Την Παρασκευή 1η Μαρτίου 2024 απεβίωσε η επί 35 τουλάχιστον χρόνια Γενική Διευθύντρια της Ελληνογαλλικής Σχολής Άγιος Ιωσήφ (Saint Joseph) του Τάγματος των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως, Αδελφή Esperance Χατζηπαναγιώτου.
Η απώλειά της σκόρπισε την θλίψη και την οδύνη τόσο στις Αδελφές όσο και σε όσους είχαν σχέση με το Σχολείο της, εκπαιδευτικούς, μαθήτριες, μαθητές, γονείς, συνεργάτες από κάθε επίπεδο αλλά και πρόσωπα που την είχαν γνωρίσει και είχαν προσωπική σχέση μαζί της.
Η εργατικότητά της, η δικαιοσύνη της, η αυταπάρνησή της, ο τρόπος με τον οποίο διοικούσε, μιλούσε, άκουγε, πρότεινε, συμβούλευε και γενικά επικοινωνούσε με ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ και στις καλές και στις άσχημες στιγμές μας, μοναδικός και δυσαναπλήρωτος, δυστυχώς για μας, μέχρι σήμερα…
Η Εξόδιος Ακολουθία τελέστηκε μέσα σε κλίμα μεγάλης οδύνης και συγκίνησης, στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά στο Ηράκλειο Αττικής, την Τρίτη 5 Μαρτίου στις 4 το απόγευμα. Η σωρός της εκλιπούσης Αδελφής μεταφέρθηκε στον Ιερό Ναό στις 2.30 και αμέσως οι Αδελφές του Αγίου Ιωσήφ, που είχαν ήδη συγκεντρωθεί εκεί, άρχισαν τις Προσευχές για εκείνη απαγγέλοντας το Ροδάριο και διάφορους Εκκλησιαστικούς Ύμνους.
Η Εκκλησία του Αγίου Λουκά και ο περίβολος αυτής, ήταν πολύ μικρός χώρος για τις εκατοντάδες στην κυριολεξία, Μοναχών όλων των άλλων Μοναχικών Ταγμάτων της Επαρχίας μας, εκπαιδευτικών, συνεργατών, μαθητών παλαιών και νέων του Σχολείου, γονέων και λαϊκών από πολλές Ενορίες οι οποίοι θέλησαν να είναι «κοντά της» και με τον τρόπο αυτό να την ευχαριστήσουν για την επί 50 και πλέον χρόνια προσφορά της στην Μοναχική Κοινότητα των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ και στην Εκκλησιαστική μας Επαρχία.
Να της δείξουν το Σεβασμό, την Αγάπη τους και να Προσευχηθούν ώστε ο Κύριος να Αναπαύσει την Ψυχή της και να την κατατάξει μαζί με τους Αγγέλους Του!!!!
Στην Εξόδιο Ακολουθία με Θεία Λειτουργία προΐστατο ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Θεόδωρος Κοντίδης και συλλειτούργησαν μαζί του ο Εφημέριος της Ενορίας του Αγίου Λουκά π. Javier Perez-Victoria, ο Εφημέριος Αγίας Θηρεσίας Κυψέλης π. Αλέκος Ψάλτης, ο πρώην Εφημέριος της Ενορίας Αγίου Λουκά π. Αντρέας Βουτσίνος, ο βοηθός Εφημερίου της Ενορίας Αγίου Λουκά π. Jose Ikongo και ο Ασσομψιονιστής Ιερέας π. Rex Navaro.
Δίπλα στην Αδελφή Esperance όλες οι Αδελφές του Τάγματος του Αγίου Ιωσήφ οι οποίες ζουν και εργάζονται στην Αττική, με επικεφαλής την Έπαρχο της Ευρώπης και εκπρόσωπο των Αδελφών στην Ελλάδα Αδελφή Αγνή Παλαιολόγου και την Ηγουμένη της Μονής τους, Αδελφή Ελπίδα Στεφάνου.
Στην αρχή της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιότατος είπε:
Αδελφοί μου ώρα πένθους αυτή για τον αποχωρισμό, για το τέλος της πορείας της Αδελφής Esperance, αλλά και παράλληλα ώρα Πίστης και Ελπίδας βλέποντας τις Ευλογίες που ο Θεός χορήγησε στην Αδελφή μας, και μέσω αυτής σε πολλούς άλλους.
Βλέπουμε την μαρτυρία της Πίστης και μέσα σε αυτή την Πίστη του Χριστού είμαστε συγκεντρωμένοι, ενωμένοι μέσα στην χάρη, μέσα στο φως της Αναστάσεως του Χριστού και μεσιτεύουμε για την Αδελφή μας ώστε ο Κύριος συγχωρώντας κάθε της αμαρτία και παράπτωμα να την λαμπρύνει και να την δεχθεί στην αιώνια ζωή των Αγίων.
Η Θεία Λειτουργία συνεχίσθηκε και ο Σεβασμιότατος στο Θείο Λόγο που κήρυξε είπε:
Αδελφοί μου είναι ώρα πένθους και για την Κοινότητα του Αγίου Ιωσήφ αυτός ο αποχωρισμός, αλλά και για τόσα πολλά πρόσωπα που γνώρισαν την Αδελφή Esperance στις 10ετίες που εργάστηκε και έδωσε την μαρτυρία της, μαρτυρία ζωής, μαρτυρία αφοσίωσης.
Παράλληλα όμως είναι και κυρίως, μαρτυρία Πίστης και Ελπίδας, γιατί μέσα στο Φως της Ανάστασης του Χριστού, μέσα στο Φως της Αλήθειας που ο Χριστός μας αποκαλύπτει, είμαστε συγκεντρωμένοι, συνοδεύουμε στην τελευταία κατοικία της, την Αδελφή μας και παρακαλούμε το Θεό με αυτό τον αδελφικό δεσμό που μας ενώνει και πέρα από το θάνατο, να την δεχθεί στην αγκαλιά Του.
Όπως ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, ο Χριστός ετοιμάζει για τον καθένα από μας μία θέση κοντά Του, ετοιμάζει μία θέση στην καρδιά Του και θέλει να μας έχει για πάντα μαζί Του.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μας έφερε στην ύπαρξη, είναι ο λόγος της δημιουργίας, για να μας οδηγήσει στην κοινωνία μαζί Του.
Αυτή η Πίστη μας είναι Φως και Ελπίδα ότι δεν έχουμε πλαστεί για το τίποτα και δεν καταλήγουμε στην ματαιότητα.
Ο Κύριος μας λέει «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή» και θέλει να μας δώσει την βεβαιότητα ότι μέσα στην πορεία αυτής της ζωής είμαστε σε έναν δρόμο, που έχει αρχή και προορισμό.
Μέσα σε αυτή τη ζωή ό,τι και αν βιώνουμε, από όπου και αν χρειασθεί να περάσουμε, δεν είμαστε χαμένοι, δεν είμαστε εγκαταλειμμένοι.
Είμαστε σε ένα δρόμο, ο δρόμος είναι ο Χριστός, είναι το Ευαγγέλιο, είναι η ζωή, είναι το παράδειγμα που μας έδωσε και αυτό το παράδειγμα είναι αλήθεια.
Ο Χριστός είναι η οδός, η αλήθεια της ζωής, η πληρότητα της ζωής στην οποία μπορούμε να βασιστούμε, και η οποία δεν γυρίζει από εδώ και από εκεί ανάλογα με τον άνεμο.
Ο Σεβασμιότατος συνέχισε και ολοκλήρωσε λέγοντας:
Ο Κύριος θέλει να είμαστε αγωνιστές, να είμαστε μιμητές Του, να συμμετέχουμε στον δικό Του αγώνα, να είμαστε άνθρωποι ελεύθεροι, άνθρωποι υπεύθυνοι, θέλει για μας να έχει και εκτίμηση.
Σε τέτοιες ώρες που βλέπουμε μπροστά μας το μυστήριο του θανάτου, το μυστήριο του τέλους της επίγειας πορείας, δεν είμαστε χωρίς ελπίδα και χωρίς απάντηση.
Μακάρι λοιπόν η μαρτυρία και οι Ευλογίες που ο Θεός έδωσε στην Αδελφή Esperance και μέσω αυτής σε τόσους και τόσους, για τόσες 10ετίες, να συνεχίσουν να είναι ζωντανές μέσα μας και στη ζωή μας.
Αυτό το οποίο θέλησε πάντα να μας μεταδώσει με μαρτυρία πίστης και αφοσίωσης, να κρατήσουμε αυτή τη μαρτυρία και να την κάνουμε να καρποφορήσει στη ζωή μας ΑΜΗΝ!!!!
Μετά τη Θεία Λειτουργία ψάλθηκε η Εξόδιος Ακολουθία.
Κατόπιν πήρε το λόγο η Μαρία Αλτουβά πρώην Διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Saint Joseph η οποία μεταξύ άλλων, με πολύ συγκίνηση είπε:
Είναι πολύ μεγάλη ευθύνη να μιλήσει κάποιος για την Soeur Espérance, μία προσωπικότητα τόσο χαρισματική, ξεχωριστή, σημαντική, ιδιαίτερα ευφυή, πολυτάλαντη, της οποίας, αρχικά η απουσία και τώρα η απώλεια, αυξάνουν καθημερινά τον σεβασμό και την αναγνώριση στο πρόσωπό της από όλη τη Μοναχική και Σχολική Κοινότητα, στις οποίες έζησε, μόχθησε και διακρίθηκε.
Έναν άνθρωπο ικανό, διορατικό, περήφανο, αποφασιστικό, ολιγαρκή, γεμάτο γνώση, εμπειρία, ήθος, αξιοπρέπεια, δυναμισμό, όραμα με βλέμμα και ψυχή στο μέλλον…
Έναν άνθρωπο που γνωρίσαμε, συνδεθήκαμε και μοιραστήκαμε μαζί του βιώματα, αγωνίες, χαρές, στιγμές σημαντικές, κοινή αποστολή, κοινό όραμα και στόχους για το μέλλον του εκπαιδευτικού έργου και των μαθητών.
Σήμερα, κλείνει ο κύκλος ζωής της Soeur Espérance, όμως το έργο και η προσωπικότητά της, θα μείνουν για πάντα στις καρδιές όλης της Σχολικής Οικογένειας του Αγίου Ιωσήφ, των Αδελφών της, των εκπαιδευτικών, όλων των εργαζομένων, των μαθητών, των αποφοίτων των φίλων και γνωστών, που είχαν την τύχη να συναντήσουν, να συνεργαστούν και να συμπορευτούν με τη Soeur Espérance. Σύντομα θα βρεθεί στον ουρανό, στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα όπου οι Άγγελοι θα την οδηγήσουν κοντά στις άλλες Αδελφές της, κοντά στην Αγία Αιμιλία και στον Άγιο Ιωσήφ. Εκεί από ψηλά θα προστατεύει, θα εμπνέει και θα συντροφεύει τις Αδελφές της και τη Σχολική Οικογένεια του Αγίου Ιωσήφ, στην πορεία στη γνώση και στον σεβασμό στις Αξίες!!!
Soeur Espérance, σας ευχόμαστε καλό ταξίδι στο φως, στην αλήθεια και στη γαλήνη!!!
Τέλος η εκπρόσωπος του Συλλόγου των Αποφοίτων της Σχολής Άγιος Ιωσήφ κ. Λία Αθανασοπούλου αποχαιρέτησε την Αδελφή λέγοντας μεταξύ άλλων:
Η απώλεια της Soeur Espérance μας γεμίζει θλίψη και πόνο στις καρδιές όλων των αποφοίτων, των μαθητριών και των μαθητών μας.
Η πιστή προσήλωσή της στο εκπαιδευτικό έργο, οι υψηλές ηθικές και Χριστιανικές αρχές της, η πραότητα και συνάμα η αυστηρότητά της, ενέπνευσαν τους μαθητές και τις μαθήτριές της και καθοδήγησαν γενιές αποφοίτων!!!
Η Soeur Espérance είχε μία μεγάλη και τρυφερή αγκαλιά για όλα τα παιδιά, οι νουθεσίες της στο δρόμο της αυταπάρνησης και της ταπείνωσης αποτελούν έως σήμερα αξίες ανεκτίμητες.
Θα μας συντροφεύει για πάντα το χαμόγελό της και η αίσθηση της συνεχούς Προσευχής της.
Αιωνία η Μνήμη της και μακάρι ο Μέγας και Φιλεύσπλαχνος Θεός να την κατατάξει στις τάξεις των Αγγέλων!!!
Ακολούθησε η διαδρομή προς το Καθολικό Κοιμητήριο του Ηρακλείου Αττικής.
Σε όλη τη διαδρομή ο Σεβασμιότατος με τους Ιερείς, έλεγαν προσευχές στον Κύριο για την ανάπαυση της Αδελφής. Τέλος έγινε η ταφή της «στον Οίκο» των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως.
Η Αδελφή Esperance γεννήθηκε στην Μυτιλήνη στις 30 Ιανουαρίου (των Τριών Ιεραρχών) του 1928.
Άρχισε την Μοναχική ζωή της το 1955 σε ηλικία 27 ετών από την Λευκωσία της Κύπρου.
Το 1971 σε ηλικία 43 ετών ήλθε στην Αθήνα ως Έπαρχος των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ και από τότε μέχρι και πριν 7 ημέρες υπηρέτησε την Επαρχία των Αδελφών σε διάφορες θέσεις με αποκορύφωμα την επί 35ετία περίπου Γενική Διεύθυνση της Σχολής Άγιος Ιωσήφ (Saint Joseph) παραλαμβάνοντας από την Αείμνηστη Soeur Sebastienne.
Soeur Espérance για 23 χρόνια συνεργαστήκαμε στον Άγιο Ιωσήφ και για 40 και πλέον χρόνια είχαμε κοινό χώρο προσευχής την Ενορία μας του Αγίου Λουκά και το Παρεκκλήσιο της Μονής σας.
Όλα αυτά τα χρόνια είχα την τιμή και την χαρά, να συνεργαστώ μαζί σας και σαν εκπαιδευτικός και κυρίως σαν άνθρωπος, να μιλώ μαζί σας, να σας ακούω, να με ακούτε, να με συμβουλεύετε, να μου ζητάτε ιδέες-προτάσεις, να χαιρόμαστε μαζί, να λυπούμαστε μαζί, να γελάμε μαζί, να στενοχωριόμαστε μαζί και γενικά «να είμαστε κοντά…πολύ κοντά»…πράγμα το οποίο έδινε και δίνει άλλο νόημα στη ζωή μου…
Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από το κείμενο αυτό ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ….
Είμαι βέβαιος ότι ο Κύριος θα σας έχει δίπλα Του και θα συνεχίσετε να ενδιαφέρεστε για όλους εμάς και τις οικογένειές μας!!!
Αιωνία η Μνήμη σας Αξιομακάριστη Αδελφή!!!
Ο Κύριος ας την αναπαύει εν χώρα ζώντων.
Λεονάρδος Ιωάν. Βαμβακάρης
