Ακόμα περισσότεροι θάνατοι μεταναστών στην Mεσόγειο
Η Υπηρεσία των Ιησουιτών Πατέρων για τους πρόσφυγες καλεί την ΕΕ να αναλάβει δράση
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν κάνει τον επικίνδυνο διάπλου της Μεσογείου τα τελευταία χρόνια, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τις συγκρούσεις, τις διώξεις και τη φτώχεια. Ο αριθμός εκείνων που έχουν χάσει την ζωή τους έχει φτάσει σε τρομακτικούς αριθμούς. Η αναζήτηση της ασφάλειας και της ευτυχίας έχει πολύ υψηλό κόστος. Κάθε μήνα υπάρχει στην επικαιρότητα μια νέα τραγωδία, μια νέα αγωνία. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία και η Μάλτα, πύλες εισόδου προσφυγών και μεταναστών, κάνουν ότι μπορούν για να βοηθήσουν, να σώσουν ζωές. Ένα όμως είναι σίγουρο, ότι δεν μπορούν να σηκώσουν μόνες τους αυτό το τεράστιο βάρος. Την προηγούμενη εβδομάδα 400 άνθρωποι, χθες 700, αύριο πόσοι;
Η Υπηρεσία των Ιησουιτών Πατέρων «J.R.S.» για τους πρόσφυγες καλεί την ΕΕ να αναλάβει δράση. Στο ίδιο μήκος κύματος με την Υπηρεσία για τους Πρόσφυγες των Ιησουιτών Πατέρων, που έχει επανειλημμένως ζητήσει από τους ηγέτες της ΕΕ να θέσουν σε ενέργεια νέες πολιτικές, η υπηρεσία προσφύγων του ΟΗΕ και άλλων οργανισμών βοήθειας λένε ότι δεν γίνονται αρκετά για να σωθούν οι ζωές του αυξανόμενου αριθμού προσφύγων και μεταναστών που προσπαθούν να διασχίσουν τη Μεσόγειο προς την Ευρώπη. Η Linda Bordoni του ραδιοφώνου του Βατικανού μίλησε την προηγούμενη εβδομάδα (15-04-15) με το Διευθυντή Επικοινωνίας της JRS International (Διεθνής Υπηρεσία για τους πρόσφυγες των Ιησουιτών Πατέρων) James Stapleton, ο οποίος είπε «δυστυχώς θα συνεχίσουμε να το λέμε μέχρι τα κράτη να κάνουν κάτι γι' αυτό».
Ο James Stapleton επισημαίνει ότι η κατάσταση είναι ξεκάθαρη: «Έχουμε το Ιράκ και τη Συρία, έχουμε την Ερυθραία και άλλες κρίσεις σε εξέλιξη στον κόσμο. Οι άνθρωποι πρέπει να φτάσουν στην ασφάλεια».
Λέει ακόμη ότι λαμβάνοντας υπόψη την άρνηση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων σε σχέση με τον αριθμό των ανθρώπων που φτάνουν, αυτό που το JRS τους καλεί να κάνουν είναι: «πρώτα απ' όλα σώστε ζωές!»
«Πρέπει να έχουμε μια ευρωπαϊκή απάντηση. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την αντίδραση του τύπου ο “ζητιάνος του γείτονα” αφήνοντας το θέμα σε όποιον τυχαίνει να είναι γεωγραφικά στην πρώτη γραμμή».
Ο κ. Stapleton λέει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι θα δημιουργήσει ένα χώρο ασφάλειας και ελευθερίας: «αυτό είναι που οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν πει, και όλοι ζητούμε από τους ευρωπαίους ηγέτες να ανταποκριθούν στις ευρωπαϊκές παραδόσεις, τις ηθικές αξίες και σε αυτά που έχουν πει».
Η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που εγκαταλείπουν τις χώρες καταγωγής τους, μιλά για μια πραγματική έξοδο, καθώς ολόκληρες οικογένειες εγκαταλείπουν τον τόπο τους εξαιτίας της αύξησης της βίας και των συγκρούσεων. Ο κ. Stapleton λέει ότι όσον αφορά το JRS η κατάσταση επιδεινώνεται.
Όπως λέει, οι συνάδελφοί του στη Συρία φοβούνται ότι το Χαλέπι θα μπορούσε να πέσει μέσα σε λίγες μέρες, με συνέπεια τη μαζική έξοδο από το Χαλέπι στη Δαμασκό «αν οι άνθρωποι μπορούν να πάνε εκεί». Εξηγεί ότι δεν θα μπορέσουν να μπουν στην Τουρκία, διότι τα σύνορα είναι κλειστά, έτσι «οι άνθρωποι θα κινηθούν προς το Λίβανο, ή χειρότερα: θα γίνει μια πόλη που πολιορκείται με αυξανόμενο τον ανθρώπινο πόνο». «Υπάρχει μόνο μία επιλογή που οι άνθρωποι μπορεί να κάνουν για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους: και αυτό είναι να προσπαθήσουν να φτάσουν στην ασφάλεια» περιγράφει.
Ο κ. Stapleton λέει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι, εάν η προστασία αυτή παρέχεται εντός της περιοχής, θα υπάρξουν περισσότεροι άνθρωποι που θα παραμείνουν εκεί, «αλλά δεν μπορούμε να παίζουμε παιχνίδια με τις ζωές των ανθρώπων, οι άνθρωποι ξεκινούν επικίνδυνα ταξίδια επειδή είναι απελπισμένοι» λέει.
«Το υψηλό επίπεδο απελπισίας δεν θα μειωθεί, αν εμείς απλά αποφασίσουμε να βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο. Είναι κοντόφθαλμο να πιστεύουμε ότι απλά μπορεί να προσποιούμαστε ότι αυτό δεν συμβαίνει, όπως κάνουν οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα».
Ο κ. Stapleton μιλά ακόμα για την κατάσταση και τον αριθμό των κέντρων υποδοχής όπου μετανάστες και πρόσφυγες αποστέλλονται όταν φτάνουν στο ιταλικό έδαφος. Λέει ότι κάτι έχει γίνει, αλλά δεν είναι αρκετό. Είναι ανένδοτος στο ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί από την ΕΕ και όχι από μεμονωμένες χώρες που τυχαίνει να φέρουν όλη την ευθύνη μόνες τους, απλά επειδή γεωγραφικά τυχαίνει να βρίσκονται εκεί που βρίσκονται. Ο ίδιος εκφράζει την ελπίδα η στάση θα αλλάξει και ότι μια μαζική επιχείρηση «έρευνα και διάσωση» θα τεθεί σε εφαρμογή με την υποστήριξη όλων των μελών της ΕΕ.
Όσον αφορά τις συγκρούσεις που βρίσκονται στη ρίζα της αναγκαστικής μετανάστευσης, ο κ. Stapleton εκφράζει την πεποίθηση ότι οι περιφερειακοί και οι διεθνείς εταίροι πρέπει να ωθήσουν τους φορείς της περιοχής προς την κατεύθυνση μιας λύσης μέσω διαπραγματεύσεων: «γιατί υπάρχει μόνο μία λύση, η οποία είναι η διαπραγμάτευση, η πολιτική» λέει.
πηγή
