ΑΡΘΡΟ τέταρτο
Η Συνθετική Έκθεση των εργασιών της Συνόδου των Επισκόπων (Οκτώβριος 2023)
Βαπτισμένοι και κατηχημένοι!
Στο προηγούμενο άρθρο μας, έλεγε η Σύνοδος ότι είναι ανάγκη να ζούμε οι βαπτισμένοι μια πίστη πασχαλινή (πέρασμα από ένα θάνατο σε μια ανάσταση, σε μια νέα ζωή). Και αυτό, για να ζούμε σε κοινωνία με τον τριαδικό Θεό, πράγμα που μας κάνει να ζούμε σε κοινωνία με τους άλλους βαπτισμένους, και όχι μια ζωή ατομικιστική. Αλλά για να πραγματοποιηθούν αυτά, απαιτείται η χριστιανική μας μύηση, απαιτείται να κατηχούμαστε σε όλες τις ηλικίες, όπως είπε η Σύνοδος του Βατικανού (1962-65) και να μην κατηχούνται μόνο τα παιδάκια!!!
Και συνεχίζει η Σύνοδος των Επισκόπων:
- «Το μυστήριο του Βαπτίσματος δεν μπορεί να γίνει κατανοητό μεμονωμένα, έξω από τη λογική της χριστιανικής μυήσεως, ούτε ακόμη λιγότερο με ατομικιστικό τρόπο». Δεν επιτρέπεται πλέον να βαφτίζουμε αράδα τα παιδάκια, χωρίς κατήχηση, εννοώντας ότι πρέπει να κατηχούμε τους γονείς τους, διότι οι γονείς είναι εκείνοι που πρέπει να δίνουν μαρτυρία πίστεως στα παιδιά τους και όχι το ανάποδο.
Τι βλέπουμε όμως; Ο εφημέριος κάνει κάποια σύντομη κατήχηση στους γονείς πριν το Βάφτισμα, και οι γονείς τη δέχονται για να πάρουν το εισιτήριο της Βάφτισης. Αλλά μετά τη Βάφτιση ούτε που εμφανίζονται πια στην εκκλησία. Αυτό δείχνει ότι ουσιαστικά ΔΕΝ ΚΑΤΗΧΗΘΗΚΑΝ, απλώς άκουσαν υπομονητικά το μπλα-μπλα του εφημερίου. Άλλωστε ο ατομικιστικός τρόπος με τον οποίο οι γονείς κατανοούν το Βάφτισμα φαίνεται και από τα περιττά στολίδια που βάζουν στην εκκλησία, ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΗ ΒΑΦΤΙΣΗ, περιττά έξοδα κοινωνικής υποχρέωσης. Δεν φταίνε οι γονείς! Η σύντομη κατήχηση που τους κάνει ο εφημέριος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η χριστιανική μύηση που εννοεί η Σύνοδος των Επισκόπων.
Τι είναι λοιπόν η χριστιανική μύηση; Τι είναι η ΚΑΤΗΧΗΣΗ;
Μας λέει η Εκκλησία με το επίσημο Έγγραφο του έτους 2020 «Οδηγός για την Κατήχηση»:
«Η κατήχηση είναι μια πράξη εκκλησιακής φύσεως και αποσκοπεί στο να αντηχεί (κατηχώ=αντηχώ) συνεχώς η αναγγελία του Πάσχα του Κυρίου μέσα στην καρδιά του κάθε ανθρώπου, ώστε να μεταμορφωθεί η ζωή του» (αρ.55). Η κατήχηση λοιπόν δεν πρέπει να περιορίζεται στο να δίνει γνώσεις θρησκευτικές, αλλά στο να πιστέψει ο άνθρωπος ότι ο Ιησούς τον σώζει, ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ τη ζωή του (τη σκέψη, τη νοοτροπία, τη συμπεριφορά του).
Λέει επίσης ο Οδηγός: «Η κατήχηση εμπνέεται από το Κατηχουμενάτο, το οποίο γίνεται όλο και πιο κατεπείγον»!!! (αρ.2). Η κατήχηση λοιπόν δεν είναι ένα σύνολο από σκόρπιες θρησκευτικές ομιλίες, αλλά πρέπει να εμπνέεται από το αρχαίο κατηχουμενάτο, να είναι μια κατήχηση που παρουσιάζει όλη την ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ! Λέει η Σύνοδος: «Το κατηχουμενάτο είναι μια αρχαία εκκλησιακή πρακτική, που αποκατέστησε η Β΄ Σύνοδος του Βατικανού και προτείνεται στους μεταστραμμένους μη βαπτισμένους…. Το κατηχουμενάτο μπορεί επίσης να εμπνεύσει την κατήχηση αυτών που, αν και έχουν ήδη λάβει το δώρο της χάρης του βαπτίσματος, δεν γεύονται πραγματικά τον πλούτο του» (αρ.61).
Έτσι λοιπόν η κατήχηση που οφείλει να κάνει στις μέρες μας η Εκκλησία είναι:
1) Κατήχηση για τους μη βαπτισμένους, νέους ή ενηλίκους, παιδιά σχολικής ηλικίας ή εφήβους.
2) Κατήχηση για τους βαπτισμένους που δεν έχουν λάβει όλα τα μυστήρια της χριστιανικής μύησης.
3) Κατήχηση εμπνευσμένη από το κατηχουμενάτο γι’ αυτούς που έχουν λάβει τα μυστήρια μύησης, αλλά δεν είναι ακόμη αρκετά ευαγγελισμένοι ή κατηχημένοι, ή γι’ αυτούς που επιθυμούν να διανύσουν ξανά την οδό της πίστεως. (αρ.62).
Αν θέλουμε λοιπόν να ζωντανέψει η πίστη και να είναι γνήσια, να μεταδίδεται από τους γονείς στα παιδιά, οφείλουμε να κατηχούμε ΚΥΡΙΩΣ τους ενηλίκους, είτε εκκλησιάζονται είτε όχι!
Γιατί πρέπει να κατηχούνται και όσοι πάνε κάθε Κυριακή στη Λειτουργία. Μα διότι αν τους ρωτήσει το παιδί ή το εγγόνι τους «Γιατί να πηγαίνω στη Λειτουργία;» ο γονιός ή ο παππούς ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ, ούτε να πείσει!!!
Την επόμενη φορά θα δούμε άλλα σημεία στα οποία μας λέει η Σύνοδος των Επισκόπων ότι πρέπει να στραφούμε, για να γίνουμε μια Εκκλησία συνυπεύθυνων και ικανών να δίνουμε μαρτυρία της πίστεώς μας.
+ Σεβαστιανός, αρχιεπίσκοπος,
πρώην Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών