Το Σάββατο 19 Μαρτίου η Ενορία Αγίου Γεωργίου-Αγίου Ιωσήφ εόρτασε με κάθε επισημότητα την εορτή του Αγίου Ιωσήφ προστάτη της Αγίας Οικογένειας.
Στις 10 το πρωί στον ομώνυμο Ναό που βρίσκεται στο χώρο της Μονής των Αδελφών Ιεραποστόλων της Αγάπης (Αδελφών της Μητέρας Τερέζας) τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην οποία προΐστατο ο Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος με συλλειτουργούς τον Εφημέριο της Ενορίας π.Μartin Τhompson,τον π.Μάρκο Βιδάλη και τον νεοχειροτονηθέντα π.Αλφόνσο Σπαντάρο υπεφημέριο Ενορίας Αγίου Διονυσίου.
Τον Άγιο Ιωσήφ τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί λαϊκοί από διάφορες Ενορίες της Αρχιεπισκοπής και επισκέπτες από την Πολωνία όπου όπως εξήγησε ο π.Martin τιμούν ιδιαίτερα τον Άγιο Ιωσήφ.
Φυσικά ήταν παρούσες όλες οι Αδελφές Ιεραπόστολοι της Αγάπης, των οποίων η καθημερινή βοήθεια και συμπαράσταση για τους αναγκεμένους αδελφούς μας δεν είναι μόνο Θεάρεστο έργο αλλά οδηγός για όλους μας στην καθημερινή μας ζωή.
Ο Σεβασμιότατος στο κήρυγμά του τόνισε:
Ακούσαμε 3 λόγους του Θεού όπως κάθε Κυριακή και κάθε εορτή και στο τέλος του κάθε λόγου δηλ. του κάθε Αναγνώσματος στην αναφώνηση ότι αυτός είναι λόγος του Κυρίου εμείς το επικυρώσαμε λέγοντας:
«Σε ευχαριστούμε Κύριε, σε υμνούμε Κύριε Ιησού Χριστέ» δηλαδή πιστεύουμε ότι ο Θεός μας μίλησε ή μάλλον ο Θεός μας μιλάει αυτή τη στιγμή μέσα από το γραπτό λόγο του, εμείς καλούμαστε να ανοίξουμε τα αυτιά της καρδιάς μας και να του επιτρέψουμε να μας μιλήσει, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας, να την συνεχίσουμε φωτισμένη αυτή τη ζωή μας, από την αλήθεια αυτού του λόγου.
Ποιά αλήθεια ο Θεός προσπαθεί να μας αποκαλύψει σήμερα, στη γιορτή του Αγίου Ιωσήφ;
Λέει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος ότι ο Ιωσήφ διαπιστώνοντας ότι η Μαρία η αρραβωνιαστικιά του ήταν έγκυος, μπήκε σε κρίση: «Τι κάνω εγώ μέσα σε αυτή την ιστορία, σε αυτό το καινούριο που γεννήθηκε ανάμεσά μας; Δεν είναι από μένα, τι θα κάνω;».
Πόσες φορές στη ζωή μας είμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις στις οποίες καλούμαστε να πάρουμε μία απόφαση και είμαστε σε αμηχανία: Τι να κάνω, ότι και να κάνω θα έχει συνέπειες, τι πρέπει να κάνω για να έχει τις καλύτερες συνέπειες;
Μας λέει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος: Ο Ιωσήφ, επειδή ήταν δίκαιος και δεν ήθελε να την καταγγείλει δημόσια, θέλησε να την χωρίσει στα κρυφά. Επειδή ήταν άνδρας δίκαιος, δηλαδή ακολουθούσε το δίκαιο, το σωστό, το ορθό, αυτό που για το Θεό είναι δίκαιο και ορθό, δηλαδή επειδή ήταν άνδρας Άγιος, αναζητούσε και έκανε το θέλημα του Θεού.
Ένας άνθρωπος λοιπόν που επιδιώκει στη ζωή του να ακολουθεί το θέλημα του Θεού, τι κάνει σε μία παρόμοια περίπτωση;
Δεν ήθελε να την καταγγείλει δημόσια. Την καταγγέλλω δημόσια, σημαίνει τη θεωρώ ένοχη και καλώ τους άλλους, σύμφωνα με το μωσαϊκό νόμο, να τη λιθοβολήσουν μέχρι θανάτου.
Ο Ιωσήφ δεν ήθελε να την καταγγείλει δημόσια και σκέφθηκε να την χωρίσει στα κρυφά. Πώς θα την χωρίσει στα κρυφά; Έπρεπε να το μάθουν οι άλλοι ότι δεν προχωρεί στο γάμο.
Στα κρυφά, δηλαδή θα έφευγε χωρίς να πει σε κανένα τίποτα, με αποτέλεσμα: όλη η κατακραυγή θα έπεφτε στον Ιωσήφ.
Νά λοιπόν πώς ενεργεί ένας άνδρας Άγιος, που θέλει να ακολουθεί το θέλημα του Θεού: δεν κρίνει αυτός τον άνθρωπο, δεν λέει εσύ φταις, ο άλλος φταίει… Ο Θεός ξέρει!!!
Η Εκκλησία, μελετώντας αυτή την προσωπικότητα του Αγίου Ιωσήφ, έφθασε σε ένα συμπέρασμα για το πού επικεντρώνεται τελικά η σπουδαιότητα αυτού του προσώπου, του προστάτη της Αγίας Οικογένειας. Και αυτό το συμπέρασμά της η Εκκλησία το έβαλε στη δέηση που απευθύναμε προς το Θεό στην αρχή της Θείας Λειτουργίας.
Είπαμε λοιπόν στο Θεό: «Χορήγησε Θεέ ώστε τα μυστήρια της Σωτηρίας των ανθρώπων, την απαρχή των οποίων ανέθεσες στην πιστή προστασία του Αγίου Ιωσήφ…». Ο Άγιος Ιωσήφ λοιπόν σχετίζεται με τα μυστήρια της σωτηρίας των ανθρώπων.
Εμείς γνωρίζουμε 7 μυστήρια: Βάπτισμα, Χρίσμα, Μετάνοια, Ευχαριστία κ.λ.π. Εδώ η Εκκλησία με μυστήρια εννοεί μία πιο πλατιά πραγματικότητα. Τα μυστήρια της σωτηρίας μας είναι όλα εκείνα τα γεγονότα μέσα από τα οποία ο Θεός προχώρησε σιγά-σιγά και πραγματοποίησε τελικά τη Σωτηρία μας.
Η Σωτηρία μας δεν είναι μόνο η Σταυρική Θυσία του Ιησού Χριστού, η Ανάστασή Του, η Ανάληψη στους ουρανούς, η αποστολή του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής. Δεν είναι μόνο αυτά τα γεγονότα τμήματα της σωτηρίας μας.
Το γεγονός ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος, η Ενσάρκωση του υιού του Θεού είναι ένα γεγονός για να ξεκινήσει η σωτηρία μας. Η γέννηση του Ιησού Χριστού, τα πρώτα χρόνια του Ιησού Χριστού μέχρι να ενηλικιωθεί, όλα αυτά τα γεγονότα, όλη αυτή η ιστορική περίοδος είναι μυστήρια της σωτηρίας μας. Όλα αυτά τα γεγονότα λοιπόν ο Θεός τα ανέθεσε στην πιστή προστασία του Αγίου Ιωσήφ.
Ο Ιωσήφ – ένας άνθρωπος που ούτε περιουσία είχε, ούτε σπουδές Πανεπιστημίου, ούτε πολιτική εξουσία, ούτε ήταν καμία μορφή σπουδαία, προφήτης κ.λ.π. αλλά ήταν ένας ταπεινός τεχνίτης – ανέλαβε από το Θεό μία αποστολή, που δεν φανταζόταν πόσο σπουδαία ήταν. Τη θεωρούσε ίδια με όλων των άλλων ανδρών του χωριού του. Όμως ο Θεός του ανέθεσε να προστατέψει το ξεκίνημα των μυστηρίων της σωτηρίας μας.
Χωρίς να το ξέρει ο Ιωσήφ ανέλαβε από το Θεό μία πολύ σπουδαία αποστολή: Να υπηρετήσει Εκείνον που θα ήταν ο Σωτήρας μας.
Πώς πραγματοποίησε αυτή την αποστολή του ο Ιωσήφ;
Δεν κήρυξε, δεν έγραψε βιβλία, δεν έκανε ιεραποστολή, δεν μοίρασε χρήματα στους φτωχούς. Εργάστηκε στο εργαστήριο και έζησε μέσα στην οικογένεια με απλότητα, αλλά κυρίως με ΠΙΣΤΟΤΗΤΑ. «Ανέθεσες Κύριε αυτά τα μυστήρια της σωτηρίας μας στην ΠΙΣΤΗ προστασία του Αγίου Ιωσήφ».
Να, το μεγαλείο του Ιωσήφ: ΠΙΣΤΗ προστασία. Με πιστότητα προστάτεψε την οικογένεια που του ανέθεσε ο Θεός: τη Μαρία που έπρεπε να φροντίσει με στοργή τον Ιησού. Και η Μαρία και ο Ιησούς είχαν ανάγκη από την προστασία του Ιωσήφ.
Ο καθένας στο ρόλο του μέσα στην οικογένεια. Δεν κάνει κανένας τα πάντα, ο καθένας έχει το δικό του ρόλο. Ο ρόλος του Ιησού ήταν να μεγαλώσει για να αναλάβει τις ευθύνες Του ως Σωτήρας των ανθρώπων. Για να μπορέσει να το κάνει είχε ανάγκη από μία Μητέρα, η οποία τον φρόντιζε. Και αυτή η Μητέρα για να φροντίζει τον μικρό Ιησού είχε ανάγκη από την προστασία ενός συζύγου και πατέρα.
Ο Ιωσήφ ήταν ο πιστός σύζυγος και πατέρας. Η πιστότητα του Ιωσήφ είναι το μεγαλείο του.
Ποιός από μας αδελφοί μου δεν αντιμετωπίζει στη ζωή του προβλήματα, δυσκολίες, ποιος δεν βρίσκεται σε αμηχανία, ίσως και σε απελπιστικές καταστάσεις! Και έχομε τον πειρασμό, διατρέχουμε τον κίνδυνο να απελπιστούμε, να τα παρατήσουμε, να συμβιβαστούμε, να μη μείνουμε πιστοί.
Το μεγαλείο του Ιωσήφ είναι η ΠΙΣΤΟΤΗΤΑ μέσα στην απλή ζωή που έζησε. Δεν έκανε σπουδαία πράγματα που να εντυπωσιάζουν εμάς τους ανθρώπους, εντυπωσίασε όμως το Θεό και εντυπωσιάζει την Εκκλησία. Σε όλα τα προβλήματα που αντιμετώπισε η μικρή του οικογένεια έμεινε πιστός.
Και η δέηση, που απευθύναμε στο Θεό καταλήγει: «Χορήγησε Κύριε ώστε και η Εκκλησία σου…». Να μία ακόμα οικογένεια: η Εκκλησία. Ποιά είναι η Εκκλησία;;
Η Εκκλησία δεν είναι ο Επίσκοπος ή ο Εφημέριος. Εκκλησία είναι όλοι εκείνοι που έχουν γίνει μαθητές του Ιησού, που λένε: Εσύ είσαι ο Σωτήρας μου, Εσύ με συνδέεις με το Θεό, Εσύ μου δίνεις τη δύναμη να ζήσω μία καινούρια ζωή με μεγαλύτερη πιστότητα στο Θεό. Αυτή είναι η Εκκλησία. Είμαστε όλοι εμείς.
Τι πρέπει να κάνουμε όλοι εμείς, η Εκκλησία του Χριστού; «Με τη μεσιτεία του Αγίου Ιωσήφ, να συνεχίζει η Εκκλησία να εκτελεί τα μυστήρια της σωτηρίας με πιστότητα».
ΠΙΣΤΟΙ στα μυστήρια της Σωτηρίας. Δηλαδή να ζούμε τη ζωή των μαθητών του Χριστού ως οικογένεια, ως Ενοριακή Κοινότητα ζώντας τα μυστήρια της Σωτηρίας μας: όλα εκείνα τα γεγονότα μέσα από τα οποία ο Ιησούς Χριστός μας διοχετεύει τη Σωτηρία μας. Διότι Χριστιανοί είμαστε επειδή αναζητούμε Σωτηρία, όχι επειδή είμαστε ήδη τέλειοι, αλλά επειδή βαδίζουμε στον δρόμο προς την τελειότητα.
Δεν μπορούμε να μείνουμε πιστοί σε αυτό το δρόμο προς την τελειότητα δίχως τη δύναμη, δίχως τη χάρη που μας έρχεται από τα μυστήρια της Σωτηρίας από τον Σωτήρα μας τον Ιησού Χριστό.
Για να μπορούμε να λαβαίνουμε κάθε μέρα αυτή τη δύναμη, αυτή τη χάρη της Σωτηρίας και να μπορούμε να μένουμε πιστοί, οι μεγάλοι και οι μικροί, οι άνδρες και οι γυναίκες, οι περισσότερο μορφωμένοι και οι λιγότερο μορφωμένοι.
Σε κάθε κατάσταση για να μπορούμε να μένουμε πιστοί ο καθένας στη δική του θέση, για να ζήσουμε λοιπόν τα μυστήρια της σωτηρίας μας έχουμε ανάγκη να ζούμε μέσα στην Εκκλησία, να ζούμε ως κοινότητα του Αναστημένου Χριστού, να ζούμε μαζί προσευχόμενοι στο Σωτήρα μας, ακούγοντας το Λόγο της Σωτηρίας, τελώντας τα μυστήρια και λαβαίνοντας το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, για να του επιτρέψουμε να μας μεταμορφώσει ακριβώς γιατί δεν είμαστε τέλειοι, αλλά βαδίζουμε προς την τελειότητα.
Να μας μεταμορφώνει μέρα με την ημέρα δίνοντάς μας τη δύναμη να μένουμε ΠΙΣΤΟΙ, παρ’ όλες τις δυσκολίες και τις αδυναμίες μας, εκεί όπου ο καθένας και η καθεμιά μας έχει ταχθεί.
Και τελειώνοντας ο Σεβασμιότατος τόνισε:
Να για ποιο λόγο τιμούμε σήμερα τον Άγιο Ιωσήφ ή μάλλον δοξολογούμε το Θεό που μας έδωσε τον Άγιο Ιωσήφ: ΠΙΣΤΟ προστάτη της απαρχής των μυστηρίων της Σωτηρίας μας.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε στο Θεό αυτή την προσευχή: «Με τη μεσιτεία του Αγίου Ιωσήφ, δώσε στην Εκκλησία σου να συνεχίζει να επιτελεί τα μυστήρια της Σωτηρίας με ΠΙΣΤΟΤΗΤΑ»
Και η Εκκλησία είμαστε πάντοτε όλοι εμείς!!!
 |
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας η Ενορία και οι Αδελφές της Μητέρας Τερέζας προσέφεραν ένα μικρό κέρασμα στο προαύλιο της Εκκλησίας σε όσους είχαν τη χαρά να εορτάσουν τον προστάτη της Αγίας Οικογένειας μαζί τους.
Άγιε Ιωσήφ,
εσύ δεν ήσουν από εκείνους που λένε πολλά λόγια.
Δίδαξέ με, τη σιωπή, για να μπορώ να ακούω.
Εσύ ήξερες να προστατεύεις την Μαρία και τον Ιησού
από τον Ηρώδη και από όλους τους κινδύνους.
Βοήθησέ με να προστατεύω την οικογένεια μου
από τον εγωισμό και την υπερηφάνεια.
Εσύ ήξερες να είσαι αγνός και υπάκουος,
ελευθέρωσέ με από κάθε σκλαβιά,
ώστε να μπορώ να σε ακολουθώ
με καρδιά αγνή και χαρούμενη.
Λεονάρδος Ιωάν.Βαμβακάρης
