ΕΟΡΤΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΡΑΤΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΞΑΡΧΙΑΣ
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Κάθε χρόνο κατά τις εορταστικές αυτές ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μάς χαρακτηρίζει μια χαρμόσυνη διάθεση και κινητικότητα. Εκδρομές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό -για όσους ακόμα οικονομικά αντέχουν-, έξοδοι στα μαγαζιά για ψώνια και δώρα για συγγενείς και φίλους, στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δένδρου, φωτεινά λαμπάκια στις πλατείες και τα μπαλκόνια των σπιτιών, μια μικρή φάτνη στο σαλόνι των σπιτιών, των γραφείων και στις εκκλησίες, η τυπική ανταλλαγή ευχών «Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένος ο καινούργιος Χρόνος», κλπ.
Όλα αυτά είναι καλά, αλλά δεν αρκούν για ένα χριστιανό, δεν εξαντλείται σε όλα αυτά το νόημα των Χριστουγέννων. Τι σημαίνει λοιπόν αυτή η περίοδος του έτους; Έχουμε συνειδητοποιήσει ποιο είναι το πραγματικό νόημα της εορτής της γέννησης του θεανθρώπου μαζί με το κοινωνικό της αντίστοιχο;
Ασύλληπτο το μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, για να κάνει θεό τον άνθρωπο, να τον ανυψώσει από τη γη προς τον ουρανό, να του δώσει τη θεϊκή δύναμη να μετανοήσει για τις αμαρτίες και απιστίες του και να στραφεί προς τον Θεό. Η εορτή των Χριστουγέννων μάς καλεί να γίνουμε προσκυνητές του Θείου Βρέφους στη φάτνη της Βηθλεέμ μαζί με τους αγγέλους, τους βοσκούς και τους απλούς, φτωχούς και ταπεινούς κατοίκους της περιοχής. Για να μπούμε όμως στη φάτνη Εκείνου, δεν αρκεί ένα απλό θρησκευτικό συναίσθημα ή η θρησκευτική γνώση. Δεν φτάνει να γνωρίζουμε την ιστορία των γεγονότων που συνέβησαν τότε στη Βηθλεέμ, χρειάζεται η θερμή διάθεση και η σταθερή απόφαση να βαδίσουμε με πίστη και με καθαρή καρδιά τον δρόμο της ευαγγελικής αγάπης και προσφοράς.
Στο πρόσωπο των πτωχών, των εγκαταλελειμμένων, των αδυνάτων, των απροστάτευτων και των μεταναστών αδελφών μας εμφανίζεται ο Θεός. Εκεί, σε αυτούς ιδιαίτερα ας τον αναζητήσουμε. Η αγάπη προς όλους αυτούς είναι η έμπρακτη απόδειξη της αγάπης μας προς τον Θεό. Η αγάπη αυτή πρέπει αυτές τις ημέρες όχι μόνον να δυναμώνει, αλλά και να εμπεριέχει, τώρα αλλά και για όλο τον χρόνο, την ευαισθησία μας για το σύνολο, ιδιαίτερα τούτη η εποχή της κρίσης, οικονομικής και κοινωνικής.
Η γέννηση του Κυρίου ας δώσει το νόημα της αλληλεγγύης και της αγάπης προς όλους, να μας ξαναδώσει ανθρωπιά, σεβασμό και τιμή σε κάθε άνθρωπο. Δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει ο χρόνος που έρχεται. Αυτή τη φορά και όσο ποτέ άλλοτε, κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς τι θα φέρει, σε μια χώρα η οποία διέρχεται τον δικό της Γολγοθά και που το άμεσο μέλλον τουλάχιστον δείχνει ότι θα είναι ζοφερό και επώδυνο για κάθε οικογένεια.
Διαπιστώνουμε με τα ίδια μας τα μάτια τη φτώχεια που αγγίζει όχι μόνο τους μετανάστες αδελφούς μας, αλλά όλους τους πολίτες αυτής της χώρας, τους Έλληνες συμπολίτες μας. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς: Κανένας δεν είναι τόσο φτωχός ώστε να μην μπορεί να δώσει κάτι σε κάποιον πιο φτωχό, άστεγο και πεινασμένο. Η στήριξη των αναγκεμένων και αδύναμων αφορά όλους μας, στο μέτρο του δυνατού και του εφικτού του καθένα μας. Αυτή τη δύσκολη ώρα καλούμαστε ως χριστιανοί να απλώσουμε ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας για τους άνεργους, τους άστεγους, τα παιδιά που πληρώνουν το τίμημα των εγκλημάτων μιας άλλης γενιάς. Ας το κάνουμε στηρίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της τοπικής μας ΚΑΡΙΤΑΣ. Πρέπει πάντως να ομολογήσουμε με ελπίδα ότι είναι φανερή η ευαισθησία και γενναιοδωρία των πιστών μας προς τους φτωχότερους και οικονομικά ασθενέστερους.
Η εορτή των Χριστουγέννων θα πρέπει να καταστεί για εμάς μια ευκαιρία τόσο για να διορθώσουμε τα όποια μας λάθη, αλλά και για να αποδείξουμε πως ο ανθρωπισμός και το αίσθημα αλληλεγγύης δεν έχουν χρόνο ή τόπο. Αυτή η κρίση και αυτές οι εορτές ας τις δούμε ως «καιρό ευπρόσδεκτο» για αυτοβελτίωση, προβληματισμό και προσφορά αγάπης.
Πιο βαθειά όμως είναι η φτώχεια της ψυχής, φτώχεια που συναντάμε συχνά σε εμάς τους ίδιους και γύρω μας, αλλά και σε κάθε γωνιά της γης. Μπορούμε να την ξεπεράσουμε με τη χάρη του Θεού, προστρέχοντας στην προσευχή, στα αγιαστικά μέσα που μάς παρέχει ο Χριστός διαμέσου της Εκκλησίας, και κυρίως με τα καλά μας έργα. Στη φάτνη της Βηθλεέμ θα αντλήσουμε τον πνευματικό θεϊκό πλούτο της ψυχής μας. Ας γίνει η ψυχή μας φάτνη για να υποδεχθεί το Θείο Βρέφος.
Απευθύνω τις ολόθερμες Χριστουγεννιάτικες ευχές μου προς τους ιερείς, τις αδελφές μοναχές της «Παμμακαρίστου Θεοτόκου» και του «Αγίου Βασιλείου», προς τους ευσεβείς λαϊκούς πιστούς των ενοριών της Αγίας Τριάδας στην Αθήνα και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα Γιαννιτσά, Έλληνες, Ιρακινούς Χαλδαίους, Ουκρανούς και Ρουμάνους, και των Ιδρυμάτων της Ελληνικής Καθολικής Εξαρχίας!
Η ευλογία του εν Βηθλεέμ γεννηθέντος Θεανθρώπου να σας συνοδεύει σε κάθε βήμα της ζωής σας!
+ Ο Γρατιανουπόλεως Δημήτριος
Αποστολικός Έξαρχος των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος
