Στην ενημέρωση για τις εργασίες της Συνόδου την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου, οι δημοσιογράφοι συνάντησαν τον Καναδό καρδινάλιο Lacroix, την Grace Wrackia από την Παπούα Νέα Γουινέα και τον Luca Casarini, έναν Ιταλό ακτιβιστή του μεταναστευτικού, και ενημερωθήκαν σχετικά με τις συζητήσεις της Γενικής Συνέλευσης για τα θέματα της φτώχειας, της μετανάστευσης, της κακοποίησης, του ρόλου της γυναίκας και της σεξουαλικής ταυτότητας.
Η έκτη Γενική Σύνοδος της Συνόδου που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Βατικανό άνοιξε με ομιλία και περισυλλογή από τον καρδινάλιο Arthur Roche, ο οποίος υπενθύμισε τον «κίνδυνο ενός αιματηρού πολέμου» με τη βία που έχει ξεσπάσει στη Γάζα και το Ισραήλ.
Την ενημέρωση για τις εργασίες από το απόγευμα της Τρίτης έως το πρωί της Τετάρτης, οι οποίες επικεντρώθηκαν σε θέματα όπως οι συγκρούσεις στον κόσμο, η φτώχεια, η κακοποίηση και η σεξουαλική ταυτότητα, έκαναν ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενημέρωσης, Paolo Ruffini, και η γραμματέας της Επιτροπής, Sheila Pires, στην καθημερινή ενημέρωση στο Γραφείο Τύπου της Αγίας Έδρας.
Καλεσμένοι ήταν ο καρδινάλιος Gérald Cyprien Lacroix, αρχιεπίσκοπος του Κεμπέκ (Καναδάς), ο οποίος αναφέρθηκε στην εμπειρία του «εμπλουτισμού» αυτών των ημερών στην αίθουσα Παύλος ΣΤ΄- η Grace Wrakia, προσκεκλημένη της διαδικασίας της Συνόδου στην Ωκεανία, η οποία μετέφερε τη φωνή των «μικρών» κοινοτήτων της Παπούα Νέας Γουινέας, και ο Luca Casarini, ακτιβιστής και ιδρυτής της «Mediterranea Saving Humans», μιας ΜΚΟ που γεννήθηκε το 2018 από «αγανάκτηση» μπροστά στους χιλιάδες θανάτους στη Μεσόγειο και σήμερα είναι αφιερωμένη στη διάσωση ζωών στη θάλασσα.
Ειδικός προσκεκλημένος της Συνόδου, ο κ. Casarini έδωσε μια δυνατή μαρτυρία σχετικά με το έργο αυτό που επιτελείται στη Mare Nostrum. Αποκάλεσε την εμπειρία του «συνάντηση» μεταξύ δύο τύπων φτώχειας: την υλική φτώχεια εκείνων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν «τον μοναδικό πλούτο που έχουν στην κατοχή τους», την ίδια τους τη γη- και την πνευματική φτώχεια μιας Δύσης που φαίνεται να έχει χάσει την ικανότητα να θρηνεί και να απορρίπτει τη «φρίκη».
Μια μικρή «ομάδα εργασίας» στον οίκο της Σάντα Μάρτα
Ο Δρ. Ruffini ήταν ο πρώτος που πήρε το λόγο στην ενημέρωση προς τους δημοσιογράφους, και αναφέρθηκε σε μια «μικρή “ομάδα εργασίας”» που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στο στον οίκο της Αγίας Μάρθας (Casa Santa Marta), όπου μερικοί από τους φτωχούς της Ρώμης προσκλήθηκαν να γευματίσουν με τον πάπα Φραγκίσκο και τον Παπικό Ελεημοσυνάριο, Καρδινάλιο Konrad Krajewski.
Όσοι συμμετείχαν στο γεύμα ρωτήθηκαν τι περιμένουν από την Εκκλησία. «η απάντησή τους», είπε ο Ruffini, , «ήταν: “Αγάπη. Μόνο αγάπη”».
Στον απόηχο της Συνόδου
339 μέλη ήταν παρόντα στη Γενική Σύνοδο της Τρίτης, ενώ 345 παρακολούθησαν τη Σύνοδο το πρωί της Τετάρτης.
Προσευχήθηκαν μαζί υπό την καθοδήγηση του καρδινάλιου Matteo Zuppi, προέδρου της Ιταλικής Συνόδου των Επισκόπων (τα γενέθλια του οποίου έγιναν την Τετάρτη). Ο καρδινάλιος ζήτησε τη μεσιτεία του Αγίου πάπα Ιωάννη ΚΓ΄, του οποίου η λειτουργική μνήμη εορτάζεται στις 11 Οκτωβρίου, που είναι και η επέτειος της έναρξης της Β΄ Συνόδου του Βατικανού.
Την ιστορική στιγμή για την ανά τον κόσμο Εκκλησία υπενθύμισε και ο καρδινάλιος Lacroix στις παρατηρήσεις του. «Αυτό που ζούμε είναι μια συνέχεια όλων εκείνων», είπε ο Καναδός καρδινάλιος. Ο πάπας Ιωάννης ΚΓ΄ ήταν «προφητικός», πρόσθεσε: αν και ηλικιωμένος και άρρωστος, ο πάπας Ιωάννης ΚΓ΄ «εμπνεύστηκε» από το Αγ. Πνεύμα για την ανάγκη να «ζήσουμε μια Οικουμενική Σύνοδο», το τέλος της οποίας δεν πρόλαβε να δει.
Ο καρδινάλιος Lacroix διάβασε την ομιλία του πάπα Ιωάννη ΙΓ΄ για την έναρξη της Συνόδου, η οποία είναι εξαιρετικά επίκαιρη σε αυτή τη συνοδική περίοδο που ζει η Εκκλησία από τον Οκτώβριο του 2021. «Η μεθοδολογία που χρησιμοποιούμε κατευθύνεται προς την ακρόαση του Κυρίου, του λόγου Του, της παρουσίας Του σε κάθε βαπτισμένο πρόσωπο και αυτό μας επιτρέπει να είμαστε ανοιχτοί στον άλλον και στους άλλους».
Ακούγοντας και αλλάζοντας τον τρόπο που σκεφτόμαστε
Ακούγοντας τον Λόγο του Θεού, τους αδελφούς και τις αδελφές μας, «μπορούμε να βρούμε αποχρώσεις, να αλλάξουμε αυτό που σκεφτόμαστε, και έτσι βλέπουμε ότι ο Θεός εργάζεται και εργάζεται σε όλους τους ανθρώπους», δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Κεμπέκ, ο οποίος είπε ότι ζώντας όλα αυτά σε προσωπικό επίπεδο «με οδηγεί στο να προσαρμόζομαι, να βελτιώνομαι, να αλλάζω λίγο τη σκέψη μου».
Η φωνή των «μικρών» νησιών της Ωκεανίας
Από την άλλη πλευρά, η ιδέα πίσω από την ίδια τη Σύνοδο για τη Συνοδικότητα «είναι να αφήσει κανείς τον εαυτό του να αμφισβητηθεί από ό,τι προκύπτει από τις άλλες παρεμβάσεις με ελεύθερο τρόπο», καθώς και να δώσει φωνή σε εκείνους που μέχρι τώρα παρέμεναν στο παρασκήνιο.
Η Grace Wrackia, στο πλαίσιο αυτό, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της προς τον Πάπα για την πρόσκληση εκπροσώπων από τις Νήσους Σολομώντα και την Παπούα Νέα Γουινέα στη Σύνοδο.
«Για τόσα πολλά χρόνια», είπε, «ακούγαμε και τώρα θα θέλαμε να μιλήσουμε και θα θέλαμε να μας ακούσετε. Έχουμε κάτι να δώσουμε στον κόσμο. Και αυτό που δίνουμε είναι από την καρδιά μας, είναι ο τρόπος που ζούμε, που ζούμε σε κοινωνία, που ζούμε μαζί και οικοδομούμε σχέσεις».
Εκκλήσεις για ειρήνη
Παρουσιάζοντας τα θέματα που απασχόλησαν τις μικρές ομάδες και την ολομέλεια, ο Ruffini εξήγησε ότι πολλές ομιλίες άγγιξαν το θέμα της ειρήνης και των ανθρώπων που υποφέρουν από τον πόλεμο.
«Έγινε αναφορά στο πώς οι χριστιανοί μπορούν να αποτελέσουν σημείο ειρήνης και συμφιλίωσης σε έναν κόσμο που παραμορφώνεται από τους πολέμους και τη βία», είπε.
«Έντονες εκκλήσεις», πρόσθεσε, έγιναν για τις χώρες που μαστίζονται από συγκρούσεις και για τον «πόνο σε ορισμένες Ανατολικές Εκκλησίες».
Μια ταπεινή Εκκλησία για τους φτωχούς
Ένα άλλο θέμα που αναδύθηκε, είπε η Sheila Pires, ήταν «η επιθυμία για μια Εκκλησία που είναι υπέρ των φτωχών, που είναι ταπεινή, που χαμηλώνει τον εαυτό της και που βαδίζει με τους φτωχούς».
Φτωχοί που «έχουν πολλά πρόσωπα»: αποκλεισμένοι, μετανάστες, θύματα της κλιματικής αλλαγής, ακόμη και γυναίκες σε κάποια μέρη του κόσμου, «που είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και πρέπει να προστατεύονται από την κακοποίηση», εξήγησε η κ. Pires.
Σκέψεις για την κακοποίηση και τη σεξουαλική ταυτότητα
Η κακοποίηση ήταν ένα άλλο κεντρικό θέμα μελέτης και προβληματισμού. «Έγινε λόγος για την αξιοπιστία μας που αμφισβητείται από σκάνδαλα όπως η σεξουαλική κακοποίηση και για την ανάγκη να εξαλείψουμε κάθε σεξουαλική, εξουσιαστική και πνευματική κακοποίηση και να κάνουμε τα πάντα, να συνεχίσουμε να κάνουμε τα πάντα, για να είμαστε κοντά στα θύματα», είπε ο Δρ Ruffini.
Στις ομάδες και στις ομιλίες, στη συνέχεια, εξετάστηκε το θέμα της σεξουαλικής ταυτότητας. Ειπώθηκε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί «με υπευθυνότητα και κατανόηση, παραμένοντας πιστοί στο Ευαγγέλιο και στη διδασκαλία της Εκκλησίας», εξήγησε ο Επικεφαλής της Ποντιφικής Συνόδου για την Επικοινωνία.
Ορισμένοι ζήτησαν «μεγαλύτερη διάκριση σχετικά με τη διδασκαλία της Εκκλησίας για τη σεξουαλικότητα»- για άλλους, ωστόσο, «δεν υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω διάκριση». Με αφορμή τις ερωτήσεις δημοσιογράφων, συνέχισε εξηγώντας ότι «δεν υπήρξε τίποτα που να μπορεί να πλαισιωθεί με ένα στερεότυπο πόλωσης. Πρόκειται για μια εμπειρία μοιράσματος».
Το ερώτημα, είπε, που έθεσαν στον εαυτό τους οι συμμετέχοντες στη Σύνοδο είναι: «Πώς να ενσαρκώσουμε την ποιμαντική φροντίδα όσον αφορά την αγάπη μεταξύ των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, μεταξύ των διαζευγμένων, παραμένοντας παράλληλα πιστοί στη διδασκαλία της Εκκλησίας».
«Σχεδόν όλοι όσοι μίλησαν για τα θέματα αυτά είπαν ότι πρέπει να απορρίψουμε κάθε μορφή ομοφοβίας», παρατήρησε ο Δρ. Ruffini, εξηγώντας ότι αρκετά μέλη είπαν ότι «πολλές δυσκολίες προκύπτουν από τη μη γνώση της πραγματικότητας και της προσωπικής διαδρομής των ατόμων».
Το θέμα των μεταναστών
Όσον αφορά το ζήτημα των μεταναστών, ορισμένοι επίσκοποι – όπως ειπώθηκε κατά την ενημέρωση – «ζήτησαν βοήθεια από άλλες επισκοπικές συνόδους» που βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση από πλευράς ένταξης και υποδοχής.
Σημείωσαν ότι αυτός είναι ένας τρόπος «για να μπορέσουμε να επωφεληθούμε» από τις δεξιότητες που αναπτύσσονται για να διασφαλιστεί ότι οι άνθρωποι που υποδέχονται μπορούν να ενταχθούν στην κοινωνία. «Επιβεβαιώθηκε επίσης η ανάγκη οι μετανάστες και οι πρόσφυγες να σέβονται τους νόμους στις χώρες όπου βρίσκονται».
Η μαρτυρία του Luca Casarini
Όσον αφορά το θέμα της μετανάστευσης, η μαρτυρία του Luca Casarini συγκίνησε τους περισσότερους από τους παρευρισκόμενους στην ενημέρωση στο Γραφείο Τύπου της Αγίας Έδρας. Ξεκίνησε περιγράφοντας τον εαυτό του ως «έναν προνομιούχο άνθρωπο», διότι «σε έναν κόσμο όπου υπάρχει ένας αγώνας δρόμου για το ποιος θα σκοτώσει τους περισσότερους ανθρώπους, έναν κόσμο όπου κυριαρχεί το μίσος, το να έρθεις να βοηθήσεις μια ζωή, να αγκαλιάσεις αδελφούς και αδελφές στη μέση της θάλασσας είναι ένα άπειρο δώρο που αλλάζει ζωές. Έχει αλλάξει τη δική μου…»
Ο ακτιβιστής μίλησε επίσης για το ζήτημα της φτώχειας: «Στη μέση της θάλασσας συναντάμε αυτούς τους αδελφούς και τις αδελφές, και εκείνη τη στιγμή συναντάς δύο φτώχειες».
Από τη μία πλευρά, είναι η οικονομική και κοινωνική φτώχεια που αναγκάζει τους ανθρώπους «να εγκαταλείψουν τη γη τους, την οικογένειά τους, τη μνήμη τους», τον μοναδικό τους πλούτο- από την άλλη, η θλιβερή φτώχεια ενός μέρους του κόσμου που πλέον θεωρεί «φυσιολογική τη φρίκη».
«Δεν είμαστε πλέον σε θέση να κλάψουμε για ένα παιδί που πεθαίνει», είπε ο κ. Casarini. «Αυτές οι δύο φτωχοποιήσεις αλληλοβοηθούνται και κάνουν χώρο για κάτι που πρέπει να αναζητήσουμε απεγνωσμένα σήμερα στον κόσμο του μίσους: την αγάπη. Έτσι γνώρισα τον Ιησού και τον Θεό».
Με χάρη και λεπτή ειρωνεία, ο ειδικός προσκεκλημένος απάντησε στις ερωτήσεις όσων τον ρώτησαν αν αισθάνεται «εκτός τόπου και χρόνου» σε μια σύναξη όπως η Σύνοδος, που διανθίζεται από διάφορα τελετουργίκα και πνευματικές στιγμές.
«Πάντα αισθάνομαι εκτός τόπου και χρόνου και ανεπαρκής σε κάθε πλαίσιο», χαμογέλασε. «Πραγματικά θεωρώ όλους τους παρόντες στη Σύνοδο αδελφούς και αδελφές μου, μαθαίνω να μετατρέπω τον θυμό και τη δυσαρέσκεια σε ευσέβεια».
Το μυστικό, είπε ο κ. Casarini, που «προσπαθώ να μάθω είναι να μπαίνω στη θέση του άλλου. Ότι δεν πρέπει να περιμένουμε να τα λύσουμε όλα μόνοι μας, αλλά ότι είναι το Άγιο Πνεύμα που ενεργεί. Έτσι μπορούν να συμβούν τρελά πράγματα… όπως το γεγονός ότι βρίσκομαι στη Σύνοδο».
Ο ιδρυτής της Mediterranea ρωτήθηκε επίσης σχετικά με τη «μετάνοιά» του για τις ενέργειές του κατά τη διάρκεια της συνόδου της G8 στη Γένοβα το 2001, και την κατηγορία της υποβοήθησης και υποκίνησης της παράνομης μετανάστευσης.
«Για τη Γένοβα, πέρασα οκτώ χρόνια δίκης και αθωώθηκα και στα τρία επίπεδα της δίωξης», απάντησε ο κ. Casarini, ενώ την άλλη κατηγορία «δεν μπορώ να την καταλάβω».
«Για μένα, κανένας άνθρωπος δεν είναι παράνομος… Κατάλαβα ότι ερευνώμαι επειδή διέσωσα 38 ανθρώπους που ήταν 38 ημέρες στη μέση της θάλασσας. Το μεγαλύτερο αδιέξοδο που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη. Μεταξύ αυτών των ανθρώπων ήταν και ένα κορίτσι που βιάστηκε από πέντε Λίβυους φρουρούς πριν βγει στη θάλασσα. Επί 38 ημέρες δεν είδε καν γιατρό. Διέπραξα έγκλημα; Συλλάβετέ με, χαίρομαι που το έκανα».
Πηγή κείμενου και φωτογραφίας: vaticannews.va
