22 Νοεμβρίου 2025
Expand search form

Ειδήσεις από την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα

Ιταλία: Don Lorenzo Milani (27-5-1923/26-6-1967)

Εκατό χρόνια από τη γέννηση του ιερέα, συγγραφέα και παιδαγωγού, που «μεταμόρφωσε την εξορία σε έξοδο», όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Ιταλικής Ιεραρχίας καρδινάλιος Μ. Zuppi.

Ο φλωρεντίνος ιερέας, από πλούσια μη καθολική οικογένεια (η οικογένεια του πατέρα ήταν αντικληρική – της μητέρας εβραϊκή, μη θρησκευόμενη) ήρθε σε επαφή με τον καθολικισμό μετά τα 20, γνωρίζοντας εμπνευσμένους ιερείς και τελικά σπούδασε και εντάχθηκε στον κλήρο της Φλωρεντίας. Υπήρξε, όμως, εξαρχής, «μη προσαρμόσιμος». Σύντομα έγραψε «Ποιμαντικές Εμπειρίες», που ήταν προάγγελος του κλίματος της Β΄ Βατικανής, μα ακόμα μειοψηφικές και στάλθηκε σε έναν απομονωμένο οικισμό, ονόματι Barbiana. Εκεί, βλέποντας ότι τα φτωχά παιδιά, αγόρια και κορίτσια, έμεναν στο περιθώριο, γιατί δεν είχαν μόρφωση, οργάνωσε αλληλοδιδακτικό σχολείο, όπου τα μεγαλύτερα παιδιά εκπαιδεύονταν και δίδασκαν τα μικρότερα και επικρατούσε το ρήμα ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ: ένα σύνθημα που απορρίπτει τον εγωισμό και την αδιαφορία. Το παράδειγμά του διαδόθηκε σε μια χώρα όπου ακόμα η εκπαίδευση δεν ήταν προσβάσιμη σε όλους, το δε βιβλίο του «Επιστολή προς καθηγήτρια» που τεκμηρίωνε ότι οι ανισότητες ήταν ταξικές, επειδή δεν υπήρχε καθολική πρόσβαση στην εκπαίδευση, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και αποτέλεσε πρόδρομο της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης.

Όπως δήλωσε ο Ιταλός Πρόεδρος S. Mattarella, επισκεπτόμενος την περιοχή, για τις εκδηλώσεις για την 100ετία από τη γέννησή του, ο ντον Λορέντζο θεωρούσε το σχολείο ως μοχλό καταπολέμησης της φτώχειας και εξάλειψης των διακρίσεων και το Ευαγγέλιο ήταν η φωτιά που τον ωθούσε στην αγάπη. 

Ταυτόχρονα όμως θεωρούσε το Σύνταγμα ως το λαϊκό Ευαγγέλιο, η τήρηση του οποίου θα οδηγούσε στην ισότητα των πολιτών.

Έχουμε ανάγκη πολλές «Μπαρμπιάνες», ακόμα και σήμερα, για τους νέους των περιφερειών και των προσφυγικών καταυλισμών, κατέληξε ο Ιταλός Πρόεδρος.

Ο ντον Λορέντζο πέθανε από λευχαιμία σε ηλικία 44 ετών: λίγο πριν είχε αθωωθεί από την κατηγορία προσβολής του στρατού, γιατί με επιστολές του προς τους στρατιωτικούς Ιερείς, αρχικά και προς τους Δικαστές αργότερα, κήρυττε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης.

Πριν 6 χρόνια, το Ιούνιο 2017, ο πάπας Φραγκίσκος απέτισε φόρο τιμής στο μνήμα του ιερέα, στην 50ετία από το θάνατό του.

         Πληροφόρηση από Avvenire – Φωτογραφίες από Wikipedia

                                   ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ

Προηγούμενο Άρθρο

Ο Matteo Fadda νέος Γενικός Υπεύθυνος της Κοινότητας πάπας Ιωάννης 23ος

Επόμενο Άρθρο

«Προσδιορίζοντας το Ποιοι Είμαστε», 1η Συνάντηση της Young Caritas.

You might be interested in …

Mετατόπιση της θρησκευτικής ταυτότητας και άνοδος νέων πνευματικών κινημάτων

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το ρεύμα της θρησκευτικής αποστασιοποίησης που φαίνεται να συμβαίνει σήμερα σε δεκάδες χώρες – αν και πολιτισμικά πολύ διαφορετικές; Ποιες νέες μορφές πνευματικότητας αναδύονται, μεταξύ των νέων γενεών, για να καλύψουν […]

Παγκόσμια Ημέρα για τους Ηλικιωμένους

Η 1η Οκτωβρίου γιορτάζεται κάθε χρόνο ως Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, η οποία καθιερώθηκε για πρώτη φορά στις 14 Δεκεμβρίου 1990 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Άρχισε να γιορτάζεται την 1η Οκτωβρίου του […]

«Όρθιος ως το τέλος» έφυγε, λίγο πριν τα 100, ο Ιταλός ιεράρχης Luigi Bettazzi

Την Κυριακή 16-7-23, 4 μήνες πριν συμπληρώσει τα 100 χρόνια του, η «ηθική συνείδηση» της Ιταλίας ολοκλήρωσε την επίγεια ζωή του, Ο τελευταίος Ιταλός Ιεράρχης που είχε συμμετάσχει στη Β΄ Σύνοδο του Βατικανού, διαυγής ως […]