ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΚΡΟΑΣΗ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα.
Σήμερα, θα ήθελα να αναφερθώ, εν συντομία, σε ένα άλλο όρο με τον οποίο η Β΄ Σύνοδος στο Βατικανό όρισε την Εκκλησία, τον όρο «Λαός του Θεού» (Βλ. Δογματική Διάταξη Lumen gentium (Φως των Εθνών), 9). Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, 782). Και το κάνω υπό μορφήν ερωτήσεων πάνω στις οποίες ο καθένας μπορεί να στοχαστεί.
1. Τι σημαίνει ότι η Εκκλησία είναι «Λαός του Θεού»;
Πριν απόλα θέλει να πει ότι ο Θεός δεν ανήκει, με ιδιαίτερο τρόπο, σε κανένα λαό. Διότι ο Θεός είναι Αυτός που μας καλεί, μας προσκαλεί, να γίνουμε μέλη αυτού του λαού, και η πρόσκληση αυτή απευθύνεται προς όλους, χωρίς διακρίσεις, αφού η ευσπλαχνία του Θεού «θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι» (Α΄Τιμ. 2,4). Ο Ιησούς δεν λέει στους Αποστόλους και σε μας, να σχηματίσουμε ένα γκρουπ αποκλειστικό, ένα γκρουπ ελιτίστικο. Αλλά λέει: «πηγαίνετε και κάνετε μαθητές όλα τα έθνη» (Βλ. Μτ. 28, 19). Ο Άγιος Παύλος βεβαιώνει ότι στο λαό του Θεού, στην Εκκλησία, «δεν υπάρχει πια Ιουδαίος ούτε Έλληνας … αφού όλοι εσείς είστε ένα εν Χριστώ Ιησού» (Γαλ. 32, 28). Σε όποιον αισθάνεται μακριά από το Θεό και την Εκκλησία, σε όποιον είναι δύσπιστος ή αδιάφορος, σε όποιον νομίζει ότι δεν μπορεί να αλλάξει, θα ήθελα να του πω τα εξής: Ο Κύριος καλεί και σένα να γίνεις μέλος του λαού Του και το κάλεσμα αυτό γίνεται με μεγάλο σεβασμό και αγάπη! Ο Κύριος μας καλεί να γίνουμε μέλη του λαού αυτού, μέλη του Λαού του Θεού.
2. Πώς γινόμαστε μέλη του λαού του Θεού;
Αυτό δεν γίνεται με τη φυσική γέννησή μας, αλλά μέσω μιας νέας γέννησης. Στο Ευαγγέλιο, Ο Ιησούς λέει στον Νικόδημο ότι πρέπει να γεννηθεί από ψηλά, από το νερό και το Πνεύμα, για να εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού (Βλ. Ιω. 3, 3-5). Γινόμαστε μέλη αυτού του λαού, μέσω του Βαπτίσματος, μέσω της πίστης στο Χριστό, δωρεά του Θεού, την οποία οφείλουμε να καλλιεργούμε και να αυξάνουμε καθόλη τη διάρκεια της ζωής μας. Ας αναρωτηθούμε: Τι κάνω εγώ για να αυξήσω την πίστη που έλαβα στο Βάπτισμα; Τι κάνω για να αυξήσω την πίστη αυτή που έλαβα, την οποία έχει λάβει ο λαός του Θεού;
3. Άλλη ερώτηση: Ποιος είναι ο νόμος του λαού του Θεού;
Είναι ο νόμος της Αγάπης. Αγάπης προς το Θεό και τον πλησίον, σύμφωνα με την εντολή που μας έδωσε ο Κύριος (βλ. Ιω. 13,34). Μια αγάπη, όμως, που δεν είναι στείρος συναισθηματισμός ή κάτι το ακαθόριστο, αλλά συνίσταται στο να αναγνωρίζουμε το Θεό ως μοναδικό Κύριο της ζωής και ταυτόχρονα, να αποδεχόμαστε τους άλλους ως αληθινά αδέλφια, ξεπερνώντας διαιρέσεις, ανταγωνισμούς, ακατανοησίες, εγωισμούς. Και τα δύο πάνε μαζί.
Πόσο δρόμο έχουμε ακόμη να βαδίσουμε για να εφαρμόσουμε στη ζωή μας αυτόν τον νέο νόμο, τον νόμο του Αγίου Πνεύματος, που ενεργεί μέσα μας, τον νόμο της φιλευσπλαχνίας, της αγάπης! Όταν στις εφημερίδες, ή στις τηλεοράσεις, βλέπουμε τόσες συγκρούσεις μεταξύ χριστιανών, αναρωτιόμαστε: μα πώς είναι δυνατό αυτό να συμβαίνει; Πόσες συγκρούσεις μέσα στον ίδιο το λαό του Θεού! Πόσες διαμάχες από φθόνο και ζήλεια στις συνοικίες και στους τόπους εργασίας! Πόσες εσωτερικές έριδες ακόμη και μέσα στην ίδια την οικογένεια! Ας ζητήσουμε από τον Κύριο να μας βοηθήσει, ώστε να καταλάβουμε πλήρως αυτόν το νόμο της αγάπης. Πόσο ωραίο πράγμα είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλο ως αληθινά αδέλφια! Πολύ ωραίο πράγμα! Ας κάνουμε σήμερα το εξής: Ίσως όλοι έχουμε συμπάθειες και αντιπάθειες, ίσως πολλοί από εμάς είμαστε οργισμένοι εναντίον κάποιου. Ας πούμε τότε στον Κύριο: Κύριε, είμαι οργισμένος εναντίον αυτού ή αυτής. Σε παρακαλώ γι΄αυτόν και γι΄αυτήν.
Να προσευχόμαστε γι΄αυτούς προς τους οποίους αισθανόμαστε οργή ή αντιπάθεια, είναι ένα καλό βήμα στο πλαίσιο αυτού του νόμου της αγάπης. Ας κάνουμε σήμερα αυτό το βήμα!
4. Ποια είναι η αποστολή αυτού του λαού;
Να φέρει στον κόσμο την ελπίδα και τη σωτηρία του Θεού: Να είναι σημάδι της αγάπης του Θεού, που καλεί όλους να ζήσουν τη φιλία μαζί Του. Να είναι προζύμι που ζυμώνει όλο το φύραμα, αλάτι που νοστιμίζει και προφυλάσσει από τη φθορά, να είναι φως που φωτίζει. Αρκεί να ανοίξεις μια εφημερίδα – όπως είπα παραπάνω – για να διαπιστώσεις γύρω μας την παρουσία του κακού, το Διάβολο σε δράση. Αλλά θα ήθελα να φωνάξω δυνατά: ο Θεός είναι πιο δυνατός! Εσείς πιστεύετε ότι ο Θεός είναι πιο δυνατός; Αλλά ας το φωνάξουμε μαζί, ας το φωνάξουμε όλοι μαζί: ο Θεός είναι πιο δυνατός: Και ξέρετε γιατί είναι πιο δυνατός; Διότι Αυτός είναι ο Κύριος, ο μοναδικός Κύριος. Θα ήθελα όμως να προσθέσω ότι η πραγματικότητα, που μερικές φορές είναι σκοτεινή, σημαδεμένη από το κακό, μπορεί να αλλάξει, αν εμείς πρώτοι, φέρουμε σ΄αυτήν το φως του Ευαγγελίου, προπάντων με τη ζωή μας. Αν σ΄ένα στάδιο, π.χ. το Ολυμπιακό στάδιο της Ρώμης, ή του Αγίου Λαυρεντίου του Μπουένος Άιρες, μέσα σε μια νύχτα σκοτεινή, ανάψει κάποιος ένα φως, με δυσκολία θα διακρίνεις κάτι, αλλά αν οι άλλοι εβδομήντα χιλιάδες θεατές ανάψουν ο καθένας το δικό του φως, το σκοτάδι ολόκληρο φωτίζεται. Ας φροντίσουμε να είναι η ζωή μας το φως του Χριστού. Όλοι μαζί θα φέρουμε το φως του Ευαγγελίου σε όλη την πραγματικότητα.
5. Ποιος ο σκοπός αυτού του λαού;
Είναι η Βασιλεία του Θεού, που εγκαινιάστηκε στη γη από τον ίδιο το Θεό και πρέπει να επεκταθεί μέχρι την ολοκλήρωσή της, όταν θα εμφανιστεί ο Χριστός, η ζωή μας (βλ. Lumen gentium, 9). Ο σκοπός λοιπόν του λαού του Θεού (της Εκκλησίας) είναι η πλήρης κοινωνία με τον Κύριο, η οικειότητα με τον Κύριο, να μπούμε στην ίδια τη θεϊκή ζωή, όπου θα απολαύουμε τη χαρά της απεριόριστης αγάπης του Θεού, την πλήρη χαρά.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, το να είμαστε Εκκλησία, το να είμαστε Λαός του Θεού, σύμφωνα με το μεγάλο σχέδιο αγάπης του Θεού Πατέρα, σημαίνει να είμαστε το προζύμι του Θεού μέσα στον κόσμο των ανθρώπων, σημαίνει να αναγγέλλουμε και να φέρνουμε τη σωτηρία του Θεού στον κόσμο μας, που συχνά είναι χαμένος και διψάει για απαντήσεις που να ενθαρρύνουν, να δίνουν ελπίδα, να δίνουν νέα δύναμη στην πορεία του.
Ας είναι η Εκκλησία ο τόπος της ευσπλαχνίας και της ελπίδας του Θεού, όπου ο καθένας να αισθάνεται ότι γίνεται δεκτός, ότι τον αγαπούν, τον συγχωρούν, τον ενθαρρύνουν να ζήσει σύμφωνα με την καλή ζωή του Ευαγγελίου. Και για να αισθανθεί ο καθένας, αποδεκτός, συγχωρημένος, αγαπημένος, ενθαρρυμένος, η Εκκλησία πρέπει να διατηρεί τις πόρτες ανοικτές, ώστε να μπορούν όλοι να εισέλθουν. Και εμείς οφείλουμε να βγούμε από αυτές τις πόρτες και να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο.
Μετάφραση: Πέτρος Ανδριώτης
