Την Κυριακή 21 Απριλίου 2024, μία εβδομάδα πριν την Εορτή των Βαΐων, όπως κάθε χρόνο, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών οργάνωσε την Σύναξη της Ιερής Ακολουθίας του Δρόμου του Σταυρού με θέμα: «Σε Προσευχή με τον Ιησού, στον Δρόμο του Σταυρού» από τον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστού στο Ηράκλειο Αττικής, προς το Καθολικό Κοιμητήριο.
Εκατοντάδες Μοναχές, Μοναχοί και λαϊκοί από όλες τις Ενορίες της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας, προσήλθαν για μελετήσουν Ευλαβικά τα Άγια Πάθη του Χριστού.
Στην τελετή προΐστατο ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπός μας π. Θεόδωρος Κοντίδης έχοντας δίπλα του πολλούς Ιερείς της Επαρχίας μας.
Η Ποιμαντική Επιτροπή της Επαρχίας μας, με την πολύτιμη βοήθεια των μελών της Ενορίας του Αγίου Λουκά, είχαν οργανώσει και φροντίσει να πραγματοποιηθούν όλα με τον καλύτερο τρόπο.
Επίσης η Λεόντειος Σχολή Νέας Σμύρνης προσέφερε την εκτύπωση των φυλλαδίων της Ιερής Ακολουθίας.
Στις 5.30 άρχισε η Τελετή με την Ακολουθία Μετανοίας.
Αρχίσαμε με τον Ψαλμό 26: «Κύριε είσαι το φως μου και ο Σωτήρας μου»
Ακολούθησε μία παραίνεση, το Ανάγνωσμα της ημέρας και το Κήρυγμα του Σεβασμιοτάτου π. Θεόδωρου:
Θα ήθελα αδελφοί να υπογραμμίσω τη σημασία που έχει για όλους εμάς και για όλη την Εκκλησία η Μετάνοια και η Μεταστροφή.
Η μετάνοια δεν είναι για να φορτώσουμε βάρη στον εαυτό μας, δεν είναι για να φορτώσουμε ενοχές τη συνείδησή μας, η μετάνοια είναι για να βγούμε «από την φυλακή, στην ελευθερία», η μετάνοια είναι για να θεραπευθούμε από αυτό που μας παραλύει, η μετάνοια είναι για να βγούμε στην συμφιλίωση με τους άλλους και με τον Θεό , η μετάνοια είναι μια πράξη απελευθέρωσης, είναι μία πράξη ειρήνης και χαράς.
Αν κάθε φορά μετά από κάποια ένταση, από κάποια διαφορά-σύγκρουση , έχουμε μία συμφιλίωση με ανθρώπους που είναι κοντά μας, με ανθρώπους που είναι της οικογένειάς μας, τότε έχουμε την εμπειρία της χαράς.
Η συμφιλίωση δίνει ελευθερία και χαρά.
Αυτό είναι εκείνο που αναζητούμε όταν πλησιάζουμε στον Θεό, αυτή την απελευθέρωση, την ειρήνη, την χαρά της συμφιλίωσης ,της συγγνώμης, της απαλλαγής από κάθε βάρος ενοχής, από κάθε βάρος σφάλματος ή αμαρτίας που μπορεί να μας βαραίνει.
Αδελφοί το πρώτο που χρειάζεται, είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι όσο περισσότερο λέμε δεν έχω τι να ζητήσω συγγνώμη, δεν βλέπω για ποιο πράγμα να ζητήσω συγγνώμη ,τόσο περισσότερο σημαίνει ότι είμαστε «τυφλοί» και τόσο περισσότερο ανάγκη έχουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας.
Μέσα σε όλη την παρεκτροπή ,την κακία που υπάρχει στον κόσμο δεν μπορεί εμείς να βλέπουμε τον εαυτό μας και να λέμε εγώ δεν έχω καμία συμμετοχή σε αυτό, γιατί τότε θα είμαστε πραγματικά «τυφλοί».
Αν κοιτάξουμε με ειλικρίνεια θα καταλάβουμε γιατί τόσες φορές μέσα στις Προσευχές της Εκκλησίας, μέσα στους ψαλμούς, γίνεται λόγος για μετάνοια και συγγνώμη.
Ο πιο γνωστός ψαλμός, που είναι ψαλμός Προσευχής για την μετάνοια, είναι μια Προσευχή που οι ευσεβείς άνθρωποι και οι Ιερείς και οι Μοναχοί λένε κάθε μέρα, όχι γιατί είναι χειρότεροι από τους άλλους, αλλά γιατί πρέπει να είναι πιο ευαίσθητοι από τους άλλους και για αυτό μέσα στο τυπικό είναι η πιο συχνή προσευχή, αυτή της μετάνοιας, ο ψαλμός 50.
Κατόπιν ο Σεβασμιότατος διάβασε αρκετά μέρη του Ψαλμού 50 και μέσα από αυτά τόνισε την ανάγκη της συγγνώμης, της απελευθέρωσης, της ανανέωσης, ώστε να μπορέσουμε να βρούμε την Σωτηρία της ψυχής μας, της ζωής μας, τη Σωτηρία της Παρουσίας του Χριστού.
Να μην είμαστε εγωιστές, ανταγωνιστικοί, να μην δείχνουμε αδιαφορία για τους άλλους αλλά να δείχνουμε Αγάπη και αυτοθυσία.
Ο Κύριος να μας φωτίζει όλους, Ιερείς, αφιερωμένους, πιστούς, μικρούς, μεγάλους, γιατί έχουμε επείγουσα βασική ανάγκη μετάνοιας και εμείς και όλη η ανά τον κόσμο Εκκλησία, όλος ο λαός του Θεού.
Και ολοκλήρωσε λέγοντας:
Η Εκκλησία λέει ότι τώρα είναι καιρός μετάνοιας, αυτή την περίοδο, τις μέρες της Τεσσαρακοστής, να Προσευχηθούμε για μας, για τους δικούς μας, για όλη την Εκκλησία.
Ο Κύριος να μας Ελεήσει στο δρόμο αυτό!!!
Ακολούθησε η Εξομολόγηση των Πιστών από το Σεβασμιότατο στο Ιερό του Αγίου Λουκά και από τους υπόλοιπους Ιερείς στους χώρους που είχαν καθορισθεί.
Όσο χρόνο διήρκεσαν οι εξομολογήσεις στον Ιερό Ναό ψάλλαμε στον Κύριο: «Πλύνε με κι απ’ το χιόνι λευκότερος θα γίνω», «Χαίρε Σταυρέ» και άλλους ψαλμούς…
Ακολούθησε στις 6 ο Δρόμος του Σταυρού προς το Κοιμητήριο.
Η φετινή Ακολουθία του 2024, γράφτηκε από τον Άγιο Πατέρα Πάπα Φραγκίσκο και ήταν αφιερωμένη στο Έτος Προσευχής.
Σε κάθε Στάση 2 εκπρόσωποι Ενοριών της Επαρχίας μας, διάβαζαν τα κείμενα και κατόπιν όλοι μαζί διαβάζαμε την αντίστοιχη Προσευχή.
Η άφιξή μας στο Κοιμητήριο, γέμισε σκέψεις και Προσευχές την ψυχή μας, για τα αγαπημένα μας πρόσωπα που «βρίσκονται» εκεί ή σε άλλα Κοιμητήρια, αλλά και δάκρυα στα πρόσωπά μας, με την ευχή να συνεχίσουμε να έχουμε την Ευλογία τους και τις Προσευχές τους, εφόδιο στην επίγεια ζωή μας.
Η Ευλογία του Σεβασμιοτάτου ολοκλήρωσε την Ιερή Ακολουθία του Δρόμου του Σταυρού και για εφέτος.
«Με το Σταυρό και τ’ Άγιά Σου Πάθη
Λύτρωσέ μας Κύριε»
Λ.Ι.Β.
