Την Πέμπτη 5 Μαΐου το ξημέρωμα απεβίωσε ο Σεβαστός και Αγαπητός σε όλους μας Ιησουίτης Ιερομόναχος π.Γαβριήλ Μαραγκός Τ.Ι.
Η Εξόδιος Ακολουθία τελέστηκε μέσα σε κλίμα συγκίνησης για την απώλειά του στον Ιερό Ναό Ιεράς Καρδίας του Σωτήρος, υπό την ποιμαντική φροντίδα των Πατέρων Ιησουιτών, στην οδό Μιχαήλ Βόδα 28. Οι σύντροφοί του ιερομόναχοι … π. Θεόδωρος Κοντίδης, π. Pierre Salembier, π. Σεβαστιανός Φρέρης, π. Μιχάλης Ρούσσος, π. Δημήτρης Δαλέζιος, π. Πέτρος Χονγκ, π. Tonny Cornoedus, π. Marcin Baran, αδελφός Γιώργος Μαραγκός… Μαζί του και όλοι εμείς «τα παιδιά της ζωής του»…
Στην Εξόδιο Ακολουθία με Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία προΐστατο ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών, π. Θεόδωρος Κοντίδης και συλλειτούργησαν ο Σεβασμιότατος πρώην Αρχιεπίσκοπος των εν Αθήναις Καθολικών π. Νικόλαος Φώσκολος, ο Σεβασμιότατος πρώην Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας π. Ιωάννης Σπιτέρης, όλοι οι Ιησουίτες Ιερομόναχοι της κοινότητας της Αθήνας, με επικεφαλής τον Ηγούμενό τους π. Pierre Salembier και πολλοί Ιερείς της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας.
Η παρουσία των Ιερέων θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αλλά την εβδομάδα αυτή υπήρχε προγραμματισμένη Συνάντηση Ιεραρχίας – Εφημερίων στην Τήνο με θέμα: “Προς μια Εκκλησία Συνοδική: Κοινωνία, Συμμετοχή, Αποστολή“.
Η Εκκλησία ήταν γεμάτη πάντα στo πλαίσιο των κανόνων προφύλαξης από την πανδημία Covid, που έχει θεσπίσει το Ελληνικό κράτος τόσο από πλευράς πλήθους όσο και από πλευράς αποστάσεων.
Μοναχοί όλων των Μοναχικών Ταγμάτων της Επαρχίας μας και λαϊκοί από όλες σχεδόν τις Ενορίες της Επαρχίας μας προσήλθαν να τιμήσουν τον Εργάτη του Κυρίου, να Προσευχηθούν για εκείνον και να τον τιμήσουν για όσα πολλά προσέφερε στη ζωή του.
Το Θείο Λόγο κήρυξε στο Εκκλησίασμα ο Σεβασμιότατος π. Θεόδωρος Κοντίδης.
Ο Σεβασμιότατος άρχισε αναφέροντας τα λόγια του Κυρίου μας:
«Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή, όποιος πιστεύει σε μένα ακόμα και αν πεθάνει θα ζήσει».
Τα λόγια Του αυτά την περίοδο του Πάσχα που ζούμε έχουν ιδιαίτερη σημασία και δύναμη, ακόμα δε περισσότερο σήμερα που είμαστε εδώ συγκεντρωμένοι για το τέλος της επίγειας ζωής του Πατέρα Γαβριήλ.
Ο Κύριος είναι η Ανάσταση και η Ζωή για όλους τους πιστούς. Ο Σεβασμιότατος συνέχισε, πολύ συγκινημένος, να αναφέρεται στην Αγάπη του Κυρίου, αναφερόμενος στην Θυσία Του, στην Σταύρωσή Του, στην Ανάστασή Του γεγονότα τα οποία οδηγούν όλους μας να γίνουμε, μέτοχοι της ζωής του Αναστάντος Χριστού.
Συνέχισε αναφερόμενος στην ζωή του π. Γαβριήλ, την Χριστιανική του Πίστη, την διαρκή Πνευματική του, και όχι μόνο, στήριξη και βοήθεια στους συνανθρώπους του, ζωή η οποία θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα και στήριγμα στη δική μας ζωή.
Ο Σεβασμιότατος ζήτησε από τον Κύριο την στήριξή Του και την βοήθειά Του για να μπορέσουμε να είμαστε ενωμένοι μαζί Του στο Σταυρό και στην Ανάσταση, μέσα από τις χαρές αλλά και τις λύπες μας, ώστε να μπορέσουμε όλοι μέσα από τον θάνατό μας να φθάσουμε στην Ανάσταση του Ιησού, αφού για όσους αγαπάνε το Θεό, τα πάντα συνεργούν προς το καλό.
Ολοκλήρωσε δε το Κήρυγμά του, με την Ευχή, ο Κύριος να δεχθεί κοντά Του τον αγαπητό μας π. Γαβριήλ και σε όλους εμάς να στηρίζει την Πίστη στην Ανάσταση και την Ελπίδα της Αιώνιας Ζωής εν Χριστώ!!!
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας πήραν το λόγο ο Εφημέριος της Ενορίας π. Πέτρος Hong και η Κατερίνα, μέλος της Ενορίας, οι οποίοι αναφέρθηκαν στην ζωή του π. Γαβριήλ και με πολύ συγκίνηση μπόρεσαν να αναπτύξουν την πολύπλευρη προσφορά του, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε πολλούς τομείς της Εκκλησίας.
Μετά από τη Θεία Λειτουργία ψάλθηκε η Εξόδιος Ακολουθία και ακολούθησε η ταφή του στο Καθολικό Κοιμητήριο στο Ηράκλειο Αττικής, στο «σπίτι» των Πατέρων Ιησουιτών.
Ο π. Γαβριήλ Μαραγκός γεννήθηκε στην Απάνω Χώρα της Σύρου το 1937. Εισήλθε στο δοκίμιο το 1956 στη Γαλλία, ακολουθώντας τη γραμμή του Τάγματος στη Γαλλία. Χειροτονήθηκε το 1968 και έδωσε τους τελικούς όρκους του το 1975. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Θεολογία στη Fourvière και ιδιαίτερα μαθήματα κατηχητικής στο Πανεπιστήμιο της Λυών, το 1968 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου και έκανε ένα επιπλέον έτος θεολογίας προσαρμογής στην Ελλάδα. Ασχολήθηκε με την κατηχητική και ξεκίνησε ως κατηχητής. Σύντομα έγινε και παρέμεινε για πολλά χρόνια ηγούμενος της Μονής Αθήνας και Σύρου. Ως πρωθηγούμενος ακολούθησε τη γραμμή του Τάγματος. Ήταν, μαζί με τον π. Θεόδωρο Κοντίδη, εμπνευστής του πνευματικού κέντρου «Μανρέσα» στην Οινόη Αττικής. Μαζί με τον π. Ιωάννη Σπιτέρη, τον π. Μάρκο Φώσκολο και τον π. Ιωάννη Μαραγκό ξεκίνησαν τις εκδόσεις «Πορεία Πνευματική». Για πολλά χρόνια υπηρέτησε ως εκδότης και διευθυντής του περιοδικού «Αγγελιαφόρος» και μετέπειτα «Ανοιχτοί Ορίζοντες». Ασχολήθηκε με τη νεολαία ως πνευματικός παραστάτης, ενώ εκείνη την περίοδο οργανώθηκαν τα φεστιβάλ νεολαίας της Σύρου.
Ο Σεβαστός π.Γαβριήλ ως ιερέας, πίστευε ότι το κύριο καθήκον του σήμερα, και στις συνθήκες μέσα στις οποίες ζούσε, ήταν να υπηρετήσει την Εκκλησία, ως εξομολόγος και πνευματικός καθοδηγητής. Αφιέρωνε τον χρόνο που χρειαζόταν στους ανθρώπους που έρχονταν σ’ εκείνον για μια προσωπική, πνευματική επαφή. Φρόντιζε να έχουν μια ολοκληρωμένη συζήτηση, η οποία συχνά είχε ως αποτέλεσμα, για το άτομο που έχει ζητήσει τη συνάντηση μαζί του στο πλαίσιο της πνευματικής καθοδήγησης, την μυστηριακή συμφιλίωση ή και μια πιο ισορροπημένη διάκριση. Ως άνθρωπος αφιερωμένος στον Θεό, κλήθηκε να διακονήσει την Κοινότητα Ιησουιτών Ελλάδας. Θεωρούσε, όμως, ότι απείχε αρκετά από την εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεων που προβλέπει παραδοσιακά το Τάγμα για την υπευθυνότητα αυτή, την οποία είχε αναλάβει. Εργάστηκε, επίσης, πολύ εντατικά στο Αρχείο του Τάγματος: ταξινόμησε και καταλογογράφησε τα παλαιά έγγραφα του Τάγματος και τις φωτογραφίες και τα γραπτά των αποβιωσάντων κατά την τελευταία τριακονταετία πατέρων Ιησουιτών, καθώς και τα Sibsidia ad Historiam Societatis Jesu.
Σεβαστέ Πατέρα ως ένα ταπεινό πνευματικό σας παιδί από τα εφηβικά μου χρόνια μέχρι σήμερα, δεν θα ξεχάσω ποτέ την Χριστιανική «Σοφία σας», την Ταπεινότητά σας, την Πνευματικότητά σας και έχοντας στο μυαλό μου όσα πολλά πήρα από εσάς, αλλά και όσα πολλά αισθανόμουν καθημερινά ότι προσφέρατε σε ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, είμαι βέβαιος ότι ο Κύριος θα σας έχει δίπλα Του και ότι θα συνεχίσετε να ενδιαφέρεστε για μας και τις οικογένειές μας, με προσευχές για όσους πολλούς περιβάλλατε με την Αγάπη σας, όλα αυτά τα χρόνια της επίγειας ζωής σας…
«Ο Κύριος ας τον αναπαύει εν χώρα ζώντων»
Λεονάρδος Ιωάν. Βαμβακάρης
