Η Καθολική Εκκλησία έχει ανακηρύξει την 1η Ιανουαρίου ως Παγκόσμια ημέρα για την Ειρήνη και για την εμπέδωση της ειρήνης σε όλον τον κόσμο. Η επέτειος αυτή καθιερώθηκε για πρώτη φορά την 1η Ιανουαρίου 1968 με απόφαση του πάπα Παύλου του 6ου. Πηγή έμπνευσης αποτέλεσε η εγκύκλιος «Pacem in Terris» («Ειρήνη επί της Γης»), που εξέδωσε, το 1963, ο Πάπας Άγιος Ιωάννης ο 23ος, και συνιστά το σπουδαιότερο ντοκουμέντο της Καθολικής Εκκλησίας με θέμα την Ειρήνη.
Με αφορμή αυτή την ημέρα, κάθε χρόνο, ο εκάστοτε Πάπας, εκδίδει ένα μήνυμα στο οποίο αναπτύσσει ένα θέμα που αφορά στην ειρήνη. Για την φετινή Ημέρα Ειρήνης (1η Ιανουαρίου 2023) το θέμα είναι: «Κανείς δεν μπορεί να σωθεί μόνος του. Μετά τον Covid-19 ξεκινάμε για να χαράξουμε μαζί δρόμους ειρήνης». Όπως είναι φυσικό δεν θα μπορούσε και σε αυτό το ντοκουμέντο, ο πάπας Φραγκίσκος να μην αναφερθεί στον πόλεμο που αιματοκυλεί και καταστρέφει την μαρτυρική Ουκρανία.
Μεταξύ άλλων γράφει: «Την ίδια στιγμή, όταν τολμήσαμε να ελπίζουμε ότι τα χειρότερα της πανδημίας του Covid-19 είχαν ξεπεραστεί, μια νέα τρομερή καταστροφή έπεσε πάνω στην ανθρωπότητα. Γίναμε μάρτυρες της εμφάνισης μιας άλλης μάστιγας, ενός άλλου πολέμου. Ο πόλεμος στην Ουκρανία θερίζει αθώα θύματα και σκορπίζει αβεβαιότητα, όχι μόνο για όσους πλήττονται άμεσα από αυτόν, αλλά με ευρέως διαδεδομένο και αδιάκριτο τρόπο για όλους, ακόμη και για εκείνους οι οποίοι, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, υφίστανται τις παράπλευρες επιπτώσεις του – σκεφτείτε μόνο τα προβλήματα των σιτηρών και τις τιμές των καυσίμων… Δεν είναι βεβαίως αυτή η μετά τον Covid εποχή που ελπίζαμε ή περιμέναμε. Πράγματι, αυτός ο πόλεμος, μαζί με όλες τις άλλες συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο, αντιπροσωπεύει μια ήττα για όλη την ανθρωπότητα και όχι μόνο για τα άμεσα εμπλεκόμενα μέρη. Ενώ έχει βρεθεί εμβόλιο για τον Covid-19, δεν έχουν βρεθεί ακόμη επαρκείς λύσεις για τον πόλεμο. Ασφαλώς ο ιός του πολέμου είναι πιο δύσκολο να νικηθεί από εκείνους που πλήττουν τον ανθρώπινο οργανισμό, διότι αυτός δεν προέρχεται από έξω, αλλά από το εσωτερικό της ανθρώπινης καρδιάς, διεφθαρμένης από την αμαρτία» (αρ. 4).
Εξάλλου, αυτός ο Πάπας αναφέρεται – συχνά – στον εν εξελίξει Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο που πραγματοποιείται ταυτόχρονα σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Δεν είναι τυχαίο που με τη σειρά του, ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών δηλώνει, πως σε ολόκληρο τον κόσμο σιγοκαίνε ταυτόχρονα, πενήντα διαφορετικές εστίες πολέμου.
Είμαστε, σίγουρα, πεπεισμένοι πως η ειρήνη στον κόσμο και συγκεκριμένα στην Ουκρανία δεν θα πραγματοποιηθεί μονάχα με ευχές όσο και αυτές είναι επιθυμητές. Αν σκεφτούμε, όμως, πως αυτός ο πόλεμος γίνεται μεταξύ δύο ομόθρησκων Κρατών και επιπλέον «ευλογείται» από την Εκκλησία του επιτιθέμενου Κράτους, δεν μπορούμε να μην κάνουμε αναφορά σε Εκείνον που θα έπρεπε να εμπνέει κάθε χριστιανό, για όσους τουλάχιστον επιδιώκουν να αποκαλούνται ακόμη έτσι, δηλαδή στον Ιησού Χριστό.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης τελείται οκτώ ημέρες μετά τα Χριστούγεννα. Ο λόγος είναι γιατί ο Ιησούς θεωρήθηκε μιας εξ’ αρχής ο «Πρίγκιπας της Ειρήνης». Πράγματι, ήδη από την αρχή της ζωής του Χριστού, οι άγγελοι στη Βηθλεέμ αναγγέλλουν την ειρήνη (βλ. Λουκά 2, 14), και το βράδυ της ανάστασης ο Ιησούς, όταν πρώτα εμφανίζεται στους Αποστόλους, τους χορηγεί το Πασχαλινό του δώρο, την Ειρήνη (βλ. Λουκά 24, 36), μία ειρήνη όμως διαφορετική από αυτήν που δίνουν οι άνθρωποι (βλ. Ιωάννη, 14, 27).
Οι Ευαγγελιστές είχαν συνειδητοποιήσει ότι στο πρόσωπο του Ιησού έχουν πραγματοποιηθεί όλες οι παλαιές υποσχέσεις για την ειρήνη. Όλο το περίγραμμα της ειρήνης που είχαν προβλέψει οι Προφήτες βρίσκει την πληρότητά του στις διδασκαλίες και στην προσωπική συμπεριφορά του Χριστού. Η Ειρήνη λοιπόν, αποτελεί δώρο του Αναστημένου Ιησού, άρα αποτελεί το χαρακτηριστικό των Χριστιανών. Ο Χριστιανός είναι καλεσμένος να αποτελεί τον κατ’ εξοχήν «ειρηνοποιό». Αν στην προσωπική και κοινωνική του ζωή προδίδει αυτήν την πρωταρχική του κλήση, παύει να είναι μαθητής του Χριστού, «Όποιος λέει ότι βρίσκεται μέσα στο φως και μισεί τον αδελφό του, βρίσκεται μέσα στο σκοτάδι ακόμα έως αυτή τη στιγμή» (Ιωάννης Α’ Επιστολή, 2,9).
Η διακύβευση του πολέμου στην Ουκρανία, είναι η ήττα του χριστιανικού μηνύματος και σίγουρα μία αντιμαρτυρία! Και εδώ πραγματικά είναι αναγκαίες οι ευχές μας και οι προσευχές μας!
+ Ιωάννης Σπιτέρης
