Περίπου 25.000 προσκυνητές από περισσότερες από 100 χώρες συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη το Σάββατο 8 και την Κυριακή 9 Μαρτίου για την πέμπτη μεγάλη εκδήλωση του Ιωβηλαίου, η οποία είναι αφιερωμένη στον κόσμο του εθελοντισμού.
Σχεδόν 15.000 εθελοντές μόνο από την Ιταλία και μικρότερες ομάδες από πολλές άλλες χώρες, 124 συμμετέχοντες από την Ισπανία, 123 από τις Ηνωμένες Πολιτείες και 85 από τη Βραζιλία. Αντιπροσωπείες από την Πολωνία, την Αργεντινή, το Μεξικό και την Κολομβία ήταν επίσης παρούσες, μαζί με εκπροσώπους από χώρες όπως η Αυστραλία, η Χιλή, ο Ισημερινός και η Ινδία.
Διάλογοι, συναντήσεις και πρωτοβουλίες
Το Σάββατο, 8 Μαρτίου, προσκυνητές που εκπροσωπούσαν πολυάριθμες ενώσεις, ΜΚΟ και εθελοντικές οργανώσεις από όλο τον κόσμο, είχαν την ευκαιρία να ξεκινήσουν προσκύνημα στην Αγία Θύρα της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου μεταξύ 8:00 π.μ. και 5:00 μ.μ. και έλαβαν το Μυστήριο της Συμφιλίωσης σε καθορισμένες εκκλησίες.
Από τις 3:00 μ.μ. έως τις 6:00 μ.μ., διάφορες πολιτιστικές, καλλιτεχνικές και πνευματικές συναντήσεις -που ονομάζονται Διάλογοι με την πόλη- έλαβαν χώρα σε διάφορες πλατείες της Ρώμης.
– Στην Piazza Risorgimento, το Ίδρυμα Focsiv ευαισθητοποίησε τους πολίτες σχετικά με την εθελοντική εργασία μέσα από δραστηριότητες σχεδιασμένες για όλες τις ηλικίες.
– Κοντά στην Ponte Vittorio Emanuele II, στο Lungotevere Vaticano, το Κίνημα για την ζωή παρουσίασε τις πρωτοβουλίες του, ενώ φιλοξένησε δραστηριότητες για παιδιά και μοιράστηκε μαρτυρίες μητέρων.
– Στη Βασιλική του San Salvatore στο Lauro, η Πολιτική Προστασία, ο ιταλικός οργανισμός που είναι υπεύθυνος για την πρόβλεψη, την πρόληψη και τη διαχείριση έκτακτων γεγονότων, παρουσίασε το έργο του.
– Στην Piazza Sant’ Ignazio, οι εθελοντές του Aps Il Sorriso παρουσίασαν στο κοινό τα προγράμματά τους και διαδραστικές δραστηριότητες για τα παιδιά.
– Τέλος, οι εθελοντές του IAD Bambini Ancora διασκέδασαν τους μικρούς επισκέπτες με εργαστήρια τέχνης και διάφορες όμορφες δραστηριότητες, ενώ διοργάνωσαν συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης για τους γονείς σχετικά με θέματα που αφορούν την οικογένεια.
Λειτουργία από τον καρδινάλιο Czerny
Την Κυριακή, 9 Μαρτίου, στις 10:30 π.μ., ο Καρδινάλιος Michael Czerny, S.J., Πρόεδρος της Ποντιφικής Συνόδου για την Προώθηση της Ολοκληρωμένης Ανθρώπινης Ανάπτυξης, προΐστατο σε Θεία Λειτουργία στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου, κατά τη διάρκεια της οποίας διάβασε την ομιλία που είχε ετοιμάσει ο Πάπας Φραγκίσκος για την περίσταση.
===============
Οι φωσφορίζουσες στολές των χιλιάδων εθελοντών που βρέθηκαν στη Ρώμη για το Ιωβηλαίο του Εθελοντισμού δημιούργησαν μια ξεχωριστή εικόνα στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Τριάντα χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν στη λειτουργία την πρώτη Κυριακή της Τεσσαρακοστής και τα πολύχρωμα σακάκια τους δημιούργησαν ένα χρωματικό θέαμα, μαζί με τα μωβ λειτουργικά άμφια που φοριούνται για την περίοδο της Τεσσαρακοστής.
Περισσότεροι από εκατό συλλειτουργοί, μεταξύ των οποίων καρδινάλιοι, επίσκοποι και ιερείς, προσήλθαν για τη λειτουργία στην οποία προέστη ο καρδινάλιος Michael Czerny, πρόεδρος της Ποντιφικής Συνόδου για την Προώθηση της Ολοκληρωμένης Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Ο Πάπας Φραγκίσκος ανέθεσε στον καρδινάλιο Czerny να προεδρεύσει, καθώς βρίσκεται στο νοσοκομείο από τις 14 Φεβρουαρίου. Όμως η πνευματική παρουσία του Πάπα ανάμεσά τους στον εορτασμό συμβολίστηκε με το παπικό έμβλημα που αναρτήθηκε στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου.
Χάρη στους εθελοντές
Η ομιλία που είχε ετοιμάσει ο Πάπας Φραγκίσκος, εστίαζε στην έναρξη της πορείας της Τεσσαρακοστής, αλλά με ιδιαίτερα λόγια για τους εθελοντές από όλο τον κόσμο που επισκέπτονται τη Ρώμη για προσκύνημα. Ο Πάπας υπενθύμισε την υπηρεσία και τη δέσμευσή τους δίπλα σε τόσους πολλούς ανθρώπους, «όλες αυτές τις μικρές χειρονομίες» που «στις ερήμους της φτώχειας και της μοναξιάς» βοηθούν «μια νέα ανθρωπότητα να ανθίσει στον κήπο που είναι το όνειρο του Θεού, πάντα και παντού, για όλους μας».
«Σας ευχαριστώ από καρδιάς, αγαπητοί φίλοι, γιατί, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού, υπηρετείτε τους συνανθρώπους σας αδιαλείπτως. Στους δρόμους και στα σπίτια, παρέα με τους αρρώστους, τους πάσχοντες και τους φυλακισμένους, με τους νέους και τους ηλικιωμένους, η γενναιοδωρία και η δέσμευσή σας προσφέρουν ελπίδα σε ολόκληρη την κοινωνία μας».
Ο Ιησούς δείχνει το δρόμο μέσα από την έρημο
Αναφερόμενος στο Ευαγγέλιο της Κυριακής, ο Πάπας υπενθύμισε τους πειρασμούς που αντιμετώπισε ο Ιησούς στην έρημο, όπου «οδηγείται από το Πνεύμα». Και το σαρακοστιανό μας ταξίδι ξεκινά εδώ, «ακολουθώντας τον Κύριο εκεί και μοιραζόμενοι αυτή την εμπειρία, την οποία μεταμόρφωσε προς όφελός μας». Γιατί σε αυτόν τον «τόπο της σιωπής», που γίνεται «τόπος ακρόασης», η ικανότητα να ακούμε «δοκιμάζεται» και τότε πρέπει να επιλέξουμε «ανάμεσα σε δύο εντελώς διαφορετικές φωνές». Στην έρημο, ο Ιησούς βιώνει την πείνα και μπαίνει σε πειρασμό από τα λόγια του διαβόλου, αλλά τα απορρίπτει.
«Κι εμείς μπαίνουμε σε πειρασμό, αλλά δεν είμαστε μόνοι μας. Ο Ιησούς είναι μαζί μας, για να μας καθοδηγήσει μέσα από την έρημο. Ο Υιός του Θεού που έγινε άνθρωπος δεν μας δίνει απλώς ένα παράδειγμα για το πώς να καταπολεμήσουμε το κακό. Μας δίνει κάτι πολύ σπουδαιότερο: τη δύναμη να αντισταθούμε στις επιθέσεις του και να επιμείνουμε στο ταξίδι μας».
Τρία χαρακτηριστικά του πειρασμού
Στην ομιλία του ο Πάπας Φραγκίσκος εξηγεί τα τρία χαρακτηριστικά του πειρασμού του Ιησού και του δικού μας: «την αρχή του, τον τρόπο που λαμβάνει χώρα και το αποτέλεσμά του» και καλεί όλους να συγκρίνουν αυτές τις δύο εμπειρίες για να βρουν στήριξη στο δικό τους «ταξίδι της μεταστροφής». Στη συνέχεια, εξηγεί, όσον αφορά την αρχή των πειρασμών, ότι «ο Κύριος δεν πηγαίνει στην έρημο για να δείξει τη δύναμη της θέλησής του, αλλά από φιλαυτία και άνοιγμα προς το Πνεύμα του Πατέρα, του οποίου την καθοδήγηση δέχεται εύκολα και ελεύθερα». Από την άλλη πλευρά, ο πειρασμός μας «δεν είναι σκόπιμος: το κακό προηγείται της ελευθερίας μας, επιτιθέμενο από μέσα, σαν εσωτερική σκιά και συνεχής απειλή».
«Κάθε φορά που ζητάμε από τον Θεό να μην μας οδηγήσει σε πειρασμό, πρέπει να θυμόμαστε ότι έχει ήδη απαντήσει σε αυτή την προσευχή μέσω του Ιησού, του ενσαρκωμένου Λόγου του, ο οποίος παραμένει πάντα μαζί μας. Ο Κύριος είναι κοντά μας και μας φροντίζει, ειδικά σε περιόδους δοκιμασίας και αβεβαιότητας, όταν ο πειρασμός κάνει τη φωνή του να ακουστεί».
Ο τελευταίος είναι «ο πατέρας του ψεύδους, διεστραμμένος και διαστρεβλωτικός», διευκρινίζει ο Πάπας, «γιατί γνωρίζει τον λόγο του Θεού χωρίς να τον κατανοεί. Ακριβώς το αντίθετο: όπως έκανε από τις ημέρες του Αδάμ στον κήπο της Εδέμ, έτσι κάνει και τώρα στην περίπτωση του Ιησού, του νέου Αδάμ, στην έρημο».
Ο Χριστός ενώνει τον Θεό και την ανθρωπότητα
«Ο διάβολος είναι αυτός που χωρίζει και διαιρεί, ενώ ο Ιησούς είναι αυτός που ενώνει τον Θεό και τον άνθρωπο, ο μεσίτης». Και αν «με τη διαστροφή του, ο διάβολος θέλει να καταστρέψει αυτόν τον δεσμό», ο Ιησούς τον κάνει «μια σχέση που αγκαλιάζει τους πάντες, χωρίς να αποκλείει κανέναν» και «ένα δώρο που μοιράζεται με τον κόσμο για τη σωτηρία μας».
«Κι όμως, ακριβώς όταν ο διάβολος θα ήθελε να μας κάνει να πιστέψουμε ότι ο Κύριος είναι μακριά μας και θα μας έβαζε σε πειρασμό να απελπιστούμε, ο Θεός έρχεται όλο και πιο κοντά μας, δίνοντας τη ζωή του για τη λύτρωση του κόσμου».
Ο Ιησούς νικά το κακό και μας λυτρώνει
Ο Ιησούς «νικάει το κακό», αυτό είναι «το αποτέλεσμα αυτών των πειρασμών», κατέληξε ο Πάπας Φραγκίσκος, «διώχνει τον διάβολο», ο οποίος όμως, όπως λέει το Ευαγγέλιο, «θα επιστρέψει για να τον πειράξει, περιμένοντας “άλλη μια ευκαιρία”, δηλαδή όταν “στον Γολγοθά, ο Ιησούς θα μπει ξανά σε πειρασμό: Αν είσαι ο Υιός του Θεού, κατέβα από τον σταυρό”». Αλλά «στο πασχαλινό μυστήριο του θανάτου και της ανάστασής Του» ο Χριστός νικά οριστικά «τον πειρασμό». Εμείς, από την άλλη πλευρά, δεν είμαστε πάντα ικανοί να νικήσουμε τους πειρασμούς.
«Μπροστά στον πειρασμό, μερικές φορές πέφτουμε, είμαστε όλοι αμαρτωλοί. Η ήττα μας, ωστόσο, δεν είναι οριστική, διότι μετά από κάθε πτώση μας, ο Θεός μας ανυψώνει με την άπειρη αγάπη και τη συγχώρεσή του. Η δοκιμασία μας δεν καταλήγει σε αποτυχία, γιατί, εν Χριστώ, λυτρωθήκαμε από το κακό».
Καταλήγοντας, ο Πάπας υπογραμμίζει πως «ο ίδιος ο Ιησούς ανοίγει μπροστά μας αυτό το νέο δρόμο της απελευθέρωσης και της λύτρωσης» και ακολουθώντας Τον με πίστη «από περιπλανώμενοι γινόμαστε προσκυνητές».
