Συνοδικότητα και συλλογικότητα, μεταρρύθμιση των διαδικασιών γάμου, σχέση μεταξύ επισκόπων και ιερέων. Αυτές είναι οι τρεις κατευθυντήριες γραμμές που ανέφερε ο Πάπας κατά την εναρκτήρια ημέρα της 73ης Γενικής Συνέλευσης της Ιταλικής Συνόδου της Ιεραρχίας (CEI): το θέμα της οποίας φέτος είναι “Tρόποι και μέσα για μια νέα ιεραποστολική παρουσία. Οι εργασίες της Συνόδου θα διαρκέσουν μέχρι τις 23 Μαΐου.
“Μια στιγμή βοήθειας για την ποιμαντική διάκριση σχετικά με τη ζωή και την αποστολή της Ιταλικής εκκλησίας”. Έτσι, ο Πάπας Φραγκίσκος περιέγραψε τη συνάντησή του με τους Ιταλούς Επισκόπους στην έναρξη της εαρινής Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ιταλίας (CEI). Ο Ποντίφικας ευχαρίστησε τους Επισκόπους για την καθημερινή τους προσπάθεια στην εκπλήρωση της αποστολής τους και αντιμετώπισε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα για το μέλλον της Ιταλικής Εκκλησίας, ξεκινώντας από τις σχέσεις των επισκόπων μεταξύ τους και με τους πιστούς.
Συνοδικότητα και συλλογικότητα
Για τον Πάπα Φραγκίσκο, το θέμα της συνοδικότητας και της συλλογικότητας περιγράφει στην πραγματικότητα την «κλινική διάγνωση της υγείας της Ιταλικής Εκκλησίας» και του ποιμαντικού και εκκλησιαστικού έργου της και γι’ αυτό κατανοούμε το επίπεδο συμμετοχής όλου του λαού του Θεού στη ζωή και στην αποστολή της Εκκλησίας και τη συνεργασία των επισκόπων μεταξύ τους εντός της «Μίας Καθολικής του Χριστού», που είναι ο ένας σημαντικός παράγοντας εν όψει μιας «πιθανής Συνόδου για την Ιταλική Εκκλησία». Στην πραγματικότητα, ο Πάπας δηλώνει ότι “για να κάνουμε μια μεγάλη Σύνοδο” πρέπει να ξεκινήσουμε από μια συνοδικότητα “από κάτω” με τη συμμετοχή των τοπικών Εκκλησιών, των ενοριών και των λαϊκών, καθώς και μια συνοδικότητα “από πάνω”, όπως έγινε στη Φλωρεντία το 2015. “Αυτό θα φέρει χρόνο” – λέει – αλλά θα συμβαδίσουμε με την πραγματικότητα και όχι με τις ιδέες”.
Η σχέση μεταξύ επισκόπων και ιερέων
Το τρίτο σημείο που απευθύνεται στον Πάπα είναι η φροντίδα που πρέπει να έχουν οι επίσκοποι έναντι των ιερέων, η οποία πρέπει να είναι “χωρίς διακρίσεις και χωρίς προτιμήσεις”. Μερικοί Αρχιερείς σύμφωνα με τον Πάπα “δυσκολεύονται να καθιερώσουν αποδεκτές σχέσεις, κινδυνεύοντας έτσι να καταστρέψουν” την αποστολή τους και “ακόμη και να αποδυναμώσουν την αποστολή της Εκκλησίας”.
Ο Ποντίφικας υπογράμμισε ότι «η σχέση μεταξύ του Επίσκοπου και των ιερέων του πρέπει να βασίζεται στην απεριόριστη αγάπη που έχει ο Ιησούς στον σταυρό, ο οποίος αντιπροσωπεύει τον μοναδικό αληθινό κανόνα συμπεριφοράς». Η «ιεραρχική κοινωνία – υπογραμμίζει – καταρρέει όταν προσβάλλεται από οποιαδήποτε μορφή προσωπικής δύναμης ή αυταρχισμού, αλλά, αντίθετα, ενισχύεται και μεγαλουργεί όταν αγκαλιάζεται από το πνεύμα της ολικής εγκατάλειψης και της υπηρεσίας στον λαό του Θεού»:
Δεν πρέπει να βρεθούμε στον πειρασμό να προσεγγίζουμε μόνο τους συμπαθητικούς ιερείς ή αυτούς που μας κολακεύουν και να αποφεύγουμε όσους, σύμφωνα με τον επίσκοπο, δεν είναι δημοφιλείς και ειλικρινείς. Να παραδίνει όλες τις ευθύνες στους διαθέσιμους ιερείς ή τους χαρισματικούς και να αποθαρρύνει τους εσωστρεφείς ή ήπιους ή δειλούς ιερείς ή ακόμα και προβληματικούς ιερείς. Όντας πατέρας όλων των ιερέων του ενδιαφέρεται και αναζητά όλους; Επισκέπτεται όλους; Να βρίσκει πάντα χρόνο για να ακούει όποτε κάποιος ζητάει ή χρειάζεται να τον ακούσει. Να κάνει ώστε όλοι να αισθάνονται εκτιμημένοι και να ενθαρρύνονται από τον «επίσκοπό τους». Κάτι το πρακτικό: εάν ο επίσκοπος λάβει την κλήση ενός ιερέα, να απαντήσει την ίδια ημέρα ή το πολύ την επόμενη μέρα, ώστε ο ιερέας να γνωρίζει ότι έχει πατέρα.
“Οι ιερείς μας – συνεχίζει – αισθάνονται συνεχώς υπό την επίθεση των μέσων ενημέρωσης και συχνά γελοιοποιούνται ή καταδικάζονται λόγω κάποιων λαθών ή εγκλημάτων που διαπράττονται από άλλους συναδέλφους τους”. “Οι ιερείς πρέπει να βρουν στον επίσκοπό τους την εικόνα του μεγαλύτερου αδελφού και πατέρα που τους ενθαρρύνει στις δύσκολες στιγμές”. “Οι ιερείς πρέπει να βρουν πάντα την πόρτα του επισκόπου και την καρδιά του ανοικτή“.
+Ν/kantam.gr
