Στο ακόλουθο κείμενο έχουμε υπόψη μας τη λατινική λειτουργική παράδοση. Λειτουργικά στην τελετή της Μεγάλης Παρασκευής πραγματοποιείται η Σταυροπροσκύνηση, ωστόσο οι σκέψεις που θα ακολουθήσουν αφορά τον κάθε άνθρωπο που πιστεύει στο Χριστό.
Η Εκκλησία σήμερα μας οδηγεί στα πόδια του Σταυρού. Η ανθρωπότητα ολόκληρη καλείται να προσκυνήσει το μυστήριο του Σταυρού, να καταλάβει, όσο είναι εφικτό με την πίστη, από τη μία πλευρά την άβυσσο της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και, από την άλλη, την κακία του ανθρώπου.
Ωστόσο ο Σταυρός δεν είναι ήττα, αλλά νίκη.
Σήμερα δεν κηδεύουμε κάποιον, δεν πενθούμε, συνοδεύουμε τον Βασιλιά στο θρόνο Του.
Δεν εννοείται Σταυρός χωρίς Ανάσταση. Ο χριστός τώρα πια είναι ο Εσταυρωμένος – Αναστημένος .
Ακόμα και ως αναστημένος ο Χριστός φέρνει τις πληγές του (βλ. Ιωάννη 20, 27).
Στα πάθη του Ιησού κατά Ιωάννη, ο Σταυρός είναι ο Θρόνος του Χριστού. «κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν» (Ιωάννης 12, 32).
Αυτές τις ημέρες των παθών προσευχόμαστε:
«Διότι χάρη στα σωτήρια Πάθη του Υιού σου,
ολόκληρη η οικουμένη μπορεί στο εξής
να ομολογήσει τη δόξα σου,
ενώ, με την άφατη δύναμη του Σταυρού,
αποκαλύπτεται η κρίση του κόσμου
και η νίκη του Εσταυρωμένου».
Νίκη της Ζωής.
Είναι νίκη ζωής γιατί μετατρέπει τον πόνο και το θάνατο σε ζωή. Οφείλουμε να συγκρίνουμε τους σταυρούς μας με αυτόν του Χριστού για να ανακαλύψουμε πως και το πόνος, ακόμη και ο θάνατος μπορεί να γίνουν πηγή ζωής, αρχή αθανασίας και ανάστασης. Αυτός ο Σταυρός καρφωμένος πάνω στο Γολγοθά, διαπερνάει και τη σάρκα μας, την καρδιά μας. Πριν να είναι του Χριστού είναι δικός μας αυτός ο σταυρός. Ο Ιησούς επάνω στο σταυρό πίρε επάνω του όλους τους πόνους, όλα τα βάσανα των ανθρώπων. Έτσι τώρα πια ο Σταυρός έγινε το καρποφόρο δένδρο της Ζωής. Χωρίς αυτό το φως ο κόσμος κατρακυλά στο φαύλο κύκλο της απελπισίας, γίνεται ένα απέραντο νεκροταφείο χωρείς έξοδο.
Το να προσκυνούμε το Σταυρό του Χριστού σημαίνει, λοιπόν ότι ξαναγεννιείται η ελπίδα, εδραιώνεται η πεποίθηση ότι το μεγαλύτερο βάρος του σταυρού του καθενός από εμάς, το έχει ήδη υποστεί οικιοθελώς ο Σωτήρας μας, σημαίνει πως οι σταυροί μας δεν είναι πια σε θέση να μας καταπλακώσουν και να μας νικήσουν. Ακόμη και τα μνήματα ανοίγουν για να μας αφήσουν ελεύθερους να επανέλθουμε στο Θεό της Ζωής, στο Θεό της Ανάστασης.
Νίκη της Αγάπης
Ακούγοντας το Ευαγγέλιο των παθών παρακολουθήσαμε απίστευτη βιαιότητα, αβυσσαλέο μίσος και αδικία σε σχέση με Αυτόν που αποκάλυψε την ευσπλαχνία και την τρυφερότητα του Θεού και την έδηξε με τα λόγια και τα έργα του.
Η κακία των ανθρώπων όμως δεν κέρδισε, δεν είχε τον τελευταίο λόγο. Μέχρι τέλος ο Ιησούς δώρισε αγάπη, μια αγάπη χωρίς όρια.
Ο Σταυρός είναι πυγή σωτηρίας διότι το απόλυτο δώρο της Αγάπης του Θεού.
«Τι θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς τον εσταυρωμένο, ποιος θα μας σφούγγιζε τα δάκρια μας, ποιος θα έδινε νόημα στον πόνο μας και στο θάνατό μας;», γράφει ο Άγιος Αυγουστίνος.
Κοιτάζοντας τον Εσταυρωμένο μπορούμε να αναφωνήσουμε τα λόγια που σήμερα ψέλνουμε κατά τη διάρκεια της Σταυροπροσκύνης:
«Τον Σταυρό σου προσκυνούμε, Κύριε,
Και την άγια σου Ανάσταση δοξάζουμε,
Διότι μέσω του Σταυρού δώρισες τη χαρά σε όλο τον κόσμο.
+Ιωάννης Σπιτέρης
Αρχιεπίσκοπος
You might be interested in …
Ποιος θα μου πει ΑΝ είμαι γνήσιος Χριστιανός; (2)- Τι δίνει ζωή στον χριστιανό;
Συνεχίζουμε να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο κατά Ματθαίο, και βρίσκουμε τον Ιησού ολομόναχο, σε μια απόμερη τοποθεσία, όπου πήγε για να στοχαστεί και να αποφασίσει με ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ο Πατέρας του Θεός θέλει να εκπληρώσει ο […]
«Τι σημαίνει να Προσεύχεται κανείς με το Πάτερ Ημών» του σεβάσμ. Ιωάννη Σπιτέρη
Πολλές φορές προσευχόμαστε, απαγγέλλοντας την προσευχή που μας δίδαξε ο ίδιος ο Κύριος, το «Πάτερ ημών», ακόμα και τα παιδάκια, που κάθε πρωί, πριν να αρχίσουν τα μαθήματα, το επαναλαμβάνουν στο σχολείο. Ωστόσο το «Πάτερ […]
«Δοξασμένος να’ σαι Κύριε», Μια σκέψη για την εορτή του Αγίου Φραγκίσκου
Σήμερα είναι εύκολο να είναι κανείς οικολόγος, να αγαπάει, να υπερασπίζεται τη φύση και το περιβάλλον, ορμώμενος από τα τραγικά φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής. Ακόμα και ο νέος βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας αυτοπροσδιορίζεται ως ένθερμος […]