Η Ενορία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου & Παύλου Ξινάρας Τήνου εόρτασε πανηγυρικά με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία τη μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011. Τη Θεία Λειτουργία τέλεσαν το απόγευμα μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο π. Νικόλαο και οι εφημέριοι π. Νικόλαος Ψάλτης, π. Δημήτρης Δαλέζιος Τ.Ι. και ο π. Μάριος Ψάλτης του Τ.Ι. Συμμετείχαν εκτός από τους ενορίτες της μικρής ενορίας, οι Αρχές της Τήνου και ευλαβείς των Αγίων από τη Χώρα και τα χωριά της Τήνου καθώς και φίλοι και συγγενείς των Ξιναριανών.
Μετά την ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος και είπε:
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές,
Σήμερα ο λόγος του Θεού μάς παρουσιάζει την κλήση και την αποστολή των δύο κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, των οποίων τη μνήμη σήμερα η Εκκλησία τιμά και η μικρή μας αυτή ενορία πανηγυρίζει από τότε που οι πρόγονοι αυτού του οικισμού τους έθεσαν ως Προστάτες.
Στο δεύτερο ανάγνωσμα ο Απόστολος Παύλος παρουσιάζει το μεγάλο γεγονός της ζωής του, λέγοντας μεταξύ άλλων: «εκείνος που με διάλεξε από την κοιλία της μητέρας μου, με τη χάρη Του ευδόκησε να μου αποκαλύψει τον Υιό Του για να τον αναγγείλω στα έθνη…». Ο Παύλος λοιπόν εκλέγεται από το Θεό και αποστέλλεται. Αυτό που άλλαξε τη ζωή του Παύλου ήταν η αποκάλυψη που του έκανε ο Θεός Πατέρας για τον Υιό του τον Ιησού Χριστό. Ο Απόστολος Παύλος συνειδητοποιεί αυτή την εκλογή του και δοξάζει το Θεό, γι’ αυτό γράφει στους χριστιανούς της Κορίνθου: «ο Θεός που είπε μέσα από το σκοτάδι να λάμψει φως, αυτός έλαμψε μέσα στις καρδιές μας και μας φώτισε να γνωρίσουμε τη δόξα Του στο πρόσωπο του Χριστού» (Β. Κορινθ. 4,6).
Από αυτά τα λόγια συμπεραίνουμε πως ο Παύλος αναγνωρίζει ότι μέχρι τη στιγμή εκείνη ζούσε στο σκοτάδι. Αντιλήφθηκε το φως της πίστης που του χάρισε ο Θεός κι ολότελα εγκαταλείπεται στο Χριστό, στον οποίο αναγνωρίζει την ίδια τη δόξα του Θεού. Η συνάντηση του Παύλου με το Χριστό στην οδό προς τη Δαμασκό προκάλεσε τη ριζική αλλαγή της ζωής του. Τώρα ο μόνος που έχει σημασία για τη ζωή του είναι ο Χριστός: Γράφει πράγματι προς τους χριστιανούς των Φιλίππων: «όλα εξακολουθώ να τα θεωρώ μειονεκτήματα σε σχέση με το ασύγκριτο ανώτερο αγαθό που κέρδισα γνωρίζοντας τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μου».(Φιλιπ.3,8).
Ο Απόστολος κατάλαβε ότι η ζωή του απέκτησε νόημα από τη στιγμή που ενώθηκε με το Χριστό γι’ αυτό και ενώθηκε τόσο πολύ μαζί του ώστε να μπορεί να γράφει προς τους χριστιανούς της Γαλατίας: «Δε ζω πια εγώ, αλλά ο Χριστός ζει σε μένα» (2,20).
Ο Πέτρος ζει μια παρόμοια εμπειρία, κάτω από διαφορετικές συνθήκες.
Η εμπειρία του Αποστόλου Πέτρου είναι εξ ίσου τραγική. Ενώ ενώπιον όλων των Αποστόλων είχε υποσχεθεί ότι είναι έτοιμος να δώσει ακόμη και τη ζωή του για το Χριστό, μπροστά στην υπηρέτρια του Παλατιού του Πιλάτου αρνείται τρεις φορές το Διδάσκαλό του. Και τότε πέρασε ίσως από το μυαλό του ότι όλα τα σχέδια του Ιησού για εκείνον είχαν καταστραφεί. Αντιλαμβάνεται πως δε δικαιούται πια την εμπιστοσύνη του. Όμως ο Ιησούς δε ζητά από τον Πέτρο παρά μόνο τη δημόσια επιβεβαίωση της αγάπης του. «Σίμων, υιέ του Ιωάννη, με αγαπάς περισσότερο από αυτούς;». Αυτή είναι η πραγματική και συνεχής σχέση του Πέτρου με τον Ιησού, σχέση αγάπης. Δεν του ζητήθηκε τίποτε περισσότερο, απλά διότι αυτό είναι το παν. Ο Πέτρος ξαναβρίσκει τον εαυτό του στη σιγουριά ότι ο Ιησούς γνωρίζει ότι, παρά τις τρεις αρνήσεις του, συνεχίζει να τον αγαπά. Η θλίψη και ο πόνος που έζησε ο Απόστολος μετά την άρνησή του οφειλόταν στο ότι διερωτάτο μήπως ο Ιησούς αμφέβαλε για την αγάπη του. Θυμήθηκε τη στιγμή που είχε δώσει τις υποσχέσεις του, λυπήθηκε που τρεις φορές τον αρνήθηκε και τρεις φορές ρωτήθηκε από τον Ιησού αν τον αγαπά, όμως ξεπερνά αυτή τη θλίψη. Δε βεβαιώνει ο Πέτρος τον Ιησού ότι, παρόλο που τον αρνήθηκε, συνεχίζει να τον αγαπά, ξέρει πως ο Ιησούς δεν αμφιβάλει για την αγάπη του:
«Κύριε, εσύ τα γνωρίζεις όλα. Εσύ γνωρίζεις καλά ότι σε αγαπώ…».
Κάτω από το φως του λόγου του Θεού που ακούσαμε και για λίγο μελετήσαμε μπορούμε να καταλάβουμε τη σημασία που έχει η εκλογή και η αποστολή των δύο αυτών κορυφαίων Αποστόλων για τη ζωή της Εκκλησίας. Μια αποστολή πάνω στην οποία στηρίχτηκε η ζωή και η πίστη όλης της Εκκλησίας.
Αυτοί, αδελφοί μου και αδελφές μου, είναι οι δύο πρωταγωνιστές της πίστης στο Χριστό: «ο ψαράς της Γαλιλαίας Πέτρος, που έγινε ο ψαράς των ανθρώπων, και ο διώκτης της Εκκλησίας Παύλος, που έγινε ο δάσκαλος της οικουμένης, ο απόστολος των Εθνών.
Ενωμένοι κι εμείς σήμερα με την ανά τον κόσμο Εκκλησία και το σημερινό διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου, Βενέδικτο τον 16ο ζητάμε από τον Κύριο, «να αξιώσει την τοπική μας Εκκλησία να ακολουθεί πάντοτε και πιστά τα διδάγματα εκείνων από τους οποίους έλαβε την απαρχή της πίστεως». Αμήν.
Μετά το τέλος της Τελετής, οι συμμετέχοντες στη γιορτή επισκέφτηκαν σπίτια κατοίκων της Ξινάρας οι οποίοι με χαρά υποδέχονταν τους επισκέπτες, φιλοξενώντας τους με τα παραδοσιακά επιλεγμένα ντόπια φαγητά.
