Το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως έστειλε τη νύχτα του Σαββάτου από τον Ιερό Ναό Παναγίας του Καρμήλου ο Σεβ/τατος Επίσκοπός μας π. Πέτρος Στεφάνου, ο οποίος τέλεσε την πασχαλινή αγρυπνία μαζί με τον π. Στέφανο Αρμακόλα.
Σημαντικά τα σύμβολα της νύχτας αυτής, το φως, το νερό, ο άρτος.
Η Πασχαλινή αγρυπνία στην Καθολική Εκκλησία ξεκινάει με την ευλογία του φωτός. Από παλαιότατη παράδοση αυτή η νύχτα είναι αφιερωμένη στον Κύριο (Έξοδος 12,42) έτσι ώστε οι πιστοί σύμφωνα με την νουθεσία του Ευαγγελίου (Λουκάς 12,35-37), κρατώντας αναμμένες λαμπάδες, να είναι όμοιοι με ανθρώπους που περιμένουν την επιστροφή του Κυρίου, για να τους βρει άγρυπνους όταν επανέλθει και να τους καλέσει να παρακαθίσουν στην τράπεζά του.
Η Πασχαλινή αγρυπνία χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Στο πρώτο μέρος αμέσως μετά την ευλογία του φωτός και της πασχαλινής λαμπάδας ψάλλεται το Πασχαλινό Εγκώμιο, στο δεύτερο μέρος είναι η ακολουθία του Θείου Λόγου όπου κυριαρχούν αναγνώσματα από την Παλαιά Διαθήκη, μελετώντας τα θαυμαστά έργα που έκανε ο Κύριος ο Θεός για το λαό του, ακολουθεί η ευλογία του νερού για τα νέα μέλη της Εκκλησίας που θα βαφτιστούν με αυτό (τρίτο μέρος) και ολοκληρώνεται με την τράπεζα που ετοίμασε ο Κύριος για το λαό του ως ανάμνηση του θανάτου και της Αναστάσεώς του μέχρις ότου έλθει (τέταρτο μέρος).
Ακόμα και αν η ακολουθία της Αγρυπνίας τελείται πριν από τα μεσάνυκτα, είναι η Πασχαλινή Λειτουργία της Κυριακής της Αναστάσεως.
 |
 |
Πολύς κόσμος παρακολούθησε την τελετή στον Ιερό Ναό Παναγίας του Καρμήλου, ενώ παραθέτουμε ολόκληρο το μήνυμα του Επισκόπου μας π.Πέτρου.
«Η εκκλησία, αυτή την άγια νύχτα αγρυπνά. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να ζήσει διαφορετικά το μεγάλο γεγονός της Ανάστασης του Σωτήρα της. Χαρά γεμίζει την καρδιά κάθε χριστιανού, χαρά η οποία γεννιέται από τη σιγουριά, από τη βεβαιότητα ότι, αν ζει ενωμένος με τον Ιησού Χριστό, αν ζει αναστάσιμα τις ημέρες της ζωής του, θα ζήσει και για πάντα μαζί του.
Τα σύμβολα που κυριαρχούν και χωρίζουν σε τρία μέρη αυτή την Ακολουθία, είναι : Το φως, το νερό, και ο άρτος.
Ο αναστημένος Χριστός είναι το φως του κόσμου, που φωτίζει τη ζωή του ανθρώπου, γιατί τον ελευθερώνει από τα σκότη της αμαρτίας και του θανάτου. Πράγματι, αρχίσαμε αυτή την ακολουθία με την ευλογία της φωτιάς που ανάψαμε μέσα στη νύχτα. Με αυτή τη φωτιά ανάψαμε την πασχαλινή λαμπάδα, σύμβολο του Αναστημένου Χριστού. Μπαίνοντας στον κατασκότεινο ναό, η λαμπάδα άρχισε σιγά-σιγά να μας φωτίζει. Από αυτήν, εσείς οι πιστοί, ανάψατε τις δικές σας λαμπάδες. Γιατί, κάθε χριστιανός που αυτή τη νύχτα συναντά τον Αναστημένο Χριστό, φωτίζεται, ή καλύτερα, γίνεται ο ίδιος φως, γιατί είναι παιδί του φωτός. Κατόπιν μέσα στο ναό, φωταγωγημένο σαν να είναι ημέρα, ακούσαμε το «Πασχαλινό εγκώμιο», αυτόν τον ύμνο ασυγκράτητης χαράς, που γιορτάζει τη μοναδική αυτή νύκτα σωτηρίας. Ακούγοντάς τον ξανά και ξανά, κάποιοι στίχοι του μας προκαλούν θαυμασμό και δεν κρύβουν τη βαθειά χαρά και τη συγκίνηση όλης της εκκλησίας, μπροστά στο γεγονός της Ανάστασης:"Ω! Θαυμαστή συγκατάβαση της ευσπλαχνίας του για μας! Ω! Ανεκτίμητο σημείο αγάπης: για να λυτρώσεις το δούλο, θυσίασες τον Υιό σου! Ω! Νύκτα, αληθινά μακαρία, η μόνη που αξιώθηκε να γνωρίσει το χρόνο και την ώρα της Αναστάσεως του Χριστού από τον Άδη! ”. Ο Λόγος του Θεού, που με αφθονία ακούσαμε μερικά περιστατικά από την Παλαιά διαθήκη, μας θύμισε τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας της σωτηρίας, της ιστορίας αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο.
Όλα αυτά τα γεγονότα προεικονίζουν και προαναγγέλλουν το καθοριστικό γεγονός του θανάτου–ανάστασης του Ιησού Χριστού. Τέλος, και εμείς, όπως οι γυναίκες, ακούσαμε το απίστευτο άγγελμα: "Μη φοβάστε. Ζητάτε τον Ιησού το Ναζαρηνό, τον εσταυρωμένο. Αναστήθηκε, δεν είναι εδώ. Πηγαίνει στη Γαλιλαία. Εκεί θα τον δείτε όπως σας είπε".Εμείς σήμερα έχουμε τη χαρά να ξαναζήσουμε αυτή την εμπειρία, την έκπληξη των πρώτων μαρτύρων. Ο τάφος είναι άδειος! Ο Θάνατος νικήθηκε για πάντα. «Ο Χριστός, αναστημένος από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πια». Αυτή η νίκη του Χριστού πάνω στο θάνατο, είναι υπόσχεση και εγγύηση και της δικής μας νίκης. Και όσοι ανήκουν σε αυτόν μοιράζονται την ίδια τύχη μαζί του. Και αυτό είναι το γεγονός που άλλαξε ριζικά την πορεία της ανθρωπότητας.
Γι αυτό η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει συγχρόνως την Ανάσταση του Χριστού και την «ανάσταση» των χριστιανών. Καιαυτό γίνεται δυνάμει του βαπτίσματος που έχουμε λάβει. Μας θυμίζει ο Άγιος Παύλος, στο ανάγνωσμα που ακούσαμε από την επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ότι με το βάπτισμα ο άνθρωπος μπαίνει στην κοινότητα των πιστών, όπου συναντά τον αναστημένο Χριστό και ενώνεται μαζί του στο θάνατο και την ανάστασή του. Έτσι, κάθε χρόνο αυτή τη νύχτα, ευλογείταιτο νερό του Βαπτίσματος.Και για μας είναι η στιγμή να ανανεώσουμε τις υποσχέσεις του βαπτίσματος που λάβαμε, για να ανανεωθεί η χάρη του μέσα μας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ευσπλαχνία του Θεού, μας δίνει τη δυνατότητα ενός νέου πνευματικού βαπτίσματος, κάθε φορά που πλησιάζουμε το πασχαλινό μυστήριο της συμφιλίωσης. Αλλά η συνάντηση με τον Αναστημένο, η ύψιστη στιγμή, αυτή που μας μεταμορφώνει κυριολεκτικά, είναι η θεία Ευχαριστία, σύμβολο της οποίας είναι ο άρτος. Με τη θεία ευχαριστία κορυφώνεται η συνάντηση με τον Αναστημένο, πραγματοποιείται η Μυστηριακή ένωση μαζί του, και έτσι, η νίκη του ΙησούΧριστού πάνω στο θάνατο, γίνεται και δική μας νίκη. Χρειάζεται, όμως, η δέσμευσή μας, οφείλουμε να είναι η ζωή μας, μια ζωή πασχαλινή, δηλαδή μια ζωή γεμάτη από μικρές και μεγάλες νίκες ενάντια στην αμαρτία και με πολλές πράξεις αγάπης. Μια ύπαρξη που κάνει ένα πέρασμα «από το θάνατο στη ζωή». Και αυτό γίνεται, όταν προσπαθούμε και ξαναπροσπαθούμε να κάνουμε πράξη στη ζωή μας την τέχνη της αγάπης. Όταν π.χ. προσπαθούμε να συμπεριφερθούμε στους άλλους, όπως θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται. Όταν δεν περιμένουμε να κάνουν οι άλλοι το πρώτο βήμα της συμφιλίωσης, αλλά το κάνουμε εμείς. Με αυτό τον τρόπο, κάθε φορά κάνουμε Πάσχα, δηλαδή κάνουμε ένα πέρασμα, από τον «παλαιό άνθρωπο» του εγωισμού, στον «νέο άνθρωπο του Θεού», γιατί αγαπάμε, όπως αγαπούν στην οικογένεια του Θεού, επιτρέπουμε στον Αναστημένο να ζει και να δρα μέσα από εμάς και ανάμεσά μας. «Ζητάτε τον Ιησού το Ναζαρηνό, τον εσταυρωμένο. Αναστήθηκε, δεν είναι εδώ». Ο Χριστός, αναστημένος από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πια. Είναι μια είδηση, που όσο την αφήνω να μπει μέσα μου, να με κυριαρχήσει, με αλλάζει, με μεταστρέφει, με κάνει να αγαπώ. Όταν ο Ιησούς, μετά τη μεταμόρφωσή του, μίλησε για πρώτη φορά στους μαθητές του για το σταυρό και την ανάσταση, αναρωτιόντουσαν τι σημαίνει ανάσταση από τους νεκρούς. Σήμερα εμείς ζούμε αυτό το γεγονός, και χαιρόμαστε γιατί ο Ιησούς δεν έμεινε στον τάφο, το σώμα του δεν γνώρισε τη φθορά, αλλά αναστήθηκε και ανήκει στους ζωντανούς. Χαιρόμαστε, γιατί εκείνος είναι, όπως είπαμε κατά την ευλογία της φωτιάς, το Άλφα και το Ωμέγα, υπήρχε χθες, σήμερα, και για πάντα. Αμήν».
Σπεράντζα Δουράτσου
