Με την Αποστολική Επιστολή με τη μορφή του ιδιόβουλου “Aperuit illis”, ο Πάπας ορίζει την τρίτη Κυριακή της κοινής περιόδου του έτους ως Κυριακή για τον εορτασμό, τον προβληματισμό και τη διάδοση του Λόγου του Θεού. Το έγγραφο δημοσιεύθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερωνύμου, στην 1600η επέτειο από το θάνατο του διάσημου μεταφραστή της Βίβλου στα Λατινικά, ο οποίος έλεγε: «Η άγνοια των Γραφών είναι άγνοια του Χριστού».
Ο Ιησούς ανοίγει το νου στην κατανόηση των Γραφών
Ο Πάπας Φραγκίσκος εξηγεί ότι αυτή η πρωτοβουλία, που έχει ήδη σχεδιαστεί για την ολοκλήρωση του Έκτακτου Ιωβηλαίου της Ευσπλαχνίας, σκοπεύει να απαντήσει σε πολλούς πιστούς που ζήτησαν τη σύσταση της Κυριακής του Λόγου του Θεού. Η Επιστολή αρχίζει με το εδάφιο του Ευαγγελίου του Λουκά (Λκ 24,45) στο οποίο ο αναστημένος Ιησούς εμφανίζεται στους μαθητές που ήταν συγκεντρωμένοι: “Τότε τους άνοιξε (aperuit illis) το νου για την κατανόηση των Γραφών”. «Για τους ανθρώπους που φοβούνται και απογοητεύονται – ο Πάπας γράφει – αποκαλύπτει την έννοια του πασχαλινού μυστηρίου: δηλαδή, σύμφωνα με το αιώνιο σχέδιο του Πατέρα, ο Ιησούς έπρεπε να υποφέρει και να αναστηθεί από τους νεκρούς για να προσφέρει μεταστροφή, συγχώρεση των αμαρτιών και υπόσχεται το Πνεύμα Άγιο που θα τους δώσει τη δύναμη να γίνουν μάρτυρες αυτού του μυστηρίου της σωτηρίας».
Η επανάκτηση του Λόγου του Θεού στην Εκκλησία
Ο Πάπας υπενθυμίζει τη Β΄ Σύνοδο του Βατικανού, η οποία “έδωσε μεγάλη ώθηση στην ανανέωση του Λόγου του Θεού με το Δογματική Διάταξη Dei Verbum” και το Βενέδικτο XVI ο οποίος συνεκάλεσε τη Σύνοδο των Επισκόπων το 2008 με θέμα “Ο Λόγος του Θεού στη ζωή και αποστολή της Εκκλησίας” και έγραψε την Αποστολική Παραίνεση Verbum Domini, η οποία” αποτελεί μια απαραίτητη διδασκαλία για τις κοινότητές μας”. Σε αυτό το έγγραφο – επισημαίνει – ο «εκτελεστικός χαρακτήρας του Λόγου του Θεού είναι βαθύτερος, ειδικά όταν ο σωστός μυστήριος χαρακτήρας του αναδύεται στην λειτουργική πράξη».
Ένας Λόγος που ωθεί προς την ενότητα
Η Κυριακή του Λόγου του Θεού – υπογραμμίζει ο Ποντίφικας – λαμβάνει χώρα σε μια εποχή του χρόνου που απαιτεί την ενίσχυση των δεσμών με τους Εβραίους και την προσευχή για τη χριστιανική ενότητα: «Δεν είναι απλή σύμπτωση του χρόνου: ο εορτασμός της Κυριακής του Λόγου του Θεού, εκφράζει μια οικουμενική αξία, γιατί η Αγία Γραφή υποδεικνύει σε όσους ακούν την πορεία να ακολουθηθεί για να φτάσει σε μια αυθεντική και σταθερή ενότητα».
Πώς να γιορτάσουμε την Κυριακή του Λόγου του Θεού
Ο Πάπας Φραγκίσκος μας προτρέπει να ζήσουμε αυτήν την Κυριακή “ως επίσημη ημέρα. Θα είναι σημαντικό (…) ότι στην εορτή της Ευχαριστίας το ιερό Ευαγγελιάριο μπορεί να είναι ενθρονισμένο, ώστε να καταστήσει εμφανής στη Σύναξη την αξία που έχει ο Λόγος του Θεού (…) Οι Επίσκοποι μπορούν την ημέρα εκείνη να τελέσουν την ακολουθία του Λόγου ή να την αναθέτουν σε ένα ειδικό λειτουργό για να γίνει υπενθύμιση της σημασίας της αναγγελίας του Λόγου του Θεού στη λειτουργία. Είναι ουσιαστικό ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να προετοιμαστούν ορισμένοι πιστοί και να είναι αληθινοί εκφωνητές του Λόγου με κατάλληλη προετοιμασία (…) οι εφημέριοι θα μπορούν να βρουν στο σύνολό τους τις μορφές για την παράδοση της Βίβλου ή ενός βιβλίου στις «συνάξεις για να αναδείξουμε τη σημασία της συνέχισης στην καθημερινή ζωή της ανάγνωσης, της εμβάθυνσης και της προσευχής με την Αγία Γραφή, με ιδιαίτερη αναφορά στο lectio divina».
Η Βίβλος, το βιβλίο του Λαού του Θεού, όχι μόνο σε λίγους προνομιούχους
«Η Βίβλος – γράφει ο Πάπας – δεν μπορεί να είναι απλώς η κληρονομιά κάποιων και ακόμα λιγότερο μιας συλλογής βιβλίων για τους λίγους προνομιούχους (…) Συχνά εμφανίζονται τάσεις που προσπαθούν να μονοπωλήσουν το ιερό κείμενο που το υποτάσσει σε ορισμένους κύκλους ή σε επιλεγμένες ομάδες. Δεν μπορεί να είναι έτσι. Η Βίβλος είναι το βιβλίο του λαού του Κυρίου που περνά από την διασπορά και τη διαίρεση στην ενότητα στην ακρόασή του. Ο Λόγος του Θεού ενώνει τους πιστούς και τους καθιστά έναν λαό».
Σημασία του κηρύγματος για την εξήγηση των γραφών
Επίσης με την ευκαιρία αυτή ο Πάπας υπενθυμίζει τη σημασία της προετοιμασίας της ομιλίας: οι ποιμένες έχουν τη μεγάλη ευθύνη να εξηγήσουν και να βοηθήσουν όλους να κατανοήσουν τις Ιερές Γραφές (…) σε απλή γλώσσα κατάλληλη για όσους ακούνε (…) Για πολλούς από τους πιστούς μας, στην πραγματικότητα, αυτή είναι η μόνη ευκαιρία που πρέπει να κατανοήσουν την ομορφιά του Λόγου του Θεού και να δουν ότι αναφέρεται στην καθημερινότητά τους (…) Το σχόλιο για τις ιερές αναγνώσεις δεν μπορεί να αυτοσχεδιαστεί. Εμείς οι ιεροκήρυκες καλούμαστε, μάλλον, να αναλάβουμε δέσμευση να μην πάμε πολύ μακριά με γενναίες εξυπνάδες ή ξένα θέματα. Όταν σταματάμε να διαλογιζόμαστε και να προσευχόμαστε το ιερό κείμενο, τότε μπορούμε να μιλήσουμε με την καρδιά για να φτάσουμε στις καρδιές των ανθρώπων που ακούνε».
Η φύση της Γραφής ανάμεσα στην ιστορία και τη σωτηρία
Υπενθυμίζοντας το επεισόδιο των μαθητών της Εμμαούς, ο Πάπας υπενθυμίζει επίσης την “αδιάσπαστη σχέση μεταξύ της Αγίας Γραφής και της Ευχαριστίας”. Στη συνέχεια, παραθέτει μερικά αποσπάσματα από τη Δογματική Διάταξη Dei Verbum, όπου απεικονίζεται «ο σωτηριακός τελικός χαρακτήρας, η πνευματική διάσταση και η αρχή της ενσάρκωσης στην Αγία Γραφή». “Η Βίβλος δεν είναι μια συλλογή από ιστορικά βιβλία ούτε ειδήσεις, αλλά είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στην πλήρη σωτηρία του ανθρώπου. Οι αναμφισβήτητες ιστορικές ρίζες των βιβλίων που περιέχονται στο ιερό κείμενο δεν πρέπει να μας κάνουν να ξεχνάμε αυτόν τον πρωταρχικό σκοπό: τη σωτηρία μας. Όλα κατευθύνονται σε αυτόν τον στόχο που είναι εγγεγραμμένος στην ίδια τη φύση της Βίβλου, η οποία αποτελείται από μια ιστορία σωτηρίας στην οποία ο Θεός μιλάει και ενεργεί για να συναντήσει όλους τους ανθρώπους και να τους σώσει από το κακό και το θάνατο».
Χωρίς το Άγιο Πνεύμα κινδυνεύουμε να πέσουμε στον φονταμενταλισμό
“Για να επιτευχθεί αυτός ο σωτηριακός σκοπός, η Αγία Γραφή με τη φώτιση του Πνεύματος μετασχηματίζει τον λόγο των ανθρώπων σε ανθρώπινα λόγια στο Λόγο του Θεού. Ο ρόλος του Αγίου Πνεύματος στην Αγία Γραφή είναι θεμελιώδης. Χωρίς την ενέργειά του, ο κίνδυνος να περιοριστεί μόνο στο γραπτό κείμενο χρειάζεται πάντοτε εγρήγορση, καθιστώντας εύκολη την φονταμενταλιστική ερμηνεία, από την οποία πρέπει να μείνουμε μακριά για να μην προδώσουμε τον εμπνευσμένο, δυναμικό και πνευματικό χαρακτήρα που διαθέτει το ιερό κείμενο. Όπως υπενθυμίζει ο απόστολος, “Το γράμμα σκοτώνει, αλλά το Πνεύμα δίνει ζωή” (2Κορ 3: 6).
Η Επίσημη Διδασκαλία της Εκκλησίας εμπνευσμένη από το Άγιο Πνεύμα στην ερμηνεία του Λόγου
Ο Πάπας Φραγκίσκος υπενθυμίζει τη σημαντική επιβεβαίωση των Συνοδικών Πατέρων “σύμφωνα με την οποία η Αγία Γραφή πρέπει να” διαβαστεί και να ερμηνευτεί υπό το φως του ίδιου Πνεύματος μέσω του οποίου γράφτηκε”(Dei Verbum, 12). Με τον Ιησού Χριστό η αποκάλυψη του Θεού φτάνει στην εκπλήρωση και την πληρότητά του, αλλά το Άγιο Πνεύμα συνεχίζει τη δράση του. Στην πραγματικότητα, θα ήταν μειονοτικό να περιοριστεί η δράση του Αγίου Πνεύματος μόνο στη θεϊκή εμπνευσμένη φύση της Αγίας Γραφής και στους διάφορους συντάκτες της. Είναι επομένως απαραίτητο να έχουμε εμπιστοσύνη στη δράση του Αγίου Πνεύματος που συνεχίζει να συνειδητοποιεί την ιδιαίτερη μορφή του έμπνευσης, όταν η Εκκλησία διδάσκει την Αγία Γραφή, όταν η Διδάσκουσα Εκκλησία την ερμηνεύει αυθεντικά και όταν κάθε πιστός την καθιστά πνευματικό του κανόνα ζωής».
Η βιβλική πίστη βασίζεται στον ζωντανό Λόγο, όχι σε ένα βιβλίο
Μιλώντας για την ενσάρκωση του Λόγου του Θεού που «δίνει μορφή και νόημα στη σχέση μεταξύ του Λόγου του Θεού και της ανθρώπινης γλώσσας, με τις ιστορικές και πολιτιστικές συνθήκες», ο Πάπας σημειώνει ότι «συχνά διατρέχουμε τον κίνδυνο να διαχωρίσουμε την Αγία Γραφή από την Ιερή Παράδοση, χωρίς να κατανοήσουμε ότι από κοινού είναι η μόνη πηγή της Αποκάλυψης”. Στην πραγματικότητα, η βιβλική πίστη “βασίζεται στον ζωντανό Λόγο, όχι σε ένα βιβλίο. Όταν η Αγία Γραφή διαβάζεται στο ίδιο Πνεύμα με το οποίο γράφτηκε, παραμένει πάντα νέα”. Έτσι, «όποιος τροφοδοτείται με το Λόγο του Θεού κάθε μέρα γίνεται, όπως ο Ιησούς, σύγχρονος του λαού που συναντά δεν μπαίνει στον πειρασμό να πέσει σε αποστειρωμένη νοσταλγία για το παρελθόν, ούτε σε απαλλοτριωμένες ουτοπίες προς το μέλλον ».
Βγείτε από τον ατομικισμό και ζήστε σε φιλανθρωπικούς σκοπούς
Ο Πάπας Φραγκίσκος παροτρύνει “να μην συνηθίσει κανείς ποτέ στον Λόγο του Θεού” που πάντα καλεί με έναν νέο τρόπο “στην ειλικρινή αγάπη του Πατέρα που ζητά από τα παιδιά του να ζήσουν με αγάπη (…) Ο Λόγος του Θεού είναι σε θέση να ανοίξει τα μάτια μας για να μας επιτρέψει να βγούμε από τον ατομικισμό που οδηγεί σε ασφυξία και στειρότητα ανοίγοντας το δρόμο της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης ». Η Επιστολή καταλήγει με μια αναφορά στην Παναγία, που μας συνοδεύει “στο δρόμο της υποδοχής του Λόγου του Θεού”, διδάσκοντάς μας τον μακαρισμό για εκείνους που τον ακούνε και τον φυλάσσουν.
kantam.gr
