μας ταυτότητα μέσα από την άρση των αιτίων που προκαλούν την κοινωνική αδικία. Με δράση μη βίαιη υπέρ των αδυνάτων για να είμαστε η φωνή όσων δεν έχουν φωνή. Καλούμαστε επίσης να οικοδομήσουμε την ειρήνη από τη ζωή μας ανοιχτοί στη συνεργασία μεταξύ αδελφών μας από άλλες θρησκείες και πολιτισμούς σύμφωνα με τα λόγια του Αγίου Πάπα Ιωάννου Παύλου Β΄ στους θρησκευτικούς ηγέτες «ανανεώνω την έκκλησή μου προς τους υπευθύνους των μεγάλων θρησκειών ενώπιον της δύναμής μας στο κήρυγμα της μη βίας, της συγχώρεσης και της συμφιλίωσης». Εντός της κοινότητας αντιμετωπίζεται ως δώρο από το Θεό ότι υπάρχουν κάποια διαθέσιμα μέλη να αφήσουν ακόμα και την πατρίδα τους και να μετακινηθούν για να βιώσουν την προσωπική κλήση τους σε άλλες χώρες του κόσμου. Όπου είναι τα μέλη της κοινότητάς μας έχουν ως προτεραιότητα την υποχρέωση, σε πρώτο πρόσωπο προς τους φτωχούς, βάζοντας το συγκεκριμένο χάρισμα στην υπηρεσία των επισκοπών συνεργαζόμενα ενεργά με αυτές. Την κλήση της κοινότητας μπορεί να τη βιώσει κανείς μέσα υπό οποιαδήποτε μορφή εκκλησιαστικής ζωής και αν βιώνει, είτε έγγαμη είτε άγαμη, είτε χήρες είτε ιερείς είτε άτομα αφιερωμένα υπό με οποιαδήποτε διάβημα η κλήση βιώνεται στην οικογένεια ή στο επάγγελμα και την κοινωνική δραστηριότητα. Ολόκληρη η κοινότητα ζει στην εμπιστοσύνη του Κυρίου γνωρίζοντας καλά ότι είμαστε διαθέσιμοι στην αγάπη του και ότι Εκείνος προχωράει μπροστά το σχέδιό του για τη σωτηρία, εργαζόμενος πέρα από τις ανθρώπινες ικανότητες κατανόησης.
5 σημεία του σχεδίου ζωής της κοινότητας, τα μέλη της κοινότητας του πάπα Ιωάννη 23ου έχουν δεσμευτεί να ζουν σεβόμενα 5 όψεις της κλήσης τους, 5 κατευθυντήριες γραμμές πάνω στις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν προκειμένου το ένα να υποκινεί το άλλο συνεχώς.
Το πρώτο σημείο είναι άμεσο μοίρασμα στα σπίτια οικογένειας που λέγονται case famiglias (δεν μπορούσα να το μεταφράσω διαφορετικά). Βάζουμε τη ζωή με τη ζωή των τελευταίων και των περιθωριοποιημένων με ένα πραγματικό τρόπο χωρίς επιφύλαξη κάθε μέρα και κάθε νύχτα χωρίς να τίθενται χρονικά όρια δεχόμενοι κάτω από τη στέγη μας και δωρίζοντας μια οικογένεια σε παιδιά και ενήλικες άτομα με αναπηρία και όχι χωρίς διακρίσεις ως προς την καταγωγή, τον πολιτισμό ή την θρησκεία του ατόμου που γίνεται δεκτό, υποκινούμενοι από τη μόνη βεβαιότητα ότι το πρόσωπο των φτωχών είναι το πρόσωπο του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι, για παράδειγμα, αν δεχτούμε ένα μικρό παιδί ή ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, το οποίο χρειάζεται συνεχή φροντίδα, κοιμάται στο δωμάτιο με εμάς τους γονείς για να καταστεί δυνατή η φροντίδα του, διότι ακόμα και αν δεν είναι ένα βιολογικό παιδί, είναι ένα παιδί αναγεννημένο στην αγάπη. Ο καθένας έχει μια ιδιαίτερη θέση στα σπίτια οικογένειας ακόμα και οι πιο ηλικιωμένοι είτε άτομα με ειδικές ανάγκες διότι τα πιο αδύναμα μέλη είναι και τα πιο αγαπητά στον Κύριο. Έτσι, κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη δυνατότητα μιας νέας υποδοχής, σκεφτόμαστε και συζητάμε αν είναι δυνατόν μαζί με όλους εκείνους που ζουν ήδη στην οικογένειά μας είτε βιολογικά είτε θετά παιδιά είτε με τους ενήλικες που έγιναν δεκτοί ως απελπισμένοι. Από τη στιγμή που όλη η οικογένεια δέχεται μαζί προσπαθούμε να καταλάβουμε αν είμαστε έτοιμοι γι΄ αυτό το νέο βήμα που θα οδηγήσει σε μια νέα θέση στο τραπέζι μας στο μοίρασμα όλων εκείνων που υπάρχουν στο σπίτι, στην ετοιμασία ενός κρεβατιού, στα δωμάτιά μας και ίσως ακόμα και στην άρνηση κάποιας εκδρομής γιατί στο αυτοκίνητο δεν χωράμε όλοι πια.
Το δεύτερο σημείο είναι να διάγουμε ένα λιτό βίο το μόνο που έχουμε είναι ένα δώρο της Θείας Πρόνοιας. Αισθανόμαστε διαχειριστές των αγαθών του Θεού και όχι κύριοι. Κρατάμε για εμάς μόνο αυτό που είναι απαραίτητο και συζητάμε συνεργαζόμενοι με τους αδελφούς της κοινότητας σχετικά με τον τρόπο που διαχειριζόμαστε αυτό που έχουμε. Είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτός ο τρόπος ζωής μας ελευθερώνει και μας κάνει να αισθανόμαστε όλα τα μέλη της κοινότητας ως μέλη μιας και μοναδικής πνευματικής οικογένειας.
Τρίτο σημείο: Αφήνουμε χώρο για προσευχή και περισυλλογή προσπαθούμε να κάνουμε την ένωση με το Θεό μια διάσταση της ζωής είμαστε προσκυνητές του Θεού σε όλα τα μέρη του κόσμου στα οποία βρισκόμαστε. Στα σπίτια οικογένειας υπάρχει πάντα ένα παρεκκλήσι, μια καπέλα όπου είναι παρών ο Ιησούς στη Θεία ευχαριστία όπου βρισκόμαστε μαζί κάθε μέρα για να προσευχηθούμε και να λατρέψουμε τον Ιησού ανοίγοντας αυτή τη δυνατότητα επίσης σε όλους τους εξωτικούς που συχνάζουν στο σπίτι τους φίλους και τους εθελοντές.
Τέταρτο σημείο: Οδηγούμενοι με υπακοή, επιλέγουμε με εμπιστοσύνη να περπατήσουμε μαζί και να γνωρίζουμε την υπακοή στην υπηρεσία καθοδήγησης και επιβεβαίωση στους υπευθύνους μας μια βοήθεια που μας ελευθερώνει από τη μοναξιά και από τη στροφή στον εαυτό μας.
Πέμπτο σημείο: Ζούμε την αδελφοσύνη, αντιλαμβανόμαστε ότι ως μέλη μιας και μοναδικής πνευματικής κοινότητας δεν είμαστε μαζί λόγω συγγένειας ή φιλίας, αλλά επειδή έχουμε κληθεί από τον Κύριο για να περπατήσουμε την ίδια διαδρομή πέρα από κάθε εμπόδιο ή έλλειψη κατανόησης, σεβόμενοι και στιγμές αδελφοσύνης και συνεργασίας με τα άλλα μέλη της κοινότητας μια φορά την εβδομάδα αυτοπροσώπως ή μέσω skype. Η αδελφοσύνη, ελεύθερη και δημιουργική, συνιστά ένα σημαντικό σημάδι της παρουσίας του Βασιλείου του Θεού, και σε συνδυασμό με το άμεσο μοίρασμα κάνει συγκεκριμένο το φιλόξενο πλάνο του Θεού.
Η κοινότητα του πάπα Ιωάννη 23ου στον κόσμο. Είμαστε μια ιεραποστολική κοινότητα παντού ξεκινώντας από την Ιταλία που γεννήθηκε η κοινότητα και μέχρι και πλέον απομακρυσμένα μέρη του πλανήτη. Είμαστε προσκυνητές του Θεού στον κόσμο. Η κοινότητα είναι παρούσα σε πέντε ηπείρους, σε οικογένειες που είναι ανοιχτές για την υποδοχή και το μοίρασμα με ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Θεραπευτικές κοινότητες για την αποκατάσταση των τοξικομανών, καλύβες της Βηθλεέμ ή τα πρώτα κέντρα πρώτης υποδοχής για άστεγους και άτομα που εξαναγκάζονται στην πορνεία που επιθυμούν να εγκαταλείψουν το δρόμο. Κοινωνικοί συνεταιρισμοί και βιολογικές επιχειρήσεις για την απασχόληση και την ένταξη μειονεκτούντων ατόμων δωρεάν πολυιατρεία οίκους προσευχής και αδελφοσύνης δωρεάν απασχόληση μετά το σχολείο σε παιδιά σε κοινωνικά μειονεκτούσες περιοχές. Κέντρα ημερήσιας φροντίδας για άτομα με ειδικές ανάγκες. Παρουσία υποστήριξης σε φυλακές και οίκοι υποδοχής κρατουμένων πεδία ανταλλαγής απόψεων με τους νέους. Παρουσία σε εμπόλεμες ζώνες.
Η κοινότητα του πάπα Ιωάννη 23ου στην Ελλάδα. Η κοινότητά μας είναι επίσης παρούσα στην Ελλάδα στην Αθήνα από τον Αύγουστο του 2014. Ανταποκρινόμενοι σε συγκεκριμένη πρόσκληση από την τοπική καθολική Εκκλησία. Η παρουσία μας αυτή τη στιγμή αποτελείται από δύο μέλη, τον σύζυγο και την σύζυγο. Το σπίτι οικογένειας «Θεία Πρόνοια» βρίσκεται στην περιοχή του Νέου Κόσμου στην εγκατάσταση που διατίθεται από την Αποστολική Νουντσιατούρα. Προσπαθούμε να ζούμε την συγκεκριμένη κλήση μας μέσω της υπηρεσίας στο δρόμο με τους άστεγους και τους τοξικομανείς, την παρουσία σε καταυλισμούς προσφύγων και κατά τη διάρκεια αποβίβασης, προσφέροντας τη συνεργασία μας στην τοπική Εκκλησία μέσω της συνεργίας με τις Αδελφές της Μητέρας Τερέζας, το κίνημα Point Coeur και το κίνημα Φοκολάρε. Η μηνιαία συνάντηση ανοιχτή σε όποιον θέλει να συμμετάσχει με μια ευχαριστιακή γιορτή στο παρεκκλήσι του σπιτιού της οικογένειας αντιπροσωπεύει για μας μια πολύ σημαντική στιγμή κοινωνίας και βλέπουμε ότι αρχίζουν να συμμετέχουν στις δραστηριότητες που προτείνουμε νέοι έλληνες εθελοντές.
