Αυτόν να ακούτε και να ακολουθείτε!
Έλεγα, την πρώτη ημέρα της Τεσσαρακοστής, την Τετάρτη των Τεφρών, ότι όλη η φετινή Τεσσαρακοστή, μάς προετοιμάζει για να συνειδητοποιήσομε τι σημαίνει είμαι βαφτισμένος.
Την προηγούμενη Κυριακή, πρώτη της Τεσσαρακοστής, σας έλεγα ότι κατ’ αυτή την περίοδο, ασκούμαστε για να γίνομε πιο πιστοί, για να ζούμε ως Βαπτισμένοι, και έτσι, όχι μόνο να εορτάσομε του Χριστού το Πάσχα, αλλά να ζήσομε και εμείς ένα δικό μας Πάσχα!
Τι πρέπει όμως να σκεπτόμαστε, όταν μιλάμε για ΒΑΠΤΙΣΜΑ και για ΠΑΣΧΑ;
֍ ֍ ֍
Ακούσαμε σήμερα να λέει ο Χριστός στους τρεις αποστόλους, να μην πουν σε κανέναν ότι τον είδαν μεταμορφωμένο, παρά μόνο αφού αναστηθεί από τους νεκρούς. Και οι απόστολοι αναρωτιόνταν: «Τι σημαίνει: Θα αναστηθεί από τους νεκρούς;».
Εμείς σήμερα, είναι εύκολο να μιλήσομε για την ανάσταση του Χριστού· αλλά το ουσιαστικό, είναι γνωρίζομε το νόημα της ανάστασης, και την αξία της.
Γι’ αυτό, πρέπει πρώτα να απαντήσομε στα ερωτήματα: Για ποιον λόγο είχαν ανάγκη οι μαθητές, να τον δουν μεταμορφωμένο; Και: τι κερδίζομε εμείς σήμερα από τη Μεταμόρφωση;
֍ ֍ ֍
Αν ανοίξομε το Ευαγγέλιο, θα διαπιστώσομε ότι μια βδομάδα πριν τη μεταμόρφωση, ο Χριστός άρχισε να τους αποκαλύπτει μια πολύ σοβαρή αλήθεια, που ούτε καν τη φαντάζονταν: «Πρόκειται να πάθω πολλά. Θα με αποδοκιμάσουν οι επικεφαλής της θρησκείας μας, θα με θανατώσουν, και μετά από τρεις ημέρες θα αναστηθώ».
Τη λέξη «θα αναστηθώ», είδαμε ότι δεν την καταλάβαιναν, γι’ αυτό δεν της έδωσαν σημασία. Κατάλαβαν όμως ότι τον Ιησού, που τον ακολουθούσαν ως Μεσσία, ως Σωτήρα, θα τον σκοτώσουν. Και τα έχασαν!
Τον παίρνει τότε κατά μέρος ο Σίμων Πέτρος και του λέει: «Θεός φυλάξει, Κύριε. Μη σου συμβεί αυτό». Δηλαδή να μην πεθάνει! Τότε ο Χριστός κοίταξε για λίγο τους μαθητές, σκέφτηκε ότι αν ΔΕΝ πέθαινε, οι άνθρωποι θα έμεναν χωρίς Σωτήρα, και είπε στον Πέτρο: «Φύγε από μπροστά μου Σατανά. Δεν σκέπτεσαι όπως θέλει ο Θεός, αλλά όπως θέλουν οι άνθρωποι».
Υπάρχει λοιπόν μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη σκέψη τη δική μας και τη σκέψη του Θεού.
Δεν πρέπει, αδελφοί μου και αδελφές μου, να έχομε απόλυτη εμπιστοσύνη στην ανθρώπινη σκέψη. Πολλά πράγματα ΔΕΝ τα ξέρομε, γι’ αυτό αξιολογούμε λάθος ορισμένα ζητήματα, και παίρνομε λάθος αποφάσεις!
֍ ֍ ֍
Έβλεπε λοιπόν ο Ιησούς ότι το σπουδαιότερο γεγονός της ζωής του, το Πάσχα: το πέρασμά του από το Πάθος και τον Σταυρικό θάνατο στην Ανάστασή του, δεν μπορούσαν να το δεχτούν, επειδή δεν τα άντεχε η ανθρώπινη λογική τους.
Σκέφτηκε λοιπόν να τους δώσει ένα σημείο από το οποίο να γαντζωθούν· ένα σημείο που να αποτελεί έναν φωτεινό φάρο ελπίδας, μέσα σε ένα σκοτάδι φαινομενικής αποτυχίας και απόγνωσης από τον θάνατό του!
- Θέλησε λοιπόν να τους δείξει κάτι από αυτό που έκρυβε από τότε που γεννήθηκε: να τους δείξει κάτι από τη θεϊκή του δόξα, από τη θεϊκή του ιδιότητα. Και το έκανε με τη μεταμόρφωσή του: να τον δουν μέσα σε ένα φως υπερκόσμιο, ένα φως που δεν υπάρχει στον κόσμο, ένα φως που έκανε να ακτινοβολεί ότι μόνο το σώμα του, αλλά και τα ρούχα του!
- Ο Μωυσής και ο Ηλίας που εμφανίστηκαν, αντιπροσωπεύουν όλους τους προφήτες που είχαν μιλήσει για τον Σωτήρα. Και ποιο ήταν το θέμα που συζητούσαν με τον Ιησού; «Για την έξοδό του, που επρόκειτο να ολοκληρωθεί στην Ιερουσαλήμ» (Λκ 9,31), δηλαδή γι’ αυτό που τους είχε πει μια βδομάδα πριν ο Χριστός: ότι θα πάθει, θα αποδοκιμαστεί, θα θανατωθεί, και την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί. Γι’ αυτό συζητούσαν!
Η μεταμόρφωση λοιπόν, επικυρώνει ότι είχε δίκιο ο Ιησούς, και όχι οι μαθητές, που αντιδρούσαν στη σκέψη του θανάτου του.
Γι’ αυτό και η φωνή του Θεού Πατέρα, που ακούγεται μέσα από το σύννεφο, λέει: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός. Αυτόν να ακούτε», και να μην ακούτε μόνο την περιορισμένη λογική σας!!!
֍ ֍ ֍
Μας έδωσε σήμερα η Εκκλησία και το πρώτο ανάγνωσμα, από το οποίο ακούσαμε μια προεικόνιση της Θυσίας του Χριστού στον Σταυρό. Ο Θεός ζητάει από τον Αβραάμ να του θυσιάσει τον υιό του τον Ισαάκ, να βάλει δηλαδή τον Θεό πάνω από όλα, πάνω από τον εαυτό του και τα συναισθήματά του, πάνω και από τη λογική του. Και ο Αβραάμ το κάνει!
Γιατί λέω: “να βάλει τον Θεό πάνω από τη λογική του”; Διότι ο Ισαάκ, ήταν το παιδί που του είχε υποσχεθεί ο Θεός, πριν εγκαταλείψει τη χώρα του. Και όταν έφθασε στη Χαναάν, ο Θεός του υποσχέθηκε ότι οι απόγονοί του θα είναι πολυάριθμοι, όπως τα άστρα του ουρανού.
Πώς να χωνέψει τώρα, η λογική του Αβραάμ, την εντολή του Θεού: Πήγαινε να μου θυσιάσεις τον γιο σου, από τον οποίο σου υποσχέθηκα αναρίθμητους απογόνους;
Αλλά ο Αβραάμ το έκανε! Γι’ αυτό ονομάζεται «πατέρας της πίστεως», πατέρας εκείνων που πιστεύουν, δηλαδή που ΔΕΝ βάζουν πάνω από όλα τη δική τους λογική, αλλά τις υποσχέσεις του Θεού, και μένουν ακλόνητοι, ακόμη και όταν δεν μπορούν να καταλάβουν αυτό που τους συμβαίνει!
Καταλαβαίνετε λοιπόν αδελφοί μου και αδελφές μου, πόσο επιφυλακτικοί πρέπει να είμαστε όταν λέμε: «εγώ πιστεύω». Πιστεύεις έτσι; Σαν τον Αβραάμ;
֍ ֍ ֍
Όμως παρατηρούμε ότι τελικά ο Θεός δεν ήθελε τη θυσία του Ισαάκ. Ήθελε να φανεί πόσο ο Αβραάμ πιστεύει, πόσο εμπιστεύεται τον Θεό! Όταν διαπιστώθηκε η πίστη του Αβραάμ, ο Θεός τού πρόσφερε το κριάρι για τη θυσία: σημείο, ότι θέλει την πίστη, και όχι τις ανθρωποθυσίες, που πρόσφεραν τότε στους θεούς οι ειδωλολατρικοί λαοί.
Αντί για το κριάρι της θυσίας, τη θέση του παίρνει ο Ιησούς Χριστός, και θυσιάζεται πάνω στον σταυρό. Ο Χριστός υπακούει στον Πατέρα του, εκεί που εμείς αντιδρούμε, κάνομε το δικό μας, και αμαρτάνομε.
Γιατί αντιδρούμε; Επειδή δεν θέλομε να υποφέρομε, δεν θέλομε να στενοχωρηθούμε, δεν θέλομε να στερηθούμε, δεν θέλομε να ταπεινωθούμε!
Γιατί; Επειδή όλα αυτά, δεν τα δέχεται η λογική μας! Και γι’ αυτό, ούτε μπορούμε να λυτρώσομε εμείς τον εαυτό μας, ούτε μπορούμε να αναστηθούμε! Και έρχεται ο Χριστός να μας λυτρώσει!
Με ποιον τρόπο μας λυτρώνει; Με το να δέχεται τα παθήματά του, να θυσιάζεται με τον σταυρικό του θάνατο, και να νικάει με την ανάστασή του! Ο Χριστός μας λυτρώνει με το ΠΑΣΧΑ Του!!!
֍ ֍ ֍
Με ποιον τρόπο όμως, του Χριστού η πιστότητα και του Χριστού η νίκη, γίνονται δικές μας, και σωζόμαστε; Με την πίστη μας ότι κέρδισε τη σωτηρία μας, και με το Βάπτισμά μας για να μας αναγεννήσει, να μας ανανεώσει!
Και τι αποτελέσματα έχουν αυτά; Μας το λέει η επιστολή προς τους Ρωμαίους: «Ο Θεός δεν λυπήθηκε τον ίδιο του τον Υιό, αλλά τον παρέδωσε για όλους εμάς. Ο Θεός λοιπόν είναι με το μέρος μας! – Κι ας μην το αξίζομε! – Ποιος λοιπόν μπορεί να είναι εναντίον μας, και να μας νικήσει;
Άλλωστε, (συνεχίζει η επιστολή) ο Ιησούς Χριστός που αναστήθηκε, τώρα κάθεται στα δεξιά του Θεού, και μεσιτεύει για μας! Ποιον λοιπόν να φοβηθούμε;
Τη σωτηρία μας επομένως, την κατόρθωσε μόνο ο Ιησούς Χριστός!
Μετά από το Πάσχα του Χριστού, το σπουδαίο είναι να μείνομε εμείς πιστοί στο Βάπτισμά μας. Γι’ αυτό η Τεσσαρακοστή μας προετοιμάζει να συνειδητοποιήσομε την αξία του Βαπτίσματός μας, και την ανάγκη να μένομε πιστοί στο Βάπτισμά μας.
Γι’ αυτό τη νύχτα της Ανάστασης, θα ευλογήσομε το νερό του Βαπτίσματος, και θα ανανεώσομε επίσημα τις υποσχέσεις του Βαπτίσματός μας!
Μας ρωτάει λοιπόν σήμερα ο Λόγος του Θεού: Θέλεις να ανανεώσεις, συνειδητά και υπεύθυνα, τις υποσχέσεις του Βαπτίσματός σου;
Η απάντηση είναι δική μας! ●●●
2021, Β’ Κυριακή Τεσσαρακοστής (κύκλος Β’)
