Από τις 24 Οκτωβρίου η Εκκλησία της Χίου ζει μία άλλη πραγματικότητα. Η εκεί ενοριακή κοινότητα έλαβε από το Θεό ένα πολύτιμο δώρο. Εγκαταστάθηκε, με απόφαση του Σεβασμιοτάτου Αποστολικού Τοποτηρητή της Καθολικής Επισκοπής Χίου, π. Νικολάου, μόνιμος εφημέριος στον Καθεδρικό Ενοριακό Ναό του Αγίου Νικολάου. Ο π. Πέτρος Σοκολόφσκι, ανέλαβε επισήμως τα εφημεριακά του καθήκοντα. Εκτός από την ενορία του Καθεδρικού μας Ναού στη Χίο, θα εξυπηρετεί και την ενορία της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στη Μυτιλήνη.
Σαράντα μέρες πέρασαν και ο Αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος επέστρεψε και πάλι στη Χίο για να πανηγυρίσει, μαζί με τον εφημέριο και την εκεί ενοριακή κοινότητα, τον Προστάτη της ενορίας, Ιεράρχη Άγιο Νικόλαο. Ο Αρχιεπίσκοπος συνοδευόταν από τον εφημέριο Μυκόνου και Πάρου π. Ριχάρδο και την αδ.Θηρεσία Φόνσου της Μοναχικής Κοινότητας Ουρσουλινών της Τήνου.
Την Κυριακή, με την παρουσία ενός ικανοποιητικού αριθμού ενοριτών, τελέστηκε η Κυριακάτικη Ευχαριστιακή Σύναξη στην οποία προΐστατο ο Σεβασμιότατος π. Νικόλαος και μαζί του συλλειτούργησαν ο εφημέριος, π. Πέτρος και ο π. Ριχάρδος
Ήταν μία καλή ευκαιρία για την ενοριακή κοινότητα να αισθανθεί την ενότητα της Εκκλησίας και την πρόθεση του Σεβασμιοτάτου να μην αφήσει μόνο του τον π. Πέτρο, αλλά να τον στηρίζει με κάθε τρόπο στη νέα του δύσκολη αποστολή.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου o Σεβασμιότατος μίλησε στη συναγμένη Εκκλησία και είπε:
Ήλθα σήμερα εδώ να σας συναντήσω και να σας βοηθήσω στη συνέχιση της προετοιμασίας σας για τα άγια Χριστούγεννα. Ήλθα να εορτάσουμε μαζί τον Προστάτη αυτής της ενοριακής κοινότητας και να του ζητήσουμε να ικετεύει τον Κύριο, ώστε Εκείνος να συνοδεύει και να στηρίζει το νέο σας εφημέριο για να μπορεί και εκείνος να σας στηρίζει στην πίστη σας.
Το ευαγγέλιο του Ματθαίου μας παρουσιάζει σήμερα το πρόσωπο του Ιωάννη του Βαπτιστή. Παρουσιάζει τον Πρόδρομο ως «μια φωνή κάποιου που φωνάζει στην έρημο ετοιμάστε το δρόμο του Κυρίου, ισιώστε τα μονοπάτια Του».
Ο ίδιος ο Θεός ετοιμάζει το λαό Του με το κήρυγμα των προφητών, για να υποδεχθεί τον ενσαρκωμένο Υιό Του, που έρχεται στον κόσμο. Όμως, το κήρυγμα των Προφητών δεν βρίσκει απήχηση στις σκληρές καρδιές των ανθρώπων.
Ο Ιωάννης, τελευταίος στη σειρά των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, συνεχίζει και ολοκληρώνει αυτό το κήρυγμα για να βρει ο Χριστός, όταν θα έλθει, «έναν λαό διατεθειμένο». Όμως, αυτό δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, όχι βέβαια εξ αιτίας της αδράνειας των προφητών, αλλά επειδή ο λαός δεν ανταποκρίθηκε στο κήρυγμά τους.
Ο Ιωάννης δεν θέτει μόνο τη φωνή και το κήρυγμά του στην υπηρεσία της καλής αγγελίας, αλλά και την ίδια τη ζωή του. Το κήρυγμα και το Βάπτισμα μετανοίας που κηρύττει συνοδεύεται από το ίδιο το ντύσιμό του και την διατροφή του.
Αυτό το Βάπτισμα δεν ήταν ακόμη το Βάπτισμα που ο Ιησούς θα εγκαινίαζε για να μας καταστήσει «Παιδιά του Θεού». Το Βάπτισμα του Ιωάννη ήταν ένα βάπτισμα μετανοίας που το χορηγούσε σε όποιον μετάνιωνε και «ομολογούσε τις αμαρτίες του». Αυτή η πράξη δήλωνε τη διάθεση του καθενός για «αλλαγή ζωής», που ήταν και η προϋπόθεση για να αναμένουν σωστά τον ερχομό του Σωτήρα. Ο Ιωάννης έλεγε: «Ισιώστε τα μονοπάτια». Ο Θεός δε μπορεί να βαδίσει προς εμάς, εάν του θέτουμε ως εμπόδιο τον εγωισμό μας, εάν δεν του ανοίξουμε διάπλατα την καρδιά μας, γεμάτη από αισθήματα αγάπης. Εξάλλου, όπως έγραψε ο Απόστολος Παύλος, «Εκείνος πρώτος μας αγάπησε». Γι’ αυτό πρέπει να βρει και σε μας τα ίδια αισθήματα αγάπης. Αυτό απαιτεί ειλικρινή μεταστροφή της καρδιάς, και τη σοβαρή θέληση να δεχθούμε το Ευαγγέλιο, που μπορεί να μας αλλάζει τη ζωή.
Ακούγεται συχνά και σωστά πως «το ράσο δεν κάνει τον παπά». Όμως, ο τρόπος που ντύνεται κανείς μπορεί να έχει τη σημασία του. Για τον Βαπτιστή ο Ευαγγελιστής Ματθαίος περιγράφει ως εξής την ενδυμασία του: «φορούσε ρούχο από τρίχες καμήλας και δερμάτινη ζώνη στη μέση του» και συνεχίζει: «έτρωγε ακρίδες με μέλι από αγριομέλισσες». Αυτό το ντύσιμο και η τροφή σίγουρα δεν είναι ό,τι πιο εκλεκτό, είναι όμως σημάδι που άγγιζε τους ακροατές. Το κήρυγμα για μεταστροφή και μετάνοια συνοδευόταν από τη λιτή και απέριττη εμφάνιση αλλά και την τροφή του Ιωάννη. Είναι απαραίτητη η συνέπεια στο λόγο και στη ζωή.
Ο Λόγος του Κυρίου σήμερα μας υπενθύμισε ότι χρειάζεται μία συνέχεια και μία συνέπεια μεταξύ των λόγων και των έργων μας. Αυτή τη συνέπεια ας την προσπαθήσουμε ιδιαίτερα σ’ αυτή την περίοδο, για να γίνουμε πιο πειστικοί πως θέλουμε αληθινά να προετοιμαστούμε με το σωστότερο τρόπο, ώστε να δεχτούμε το Χριστό του Κυρίου που έρχεται να μας φέρει τη σωτηρία μας.
Μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε συνάντηση του Αρχιεπισκόπου και των ιερέων με όσα μέλη της κοινότητας συμμετείχαν στη Θεία Λειτουργία.
Το απόγευμα στις 6 τελέστηκε Αρχιερατικός Πανηγυρικός Εσπερινός. Ο Καθεδρικός Ναός έλαμπε από τα απαστράπτοντα νέα επτά πολύφωτα τα οποία έδωσαν μία άλλη εικόνα στο εσωτερικό του Ναού, καθώς τώρα έγινε ακόμη πιο ελκυστικός. Ο π. Ριχάρδος, με το χέρι και το γούστο που διαθέτει, ετοίμασε έναν γιορτινό Ναό. Τα πιο όμορφα, όμως, λουλούδια ήταν οι παρόντες ενορίτες, οι οποίοι παρά τις διαφορετικές εθνικότητες και την αδυναμία τους να ψάλουν όλοι στην ίδια γλώσσα, έδιναν την εικόνα μιας μικρής κοινότητας, που ξέρει να γιορτάζει. Ξέρει να βρίσκει το δικό της τρόπο να συμμετέχει σ’ αυτό που τελείται στο Ναό, ακόμη και όταν δεν μπορεί να κατανοήσει όλες τις λεπτομέρειες.
Τη Δευτέρα, ημέρα της εορτής του Αγίου Νικολάου και της πανήγυρης του Καθεδρικού Ναού, τελέστηκε Αρχιερατική Πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τον έχοντα την ονομαστική του εορτή Σεβασμιότατο π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν ο εφημέριος του Ναού και ο π. Ριχάρδος.
Οι ενορίτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του εφημέριου και ήταν αρκετοί εκείνοι που έδωσαν το παρών στην πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Τα λίγα παιδιά της ενορίας, αλλά και τα μέλη του ενοριακού συμβουλίου συμμετείχαν ενεργά στη Θεία Λειτουργία τόσο με την ανάγνωση των βιβλικών κειμένων όσο και με την προσκομιδή των δώρων στην Αγία Τράπεζα.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
Η Εκκλησία με χαρά και ελπίδα αναμένει να τελέσει με επισημότητα την ανάμνηση του ερχομού της ενσαρκωμένης αγάπης. Μέσα σ’ αυτή τη χαρούμενη προσμονή του ερχομού της λύτρωσης, η εδώ Ενοριακή κοινότητα πανηγυρίζει τον Προστάτη της, Ιεράρχη Άγιο Νικόλαο.
Αυτός ο πανηγυρικός εορτασμός προσφέρει σε όλους μας την ευκαιρία, να δεχθούμε τη χάρη του Θεού με τις ικεσίες του τιμωμένου Αγίου, μέσα από την τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας, την οποία τώρα τελούμε, ώστε ενισχυμένοι να συνεχίσουμε την πορεία προετοιμασίας μας προς τις επικείμενες εορτές της σωτηρίας μας.
Σ’ αυτή την πορεία, μας στηρίζουν και μας βοηθούν τα δυνατά σε πίστη παραδείγματα της ζωής των Αγίων, οι οποίοι έζησαν έντονα, με τη χάρη του Θεού, το μεγαλείο του Μυστηρίου της ενσάρκωσης και έγιναν με τη ζωή τους, εικόνες δυνατές της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και του ανθρώπου για το Θεό.
Η Εκκλησία εορτάζει σήμερα τη μνήμη ενός Αγίου, τον οποίο ο Κύριος εξέλεξε και κατέστησε ποιμένα στην Εκκλησία Του. Είναι ο Άγιος ο οποίος μιμούμενος το Χριστό, πρόσφερε όλη τη ζωή του στο Χριστό και στους ανθρώπους και υπηρέτησε με πίστη και πιστότητα το ποίμνιο που ο Κύριος του ανέθεσε.
Είναι σε όλους μας γνωστή η ιδιαίτερη αγάπη του προς τους αδύναμους, τους ανήμπορους, τους φτωχούς, τους νέους, τους εφήβους και τα παιδιά.
Είναι ο Άγιος που και σήμερα μας εμπνέει γιατί σε πολλές γωνιές της γης οι καταστάσεις ζωής δεν έχουν αλλάξει και μοιάζουν σε όλα με τις δύσκολες εκείνες στιγμές στις οποίες έζησε και έδρασε ο Άγιος που σήμερα τιμάμε.
Όλες οι εποχές της ανθρώπινης ιστορίας είχαν πλούσιους και φτωχούς, αλλά η δική μας εποχή έχει ακόμη πιο πολλούς. Έχει αυξήσει τον πλούτο των πλούσιων και τη φτώχεια των φτωχών. Έχει δημιουργήσει πάμπλουτους και πάμφτωχους. Οι λίγοι τα έχουν όλα και οι πολλοί τα στερούνται όλα.
Αυτήν την άνιση και άδικη κατανομή των μέσων διαβίωσης, εμείς οι χριστιανοί δεν πρέπει ούτε να τη δεχόμαστε, ούτε και να την ανεχόμαστε, οφείλουμε να αντιδράσουμε. Να αντιδράσουμε όμως σωστά, με δόκιμα και ειρηνικά μέσα, δηλαδή με χριστιανικά, γιατί μόνο έτσι η αντίδρασή μας μπορεί να είναι αποτελεσματική.
Η Εκκλησία σήμερα μας προσφέρει ένα δυνατό παράδειγμα αγάπης και φιλανθρωπίας που όχι μόνο μπορούμε αλλά και οφείλουμε να μιμηθούμε. Τιμώντας σήμερα τη μνήμη του Αγίου Νικολάου δεν πρέπει να περιοριστούμε στο να εγκωμιάσουμε και να θαυμάσουμε τις αρετές και τα χαρίσματά του, αλλά να μιμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο αξιοποίησε και πολλαπλασίασε τα χαρίσματά του, προς δόξαν του Θεού και όφελος των ανθρώπων. Αυτός εξάλλου είναι και ο μόνος σωστός και χριστιανικός τρόπος που τιμά τους Αγίους.
Ο Άγιος Νικόλαος είχε καλά αντιληφθεί ότι ο Κύριος τον ήθελε συνεχιστή του κηρύγματος του ευαγγελίου. Ένα κήρυγμα που το επισφράγιζε καθημερινά και το επιβεβαίωνε δυνατά με την ίδια τη ζωή του, γι’ αυτό και γινόταν όχι μόνο ελκυστικό αλλά και πειστικό, γι’ αυτό και αποδεκτό. Είχε συνειδητοποιήσει πως ο Κύριος τον έστειλε να ευαγγελιστεί τους φτωχούς.
Αυτούς ιδιαίτερα αγκάλιασε και φρόντισε με πατρική στοργή και αγάπη, προσπαθώντας να γίνει ο πλησίον τους, ο φίλος τους, ο πνευματικός τους.
Πιστός τηρητής της συμβουλής του Κυρίου «όταν κάνεις ελεημοσύνη να μη γνωρίζει η δεξιά σου τι κάνει η αριστερά σου», ήταν πάντα δίπλα στους φτωχούς χωρίς να φαίνεται, και έβρισκε τον τρόπο να γίνεται φιλεύσπλαχνος και γενναιόδωρος εξασφαλίζοντας τα ευεργετήματα και αποκρύπτοντας τον ευεργέτη.
Ο Άγιος Νικόλαος, όμως, είναι και ο Προστάτης των ναυτιλλομένων. Είναι εκείνος που με τις ικεσίες του ο Κύριος γαληνεύει τις κάθε λογής φουρτούνες της θάλασσας και της στεριάς. Δεν υπάρχει ελληνικό πλοίο που να μην έχει στη γέφυρά του το εικόνισμά του. Σ’ αυτόν οι ναυτικοί στρέφουν το νου και την καρδιά όταν το πλοίο κλυδωνίζεται από τα αφρισμένα κύματα της φουρτουνιασμένης θάλασσας.
Ας θέσουμε, λοιπόν, κι εμείς την εικόνα του Αγίου Νικολάου στη γέφυρα της καρδιάς μας, για να στρέφουμε τη σκέψη μας και την προσευχή μας σ’ αυτήν, κάθε φορά που τα επικίνδυνα κύματα της θρησκευτικής αδιαφορίας κλυδωνίζουν το πλοίο της ψυχής μας και κινδυνεύει να καταποντιστεί. Έτσι θα έχουμε τη σιγουριά πως και μέσα από όποιες δυσκολίες και εμπόδια το πλοίο της ζωής μας θα φθάσει στο απάνεμο λιμάνι της σωτηρίας που είναι ο Χριστός, τον οποίο με χαρά και ελπίδα αναμένουμε. Αμήν.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, στο όνομα της ενοριακής κοινότητας, ο εφημέριος π. Πέτρος ευχήθηκε στο Σεβασμιότατο με την ευκαιρία της ονομαστική του εορτής, ενώ τα παιδιά τού πρόσφεραν λουλούδια.
Μετά τη Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιότατος δέχθηκε τις ευχές των παρόντων, στους μικρούς χώρους της Επισκοπής Χίου.
Μετά τα μεσάνυκτα ο Αρχιεπίσκοπος και η μικρή συνοδεία του αναχώρησαν με το πλοίο για τον Πειραιά και από εκεί με άλλο πλοίο για το νησί της Τήνου, από όπου θα αναχωρήσει και πάλι στις 23 Δεκεμβρίου επιστρέφοντας στο νησί της Χίου για τις Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων. Πριν από αυτό το ταξίδι προβλέπονται για το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο άλλα δύο ταξίδια ένα στην Άνδρο την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου και ένα στη Νάξο στις 14 του ίδιου μήνα.
