Η Εκκλησία της Τήνου την Κυριακή 6 Απριλίου πραγματοποίησε τον Παντηνιακό δρόμο του Σταυρού. Ξεκινώντας από τον Μοναστηριακό ναό του Αγίου Φραγκίσκου και μελετώντας το Πάθος του Χριστού έκανε μία συμβολική πορεία προς το λόφο του Εξωμβούργου που αληθινά μπορεί να συμβολίζει το λόφο του Γολγοθά.
Την επιμέλεια της Ακολουθίας την είχαν αναλάβει οι δύο Ιεροδιάκονοι Ιωάννης και Γεώργιος και απέδειξαν ότι είναι έτοιμοι να συνεχίσουν τη ζωή της Εκκλησίας και να την εμπλουτίσουν, όταν προσεχώς με τη χάρη του Θεού θα καταστούν Πρεσβύτεροί της.
Της όλης πορείας προηγείτο ο τεράστιος ξύλινος Σταυρός, τον οποίο έφερε στην αρχή της πορείας ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος και στη συνέχεια σε κάθε στάση αναλάμβαναν γυναίκες και άνδρες να τον φέρουν, ενώ ένας ιερέας διάβαζε απόσπασμα από την καινή Διαθήκη, ένας σχολιαστής έκανε μία σύντομη μελέτη πάνω στο κείμενο που ακουγόταν από το φορητό μεγάφωνο, και τέλος ο Αρχιεπίσκοπος ολοκλήρωνε με μία ειδική δέηση. Από στάση σε στάση όλος ο λαός, χρησιμοποιώντας τα κείμενα που είχε στη διάθεσή του σε ειδικό τεύχος, έψαλλε τους ύμνους του Πάθους και της Πονεμένης.
Όταν η πορεία έφθασε στο λόφο του Εξωμβούργου και εισήλθε στο ναό της Ιεράς Καρδίας, ο Αρχιεπίσκοπος προετοίμασε το λαό για την Αγία Εξομολόγηση.
Είπε ο Σεβασμιότατος:
Ο Άγιος Πατέρας διέθεσε την κατήχηση της Γενικής Ακρόασης της Τετάρτης 19 Φεβρουαρίου 2014 στο Μυστήριο της Μετανοίας. Ο πάπας Φραγκίσκος είπε: «Η συγνώμη των αμαρτιών μας δεν είναι κάτι που εμείς οι ίδιοι μπορούμε να δώσουμε στον εαυτό μας. Δεν μπορώ να πω: “Συγχωρώ τις αμαρτίες μου”. Η συγνώμη ζητείται, ζητείται από κάποιον άλλο, και στην εξομολόγηση ζητείται από το Ιησού Χριστό. Η συγνώμη δεν είναι καρπός των δυνάμεών μας, είναι ένα δώρο του Αγίου Πνεύματος, που μας λούζει με το λουτρό της ευσπλαχνίας και της χάρης που πηγάζει συνεχώς από την ανοικτή πλευρά του Χριστού, εσταυρωμένου και αναστημένου. Έπειτα δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι μόνο εάν αφεθούμε στη συμφιλίωση με τον Πατέρα και τους αδελφούς, μέσω του Ιησού Χριστού, θα είμαστε σε ειρήνη».
«Με την πάροδο του χρόνου -είπε ο Πάπας– η τέλεση αυτού του Μυστηρίου πέρασε από μια δημόσια μορφή στην προσωπική. Αυτό όμως δεν πρέπει να είναι αιτία για να χαθεί η εκκλησιαστική διάσταση που καθιστά το ζωτικό περιεχόμενό της. Στην πραγματικότητα η εκκλησιαστική κοινότητα είναι ο χώρος στον οποίο γίνεται παρόν το Πνεύμα, το οποίο ανανεώνει τις καρδιές με την αγάπη του Θεού και καθιστά όλους τους αδελφούς μία οντότητα εν Χριστώ Ιησού. Να λοιπόν γιατί δεν φθάνει να ζητά κανείς συγνώμη στον Κύριο μόνο με το νου του και την καρδιά του –υπογράμμισε ο Άγιος Πατέρας– αλλά χρειάζεται να εξομολογείται ταπεινά και με αισιοδοξία τις προσωπικές του αμαρτίες στο λειτουργό της Εκκλησίας».
«Στην τέλεση αυτού του Μυστηρίου –συνέχισε ο Ποντίφικας– ο ιερέας δεν αντιπροσωπεύει μόνο το Θεό, αλλά όλη την εκκλησιαστική κοινότητα. Κάποιος μπορεί να πει: “εγώ εξομολογούμε μόνο στο Θεό”. Ναι, εσύ μπορείς να πεις: στο Θεό “συγχώρησέ με”, να του πεις τις αμαρτίες σου, αλλά οι αμαρτίες μας στρέφονται και εναντίον των αδελφών μας, εναντίον της Εκκλησίας. Γι’ αυτό χρειάζεται να ζητούμε συγνώμη από την Εκκλησία, από τους αδελφούς μας στο πρόσωπο του ιερέα. “Μα πατέρα , εγώ ντρέπομαι…”. Ακόμη και η ντροπή είναι καλή, διότι το να ντρέπεται κανείς είναι σωτήριο. Αλλά και η ντροπή κάνει καλό, γιατί μας κάνει ταπεινούς, και ο ιερέας δέχεται με αγάπη και κατανόηση αυτή την εξομολόγηση, και εις το όνομα του Θεού συγχωρεί. Ακόμη και από ανθρώπινη πλευρά, για να ξεθυμάνει κανείς, είναι καλό να μιλήσει σε κάποιον αδελφό και να πει στον ιερέα όλα αυτά που του βαρύνουν την καρδιά. Μη φοβάσαι την εξομολόγηση: Όταν τελειώνει η εξομολόγηση βγαίνεις ελεύθερος, μεγάλος, ωραίος συγχωρημένος, λευκός, ευτυχισμένος».
«Πότε εξομολογήθηκες την τελευταία φορά»; ρώτησε ο Πάπας τους παρόντες, παροτρύνοντάς τους να μην παραμελούν το Μυστήριο της Εξομολόγησης. «Και αν ακόμη πέρασε αρκετός καιρός – υπογράμμισε ο Άγιος Πατέρας- μην καθυστερήσεις ακόμη ούτε μία ημέρα, πήγαινε και ο ιερέας θα είναι καλός. Είναι ο Ιησούς εκεί, και ο Ιησούς είναι πιο καλός από τους ιερείς. Ο Ιησούς σε δέχεται, σε δέχεται με τόση αγάπη. Πάρε θάρρος και πήγαινε στην εξομολόγηση! Κάθε φορά που εξομολογούμαστε, ο Θεός μάς αγκαλιάζει, γιορτάζει. Πάμε εμπρός στο δρόμο αυτό. Ο Θεός να σας ευλογεί!»
Ο Αρχιεπίσκοπος ολοκληρώνοντας δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όσες και όσους συμμετείχαν στην Ακολουθία του δρόμου του Σταυρού και ιδιαίτερα το Σύλλογο Γυναικών Τήνου (Καθολικές και Ορθόδοξες), που με την παρουσία τους στην Ακολουθία του Δρόμου του Σταυρού αλλά και σε άλλες Ακολουθίες και στη μία και την άλλη Εκκλησία, όπως και η μεγαλύτερη Οργάνωση του Φόρουμ Χριστιανών Γυναικών Ελλάδος, γίνονται πρωτοπόροι στην πορεία προς την Ενότητα των Χριστιανών.
Στη συνέχεια όλοι οι Ιερείς της Τήνου και ο ίδιος πήραν θέση σε διάφορα σημεία του Προσκυνήματος για να ακούσουν την εξομολόγηση των πιστών και να τους μεταφέρουν εκ μέρους του Θεού την άφεση και τη χάρη Του για να συνεχίσουν την πορεία μετανοίας και μεταστροφής και να πορευθούν με καθαρή καρδιά στο Πάσχα του Κυρίου.
